Link do zewnętrznego obrazka
Do pokoju wszedł Jace, usiadł na łóżku. Przyglądałam się jemu powstrzymując łzy.
- Jace, dlaczego mnie nie kocha?- zapytałam wcale nie oczekując odpowiedzi.Ściszyłam głos-Dlaczego?
Wiedziałam, że nie odpowie, mimo to zadałam mu tak głupie pytanie.
Link do zewnętrznego obrazka
W pokoju nie było ani Magg, ani Jace'a. Została Mel i Aiko.
- Hej wam. - rany, nawet dla mnie to brzmiało tak, jakby uszło ze mnie życie. - Aiko, miałbym prośbę. Mogłabyś zostać dzisiaj z Meredith? Nie mogłem się do niej dostać...
Położyłem się na łóżku. Całkowicie przeszła mi ochota oglądania kolejnej ofiary. Co za dzień. Wyjąłem komórkę ze spodni i wybrałem numer Jace'a i wysłałem mu wiadomość.
[( " Poprawiłbyś humor Chi? " )]
Ostatnio zmieniony przez Madelleinee (01-01-2014 o 21h43)
Link do zewnętrznego obrazka
- Po prostu was nie słyszała. Na pewno słuchała muzyki, albo spała.Poza tym nie mieliście klucza, a Mera zamyka się bardzo często, o czym ja zapominam. I tak już muszę wracać, będę ją mieć na oku, to moja współlokatorka. - Patric bardzo się o nią martwił. Ja też bym, tak robiła, gdyby ktoś mi mordował rodzinę... Wyszłam z pokoju machając ręką i wróciłam do naszego "apartamentu królewskiego", o ile to w ogóle apartament. Tak jak mówiłam Drei spała, ale widać było, że słuchała muzyki. Na szafce nocnej leżały słuchawki.
Zdjęłam spodnie i położyłam się spać. Zapowiada się ciekawy dzień.
Leżałem sobie, tak bardzo chciałem zasnąć. A tu nie mogę przez tę morderstwa. Obawiam się i to bardzo, i teraz chce bronić się i wszystkich innych przyjaciół. Chie nadal szlochała. Dostałem wiadomość, wyjąłem telefon. Wiadomość od Patrica? Ciekawe, co chce? Przeczytałem, mam poprawić jej humor, nie wiem czy mi nawet da dojść do słowa. Wziąłem się za odpisywanie i wysłałem mu wiadomość.
"Nie wiem czy mi nawet da dojść do słowa, ale spróbuję. A i ona mi zadała głupie pytanie.. Już Ci to cytuje: "Jace, dlaczego mnie nie kocha?". I potem się jeszcze spytała "Dlaczego?", nie wiedziałem co jej odpowiedzieć.." Wysłałem mu wiadomość i spojrzałem się na zapłakaną Chie. Podniosłem się do pozycji siedzącej.
- Nie wiem, może to przez te morderstwa... Nie potrafi odwzajemnić Ci uczucia, ale jak będzie po morderstwach. To może się wszystko zmienić i może Ci odwzajemnić uczucia. - Odpowiedziałem na jej pytanie. - Tylko proszę, przestań już płakać.. Bo się czuję jakbym się łamał na części, słysząc Ciebie zapłakaną robi mi się od razu smutno.. - Mówiłem w pół szepcie, a mój głos pod koniec się załamał do nutki rozpaczy.
Położyłem się znów patrząc na telefon, ciekawe czy odpisze..
Ostatnio zmieniony przez Eminaria (02-01-2014 o 13h33)
Link do zewnętrznego obrazka
-Dobra, nie bądź smutny z mojego powodu.- rzuciłam w Jace poduszką.[/color=blue]-No już uśmiechnij się. Nic nie szkodzi, może i masz racje.
Przesiadłam się na jego łóżko i zaczęłam bawić się jego włosami.
-Widzisz już jest dobrze.- machnęłam mu ręką przed twarzą. -Uśmiechnij się. Dla mnie
Nadal bawiłam się jego włosami , miałam nadzieję,że poprawię mu humor.
-Ej , bo zacznę do ciebie mówić Jacuś. [/color]
Ostatnio zmieniony przez Sszyszka (02-01-2014 o 14h23)
Link do zewnętrznego obrazka
Aiko uspokoiła mnie, mówiąc że pewno nie słyszała nas przez drzwi. Powiedziała to tak przekonywająco... przecież była jej współlokatorką, więc nie raz zdarzyły się takie sytuacje, prawda? Cóż, było już całkiem późno.
