Fabuła

Wszystko biegnie swoim torem. Świat rozwija się, a życie monarchów jak i zwykłych chłopów toczy się spokojnie. Nikt nie pamięta już o małym zakonie na krańcu świata. O kilku skromnych budyneczkach, gdzieś głęboko w lesie, które zamieszkuje grupka młodzieży. Wcale nie takiej zwykłej, bo pobierającej nauki, uważane w tym świecie za czarnomagiczne i zakazane.

O co chodzi?

Wcielamy się w grupkę młodzieży, zamieszkującej w małym klasztorze i szkolącej się w magii. Po ukończeniu 5 roku (czyli w wieku 17 lat) każdy z uczniów może wybrać dla siebie jedną z trzech specjalizacji: zielarstwo, sztuka walki lub władanie magią. W szkoleniu pomagają nam nauczyciele, każdy zajmujący się osobną dziedziną, oraz dbający o to, aby na terenie klasztoru panował ład i porządek, a uczniowie i uczennice nie zbliżali się do siebie bardziej niż to konieczne.

Role:

Nauczyciele:
1.1 Nauczyciel walki - Shillo
1.2 Nauczycielka zielarstwa - Sniezyczka
1.3 Nauczycielka magii - Ewangelin

Uczennice:
2.1 Sszyszka
2.1 Lorren
2.3 natasza793
2.4 @Ali35
2.5 majkel325
2.6 Winoa
2.7

Uczniowie:
3.1 Shillo
3.2 dortnana
3.3 Nieve
3.4 Sniezyczka
3.5

Podział pokoi:
Chłopcy:
1. Shillo i Sniezyczka
2. dortnana i Nieve

Dziewczęta:
1. Lorren i @Ali35
2. Sszyszka i Winoa
3. natasza793 i majkel325

Nauczyciele mają osobne pokoje.

Karta postaci:

KP wedle uznania. Wygląd M&A/Art. Proszę jedynie o zaznaczenie specjalizacji (jeśli postać ma od 17 lat w górę). Maksymalny wiek to 21 lat.

Regulamin:
1. Przestrzegamy regulaminu forum
2. Piszemy przynajmniej jeden post na 2 dni (chyba, że osoba z którą piszemy nie odpisuje z ważnych powodów- wtedy wybaczam)
3. Wszelkie nieobecności zgłaszamy
4. Nie sterujemy postaciami innych
5. Nie tworzymy postaci idealnych

ŻYJEMY W CZASACH DAWNYCH- BEZ TELEFONÓW, INTERNETU, SAMOCHODÓW. RAMY CZASOWE MOŻNA PODPASOWAĆ MNIEJ WIĘCEJ POD ŚREDNIOWIECZE.

Ostatnio zmieniony przez Shillo (27-03-2014 o 21h05)

Link do zewnętrznego obrazka
Imię Madeleine

Nazwisko Vigilate

Płeć Piękna

Wiek Nieznany, prawdopodobnie ma 17 lat.

Wzrost 157 cm

Kraj pochodzenia Nieznany

Orientacja Nieznana, prawdopodobnie heteroseksualna

Rola Uczennica

Specjalizacja Zielarstwo

Wygląd&Charakter&Historia

Widzisz ją?
To dziwne dziecko z przepaską?
Tak, chcesz wiedzieć więcej?
Czemu nie, z chęcią posłucham.
Nazywali się Madeleine Vigilate...
Nazwali?
Tak, znaleźli ją pod bramą pięć lat temu, nieprzytomną, pół żywą. Gdy się obudziła, mówiła, że wróciła, nie znała jednak nawet swojego imienia.
Wróciła?
Mówiła, że była w przyszłości, nikt jednak jej nie wierzył więc zamknęła się w sobie. To zakonnice nadały jej godność Madeleine Vigilate.
Ależ Vigilate to po łacinie zegarek.
Bowiem na jej złocistym oku skrytym pod opaskom widać zegar. Nikt nie wie dlaczego tak jest.
Ale jej drugie oko jest granatowe, tak samo jak włosy. To dlatego nosi opaskę?
Nikt nic nie wie. Ona się praktycznie nie odzywa do nikogo. Nikt z nią nie umie rozmawiać, a każda chociażby próba  zamienienia z nią słowa kończy się porażką. Nawet jak już coś powie to nie na temat.
Dziwna jest.
Nie, ona ma po prostu swój własny świat, w którym żyje. Nie odróżnia go od rzeczywistości. Dla innych to co dziwne jest dla niej normą. Po prostu się zagubiła.
Nic nie rozumiem z tego wszystkiego.Pogubiłem się.
Nikt nie rozumie, nie tylko ty. Zresztą nie ty a to ona się zgubiła w własnej rzeczywistości.

+Lubi/Nie lubi-
+Koty/-Oszustwa
+Ciszę/-Rozmów
+Swój świat/-Klasztoru
+Rozmyślać/-Zbędnych słów
+Ciche, harmonijne dźwięki/-Natrętów
+Swoje towarzystwo/-Ludzi i innych ludzko podobnych stworzeń

Ciekawostki
~Stwierdzono, że ma amnezję i dlatego nic nie pamięta. ~
~Upierała się przy tym, że była w przyszłości. ~
~Wręcz boi się obcych, nikomu nie ufa nawet na tyle aby się przedstawić.~
~Nikt oprócz zakonnic nie zna jej imienia, jak już to tylko nazwisko. ~
~Bardzo mało je, mało kto widział żeby coś jadła. ~
~Potrafi jeździć konno. ~
~Nie zna osoby, która zrozumiałaby co powiedziała. Dlatego też siedzi cicho. ~

Ostatnio zmieniony przez Sszyszka (27-03-2014 o 20h23)

