Fiona78 napisał

Kree napisał

Fiona78 napisał

Ja też mam problem

Mój przyjaciel bardzo mi się podoba. Mamy dobry kontakt. Śmiejemy się razem, żartujemy, rozmawiamy, pomagamy sobie itd. Jednak moja była przyjaciółka (teraz to mój wróg)... Nie daje mi spokoju. Gadam z nim, ona nagle mnie odpycha, szeptem mówi, że jestem (brzydkie słowo) i porywa go. Nawet jak gadam z koleżanką! Nic nie chce jej mówić, ale mam tego dosyć... ;(

Może... wytłumacz swojemu ,,przyjacielowi'' jako ona jest i co Ci robi. Na pewno to zrozumie. Aha i co do tego, że Ci się podoba to, na pewno nie poradze Ci iść do niego i prosto z mostu walnąć tekst, że Ci się podoba, bo łatwo to powiedzieć, a trudniej zrobić. Może zapytaj mu się co w tobie lubi najbardziej i staraj się tego nie zmieniać :*

Dziękuję ślicznie 

Tylko pamiętaj by nam opowiedzieć, jak było

Kree napisał

Fiona78 napisał

Kree napisał

Może... wytłumacz swojemu ,,przyjacielowi'' jako ona jest i co Ci robi. Na pewno to zrozumie. Aha i co do tego, że Ci się podoba to, na pewno nie poradze Ci iść do niego i prosto z mostu walnąć tekst, że Ci się podoba, bo łatwo to powiedzieć, a trudniej zrobić. Może zapytaj mu się co w tobie lubi najbardziej i staraj się tego nie zmieniać :*

Dziękuję ślicznie 

Tylko pamiętaj by nam opowiedzieć, jak było

Heh 
Jutro będzie scenariusz 

Nigdy się nie wypowiadałam w takich miejscach, bo było mi wstyd. Poza tym nigdy się naprawdę nie zakochałam. Ale zawsze musi być ten pierwszy raz, co nie?
No, więc mam przyjaciela (choć patrząc na datę, to raczej miałam), jest ode mnie rok młodszy. Spędzaliśmy ze sobą dużo czasu w szkole, czasem każdą przerwę. Nigdy nie sądziłam, że się w im zakocham. Jak to głupia gimnazjalistka, uznałam, iż to się nie zdarzy, przecież nie powalał wyglądem. Ale im lepiej go poznawałam, tym okazywał się bardziej uroczy i w ogóle.
W każdym razie skończyłam dziś gimnazjum i możemy się już więcej nie zobaczyć (co boli). W każdym razie mam z nim jako-taki kontakt prze facebooka. Zastanawiam się, czy napisać mu co do niego czuję, czy lepiej zachować to dla siebie. Tej relacji i tak już nie zepsuję, bo drogi się nam rozeszły.
Jak myślicie?

Skoro, Cię ignoruje, to chyba lepiej dać sobie z nim spokój...

czytelniczka321 napisał

Ja też mam problem. Mam naprawdę cudownego chłopaka.   Tylko że On zawsze zachowuje się oschle przy znajomych, a jak jesteśmy sami to od razu jest z niego romantyk. Od dłuższego czasu unika rozmowy ze mną sam na sam. Mówi "że nie ma czasu"  . Teraz na wakacje chciałabym się z nim częściej widywać, ale on znowu używa tej wymówki. Jest pracowity nie przeczę ale ostatnio robi wszystko żeby się wymigać od rozmowy ze mną. Chodzimy od niedawna i nie chcę z nim zrywać.  Proooszę o pomoc!

Jeśli chodzi o zachowanie przy znajomych, to wielu facetów tak ma. Niektórzy z tego wyrastają, inni nie. Po prostu nie chcą w oczach kumpli wyjść na mięczaków 
A jeśli chodzi o unikanie... Cóż, po prostu go zmuś. Stań przed nim, najlepiej wtedy, kiedy się tego nie spodziewa i zażądaj wyjaśnień. Wprost.

