Megan Gold - Światło

Szybkim ruchem przekręciłam klucz w zamku i weszłam do środka. Dwa łóżka, dwa biurka, okno, dwie szafy... łazienka? Albo to drzwi do łazienki, albo do jakiegoś składzika.
Położyłam moje rzeczy na pierwszym lepszym łóżku i zaczęłam sprawdzać pojemność szafy. Była dość spora. Weszłam do środka i zamknęłam drzwiczki.
- Jaki bajer! - powiedziałam z jej wnętrza.

Ostatnio zmieniony przez Alexanda (18-06-2013 o 16h58)

---

Asher Night - Światła

-Człowieku, jeśli ja zgubiłem moje walizki to sam siebie obwołam największą ciotą świata.- powiedziałem ponuro. Naprawdę? Gdzie ja to położyłem... Niestety. W ogóle nie miałem pojęcia co zrobiłem ze swoim bagażem. Przytaknąłem godząc się na plan chłopaka i poszedłem za nim. Rozejrzałem się po hallu, ale nigdzie nie było widać moich rzeczy. Westchnąłem.
-Bierz walizki i idziemy do pokoju...- mruknąłem z ponurą miną.

Ostatnio zmieniony przez Fivatt (18-06-2013 o 17h18)

Megan Gold - Światło

Niczym ninja wyszłam z szafy.
- Już się rozpakowałaś? Szybka jesteś.
Poszłam w ślady Melody i ułożyłam moje ubrania w szafie, zostawiając na wierzchu czarne getry, czerwoną spódniczkę i czarną, asymetryczną bluzkę. Weszłam do łazienki by się przebrać. Stwierdziłam, że niebieska gumka mi nie pasuje, więc wygrzebałam z kosmetyczki grubą, rubinową frotkę. Po wyjściu jeszcze raz ogarnęłam pokój, w poszukiwaniu miejsca na klatkę mojej papugi. Zdecydowałam, że stanie w zaszczytnym miejscu na moim biurku.
- Ozzy, wracaj - wskazałam palcem na klatkę, a mój ptak posłusznie do niej wleciał.
- Nie wiem jak ty, ale ja idę pozwiedzać - powiedziałam bezceremonialnie i wyszłam z pokoju.

---

Stanley Myers - Światło

Pacnąłem się otwartą ręką w czoło po czym zaśmiałem się cicho.
-Debil - mruknąłem do Ashera po czym wziąłem jedną ze swoich walizek- Weźmiesz drugą?
Zapytałem spoglądając w jego stronę i przysunąłem mu butem drugą walizkę.
-Odniesiemy i poszukamy twojej zguby.

Asher Night. - Światło

Przytaknąłem ze skwaszoną miną.
-Wezmę, wezmę. - zgodziłem się biorąc walizkę. Westchnąłem i pociągnąłem go za rękaw idąc w stronę pokoju. Z dość ponurą miną doszedłem do drzwi. W tamtym momencie stanąłem osłupiały patrząc na podłogę. Przed wejściem stały moje walizki.
-Jak?- spytałem po czym wybuchnąłem śmiechem.

Megan Gold - Światło

Na korytarzu zobaczyłam niebieskookiego chłopaka od rybek. Szedł w towarzystwie jakiegoś bruneta. Pomyślałam, że warto kogoś poznać. Nawet, jeśli jest on ze światła.
- Cześć. To wasz pokój?- zapytałam wskazując głową na drzwi obok moich. Obaj chłopcy byli ode mnie wyżsi. Kogo ja oszukuję. Każdy w tym liceum był wyższy.

---

Masao Mrok

Bardzo długo to trwało zanim zoriętowałem się gdzie co i jak ale po długich staraniach w końcu doszedłem do pokoju w którym obecnie miałem zamieszkiwać, nie wiem czy aple dalej trwał czy nie ale wszyscy zaczynali wychodzić więc jak dla mnie jest już skończony. Na szczęście już nie musiałem nigdzie chodzić bowiem kluczyki już dawno załatwiłem. Poszedłem więc na klatkę schodową by udać się do pokoju. Tak bardzo mi się nie chciało iść że zmęczyłem się już po pierwszym półpiętrze jak sobie pomyśle że taką ilość schodów pokonuje codziennie to aż mi się nie dobrze zrobiło. W końcu doszedłem do upragnionego pokoju, z wielkim zmęczeniem rzuciłem się na pierwsze z brzegu łóżko, później się rozpakuje, teraz mi się nie chce. Pomyślałem po czym zostało mi już tylko czekać na mojego jak na razie nie znajomego mi współlokatora.

Akira/Mrok
Spojrzałem na białowłosą anielicę ,która przeszyła mnie spojrzeniem szkarłatnych oczu.
-Chętnie. Jestem Akira Adachi , a ty ?
Usiadłem na miękkiej kanapie . Muszę jeszcze wejść do pokoju i poznać współlokatora. Spojrzałem na dziewczynę obok mnie .

