Noooo...może coś w tym jest XD
______________________________________

Link do zewnętrznego obrazka
Link do zewnętrznego obrazka
Link do zewnętrznego obrazka


Historyjka ze znajomym dyrektora wydała mi się...nieco dziwna.
Zdecydowałam jednak udawać, że  w nią wierzę...na razie, dla świętego spokoju.
-Ja nazywam się Sharon-przedstawiłam się szybko.
Kaoru zadał jej wszystkie pytania, jakie tylko przyszły mi do głowy.
Cóż więc miałam jeszcze dopowiadać?
Zastanawiałam się, jak dziewczyna na nie odpowie...

Zgadzam się. To najwredniejsza postać jaką znam! xD I ja ci mam na te wszystkie pytania odpowiadać?! Co to to to nie. xD

Rzeczywiście. Nadmiar pytań nieco wytrącił mnie z równowagi. Wredny ten cały Kaoru! Przypomina mi ojca. Tyle że w trochę lepszej postaci. Jednak Scarlett nie da się tak łatwo zszokować!
- Ojej! Większości pytań już zapomniałam - zażartowałam. Nie chciało mi się odpowiadać ale wiedziałam że jego nie da się tak po prostu zbyć. - No cóż, nie znam ani dyrektora, ani tego znajomego. Ten znajomy był chyba magiem i nie wiem, czy w ogóle był znajomym dyra. Po prostu przyszedł do mnie, trochę mi o was poopowiadał i powiedział, że muszę wam pomóc. Więc dlatego tu jestem. - zakończyłam opowieść.
Jestem cudowna. Wszystkie kłamstewka przychodzą do mnie na zawołanie. Liczyłam, że ta odpowiedź go zadowoli bo mam dość tych historii.
Zarymowałam sobie xD

Link do zewnętrznego obrazka
Link do zewnętrznego obrazka
Link do zewnętrznego obrazka

-Czyli...-zaczęłam-przyszedł do ciebie znajomy dyra, który jednak nie jest jego znajomym...ty tez wcześniej go nie znałaś-zrobiłam przerwę na oddech-tak po prostu, obca osoba opowiada ci o nas, a ty decydujesz się pomóc...?
Cała historia brzmiała teraz dosyć nieskładnie....
Mimo to...nadal będę udawać, że jej wierzę...może w ten sposób dowiem się
czegoś więcej?-zastanowiłam się.
-To dosyć...wspaniałomyślne.-wydusiłam w końcu.

Nie byli zadowoleni z historyjki. No coż, co miałam zrobić? Prawdy nie mogę powiedzieć, więc muszę dalej brnąć w te kłamstewka.
- No cóż... Nie znałam ich. - potwierdziłam. - Ale chodziłam tu do szkoły, zanim pojawił się nowy dyrektor... Więc kiedy usłyszałam co się dzieje postanowiłam wam pomóc.
No. Dzięki temu historia jest jakaś bardziej poukładana. Nareszcie to się układa w całkiem sensowną całość. I dobrze, bo ich ciekawość zaczynała mnie denerwować. Jeśli zadadzą jeszcze jedno pytanie dotyczące tego tematu to nie ręczę za siebie. Jednak zauważyłam, że wyraz podejrzliwości trochę zmalał. Nareszcie! Niektórzy już mi zaufali, a resztę przekonam do siebie później. Jestem przekonana, że wszyscy stąd nie zaakceptują. Co ja mówię! Oni mnie pokochają.

Hahaha XD
I bardzo dobrze xD
(Teraz wychodzi na jaw, iż jestem dziwną osobą, bo nawet lubię jego charakter xD)
______________________
Link do zewnętrznego obrazka
Link do zewnętrznego obrazka
Link do zewnętrznego obrazka

Widok tak bardzo szczerzącego się Kaoru omal nie przyprawił mnie o nagły napad śmiechu.
W każdym razie udało mi się to powstrzymać.
-Dokładnie-poparłam go poważnym tonem, z nutką determinacji.
Dla podkreślenia swoich słów wzięłam przykład z chłopaka i  również uśmiechnęłam się szeroko, niczym kot z "Alicji w krainie czarów".
_______________________________________
Loliq- spoko, ja też nie dawno wróciłam (o ile się nie mylę jakieś...2 i pół godziny temu xd)