---

|Ask|Blog|Instagram|

WRÓCIŁAM~~

uczennica władająca magią jeśli można prosić

Link do zewnętrznego obrazka

Link do zewnętrznego obrazka
Link do zewnętrznego obrazka
Link do zewnętrznego obrazka

Link do zewnętrznego obrazka

|Imię i nazwisko|
Nell Notis

|Wiek|

17 lat

|Płeć|

Kobieta

|Orientacja|

Hetero

|Specjalność|

Włada Magią

|Kolor oczu|

Niebieskie

|Kolor włosów|

Brązowe


Link do zewnętrznego obrazka

Link do zewnętrznego obrazka

Link do zewnętrznego obrazka

[img]http://fontmeme.com/newcreate.php?text=Charakter&name=angelina.ttf&size=40&style_color=8A8A8A[img]

Nell jest osobą... Cóż, ciężko cokolwiek o niej powiedzieć, gdyż jest strasznie zmienną osobą. Jednak patrząc na to wszystko ogólnie to raczej można powiedzieć, że ma jakieś tam swoje poczucie humoru. Bywa denerwująca i dziecinna, ale w odpowiednich sytuacjach potrafi być poważna. Nelly zawsze próbuje zrozumieć drugą osobę. Dlatego też może często zadaje dużo pytań i jest ciekawska. Nell zawsze będzie chroniła tego, w co wierzy. Jest uparta i nie lubi się poddawać. W sumie, zależy kto i jak na nią patrzy. Dla niektórych może wydawać się urocza, a dla innych irytująca. Wiem, że opis jej charakteru jest słaby, ale może to jest powód, aby poznać ją osobiście?

Link do zewnętrznego obrazka

~ ma słabość do zajączków
~ gdy jest sama lubi sobie śpiewać, czytać książki lub rysować
~ chciałaby zwiedzić świat i nauczyć się, jak najwięcej języków, ile może
~ nie lubi, jak jest za głośno

Link do zewnętrznego obrazka

Link do zewnętrznego obrazka

Link do zewnętrznego obrazka

Ostatnio zmieniony przez natasza793 (25-03-2014 o 20h24)

Link do zewnętrznego obrazka

Link do zewnętrznego obrazka

Link do zewnętrznego obrazka

Link do zewnętrznego obrazka

Imię:
Garry

Nazwisko:
Collins

Płeć:
Mężczyzna

Wiek:
19 lata

Wzrost:
174 cm

Orientacja:
Hetero

Rola:
Uczeń

Specjalizacja:
Zielarstwo

Link do zewnętrznego obrazka

Link do zewnętrznego obrazka

Link do zewnętrznego obrazka

Wygląd:
Pomimo wysokiego wzrostu chłopaka jest bardzo szczupły gdzie można zauważyć odstające kości. Ma bardzo gęste blond włosy, które często odstają na boki. Piwne oczy, które odziedziczył po matce są zakończone długimi rzęsami,

Charakter:
Garry to miły i spokojny chłopak. Zawsze chętnie porozmawia z każdą osobą i jej pomoże jeżeli jest taka potrzeba. Po nad to jest pilnym uczniem, który bardzo kocha zielarstwo. Często znajdziesz go czytającego książki na łonie natury. Jest bardzo cierpliwym chłopakiem, którego ciężko wyprowadzić z równowagi. Zawsze znajduje jakieś rozwiązanie problemy, przynajmniej próbuje je znaleźć.

Historia:
Mieszkał wraz z swoją matką na obrzeżach miasteczka blisko lasu. Jego matka bardzo kochała naturę i starała się tego uczucia nauczyć Garrego. To nie było trudne. Uwielbiał nauki o różnych ziołach, które uczyła go matka. Bardzo był z nią zżyty, ale zmarła gdy miał 5 lat. Klasztor przygarnął go lecz on często uciekał by wrócić tam gdzie się wychował. Do dziś nie czuje się dobrze w klasztorze, ale nauki zielarstwa pomagają mu przybliżyć się choć trochę do uczucia, które czuł gdy był z matką.

Ciekawostki:
- mówi przez sen
- dużo czyta i często traci przez to poczucie czasu
- zawsze znajdziesz go na dworze pod drzewem
- potrafi przysnąć najmniej oczekiwanym momencie

Ostatnio zmieniony przez dortnana (27-03-2014 o 23h18)

Link do zewnętrznego obrazka

Imię:
Ailean

Nazwisko:
Faelivrin

Płeć:
Mężczyzna

Wiek:
25 lat

Orientacja:
Heteroseksualny

Pozycja:
Nauczyciel sztuk walki

Pochodzenie:
Bliżej nieznane

Wygląd:
Ailean jest mężczyzną dość wysokim (ok. 190 cm wzrostu) i ze względu na to czym się zajmuję, czyli walkę, doskonale zbudowanym. Na jego bladym ciele wyraźnie zarysowują się mięśnie.
Jego długie, sięgające do połowy pleców, kruczoczarne włosy zawsze zaplecione są w ciasny warkocz. Jedynie kilka niesfornych kosmyków opada czasem na zielonkawe oczy.

Charakter:
Ailean zawsze ma do powiedzenia dużo. Za dużo. Nie potrafi trzymać języka za zębami, co w połączeniu z jego trudnym charakterem jest mieszanką wybuchową. Łatwo wpada w gniew, z kolei trudno się uspokaja. Bardzo porywczy i agresywny notorycznie robi sobie nowych wgrogów. Przez swój cięty język oraz opryskliwość nie jest zbyt lubiany.
Jako nauczyciel jest szalenie wymagający i surowy. Nigdy nie odpuszcza, a od swoich uczniów wymaga, aby dawali z siebie więcej niż wszystko. Jest perfekcjonistą i zawsze chce, aby wszystko za co się zabierze wychodziło idealnie.