Aquarius napisał

Nigdy się nie wypowiadałam w takich miejscach, bo było mi wstyd. Poza tym nigdy się naprawdę nie zakochałam. Ale zawsze musi być ten pierwszy raz, co nie?
No, więc mam przyjaciela (choć patrząc na datę, to raczej miałam), jest ode mnie rok młodszy. Spędzaliśmy ze sobą dużo czasu w szkole, czasem każdą przerwę. Nigdy nie sądziłam, że się w im zakocham. Jak to głupia gimnazjalistka, uznałam, iż to się nie zdarzy, przecież nie powalał wyglądem. Ale im lepiej go poznawałam, tym okazywał się bardziej uroczy i w ogóle.
W każdym razie skończyłam dziś gimnazjum i możemy się już więcej nie zobaczyć (co boli). W każdym razie mam z nim jako-taki kontakt prze facebooka. Zastanawiam się, czy napisać mu co do niego czuję, czy lepiej zachować to dla siebie. Tej relacji i tak już nie zepsuję, bo drogi się nam rozeszły.
Jak myślicie?

No cóż, jeśli to prawdziwa przyjaźń, to zakończenie szkoły nie powinno jej zniszczyć. Ale wiem, że różnie to bywa. Na początek zastanów się, czy chcesz ratować jakąkolwiek relacje między Wami. Bo tak naprawdę, jeśli mu to powiesz i nic z tego nie wyniknie, ani związek, ani dalsza przyjaźń, to po co? Ty się raczej nie poczujesz lepiej, a on może poczuć się głupio. Albo może się okazać, że sam coś do Ciebie czuje i mielibyście szanse, ale o to trzeba walczyć.

Masz rację, dlatego nie powiedziałam mu nic, dopóki nie poczułam, że możemy się już nie spotkać. Nawet nie myślałam, żeby to zrobić. Nie chciałam go speszyć, czy coś. Nie zniosłabym, gdyby zaczął mnie unikać.
Ale spotykaliśmy się tylko w szkole, mieszkamy spory kawałek od siebie. Właściwie w dwóch różnych miejscowościach. Chyba wymyślając, aby mu powiedzieć, żyłam głupią nadzieją... Przez jego zachowanie, wbrew sobie, zaczęłam wierzyć, że to może być coś więcej.
No, dobrze. Będę siedzieć cicho, jak zwykle. Najwyżej posiedzę sobie w tym dołku i nie pośpię, póki mi nie przejdzie.
W każdym razie, dziękuję.

Ostatnio zmieniony przez Aquarius (29-06-2013 o 20h29)

Aquarius - ja za to uważam, że powinnaś to zrobić. Zgadzam się z Hyun, oczywiście nie przez facebooka, tylko twarzą w twarz. Jeśli to naprawdę Twoja pierwsza miłość to nie powinnaś tak po prostu dać jej odejść bez walki! Pierwsza miłość to piękna rzecz. Jeśli jest możliwość, że już się nie spotkacie, to co masz do stracenia? Nie zrobisz tego - będziesz żałować. Zrobisz to - będziesz żałować, albo nie - to już zależy od niego. Nic jeszcze nie jest stracone - jeśli się postaracie, Wasza znajomość się nie urwie.
Tylko nie wywieraj na nim presji - powiedz, że wiesz, że Wasz związek może być trudny ze względu na różne szkoły i że zrozumiesz, jeśli nie czuje tego samego. Do końca bądź jego przyjaciółką!
Nie poddawaj się!

Ja wiem, że nie powinnam mu tego mówić w taki sposób, ale inaczej nie jestem w stanie tego zrobić (a presji nigdy nie miałam zamiaru na nim wywierać). Zawsze byłam potwornie nieśmiała i nie umiałam mówić o uczuciach, a od jakiegoś roku doszedł jeszcze lęk przed ludźmi. Ogarnia mnie paniczny strach i po prostu nie mogę. To jest jak fobia - nie do pokonania.
Dziękuję za rady, ale wychodzi na to, że będę żałować, iż tego nie zrobiłam. Przez Facebooka to faktycznie nie do końca fajnie w stosunku do niego. Ale inaczej nie umiem...
(Dlatego wahałam się z napisaniem tutaj, wiedziałam, że wyjdę na niedojrzałą i głupią. )
I jeszcze przepraszam za kłopot i naprawdę dziękuję.

Ostatnio zmieniony przez Aquarius (29-06-2013 o 22h54)

Ja mam problem, bo podoba mi się chlopak z naszej klasy zartujemy rezem itp. przezywamy sie , lubimy się ... Wie że on mi sie podoba ma dosc duze poczucie humoru a ja przy nim trace glowe jak bym mogla sie do niego zblizyc albo coś ?? Pomozcie i dajcie jakies rady dzieki

Chłopak który od dawna mi się podoba powiedział mi że nic z tego bo jest gejem. Co mam teraz zrobić?