Komórka obok mnie zabrzęczała. Na wyświetlaczu był numer Jace'a. Ani nie spodziewałem się odpowiedzi, ani słów Chie. Zmarszczyłem brwi. Kilka razy spróbowałem odtworzyć tamten moment. Czy ja mówiłem coś takiego? Dziewczyny. Ich się nie da zrozumieć.
[( " Dziewczyny. Słuchaj, Chi chyba lekko przesadza, ale wolałbym, aby nie utworzyła nowego morza, bo by się na mapach już nie zmieściło. Nie znam jej tak dobrze jak Ty, chyba nie potrafię Ci pomóc. " )]
Odłożyłem telefon. Tyle podobnych scenariuszy.
Zerknąłem na Melody. Wyglądała na zamyśloną i smutną. Nie wiem, czy zdawała sobie sprawę z tego, że kubek z herbatą, który zawzięcie trzyma w dłoni, już dawno nie jest ciepły.
Podszedłem do niej i wyjąłem naczynie z dłoni, odkładając je do zlewu. Potem spojrzałem w jej turkusowe oczy.
- Mel? - zacząłem nie licząc na odpowiedź. - Nie myślałaś czasem o tym, by po prostu stąd uciec?
Otwieraj drzwi co ona jest głupia już pewnie tą osobę zabiła ale okej nie będę się kłócić kluczyk leży na szafce taka głupia nie jest.
Ktoś pukał do drzwi o a tu już ktoś otworzył weszła Aiko spoko nie przeszkadza mi tylko proszę nie ruszać moich rzeczy.
Zamyśliłam się zapomniałam kompletnie o herbacie była już zimna ale ja myślałam o tych zabójstwach co będzie dalej a raczej kto.
Nagle Patric zabrał mi kubek z ręki wtedy dopiero odzyskałam świadomość zapytał czy nie chce czasem z tond uciec.
- Tak ucieknę bez pracy bez szkoły a rodzice w Irlandii.
Taka była prawda co bym zrobiła przecież nikt by mnie nie przyjął nie mam żadnej szkoły tylko podstawówka i gimnazjum no i jedna klasa liceum.
Chie, powiedziała do mnie żebym nie był smutny z jej powodu, po czym rzuciła w moją twarz poduszką. Zacisnąłem zęby żeby się nie uśmiechnąć. Mam się uśmiechnąć, zawahałem się ale nie pokazałem uśmiecha, i potwierdziła moją pierwszą wypowiedź, cisza. Potem przesiadła się do mnie, i zaczęła się bawić moimi włosami, powiedziała że jest dobrze, może nie tak bardzo dobrze. "Uśmiechnij się dla mnie", nie spojrzałem się tylko patrzyłem się w telefon, dostałem wiadomość od Patrica. Ale zanim przyszła mój telefon był na komodzie. I powiedziała że zacznie mówić do mnie.... Jacuś? To jest takie śmieszne zdrobnienie, nie powstrzymałem się i parsknąłem śmiechem.
- To takie śmieszne zdrobnienie.. - Rzekłem do niej.
Uśmiechnąłem się lekko do niej, ale nadal się śmiałem. W końcu przestałem, i się tylko uśmiechałem..
Ostatnio zmieniony przez Eminaria (02-01-2014 o 15h26)
Link do zewnętrznego obrazka
Mel spojrzała na mnie, jakbym był odpowiedzialny za bardzo brutalną pobudkę, typu wylanie lodowatej wody na śpiącą osobę, lub bezceremonialne zrzucenie z niej kołdry w zimowy poranek.
Wcale nie głupia odpowiedź. Co byśmy robili później? Trzeba w końcu jakąś szkołę skończyć, a wątpię, czy ktokolwiek uwierzy w historyjkę o seryjnym mordercy, którego nie może znaleźć policja ani ciało pedagogiczne, a denatów po prostu wcięło, wraz ze wszystkimi poszlakami.
- No to potrzebny jest nam plan B. - uśmiechnąłem się krzywo.
Chyba poważnie zastanowił się nad tym co mówię bez pracy bez szkoły daleko nie zajedzie więc raczej nic z tego czyli że zostajemy tutaj.