Ostatnio zmieniony przez Melody3 (22-08-2013 o 18h48)

Kaoru mnie wnerwia!!! Weź go zamorduj! xD PSUJE MI PLANY!!!!!!! >.<

Ten chłopak mnie wnerwia. Wszystko mi psuje. Przez niego cały mój piękny plan legł w gruzach.  Czy nie mógłby się po prostu zamknąć?! Udawał miłego. To było chyba jeszcze bardziej denerwujące. Jednak nie pokazałam tego po sobie.
- Skąd wiesz że nic nie umiem? -wyszczerzyłam się w uśmiechu. - I, kotku, mnie nie stracisz. Umiem się obronić. - dodałam.
Oj, umiałam bardzo dużo. Lata siedzenia w zamknięciu i prezenty od taty na drogę sprawiły, że byłam stąd najsilniejsza. Więc nawet gdyby chciał mi coś zrobić, w mniej niż pół sekundy zmiotłabym go z powierzchni ziemi. Więc niech tylko spróbuje, a już będzie po nim.
Może i ty Mel go lubisz, ale ja nienawidzem! >.<

AAA!! Przez Kaoru chyba popełnię morderstwo lub samobójstwo!! AAAaa!

Zignorowałam Kaoru. Po co tracić na niego czas? Był tu zbędny. Kiedy nikt nie będzie patrzył, w nocy, dam mu prezencik; proszek od którego będzie się czuł, jak przed śmiercią. Wystarczająca kara.
Odwróciłam się do jakiegoś chłopaka.
- Cześć - podałam mu rękę. - Miło Cię poznać. Jestem Scarlett.
Miałam nadzieję, że przez wścibskość Kaoru nie stracę zaufania i przyjaźni innych. Jeśli stracę, Kaoru ma przerąbane.

Lorelin Peace
Wreszcie się uspokoiłam no cóż kłótnie z Vani doprowadzają mnie do obłędu. Nowa? Jak miło świeża zwierzyna. Oj zamknij się. Gdybym mówiła wszystko na głos pewnie bym była uznana za wariatkę. o oczywiście Toshiko znowu się denerwował. Westchnęłam i do nich podeszłam. Uważaj na nią ,nie ufaj jej, znasz zasady. Tak znam. Gdy już byłam przy nich uśmiechnęłam się do różowowłosej .
- Hej jestem Lorelin dla znajomych Lore. Miło mi ciebie poznać. - kłamstwa, kłamstwa i jeszcze raz kłamstwa. No ale musiałam się trzymać zasad inaczej nie będe miała żadnych szans.
- Chcesz coś zjeść? - zapytałam się no cóż może dziewczyna się błąkała przez dłuższy czas. Wątpie. Jeżeli tak mówisz Vanesso. Coś mi tu śmierdzi. Mi też.

Ostatnio zmieniony przez Syndariela (22-08-2013 o 19h42)

Link do zewnętrznego obrazka
Link do zewnętrznego obrazka
Link do zewnętrznego obrazka

Usiadłam na ściętym pniu, przysłuchiwałam się dalszym rozmowom.
Zdecydowałam, że na razie nie będę brać w nich udziału.
Powód?
Bardzo prosty- szczerze wątpiłam, że wyciągną z niej coś co jest prawdą.
A wszelkie docinki wolałam zostawić Kaoru...
Kątem oka zauważyłam Lore...a może Vanesse?
Zanim się odezwie nigdy nie potrafię stwierdzić kim jest w danej chwili.
Hmm...sądząc po sposobie, w jaki przywitała się ze Scarlet, byłam pewna, że w tej chwili mamy do czynienia  z  Lorelin.
To chyba lepiej- bardziej lubiłam ją niż Vanessę i chyba nie tak trudno jest mi się dziwić.

Ostatnio zmieniony przez Melody3 (22-08-2013 o 19h54)

  Wal się Kaoru/Kisshu    Lecę zaraz na Violettę. 