Lawrence- nie wiem czy twój pomysł wypali, ja bym raczej spróbowała może hmm.. teraz jest ciepło, jakiś wypad na rower? Może wspólne wyjście na lody albo przejść się w jakieś ciekawe miejsce? Może jakaś staroświecka jestem ale wydaje mi się, że to chyba chłopak powinien coś takiego zaproponować, jeśli rzeczywiście coś czuje
Z własnego doświadczenia wiem, że duża część chłopaków (nie mówię że wszyscy) łatwo się płoszy Więc naciskać za bardzo też nie można bo (jak to było w moim wypadku) zaczął tracić ze mną kontakt i potem strasznie mi przykro było i żałowałam że się pospieszyłam :<

Tak więc jest pewne ryzyko, ale też dużo możesz zyskać, bo może on po prostu jest nieśmiały, choć wątpię w to skoro mówisz, że jest lubiany (chyba, że wstydzi się jedynie dziewczyn^^).

Ostatnio zmieniony przez Dibella (06-07-2013 o 17h10)

Myślę, że wypowiadam się tu po raz ostatni.
HyunAe, odpisał, że nie jest gotowy zostać moim chłopakiem, ale chce abyśmy zostali dobrymi przyjaciółmi. I chociaż to troszkę boli, to cieszę się, że nie postanowił mnie unikać   Myślę, że było warto.

Lawrence Macie wspólne zainteresowania? Uznaj to za pretekst! Porozglądaj się po internecie, może gdzieś w pobliżu jest organizowane coś co mogłoby was interesować? Taki wyjazd dziewczyna może zaproponować bez żadnych ale i to dobrze o niej świadczy bo pokazuje, że ma w życiu swoje pasje (więc na pewno nie jesteś pustą laską).
Chodź ten pomysł jest uzależniony od tego ile macie lat, gimnazjalistów rodzice daleko nie puszczą.

Monitoruj sytuacje z tamtą dziewczyną, bo istniej możliwość, że nadal ich do siebie ciągnie, byłe są zawsze niebezpieczne. Nie wtrącaj się w tą relacje (bo zostaniesz uznana za zazdrosną) chyba że sam będzie chciał ten front przeciw niej kontynuować. (Ale lepiej jest przyciągać faceta do siebie, niż odciągać od kogoś.)

I koniecznie przerzućcie się na rozmowy wideo! Na początku nie każda rozmowa i zawsze z usprawiedliwieniem: a to chcesz mu coś pokazać, a to masz ręce zajęte, a to wolałabyś się wygodnie położyć na łóżku, a z łóżka jest ciężko klikać.

Ostatnio zmieniony przez Lowsip (07-07-2013 o 11h42)

Hejka! Widzę że każdy ma tu inny problem, więc opiszę swój. Mam 14 lat idę do 2 gimnazjum. Od połowy pierwszej klasy podoba mi się pewien chłopak, wiem że z wzajemnością i że jestem pierwszą dziewczyną w której się zakochał. Problem jest w tym, że on chce ze mną chodzić, ale jest nieśmiały i boi się zapytać. Czy ja mam zrobić pierwszy krok? Błagam nie piszcie, że to zauroczenie itp. bo tak nie jest.

U mnie sytuacja jest nieco odwrotna do waszych i jednocześnie trochę pokręcona..
W mojej klasie jest takie koleś, który ciągle mnie zaczepiał, jakby na specjalnie robił wszystko by być ze mną np. w grupie do zadań; nawet zapisał się na te same zajęcia dodatkowe co ja! (Co dla mnie było dziwne, bowiem on z matematyki jest niezły O.o') Wszędzie za mną łazi, ciekawi go wszystko na mój temat. Szczerze mówiąc zaczyna mnie to po prostu drażnić Przyjaciółka powiedziała mi że on z pewnością się we mnie zakochał.. W sumie każdy to potwierdza.. Ale ja nie czuję nic do Niego. A co jeśli naprawdę się zakochał? Jeśli w końcu mi to powie to co ja mam mu odpowiedzieć? Nie chcę mu złamać serca, ale też nie mogę chodzić z Nim na siłę

Szczerze? Gdyby okazało się że on się tylko tak "bawi", to byłaby dla mnie prawdziwa ulga.. Ale wątpię ze koleś w szkole średniej tak bez powodu zaczełby dziewczynę. A nawet jeśli była by to zabawa to wątpię że zaczepiałby tylko mnie