Historia:
Ze swojego dzieciństwa pamięta bardzo niewiele. Matki w ogóle, ojca tylko fragmentarycznie. Najsliniejszym jego wspomnieniem z, jak to nazywa, gdy już musi o tym mówić "dawnego życia" jest moment, w którym jako sześcioletni chłopiec siedział w jakiś ruinach przyciskając do piersi swojego malutkiego brata. Wtedy właśnie spotkał go dawny Mistrz Klasztoru i zabrał ze sobą i poddał wszystkim naukom.
Od kiedy tylko sam skończył edukację zajął się nauczaniem innych młodych adeptów.

Ostatnio zmieniony przez Shillo (27-03-2014 o 21h24)

Link do zewnętrznego obrazka

Imię
Melissa

Nazwisko
La Rue

Płeć
Kobieta

Wiek
24 lata

Wzrost
1,73

Orientacja
Hetero

Rola
Nauczycielka magii

Charakter
Melissa jest kobitką o ciekawym temperamencie. Mimo tego że potrafi medytować godzinami to nie umie być jak jakiś nudny mnich. Jest wesoła, często się uśmiecha. Uczniom pozwala mówić do siebie po imieniu bo uważa że jest za młoda aby mówić do niej proszę pani. Lubi wyzwania ale niech cię nie zmyli jej zachowanie, jest wymagającą nauczycielką potrafiącą wycisnąć z uczniów siódme poty. Gdy się wydziera to słychać ją w całej szkole choć zdarza się to nieczęsto. Lepiej uważać na jej lekcjach bo jest strasznie pamiętliwa.

Historia

Melissa pochodzi z bardzo zamożnej rodziny już gdy miała cztery lata zauważono jej talent magiczny. Od tamtej pory miała tajne nauki. Rodzina nie chciała by ktokolwiek o niej wiedział gdyż nie skończyłoby się to dobrze. Nauki były tylko po to by umiała panować nad swoją mocą i nie wyróżniała się zbytnio od innych. W pewnym momencie jednak jej matka, jedyna która nie chciała w swojej córce nic zmieniać zachorowała. Melissa miała wtedy 10 lat. Gdy jej matka zmarła dziewczyna zaczęła szukać sposobu aby ją wskrzesić. W końcu znalazła coś co mówiło o nekromancji. Jej nauczycielka nic na ten temat nie wiedziała gdyż była tylko prostym magiem o niezbyt wysokich umiejętnościach. Już dawno Mel ją prześcignęła. W końcu w czarnym zakamarku biblioteki znalazła księgę zakazaną mówiącą o czarach. Ku jej szczęściu akurat było wszystko przeznaczone na temat nekromancji. Dziwczynka zaczęła się wymykać na cmętarz i ćwiczyć. Robiła tak przez okrągły rok aż stwierdziła iż jest gotowy aby w pełni wskrzesić matkę. To nie było zwykłe wskrzeszenie. Musiało się odbyć przez pewien rytuał aby stworzyć nowe ciało i zesłać do niego duszę. Z ciałem problemu nie było gorzej z duszą. Melissa zrobiła to w nocy. Krąg z krwi, magiczny ogień, starożytne runy. Wszystko poszłoby idealnie gdyby nie mały szczegół. To zaklęcie powodowało iż ten kto wskrzeszał był zabierany do świata duchów. Kiedy ręcę wyciągnęły się w stronę czrnowłosej ta była na tyle przerażona że nie potrafiła nic zrobić. Dopiero gdy ją ciągneły do otchłani oprzytomniała. Zreplikowała swoje ciało i w ostatnich sekundach kiedy miała być wessana przeżuciła swoją duszę. Jej dawnego ciała nie było jednak matka żyła. Była delikatnie oszołomiona ale się udało. Jednak to co się stało miało zawarunkować na dalszych losach dziewczyny. Pomimo radości, został zasiany strach. W pewnym momencie, było to w dzień jej 13 urodzin obudziła się w nocy i zobaczyła nad sobą postać. Osoba ta miała czarny płaszcz z kapturem zasłaniającym twarz i długą brodę. Niezbyt długo mogła się zastanowić kto był tą postacią gdy usłyszała zza okna krzyki: Czarownica! Spalić ją! Spojrzała na mężczyzne przerażona. Czy to on po nią przyszedł? Wyciągnął wtedy do niej dłoń starszej osoby poznaczoną bliznami. Powiedział wtedy tylko kilka słów które odmieniły całe jej życie. Chodź dziecko oni nie potrafią zrozumieć tego jacy silni my jesteśmy.Wtedy właśnie dziewczynka bez zastanowienia chwyciła dłoń jak się okazało jej przyszłego mistrza i uciekła. Od tamtej pory pobierała nauki w klastorze. Bareath jak się okazało był tutaj nauczycielem magii. Uczył ją po zajęciach sztuk zakazanych gdyż zobaczył w niej wielki potencjał. Ostatnie techniki jakich się nauczyła potrzebowały ofiary. Ślad niej ma do teraz na plecach jednak sama uważa że to było warte tej mocy. Stara się jednak uchronić innych od jej ścieżki gdyż czasem zamazuje jej się świat rzeczywisty ze światem duchów. Jest tam i tam. Wie jednak że jeśli się podda to ją dopadną.