Kaoru jest najbardziej denerwującą osobą jaką znam. Uznałam, że to co mu miałam dać to za mało. On potrzebuje wielkiego cierpienia.
Odwróciłam się w stronę dziewczyny która się mnie zapytała, czy chcę jeść.
- Nie, nie dziękuję. - powiedziałam miło.- Jestem tu od nie dawna. Zobaczyłam was ale widziałam, że coś was przygnębiło i chciałam poczekać, ale ktoś mnie uprzedził - spojrzałam krzywo na Kaoru. Pomyślałam, że trochę szczerości nie zaszkodzi. Spojrzałam jeszcze na Toshiko.
- Niech inni ci opowiedzą - powiedziałam nieco zanudzona. - Ja idę się przejść.
Musiałam chwilę odetchnąć od tych kłamstw. Więc odeszłam, nawet nie czekając na odpowiedź.

Link do zewnętrznego obrazka
Link do zewnętrznego obrazka
Link do zewnętrznego obrazka


Czasem są chwile, gdy o niczym innym bardziej nie marzę,
jak o zajrzeniu komuś do myśli.
Tak, zgadza się.
To była własnie ta chwila.
Przez zaledwie kilka sekund widziałam w oczach Scarlett niepokojący błysk.
Jakby poważnie myślała o zrobieniu komuś krzywdy...
.

Ostatnio zmieniony przez Melody3 (22-08-2013 o 20h16)

Trzeba pamiętać o tym, że nasze postacie mogą się kłócić- ale my nie.
Dlatego, ChicaDe spróbuj zapanować nad emocjami, bo nawet niechcący możesz kogoś zdenerwować/urazić
_______________________________________________________

Link do zewnętrznego obrazka
Link do zewnętrznego obrazka
Link do zewnętrznego obrazka

Cała ta sytuacja z pojawieniem się Scarlett nie podobała mi się...
Kłamała cały czas licząc, że naprawdę w to wierzymy.
Najbardziej dobija mnie fakt, że jedynym słusznym wyjściem w tej chwili jest udawanie..że tak własnie jest.
Nienawidziłam takiej bezsilności, bo nie oszukujmy się tym to właśnie było...
Moje rozmyślania przerwał odgłos nadchodzących kroków...a potem głos Lisy.
-Cześć-uśmiechnęłam się, w końcu jakiś powód do radości...kolejna żywa osoba!-to jest Scarlett i...w zasadzie tylko tyle o niej wiemy-wyjaśniłam, wiedząc że różowowłosa nawet nie usłyszała pytania, gdy odeszła.


 

Ostatnio zmieniony przez Melody3 (31-08-2013 o 13h29)

Jezu noo... Napisałam tylko do tego "Kisshu" i już się robi afera... Głównie mi chodziło o Kaoru a nwm czy czasem on to nie ty. xD Więc po prostu pogódźmy się

Chodziłam po lasku. Byłam smutna. Kłamstwa, kłamstwa, kłamstwa.
Dyrektoer kłamie.
Ja kłamię.
Kaoru kłamie.
Lorelin kłamie.
Wszyscy kłamią.
Nic by się nie wydarzyło gdyby mama tu była. Gdyby nie umarła, tata by był normalnym człowiekiem. Ja byłabym normalnym człowiekiem. A oni... No coż, nie musieli by tu być. Tak byłoby lepiej. Nie musiałabym kłamać. A od tych kłamstw zrobiło mi się niedobrze. Bolała mnie głowa i źle się czułam. Wzięłam jeden z proszków i wyczarowałam sobie poduszkę. Następnie zasnęłam.
Przyśniła mi się mama. Ta roześmiana, piękna kobieta o kasztanowych włosach. Uśmiechnęłam się przez sen. To był zdecydowanie najmilszy sen, jaki mógł mi się przyśnić.

Link do zewnętrznego obrazka
Link do zewnętrznego obrazka
Link do zewnętrznego obrazka

-Ja i Mary rozdzieliłyśmy się-zaczęłam.-wiem jednak, że żyje-dodałam.
Ciekawe co dzieje się w tej chwili z grupą wilkołaków...chociaż 'grupa' to za mocne słowo.
W końcu byli tylko we dwoje, jak każdy z nas na początku.
-Widzisz...ja jestem pewna, że ona kłamie.
Opowiadała nam najróżniejsze historie,  które tak naprawdę traciły cały sens, gdyby powtórzyć jej ponownie,  w głowie.-wyjaśniłam.
Fakt, najlepszym rozwiązaniem będzie zapytać Toshiko.

Ostatnio zmieniony przez Melody3 (31-08-2013 o 13h28)