Wiolecinka napisał

U mnie sytuacja jest nieco odwrotna do waszych i jednocześnie trochę pokręcona..
W mojej klasie jest takie koleś, który ciągle mnie zaczepiał, jakby na specjalnie robił wszystko by być ze mną np. w grupie do zadań; nawet zapisał się na te same zajęcia dodatkowe co ja! (Co dla mnie było dziwne, bowiem on z matematyki jest niezły O.o') Wszędzie za mną łazi, ciekawi go wszystko na mój temat. Szczerze mówiąc zaczyna mnie to po prostu drażnić Przyjaciółka powiedziała mi że on z pewnością się we mnie zakochał.. W sumie każdy to potwierdza.. Ale ja nie czuję nic do Niego. A co jeśli naprawdę się zakochał? Jeśli w końcu mi to powie to co ja mam mu odpowiedzieć? Nie chcę mu złamać serca, ale też nie mogę chodzić z Nim na siłę

Szczerze? Gdyby okazało się że on się tylko tak "bawi", to byłaby dla mnie prawdziwa ulga.. Ale wątpię ze koleś w szkole średniej tak bez powodu zaczełby dziewczynę. A nawet jeśli była by to zabawa to wątpię że zaczepiałby tylko mnie

Powiedz mu delikatnie że niestety ale nie jesteś zainteresowana ale może kiedyś

Wiolecinka czasem nie ma delikatnych rozwiązań. Klasyczne  wtakim wypadku jest proponowanie przyjaźni, ale to oczywiście też sadyzm. Jasne odcinanie się może złamie serce, ale może też zamiast tego oszczędzić długich bólów. Trudno to powiedzieć. Na pewno najwyższy czas z nim o tym pogadać i nie dawaj mu nadziei, skoro sama nie masz nadziei, że się w nim zakochasz.

Gilralen, oczywiście że możesz sama zrobić pierwszy krok, nie ma w tym nic złego. Pamiętaj tylko, żeby nie być zbyt oczywistą, atmosfera niepewności skutecznie podkręca kiełkujące uczucia.



Dobra czas żebym i ja się wam poskarżyła.
Faceci postrzegają mnie jak uroczą, niewinną dziewczynę z mocnym tęperamentem erotycznym. Otóż mylą oni niewinność z nieśmiałością i później są rozczarowani, kiedy się już otworze. Jak mam uciec z tej pułapki?

Ja mam kolejny problem
Nawet dwa
a tak wgl to zauważyłyście , że z chłopakami to same problemy?
No więc... Piotrek
Pisałam do mnie kiedyś liściki i czuł do mnie coś więcej ale ja go odrzuciłam i jesteśmy przyjaciółmi, a teraz tak nagle zaczęłam o nim co chwile myśleć i czuje , że się chyba zakochałam i nwm czy powiedzieć mu to we wrześniu (Będziemy chodzić do jednej klasy w IG w gimbazjum) czy zaprosić go gdzieś ;/
A teraz Patryk. Ja go lubię i wgl, ale do niego nic nie czuje (Chyba ;/) Kiedyś gadaliśmy przez tel godzinami, pisaliśmy i wgl, a teraz przestał się odzywać i nie dawno ktoś chciał ode mnie kupić... to zakazane (Biały proszek) Bo podobno Patryk mówi, że u mnie można kupić. Ja się wściekłam i do niego zadzwoniłam , żeby mu to powiedzieć i poniosło mnie troszkę, za 3 dni znów zadzwoniłam żeby go przeprosić bo uwieżyłam mu, że on tego nie rozpowiadał. Powiedział, że jest gites spoko itp. Ale się do mnie nadal nie odzywa a zależy mi na jego przyjaźni Powinnam zadzwonić lub napisać na fb np, Hej co u cb?
Bo to chyba głupio by wyszło ;/ a mi jest przykro i nwm co robić

saniaa: Powiem Ci, ze kto nie ryzykuje ten nie ma. Jesli zawsze bedziesz sie tylko zastanawiac "a co by bylo gdyby" "a czy on cos czuje" tO w zyciu sie nie dowiesz jaka jest prawda, bo on pewnie mysli tak samo.
Z drugiej strony, szczerze mowiac, zalezy tez wszystko od waszego wieku. Jesli macie po 12-13 lat to nie sadze, zeby to mialo sens, bo w 99% zwiazki w takim wieku nie trwaja dlugo, a chyba lepiej miec przyjaciela na dlugo, niz chlopaka na chwile a potem wroga, a w najpepszym wypadku "powietrze"