+Lubi/Nie lubi-

+ obcować z naturą
+ śmiać się
+ denerwować znajomych
+ rozmawiać
+ ćwiczyć swoje umiejętności
- nieposłusznych podopiecznych
- bycia zmuszaną
- nudy (nie wlicza medytacji)
- ataków grupowej paniki

Ciekawostki

- Ma blizne która rozciąga się po całych plecach
- Niebieski kosmyk jest wynikiem użycia zakazanej magii
- Gdy ma zły humor mruczy pod nosem
- Jako dziecko była strasznie utalentowana. Jednak ten właśnie talent doprowadził ją do zguby.
- Ma czasem potworne ataki migreny
- Nie pija alkoholu

Ostatnio zmieniony przez Ewangelin (29-03-2014 o 12h18)

---

   

Imię Elena
Nazwisko Sorenson
Płeć Kobieta
Wiek 17
Wzrost 169
Kraj pochodzenia Hiszpania
Orientacja Hetero
Rola 2.2 uczennica
Specjalizacja: sztuki walki, magia ( ale jest chętna do nauki choćby trudnej magi ponieważ sztuki walki opanowała)
Charakter: Nie jest miła może czasem zdaży się wyjątek ale to rzadko. Jest uparta. Jak nie potrzebuje się odezwać to tego nie robi. Ale zawsze stanie w obronie przyjaciół.
Historia: Rodzice niestety rozwiedli się a potem umarli w jednym roku kiedy Elena miała 7. Spadli z mostu razem z Eleną, ale tajemniczy mężczyzna ją uratował. Próbowała zapomnieć ale nie dało się więc całkiem się zbuntowała i powstała właśnie taka jak jest bez zaufania bo ci którzy obiecali że nie odejdą odeszli.
+Lubi/Nie lubi- + naukę nowych rzeczy np. magi lub sztuki walki które doskonale opanowała, rzeczy których kobiet robić nie powinny,udręke, cierpienie samotność, śmiech i rozśmieszanie - udających kogoś innego, sztywności
Ciekawostki: ma wiele blizn

Ostatnio zmieniony przez Lorren (28-03-2014 o 14h06)

---

Link do zewnętrznego obrazka


Imię: Mary
Nazwisko: Herbs
Wiek: 17 lat
Płeć: Kobieta
Wzrost: 164 cm
Orientacja: Hetero
Specjalność: Zielarstwo
Oczy: Zielone  Włosy: Brązowe, troszkę dłuższe niż do ramion

Link do zewnętrznego obrazka

Charakter:
Mary jest miłą dziewczyną, przeważnie uśmiechniętą i optymistycznie nastawioną do życia. Niestety miewa huśtawki nastrojów podczas, których wręcz nie idzie z nią wytrzymać. Zwykle jest spokojna chociaż rozgadana, ale zdarza jej się podnieść głos gdy ktoś wyprowadzi ją z równowagi. Stresują ją zatłoczone miejsca. Jej największą wadą jest lenistwo, którego nie umie w sobie zwalczyć.

Lubi:
Naturę
Ciemne, stonowane kolory
Wygrzewanie się na słońcu
Gdy ktoś proponuje jej pomoc
Budzić się wcześnie rano i wylegiwać do późna
Rozmyślać

Nie lubi:
Gdy ktoś chce żeby coś zrobiła
Wszystkich czynności, które wymagają od niej wkładu energii
Jaskrawego pomarańczu
Ludzi, którzy wciąż gadają, chociaż nie mają nic do powiedzenia
Nowych dla niej sytuacji

Ciekawostki:
Czasem można o niej powiedzieć, że żyje w swoim własnym świecie.
Nie lubi tańczyć bo wydaje jej się, że porusza się bardzo niezgrabnie.
Często zmienia zdanie.

Ostatnio zmieniony przez Winoa (30-03-2014 o 14h53)

Podratuję cię, ale nie z mego dobrego serca, czy wypływającej ze mnie weny (ja ją jeszcze mam?), a temu, że mam kaprys(ostatnio coraz częściej... Niepokojące). Chłopiec, uczeń. Karta... Jutro? Koło 16, o ile nie zarzucą mnie pracami domowymi. (:
Albo dziś, jak się okaże, że się nudze(kolejny raz zacznę czytać coś, co znam niemal na pamięć).

Link do zewnętrznego obrazka
Link do zewnętrznego obrazka
Link do zewnętrznego obrazka

⚜Imiona | Jocelin Alard
⚜Nazwisko | Byron
⚜Ksywki |  Ikar

⚜Wiek | 18 lat
⚜Data Urodzin | 3 grudnia
⚜Znak Zodiaku | Wężownik

⚜Płeć | Męska
⚜Orientacja | Bi

⚜Wzrost | 178 cm
⚜Waga | Odpowiednia
⚜Kolor Oczu | Fiołkowe
⚜Kolor Włosów | Fiolet

⚜Profesja | Mag


Link do zewnętrznego obrazka

Ostatnio zmieniony przez Nieve (26-03-2014 o 18h41)

---

Link do zewnętrznego obrazka

Link do zewnętrznego obrazka

Imię:
Anthony

Nazwisko:
Faelivrin

Płeć:
Mężczyzna

Wiek:
19 lat

Orientacja:
Biseksualny

Specjalizacja:
Władanie magią

Pochodzenie:
Bliżej nieznane


Wygląd:
Anthony swoim wyglądem bardziej przypomina dziewczynkę, niż w gruncie rzeczy dorosłego mężczyzne. Wszystko przez bardzo delikatne rysy twarzy i delikatnie rumiane policzki oraz długie białe włosy sięgające lekko za ramiona. Chłopak nie wydaje się zbyt męski. Nie należy do osób zbyt wysokich, ani tym bardziej dobrze zbudowanych. Jest raczej szczupły, żeby nie powiedzieć chudy. W sobie najbardziej lubi duże oczy, bliżej nieokreślonego koloru podobnego do turkusu.

