Kaoru Inu

-O cholera...- Przeraziłem się tym co powiedział mi Viktor.- strasznie współczuję, chłopie... Musi ci być ciężko. Nie jestem najlepszy w pocieszaniu, ale jeżeli moge zrobić coś co poprawi ci humor...
Przeżyłem ciężki szok. Strasznie żal mi było brata Viktora.
Oby poczuł się lepiej...
W oczach Viktora widziałem smutek.
Czułem się jak idiota, ponieważ nie wiedziałem co mam powiedzieć. W końcu "przykro mi" nie uleczy Thomasa...

Viktor Asano

Czułem się lepiej kiedy chciał mi pomóc w tej sprawie.. Nie miałem nic innego do powiedzenia niż "dziękuje Ci za pomoc", lub "dzięki że mnie pocieszasz". I jak dla mnie pierwsza i druga opcja była genialna.. Ale powiedziałem inaczej niż moje opcje..
- Dzięki że mnie wspierasz i mam taką nadzieję że będzie dobrze.. - Odpowiedziałem już trochę z uśmiechem..
Inaczej nie mogłem powiedzieć bez uśmiechu, poczułem się trochę lepiej nie wiem czy mnie zaciągnął znowu do wody ale raczej tak będzie.. Może wtedy będę miał ulgę i na pewno może być mi lepiej!

Ostatnio zmieniony przez Eminaria (15-08-2013 o 12h49)

---

Elizabeth wyszła z wody. usłyszała rozmowę chłopaków.
-Wszystko będzie dobrze ale znam to uczucie jak brat jest w szpitalu.-powiedziałam do Viktora.
Stałam razem z innymi. Nie wiedziała co jeszcze moge powiedzieć. Chodź dobrze znałam to uczucie jak rodzeństwo leży w szpitalu.

---

Viktor Asano

- Na prawdę wam dziękuję, nie wiem co bym bez was zrobił! - Powiedziałem z uśmiechem.
Gdyby nie moi przyjaciele to bym nadal leżał i użalał się nad swoim bratem..
Pomyślałem czy pójdziemy razem do wody żeby znów pograć..
- Może pójdziemy, do wody i pogramy tam? - Zapytałem miło..
Od razu wstałem z ręcznika wziąłem piłkę Mei i czekałem aż się ruszą, a oni się patrzyli że tak szybko mi minęło..
- Na co się tak patrzycie? Chodźmy! - Spytałem ze zdziwieniem i jednocześnie po pytaniu zawołałem!
Oni wstali i poszliśmy razem do wody!

---

-Pewnie-powiedziałam i weszłam powoli do wody. Woda była orzeźwiająca a pobyt tu z przyjaciółmi to już czysta rozkosz. Czekałam a resztę osób aż wejdą do wody. Czułam jak piasek muska moje palce u stóp. Było to przyjemne a zarazem bardzo łaskotało.

---

Kaoru Inu

Z uśmiechem pobiegłem do wody ochlapując przy okazji osoby które stały koło mnie.
Świetnie bawiłem się ze swoimi przyjaciółmi. Są oni dla mnie najważniejsi!
Wesoło odbijałem piłkę i rzucałem ją w różne strony.
Było naprawdę przyjemnie.
Po chwili, gdy się trochę zmęczyłem podeszłem do baru i zamówiłem zwykły sok. Położyłem się na moim kocu na plaży i rozmażyłem się.
Jesteśmy tu wszyscy w piątkę... Już dawno się tak nie bawiłem...

Sophie Patrick

   -Zostawiliście mnie samą-Powiedziałam podchodząc do moich znajomych.Nie chciałam pytać o czym przed chwilą rozmawiali,bo czułam,że nie powinnam znowu poruszać tego tematu.Widać to było w oczach Victora.Uśmiechnęłam się przyjaźnie do wszystkich i zaczęłam się z nimi bawić.
   Usiadłam obok Kaoru patrząc na wciąż chlapiących się w wodzie pozostałej trójki-O co wcześniej chodziło?-Spytałam odwracając się do chłopaka.-No wiesz..Wtedy kiedy Viktor  poszedł na plaże?