Uśmiechnął się krzywo i powiedział o planie b plan b plan od 1 do c nigdy nie wypalają więc lepiej zacząć d heh.
- To go wymyśl.
Rzuciłam na szybko weszłam pod pierzynę o matko ale ciepło już nigdy z tond nie wyjdę nigdy ciepełko moje.
- Ja idę spać dobranoc.
Link do zewnętrznego obrazka
- To go wymyśl - powiedziała i rzuciła się na łóżko. W ekspresowym trybie zakopała się w pościeli. - Ja idę spać dobranoc.
I to mówi kobieta, która wcześniej zarzekała się, że nie zaśnie. Dziewczyny. Prze chwilę miałem ochotę zrzucić ją z materaca, ale dałem sobie spokój. Spojrzałem na biurko. Leżały tam najróżniejsze zeszyty, wśród nich praca domowa z matmy Mel. Westchnąłem. Może chociaż jej się na coś przydam i zrobię to za nią, bo chyba o tym zapomniała, a ja przerabiałem ten materiał w tamtym roku i całkiem dobrze go rozumiałem.
Siedząc na łóżku i pisząc na osobnej kartce zadania, tak by mogła je potem przepisać, myślałem też trochę o planie B. Cóż, był raczej dość oczywisty. Nie dopuścić do kolejnej śmierci i najlepiej złapać mordercę.
Link do zewnętrznego obrazka
Jace wybuchnął śmiechem. Nagle zabrzęczał jego telefon. Wstałam i złapałam go pierwsza. Na wyświetlaczu był numer Patrica.
-Kto to?- zapytałam podając mu telefon-Masz! Ładnie się uśmiechasz. Wybuchłam śmiechem, z powrotem usiadłam koło Jace ciągle powtarzając
-Jacuś, Jacuś,Jacuś...Nie powiem poprawił mi humor.
Chie, złapała mój telefon i zobaczyła na wyświetlaczu Patrica. Ja nadal się uśmiechałem. Spytała mnie się "Kto to?", ale ja znów wybuchłem śmiechem, żeby się uspokoić wziąłem poduszkę i zakryłem nią twarz.
- Hmm, Patric, a co? - Odpowiedziałem z jednocześnie zadając jej pytanie.
Ale zdjąłem po chwili poduszkę z twarzy, a ona podała mi mój telefon ja wziąłem go i położyłem na komodzie. Powiedziała że się ładnie uśmiecham, co by tu odpowiedzieć.
- Niezupełnie, czasami mam nieprzyjemne uśmieszki, ale dla takich którzy nie są dla mnie mili.. - Powiedziałem pocierając ręce, bo trochę mi zmarzły.
Z powrotem usiadła koło mnie i powtarzała "Jacuś". Ja tylko hardo się na nią spojrzałem, ale się od razu roześmiałem. Znów położyłem poduszkę na twarz, żeby się uspokoić ale nie mogłem, bo ona to powtarzała..
Link do zewnętrznego obrazka
-Nie podoba ci się nowa ksywka, co?-Wybuchnęłam śmiechem. -Nie zaśliń mi poduszki Jacuś. Dobrze.
Spojrzałam na niego, cały czas się śmiał.
-Zrobisz coś do picia, Jacuś?-siadłam przed nim-Plosze zrób mi herbatki.
Zrobiłam minę szczeniaczka, lecz zaśmiałam się i spadłam z łóżka.
Tylko Jacuś, Jacuś i Jacuś. Zacisnąłem zęby i się nie uśmiechałem, ale moja twarz rwała się do tego. Czekałem na jej reakcje. Chce herbatkę. Chyba wyglądam na służącą. Wstałem i poszedłem zaparzyć herbatę, nie obśliń mi poduszki. Matko! Zaśmiałem się głośno, nie jestem dzieckiem. Poszedłem na chwilę żeby coś jej powiedzieć, a ja zauważyłem że spadła z łóżka. Podszedłem i podałem rękę.
- Śmiej się dalej a nie długo po raz drugi spadniesz.. - Dodałem uśmiechając się. - Herbata zaraz będzie Królewno.. - Dopowiedziałem śmiejąc się.
Poszedłem znów w stronę kuchni i wziąłem herbatę. Przyniosłem jej herbatę a ona ją wzięła. A "Jacuś", położył się na swoim łóżku. I zaczął ponownie się patrzyć w sufit.