Charakter:
Anthony jest osobą bardzo cichą i wycofaną. Nie lubi się odzywać gdy nie musi. Żyje we wlasnym świecie i ciągle buja w obłokach. Kiedy ktoś próbuje z nim porozmawiać najczęściej musi kilka razy powtórzyć każde zdanie, bo chłopak bardzo szybko odpływa do swojego świata i przestaje zwracać uwagę na rozmówcę.
Nie lubi także kłótni ani żadnych innych wymagających zaangażowania emocjonalnego sytuacji. Ze względu na swoje podejście do świata po prostu się do tego nie nadaje, bo po kilku chwilach traci zainteresowanie zaistniałą sytuacją.

Historia:
Jeszcze jako niemowlak został wraz z bratem sprowadzony do Klasztoru. Sam nie pamięta zupełnie nic na temat swojej przeszłości, a brat nie jest zbyt wylewny a tym temacie. Wychowywał się w tym miejscu od zawsze i uważa je za swój dom. Kiedy osiągnął odpowiedni wiek zaczął naukę, która trwa do dnia dzisiejszego.

Ostatnio zmieniony przez Shillo (29-03-2014 o 11h44)

Link do zewnętrznego obrazka

Imię: Rose
Nazwisko: Sherman
Data Urodzenia: 11 Luty
Wiek: 19 lat
Rola: 2.5
Profesja: Sztuki Walki


Charakter: Rose jest typem twardej kobiety. Nie da jej się oczu zamydlić. Raz zraziła się do mężczyzn i od tamtej pory na nich pluję. Dla znajomych jest miła i opiekuńcza co nie oznacza że lubi niańczyć osoby w swoim wieku. Młodszych ok ale starszych już trochę gorzej. Jest szalona i towarzyska. Dla osób, które nie przypadły jej do gustu jest cyniczna i sarkastyczna.

Historia: No więc tak. Wychowywała ją babcia bo rodzice zmarli. Ojca nie poznała  a matkę spalono na stosie za czary. A najgorsze jest to że Rose musiała być przy jej śmierci.


Wygląd:
Link do zewnętrznego obrazka

---

Link do zewnętrznego obrazka
Link do zewnętrznego obrazka
Link do zewnętrznego obrazka

Imiona
Flora Adeline

Nazwisko
Hartley

Płeć
Kobieta

Wiek
22 lata

Wzrost
1,76

Orientacja
Zależna od humoru. Żeby życie miało smaczek...

Rola
Nauczycielka Zielarstwa

Wygląd
Flora to wysoka, zgrabna kobieta, która rozpoznawana jest już po samym bujaniu biodrami. Długie, niesforne, czarne włosy opadają kaskadami na jej ramiona. Ma dość krótkie rzęsy, lecz kolor jej oczu rekompensuje jej ten brak. Fiołkowe oczy dziedziczone są w jej rodzinie z pokolenia na pokolenie.

Charakter
Choć większość mężczyzn ulega jej wdziękom, Flora wcale nie jest taka idealna, na jaką wygląda... Pod maską fałszywego uśmiechu skrywa kilka tajemnic. Jest niezwykle spostrzegawcza i czujna, a każde potknięcie wroga stara się obrócić przeciwko niemu. Snobistyczna i pewna siebie jest w stanie wcisnąć każdą ciemnotę i wyjść z ciężkiej sytuacji z podniesioną głową. W jej przypadku ciężko mówić o wyrzutach sumienia, gdyż Flora jest kobietą, która uwielbia uwodzić i po trupach iść do celu. Plotki i spojrzenia tylko ją umacniają. Jest dobrą nauczycielką, potrafi przekazać wiedzę, lecz nie zawaha się wystawienia lepszego stopnia w zamian za spędzenie kilku godzin w jej pokoju... Każdy w szkole wie, że pociągają ją uczniowie.

Historia
Nikt nie wie zbyt wiele o niej. Nawet data jej urodzenia nie jest dobrze znana. Flora wykorzystała nawet własną rodzinę, dzięki czemu było stać ją na edukację i pobieranie lekcji w dobrych domach. Choć w rodzinnym domu głód zaglądał w oczy zawsze żądała pieniędzy na swoje zachcianki. Zostawiła rodzinę, która o ile jeszcze żyje, marnieje w oczach. W jej życiu żaden kochanek nie pojawił się na dłużej niż kilka nocy. Szczęściara nie miała także problemu z niechcianą ciążą.

Link do zewnętrznego obrazka
Link do zewnętrznego obrazka
Link do zewnętrznego obrazka

Imię
Emil

Nazwisko
Coward

Płeć
Mężczyzna

Wiek
18

Wzrost
1,85

Orientacja
Homo

Rola
Uczeń specjalizujący się w walce

Wygląd
Emil jest wysokim mężczyzną o spracowanych dłoniach i smutku wypisanym na twarzy. Kasztanowe włosy i błękitne oczy niczym nie wyróżniają do z tłumu. Muskulatura jest oznaką długoletniej pracy na roli.
Charakter
Nie lubi zwracać na siebie uwagi i nie jest zbyt wygadany, ale jeśli trzeba to potrafi się odszczekać lub zarzucić dobrą ripostą. Od lat próbuje sobie wmówić, że jest kimś innym, lecz nie odnosi to najmniejszych rezultatów. Łatwo się denerwuje. Nie lubi podnosić głosu. Każde starcie woli rozwiązywać pokojowo. Swoje zdanie lubi zatrzymywać dla siebie, co wcale nie oznacza, że nie ma odwagi przerwać komuś w pół słowa.