Było tak fajnie jak zaczęliśmy się chlapać w tej wodzie! Widziałem jak Sophie wyszła z wody i poszła do Kaoru, ja się nadal bawiłem i śmiałem.. Jeszcze fajniej było jak zaczęliśmy grać w piłkę i jednocześnie się wywracać, było na prawdę przyjemnie!
Już zapomniałem prawie o Thomasie ale na prawdę życzę mu zdrowia, szkoda że nie ma takich przyjaciół jak ja. Mądrzejszych niż jego przyjaciele ja bym to nazwał idiotami! Ale to już jego sprawa że w takie towarzystwo się wmieszał.. No ale cóż życzę mu zdrowia żeby na prawdę nie leżał w tym szpitalu za długo! A ja nadal cieszyłem się latem!

---

Kaoru Inu

Kojarzysz brata Viktora? -spytałem Sophie. -Ten wsoki... Thomas... Jest w szpitalu. -wzdechnąłem ciężko. Naprawdę cała ta sytuacja mnie przygnębiała... Przecież Viktor tak świetnie dogadywał się z bratem... A teraz leży na łóżku szpitalnym i walczy o życie.
To mnie przerastało.
Chłodny wiatr zaczął powiewać włosy moje i Sophie. Pogoda była taka wspaniała... Jednak tam w głowie Viktora zapewne panowała ogromna burza.

Sophie Patrick

   W szpitalu-Powtórzyłam w myślach słowa Kaoru.To..To przecież...Okropne..Wyjeżdżasz z przyjaciółmi na wakacje,które mają być jedną z twoich najlepszych...A tu następnego dnia dostajesz wiadomość,że twój ukochany brat leży w szpitalu i walczy o życie
   -A-Ale jak?..Miał jakiś wypadek?-Spojrzałam na Viktora wciąż bawiącego się w wodzie.Uśmiechnęłam się delikatnie.Cieszyło mnie,że nie zadręcza się tym za bardzo.Pewnie Thomas nie cieszyłby się z wizji,iż zepsuł bratu wakacje.-Wiesz nie rozmawiajmy już o tym..-Powiedziałam odwracając głowę w stronę Kaoru.-Wracam do wody,a ty?

Kaoru Inu

-Okej! -uśmiechnąłem się.
Złapałem Sophie na ręcę i biegnąc wrzyciłem ją do morza. Śmialiśmy się długo i graliśmy piłką Mei.
Czas minął bardzo miło.

Elizabeth świetni sie bawiła.Było super nasza cała piątka. Wszyscy razem w jednym miejscu. Po prostu marzenie każdego nastolatka. Grała z innymi w piłkę.  Chcąc ją złapać wpadła na Viktora.
-Sory-powiedziałam podnosząc się z wody.

---

Z daleka widziałem jak Kaoru wziął Sophie na ręce i biegł z nią przez plaże i wrzucił do wody, ale był wielki plusk! Zostałem cały oblany, ale zamiast tego powiedzieć zacząłem się śmiać! Graliśmy wszyscy razem w piłkę, wymarzone piątkowe wakacje! Po chwili Elizabeth na mnie wpadła, chyba chciała złapać piłkę mnie nie zobaczyła..
- Nic się nie stało.. - Powiedziałem z uśmiechem!
Zamiast przejmować się że na mnie wpadła to wolałem wybaczyć niż kłócić się żeby uważała, przyjaciółce można wszystko wybaczyć! Było po prostu przepięknie, praktycznie siedziałem cały czas wodzie może raz wyszedłem ale wtedy to przez sprawę brata.. Nadchodziło już popołudnie a my nadal w wodzie!
- Ej, może zostaniemy na zachód słońca? - Spytałem z uśmiechem.
Dzisiaj nigdy nie przestanę się śmiać i uśmiechać, było za bardzo zabawnie!

Ostatnio zmieniony przez Eminaria (15-08-2013 o 18h40)

---

Kaoru Inu

-Świetny pomysł! -odpowiedziałem na pytanie Viktora.
-słyszałem w telewizji, że ma dziś być noc ateroid więc ja mogę poczekać nawet do nocy! -uśmiechnąłem się.
Nic nie mogło mi teraz humoru. Nawet tęsknota za moim kochanym psem.
Byłem szczęśliwy, że nareszcie mogę wesoło spędzać czas z przyjaciółmi.
Wskoczyłem do wody z wielkim pluskiem.
Zamknąłem oczy i odprężyłem się... Było tak przyjemnie...
Na plaży już prawie nikogo nie było... Całe morze dla nas!
Wyłoniłem się z wody, gdy zaczęło mi brakować powietrza.
-Patrzcie!
Trzymałem w ręku śliczną muszelkę. Mieniła się w różnych kolorach. Nie była nawet naderwana.
Oglądałem ją uważnie... Zauważyłem małą dziurę na niej w krztałcie koła.
No nic... Najwyżej zrobię z niej naszyjnik!