- Chyba mam jakieś zwidy.. Czasami zdaję mi się że sufit to kosmos, z którego nie ma wyjścia. - Powiedziałem do Chie nie odrywając wzroku od sufitu.
Ta moja wyobraźnia. Odkręciłem głowę w stronę Chie, hmm tylko proszę nie zachłyśnij się herbatą. Uśmiechnąłem się do niej.
Link do zewnętrznego obrazka
Nazwał mnie królewną.Jak słodko.
-Dziękuję Jacuś.-uśmiechnął się do mnie. -Nadal uważam, że masz słodki uśmiech
Wzięłam łyka herbaty. Nawet dobra. Przesiadłam się z powrotem do niego.
-Dobra ta twoja herbatka. Od dzisiaj będziesz mi ją robił. Dobrze?
Uśmiechnęłam się do niego. Wyglądał tak beztrosko.
Nanami
- Ooo... Jacież... Która godzina...
Czyli moje wstawanie jak zwykle. Jak się o 24 położę to mogę nawet o 21 wstać, a tamtej nocy balowałam do pierwszej. Nie nie obchodzą mnie morderstwa. Zajmę się tym jak zobaczę zabójczynię stojącą przede mną z nożem czy z czym tam. Przeciągnęłam się i popatrzyłam na puste łóżko obok. Taa każdy kogoś ma a mi zabrakło. No ale ja jestę optymistkę! Jak to powadała moja kochana siostrzyczka. Idę się umyć.
Link do zewnętrznego obrazka
Trochę mi się przysypiało. Ni to spałem, ni czuwałem. Zostało mi jedno zadanie, ale już sobie je darowałem. Wstałem z łóżka i odłożyłem kartki i zeszyty na biurko. Mel chyba rzeczywiście zasnęła. W dodatku coś jej się śniło. Widać było to po poruszających się pod powiekami oczach, oraz ledwo widocznych gestach - zaciskanie dłoni, drganie nogi.
Chyba też powinienem się przespać.
W pokoju był niezły bałagan. W końcu całkiem sporo osób dzisiejszej nocy się tutaj zebrało. Chyba powinienem posprzątać... Gdyby tylko oczy mi się tak nie kleiły!
Nawet nie wiedziałem kiedy, a już byłem w łóżku pod kołdrą. Chyba należy mi się chwila odpoczynku?
Bez patrzenia na zegarek i niepotrzebnego martwienia się ile godzin uda mi się dzisiaj spać, starałem się zasnąć.
Uśmiechnęła się jak nazwałem ją królewną. No bo jest królewną. Spojrzałem na nią kiedy powiedziała że mam słodki uśmiech, i do tego te zdrobnienie "Jacuś". Śmiać mi się znów chciało.
- Nie mam wcale słodkiego uśmiechu! - Oburzyłem się jak mały dzieciak.
Chciało mi się śmiać z siebie, podniosłem się do pozycji siedzącej. Skierowałem swój wzrok na Chie nie potrafię się na nią denerwować. Uśmiechnąłem się cierpko. Kiedy powiedziała że moja herbatka jest dobra to się uśmiechnąłem szerzej. A potem się spytała czy będę jej robić. Hmm, czy będę robić królewnie herbatę?
- Dobra, królewno.. - Odpowiedziałem na jej pytanie.
Przymknąłem oczy i opadłem, udawałem ale potem otworzyłem oczy, i stałem się sparaliżowany, ale potem usiadłem i ziewnąłem.
Link do zewnętrznego obrazka
Ziewnął.
-Co, śpiący jesteś?-popatrzyłam się na niego.-To kładź się. Ja tu sobie koło ciebie posiedzę.
Wypiłam herbatkę do końca i wzięłam kocyk z mojego łóżka. Usiadłam z powrotem koło Jace i go przykryłam.
-I kto tu teraz jest królewną Jacuś?-uśmiechnęłam się do niego. Westchnęłam nagle przyszła zła myśl.-Przepraszam, że teraz o to pytam ale jak myślisz czy dzisiaj będzie kolejna ofiara?
No nie! Zobaczyła jak ziewam, a ziewnąłem tak jak lew chciałby zjeść małą niewinną owieczkę. Zaśmiałem się, oczywiście w duchu nie pokazując jej że coś mam na myśli. Ale szeroko do niej się uśmiechnąłem, kiedy się spytała czy jestem śpiący.