Historia
Pochodzi z ubogiej rodziny, specjalizującej się w pracy na roli. Od najmłodszych lat pomagał rodzicom wraz ze swoim rodzeństwem. Kiedy ojciec zaczął podejrzewać, że orientacja jego syna odbiega od norm przyjętych na wsi dał mu pięć minut na spakowanie manatków. Matka przed wyjściem podarowała mu krzyżyk, dusząc się płaczem i krzycząc, że Bóg mu pomoże. Emil po tygodniach wędrówki przymierając głodem trafił do klasztoru, gdzie nie wypytywano go o jego orientacje, za to przyjęto jak własnego. Choć dołączył stosunkowo niedawno, śmiało powiedzieć może, że jest mu tutaj lepiej niż w domu.
Link do zewnętrznego obrazka

Ostatnio zmieniony przez Sniezyczka (28-03-2014 o 21h02)

---

Link do zewnętrznego obrazka
Jeśli masz niższy poziom MN bardzo proszę rzuć mi dwa wyzwania bez zakładu

Link do zewnętrznego obrazka

Odetchnąłem świeżym powietrzem. Zawsze właśnie to najbardziej mi się tu podobało. Dziewicza natura, czyste powietrze i zwierzęta żyjące w okolicznych lasach.
Budynek przeznaczony dla nauczycieli stał na uboczu, z dala od sal lekcyjnych i pokoi uczniów. Pozwalało to uniknąć wszechobecnego zamieszania, jednak przeprowadzenie kontroli wymagało kilku minut spaceru. Tak samo dojście na posiłek lub zajęcia. Jednak pokój umieszczony tak blisko lasu, że gałędzie drzew stukały w szyby, był tego warty.
Klasztor został zbudowany setki lat temu, jednak jak widać przodkowie mieli poglądy bardzo podobne do moich- im dalej od zgiełku uczniów tym lepiej.
Niby sam kiedyś byłem adeptem, ale z czasem niektóre zachowania młodzieży zaczęły mnie irytować do tego stopnia, że wolałem się od tego izolować. Chyba się starzeję.
Minąłem budynek preznaczony na pokoje chłopców. Po stwierdzeniu, że stoi na swoim miejscu, przeszedłem kilkaset metrów dalej, do budynku dziewcząt. Przodkowie, kiedy budowali nasz ówczesny dom, kładli duży nacisk na wyraźne oddzielenie obu płci i tak zostało do dziś.
Kiedy odnotowałem, że tej nocy i dziewczęta nie wysadziły w powietrze, ani nie spaliły swojego schronienia skierowałem się powolnym krokiem w stronę stołówki. Wspólne posiłki mocno wryły się w tradycję Klasztoru. Pozwalały na integrację oraz omówienie przu okazji wszystkich ważnych kwestii.
Wszedłem do środk przez duże drewniane drzwi i przesunąłem wzrokiem po pomieszczeniu. Puste. Jak zwykle tylko ja zrywałem się jak ranny ptaszek.
Usiadłem na moim miejscu przy stole przeznaczonym dla nauczycieli, czekając na moje koleżanki po fachu i uczniów.

Anthony w następnym poście.
+ w pierwszym poście znajduje się lista pokoi :>

Ostatnio zmieniony przez Shillo (30-03-2014 o 09h46)

Link do zewnętrznego obrazka

   Wstałam z łóżka i się przeciągałam nigdy nie lubiłam wcześnie wstawać. Pierwsze co zrobiłam, to wyrzuciłam swój stary i już zwinięty wianek. Ubrałem się jedną ze swoich ulubionych sukienkę. Była dość wygodna i nigdy nie czułam się w niej skrępowana. Swoje włosy jak zawsze zabrałam po bokach i z tyłu związałam te dwa kosmyki wstążką. Reszta była rozpuszczona. Po prostu nie lubiłam jak włosy nie raz wpadały mi w oczy. Wyszłam z pokoju kierując się od razu na stołówkę. Był już tam nauczyciel sztuk walk. Uśmiechnęłam się do niego.
- Dzień dobry - przywitałam się z nim. Po czym usiadałam przy jednym ze stolików. Nigdy nie umiałem opanować swoich dłoń więc zaczęłam cicho stukać w stolik czekając aż pojawią się pozostali.

Link do zewnętrznego obrazka
Szara i nudna rzeczywistość znów mnie spotyka. W przyszłości było o wiele lepiej. Dlaczego nie mogę tam wrócić? Niestety nie znam odpowiedzi na to pytanie. Stałam tak patrząc w wielkie lustro, już jestem gotowa. Czarno-szara sukienka kończąca się przed kolanami leży dobrze. Włosy rozpuszczone, a przepaska na swoim miejscu. Wyszłam z pokoju i udałam się  w stronę klasztornej stołówki. Nie lubię tego miejsca, zawsze jest w niej dużo osób. Oni mnie nie rozumieją. Są dziwni.
Weszłam do środka i zauważyłam ich dwoje. Zmierzyłam ich wzrokiem pełnym obrzydzenia i ruszyłam w stronę mojego stolika. Był najbardziej oddalony od reszty, w kącie z dala od światła słonecznego, którego nienawidzę. Wzrok wbiłam w blat. Chcę stąd uciec.

---

|Ask|Blog|Instagram|

WRÓCIŁAM~~

Link do zewnętrznego obrazka

Przetarłem dłońmi zaspane oczy. Kiedy zacząłem się przeciągać zdałem sobie sprawę, że słońce znajduje się niebezpiecznie wysoko. Z prędkością światła wypadłem z łóżka i zacząłem wkładać na siebie ubrania, które były pod ręką. Kiedy każda cześć garderoby była mniej-więcej na swoim miejcu, nie przejmując się czesaniem włosów lub innymk tego typu kwestiami kosmetycznymj, wypadłem z pokoju.
Do stołówki nie było wcale daleko, jednak drogę pokonywałem niemal biegnąc. Do środka wpadłem zziajany. Szybko przyjrzałem się wnętrzu sali. Przy stole dla nauczycieli jak zwykle siedział mój brat, ale nikt poza nim. Uczniów też nie było zbyt wielu, jedynie dwie osoby. Uspokojony trochę tym stanem rzeczy podszedłem do brata i skłoniłem się przed nim nieznacznie.
Od kiedy został nauczycielem stał się dla mnie jeszcze bardziej strogi i surowy niż wcześniej, a każde moje nawet najdrobniejsze spóźnienie kończyło się długą reprymendą.
Podszedłem do stolika i usiadłem naprzciw Nell. Sinąłem jej tylko nieznacznie głową i oparłem głowę na dłoni zatapiając się we własnych myślach.