Ostatnio zmieniony przez Kisshu (15-08-2013 o 19h43)

Ucieszyłem się jak Kaoru zgodził się! Za pewnie inne osoby też się zgodzą więc jest idealnie! Kaoru wbiegł do morza, a potem wybiegł w czymś w ręku, a to była muszla.
Bardzo ładne kolory miała, podobało mi się!
- Ładna muszla, Kaoru! - Powiedziałem miło.
Miała piękne kolory, na prawdę fajna pamiątka!
- Słuchaj Kaoru, to może być fajna pamiątka z tych wakacji! - Powiedziałem z uśmiechem.
A wtedy zaczął się zachód słońca, było po prostu pięknie!
Nie zapomniane wakacje z przyjaciółmi!

Ostatnio zmieniony przez Eminaria (17-08-2013 o 16h53)

---

Jak Kaoru chciał zostać na noc na plaży, to odechciało mi się zostać dłużej... Wiem że mogę mu sprawić przykrość, ale ja już po prostu nie chce zostać nie mam ochoty dłużej być na plaży za bardzo jestem zmęczony.. A po za tym zostanie jeszcze z Eli i Sophią, więc ma jeszcze towarzystwo! Właśnie zauważyłem jak Mei zaczęła już wracać do hotelu, pomyślałem że już też będę wracać bo nie miałem ochoty sam wracać.
- Dobra ja też już będę powoli iść, to cześć! - Powiadomiłem ich i pożegnałem się z nimi!
Spakowałem wszystkie rzeczy które należały do mnie i szybko zabrałem swoją torbę. Pobiegłem żeby dogonić Mei, no i właśnie ją dogoniłem teraz z nią wracałem do hotelu.
- Cześć, Mei! - Powiedziałem z małym uśmiechem..
A oni dalej podziwiali widoki, a ja wracałem dlatego bo jakoś trudno mi było jeszcze zostać. Oczywiście że z Mei o niej, nie zapomnę że wracałem z nią, jak mogę zapomnieć o przyjaciółce?! To mało prawdopodobne! ;D

---

Widziałem jak coś ją przygnębiało nie chcę jej przeszkadzać w tej chwili, na pewno by się na mnie wkurzyła.. Zostawiłem ją w samotności ja spowolniłem trochę krok, nie wiem co tak mogło ją zasmucić. Jak już doszedłem do hotelu od razu poszedłem do swojego pokoju. Dokładnie nie było jeszcze późno więc poszedłem do kuchni i wziąłem sobie jakieś słodkości.. Jak wziąłem to poszedłem do swojego pokoju i zacząłem oglądać jakieś komedie. Chciałem jakoś zająć czas czymś śmiesznym, może jutro zadzwonię do babci lub do Thomasa.

---

Kiedy oglądałem komedie i zajadałem się słodyczami, usłyszałem jak ktoś puka do drzwi.. Jak przestałem jeść słodycze to od razu poczułem się gorzej, wyjąłem z torby wodę i zacząłem ją pić. Odłożyłem do torby i otworzyłem drzwi, w drzwiach widziałem Mei.. Nie wiem co chciała ale wpuściłem ją.
- Mei, co Cię tu sprowadza? - Spytałem zdziwiony..
Nie wiedziałem o co chodzi, byłem zdziwiony jej nadejściem! Ma na pewno jakiś powód, ale nie wiem jaki..

---

Słuchałem Mei i dowiedziałem się że mnie przeprasza za swoje zachowanie.. I czy jestem na nią zły? Jakoś nie czuję się zły..
- Mei wybaczam Ci, ja nie jestem w ogóle na Ciebie zły.. - Powiedziałem spokojnie..
Rozumiem że miała jakąś gorszą chwilę, każdemu się tak zdarza... Nie wiem czy mogłem jeszcze coś dodać, lecz nie wiedziałem co.. Byłem jakby to powiedzieć bez umysłu teraz nie potrafiłem niczego powiedzieć..  Nie rozumiem co tak mnie z nie mówiło, może miałem jakiś powód..

Ostatnio zmieniony przez Eminaria (17-08-2013 o 16h58)

---