- Przydałoby mi się trochę snu... - Powiedziałem uśmiechając się do niej.
A ona powiedziała żebym się położył, słusznie się położyłem. A ona usiadła koło mnie. Wypiła herbatę i odstawiła ją na komodę, wzięła swój kocyk. Co ona kombinuje? Podniosłem jedną brew do góry. Aha, przykryła mnie i spytała się kto tu jest teraz królewną. Zbiła mnie z pantałyku, nie odpowiedziałem tylko wzruszyłem ramionami. Już zamknąłem oczy, ale je otworzyłem bo usłyszałem pytanie Chie. Czy dziś będzie kolejna ofiara.
- Zdaję mi się że już nie powinno być żadnej ofiary. Przeważnie morderczyni zabija jedną osobę każdej nocy. - Mówiłem a mój głos przeszedł w pół szept, bo miałem złe myśli że ktoś tu chodzi.
Westchnąłem, i zamknąłem oczy. Szepnąłem jej tylko dobranoc, królewno.. i się uśmiechnąłem, no i zasnąłem.
Link do zewnętrznego obrazka
Zasnął.
-Dobranoc.-ziewnęłam.
Sama też robiłam się śpiąca. Opadłam obok niego. Przymknęłam oczy. Co będzie jutro? Czy juro znów ktoś umrze? Tyle pytań cisnęło mi się na język. Znów ziewnęłam, robiłam się coraz bardziej śpiąca. W końcu był środek nocy. Przekręciłam się w stronę Jace. Pogłaskałam go po czole.
-Dobranoc-powiedziałam cichutko i zasnęłam.
Ostatnio zmieniony przez Sszyszka (04-01-2014 o 13h35)
Link do zewnętrznego obrazka
Cóż wydaje taki przerażający dźwięk?!
Prawdziwe tortury dla moich uszu.
Co za diabeł wymyślił coś takiego jak budzik?
Szukałem dłuższą chwilę telefonu, ale nie mogłam go złapać ręką, a przerażający dźwięk stawał się co raz to bardziej natarczywy. Otworzyłem więc oczy, choć nie powiem, z niemałym trudem. Nigdzie jednak nie było piekielnego urządzenia.
Po przetrząśnięciu połowy pokoju, w końcu znalazłem ten pomiot szatana, wyłączyłem i ze złości cisnąłem pod łóżko. Tam przynajmniej nie będzie mi zawadzał.
Link do zewnętrznego obrazka
Obudziłam się, na łóżku Jace. On jeszcze sobie smacznie spał. Po cichutku wstałam z łóżka wzięłam ciuchy i poszłam się ubrać. Niech Jace sobie jeszcze pośpi. Jak już wróciłam to zaczęłam szukać telefonu. Wybrałam numer Patrica i zaczęłam pisać.
''Spotkajmy się za pół godziny przy tylnym wejściu do akademika. To pilne, przyjdź. '' Wysłałam SMS-a. Postanowiłam nie budzić Jace. Wyszłam do kuchni i zrobiłam sobie herbaty. Ej Jace miał mi robić herbatę. Trudno. Ciekawe czy Patric przyjdzie po tym co się wczoraj stało. Mam nadzieję, że tak. Zaczęłam pić herbatę.
Link do zewnętrznego obrazka
Myłem właśnie zęby, do połowy ubrany w spodnie, do połowy z uczesanymi włosami i z naciągniętą pośpiesznie koszulką, kiedy usłyszałem kolejny nieznośny, choć trochę przytłumiony dźwięk. Ktoś też już wstał, albo w ogóle nie spał.
Wypłukałem usta i włożyłem drugą nogawkę. Buty za chwilę, tylko znajdę to demoniczne urządzenie.
Sms od Chi. Chce się spotkać... coś się stało? Mam nadzieję, że nie będzie na mnie zła. Nie chciałbym stracić tak dobrej koleżanki. Dziewczyny potrafią sobie wiele ubzdurać, niestety.
[[ Nie mam nic przeciwko, możemy się spotkać. Coś się stało? ]]
I już chciałem ubierać buty, kiedy zobaczyłem, że mam na sobie dwukolorowe skarpetki.
- Echh... najlepiej kawa przed wyjściem. Kawa najlepszym przyjacielem człowieka zaspanego. Więcej kawy na pobudzenie...
Ostatnio zmieniony przez Madelleinee (06-01-2014 o 13h59)