Ostatnio zmieniony przez Shillo (30-03-2014 o 09h51)

Link do zewnętrznego obrazka
Otworzyłem oczy i od razu poczułem promienie słoneczne. Zachwycony, że dziś jest piękna pogoda wyskoczyłem z łóżka jak oparzony. Podbiegłem do okna i otworzyłem je na oścież tak żeby poranne powietrze mogło dotrzeć do tego pokoju oraz mogłem słuchać ćwierkotu ptaków. Założyłem na sobie jak zwykle lekki sweter oraz luźne spodnie by nic mi nie przeszkadzało i ruszyłem w stronę stołówki.
Wielkim uśmiechem na ustach wszedłem do sali gdzie już był nauczyciel od sztuk walki oraz paru uczniów.
- Dzień dobry - powiedziałem do nauczyciela i szybko zająłem swoje miejsce tylko o jedno krzesło dalej od Anthony. Przywitałem się z nimi nie przestając się uśmiechać. Dziś znów będę mógł czytać książkę na dworze. To wystarczające by być szczęśliwym.

Ostatnio zmieniony przez dortnana (27-03-2014 o 23h35)

Link do zewnętrznego obrazka

Już od dawna nie spałam, ale promienie słońca ogrzewające mi twarz nie pozwalały mi otworzyć oczu, a już na pewno nie chciały dopuścić do tego, żebym wstała z łóżka.
Nie byłam zbyt głodna, ale podczas śniadania zawsze może się coś wydarzyć, a wolałabym być na bieżąco... Jeszcze przez chwilę przetwarzałam wszystkie za i przeciw, po czym doszłam do wniosku, że dziś dam radę i nawet postaram się nie spóźnić na stołówkę. Jeśli będę miała szczęście to może uda mi się zająć kochane miejsce przy oknie.
Z trudem wygrzebałam się z pod kołdry, po czym udałam się do łazienki. Gdy wyglądałam już jako-tako, wyciągnęłam najjaśniejszą sukienkę jaką mogłam. W ciemnym byłoby mi zbyt gorąco.

Na stołówce było już trochę osób. Skinęłam głową do stolika nauczycieli. Po czym zajęłam moje miejsce. Usiadłam tak, że słońce przyjemnie ogrzewało mi plecy. Oparłam głowę na rękach i zamknęłam oczy. - W sumie, mogłabym przespać śniadanie... - pomyślałam.

Ostatnio zmieniony przez Winoa (28-03-2014 o 16h31)

Elena Sorenson


Powoli otwierałam oczy myśląc czy w dzisiejszym dniu czegoś znów się nauczę. Lekko zsunęłam nogi na podłogę. Wyciągnęłam jedną rękę do góry a drugą przetarłam  oko. Wzięłam do ręki leżące ubranie przyglądając się mu z ciekawością. Po chwili powiedziałam sama do siebie:
- Nie nienawidzę tych sukienek
Mając sukienkę w ręku przebiegały mnie dreszcze, oderwałam po połowie każdego rękawka. Rękawy stały się trzy-czwarte. Ale i tak postanowiłam że tego nie nałożę wzięłam parę spodni i wsunęłam na tyłek. Pierwszą lepszą pasującą brzydką bluzkę. Wyglądałam jakbym szła z samego rana na lekcję sztuk walki, szkoda że tak nie mogło być. Kiedy stwierdziłam że ubrałam się w moim stylu wyszłam. Powoli szłam nigdzie się nie śpiesząc. Otworzyłam drzwi do stołówki, przechodząc koło nauczycieli lekko kiwnęłam głową spojrzałam nauczycielowi od sztuk w walki w oczy i poszłam do najdalszego stolika od wszystkich i usiadłam w milczeniu. Słońce lekko zaświeciło na moje blizny na rękach więc je schowałam w cień. Wyjęłam mój mały notatnik i zaczęłam pisać historię walki na którą może kiedyś mnie zabiorą, ale nie bo kobiety nie walczą ale ja tego pragnę i udowodnię im że jestem dobra. Schowałam go z powrotem i zaczęłam rozmyślać jak wymigać się od jedzenia.

---

Link do zewnętrznego obrazka
Link do zewnętrznego obrazka

Ranki nigdy nie należały do przyjemnych, jak i inne pory dnia, a przynajmniek dla mnie. Zdecydowanie noc była mi bliższa. Dlatego gdy tylko wzeszło słońce, okryłem się cały, nie chcąc by te okropne światło przeszkadzało mi w odpoczynku. Jednak i tak nie mógł on trwać za długo. Więc, gdy tylko wszystko ucichło, poza zwierzyńcem, jakim były chociażby ptaki, raczyłem wreszcie wstać i przyszykować się do nadchodzącego dnia. I nie zapomniałem o sygnecie, choć według myh rodziców nie należałem już do rodziny. Co za różnica, byłem do niego przyzwyczajony, a oni mogą mnie sobie wydziedziczać. I tak innego potomka nie mieli, chyba że sobie jakiegoś sprawili w międzyczasie.
Mrużę oczy, gdy mój wzrok pada na okno. Na zewnątrz zdecydowanie jest zbyt jasno, co zwiastuje, że najpewniej spóźnię się na posiłek. Nie liczyłem się z tym jednak. Szykuję się wręcz coraz wolniej. Przywdziewam czarną koszulę z cienkiego, zwiewnego materiału i lniane spodnie tej samej barwy. W takim stroju czuję się najlepiej. Włosy przeczesuje dłonie, pilnując w pewien sposób, by nie ułożyły się tak, jak oczekiwano by tego na dworze, według wszelkich ih dziwnych norm i panującej mody. Wreszcie wychodzę. A kroki po wyjściu z mego pokoju kieruję ku wyjściu z budynku, a tuż po tym - do jadalni. Nie rozkoszuję się w międzyczasie porannym spokojem i cudowną pogodą, jak pewnie robili to inni. Nie sprawia mi to większej radości.
Będąc już w pomieszczeniu, schyliłem lekko głowę w pół ukłonie, witając się ze wszystkimi. Po tym zabiegu zająłem miejsce przy stole. Z brzega, z dala od reszty.

---

Link do zewnętrznego obrazka

Link do zewnętrznego obrazka
Nikt nawet nie zwracał na mnie uwagi. Nikt nawet nie posłał ani jednego spojrzenia. Nie ma się co dziwić, oni są o prostu dziwni i niczego nie rozumieją. A gdy już to zrobią to będzie za późno. Tylko dlaczego ta odległość między mną a Collinsem wydaje się być niewielka. Siedzi za blisko, zdecydowanie. Bo czym jest jedno puste, oddzielające nas krzesło. Niech już tak będzie, byle się do mnie nie odzywał i nie zwracał na mnie uwagi. Zresztą jak będę siedzieć cicho to mnie chyba nie zauważą, w końcu to ja- nic dla nich nie warta osoba. Po co im rozmowy ze mną. Jest tyle innych osób.
Po co ja tylko zakrzątam sobie nimi myśli?

---

|Ask|Blog|Instagram|

WRÓCIŁAM~~

Link do zewnętrznego obrazka
Flora nie spała już od ponad godziny. Szła przez dzieciniec z wysoko uniesioną głową, patrząc prosto przed siebie. Nie zwracała na nikogo uwagi. Otworzywszy drzwi do stołówki wkroczyła do pomieszczenia z niezwykłą pewnością siebie. Nie zaszczyciła żadnego z obecnych choć jednym spojrzeniem i skierowała się w stronę swojego miejsca.
-Witaj, Aliean.-Powiedziała powoli, wpatrując się w niego przenikliwie.-Przepiękny poranek, nieprawdaż?-Spytała unosząc puchar wody do ust. Fiołkowe oczy wciąż obserwowały mężczyznę. Po chwili postawiła napój na stole i zachichotała cicho obnażając wargi. Omiotła salę spojrzeniem. Uczniowie napływali do sali, każdy w swoim tempie.

Link do zewnętrznego obrazka
Emil zbudzony krzątaniną powoli otworzył oczy i zobaczył swojego współlokatora niemal gotowego do wyjścia. Mógł mnie chociaż obudzić... Zanim chłopak rozbudził się na tyle, by przywitać się z Anthony'm było już za późno. Usłyszał trzask zamykanych drzwi a sam obrócił się na drugi bok. Po chwili  wstał wreszcie z łóżka, które zasłał najstaranniej jak potrafił. Niezbyt zadowolony z efektu ubrał się i skierował w stronę wyjścia. Szybkim krokiem skierował się w stronę stołówki. Wiatr przyjemnie wiał w jego plecy a twarz ogrzewały promienie słoneczne. Przyjemny moment przerwało burczenie w brzuchu. Emil przyspieszył i w końcu dotarł do miejsca docelowego. Otworzył stare drzwi i rozejrzał się po pomieszczeniu. Dwóch nauczycieli i kilkoro uczniów. Stał tak w wejściu zastanawiając się gdzie usiąść.

Ostatnio zmieniony przez Sniezyczka (28-03-2014 o 15h54)

---

Link do zewnętrznego obrazka
Jeśli masz niższy poziom MN bardzo proszę rzuć mi dwa wyzwania bez zakładu

Elena Sorenson


Kiedy zobaczyła chłopaka stojącego w drzwiach popatrzyła mu w oczy i kiwnęła głową. Przez chwile rozmyślała czy ją zauważył ale przestała się tym martwić mogła znaleźć innych kolegów. Nie lubiła za bardzo towarzystwa dziewczyn. Zaczęła rozmyślać o zjedzeniu śniadania na które nie ma ochotę może zje go z nudów. Powiedziała pod nosem:
- A może z nudów pobawię się w kanibala.
Kiedy się nudzi wszystko jest możliwe. Rozłożyła rękę na stoliku i przyłożyła do niej głowę po kilku mrugnięciach zamknęła oczy na dłuższą chwile. Zaczęła marzyć o walce z przeciwnikiem swojej płci i o porażce tchórzliwej baby.

---

Link do zewnętrznego obrazka

Słońce już widniało na niebie.
Promienie słoneczne lekko muskały moją twarz.
Podniosłam się i rozglądnęłam się po pokoju.
Moja współlokatora już nie spała.
Już pewnie była w jadalni.
Pościeliłam łóżko i poszłam do łazienki.
Odświeżyłam się i ubrałam.
Założyłam na siebie granatową sukienkę.
Nie był to za wygodny strój do walki.
Wyszłam z pokoju i udałam się do jadalni.
Przywitałam się z nauczycielami poprzez skinienie głową.
Usiadłam przy jednym ze stolików.

Ostatnio zmieniony przez majkel325 (29-03-2014 o 15h55)

---