Ostatnio zmieniony przez Mizume (20-06-2013 o 18h49)

Memento Mori Mrok
Zastanowiłam się. Było w nim coś takiego przekonującego. Te uroczo iskrzące się oczy i ogólny wyraz twarzy. Czułam, że jako chłopak z sąsiedniego pokoju, może zostać moim jednym z najbliższych przyjaciół...
- Nazywam się Mamento Mori. Na drugie mam Redween, więc wolałabym byś mówił mi Red. Akira... to naprawdę fajne imię zazdroszczę ci. - uśmiechnęłam się szczerze.
Biały kotek ocierał mi się o dłoń wyraźnie pokazując czego ode mnie wymaga. Wzięłam go na kolana i zaczęłam drapać za uszkiem. Był tak samo uroczy, jak jego właściciel.

Akira>Mrok
Odwzajemniłem uśmiech . Ona miała w sobie coś ... co powodowało że mógłbym nawet dać się zabić za jej uśmiech . Chwilę przyglądałem się jej oczom ,aż zdałem sobie sprawę z tego że gapię się na nią ,jak debil . Cały czerwony odwróciłem wzrok.
-Ta... dzięki . W którym pokoju mieszkasz ?
Powiedziałem pierwsze co mi na język ślina przyniosła . Mam nadzieję że nie zrobiłem z siebie jeszcze większego idioty .

Memento Mrok
Zauważyłam, że chłopak przygląda mi się.  Nie wiedziałam jak zareagować więc tylko siedziałam bez słowa, głaszcząc kota. W pewnym momencie zaczerwienił się słodko i odwrócił głowę. Usłyszałam jego pytanie i od razu zabrałam się do odpowiedzi.
- Tutaj. - wskazałam palcem na drzwi, zmuszając go do odwrócenia głowy. - Pokój numer 27. - dodałam.
Uśmiechałam się od ucha do ucha czekając, aż w końcu mój cel dojdzie do szczytu.

Akira>Mrok
Bez zastanowienia odwróciłem głowę , nadal czerwony . Gdy zdałem sobie z tego sprawę nerwowo przeczesałem włosy .Ciekawe co ona teraz o mnie myśli ,ale pewnie nieprędko się o tym dowiem ,o ile kiedykolwiek .
-Czyli jesteśmy sąsiadami . Wiec Red...Jakie lekcje mam jutro?
Mam nadzieję że już nie jestem czerwony jak burak .

Ostatnio zmieniony przez Mizume (20-06-2013 o 23h11)

Mamento Mrok
- Jesteś uroczy. -wypaliłam z słodkim uśmiechem bez namysłu.
Dosyć późno zorientowałam się, co tak naprawde powiedziałam. Zaczęłam trochę nerwowo głaskać kociaka.
- Cóż o ile pamiętam, to mamy lekcje na 7 wieczorem i zaczynamy muzyką, potem socjologia aniołów, biologia, historia i angielski.  - odpowiedziałam na pytanie.

Akira>Mrok
Słysząc stwierdzenie dziewczyny zrobiłem się jeszcze bardziej czerwony . Znów nie wiedząc co zrobić zacząłem przeczesywać włosy dłonią .Uspokoiłem się trochę słysząc odpowiedź na moje pytanie . Jednak to nie zmieniało faktu że nadal byłem czerwony .
-Muszę jeszcze wejść do pokoju . Do zobaczenia .
Szybkim krokiem doszedłem do drzwi pokoju nr 28 . Otworzyłem drzwi i wparowałem do środka .

Ostatnio zmieniony przez Mizume (21-06-2013 o 07h24)

Memento Mrok
Chłopak gwałtownie wstał i skierował się do drzwi. Usłyszałam go jakby przez mgłę. Było mi smutno. Wiele ludzi dawniej mijało mnie szerokim łukiem ze względu na moje imię.
Siedziałam tak bezczynnie, wpatrując się w drzwi, za którymi zniknął Akira.
Zorientowałam się, że kotek nadal spoczywa na moich kolanach. Tylko nie miałam pojęcia, czy iść i oddać mu zwierzątko, czy nie. Najwyraźniej nie chciał się ze mną widzieć.
Wstałam biorąc kota na ręce. Po długich zastanowieniach zapukałam do drzwi i zostawiłam śnieżynkę pod drzwiami, a sama skierowałam się do własnego pokoju. Wyłożyłam się na dużym łóżku z czerwoną pościelą i wzięłam do rąk rysownik, by rozładować na nim swoje emocje. Zaczęłam szkicować ciało kobiece od tyłu. Część pleców przykrywały włosy, ale mimo to widać było na nich rany w formie dwóch średnich kropek, jakby po wyrwaniu skrzydeł. Dziewczyna klęczała w morzu krwi.

Lightning Return - Mrok

Skierowałam się do mojego pokoju. Otworzyłam drzwi i zobaczyłam że w środku ktoś jest. Dziewczyna. Leżała na łóżku i rysowała. Chyba nawet nie spostrzegła się weszłam.
- Ekhę - chrząknęłam. - Przepraszam... Pokój 25. Tak ? Je.. Jestem Lightning, będziemy razem mieszkać - zebrałam w sobie siły i udało mi się wydusić delikatny uśmiech. Kruk na moim ramieniu wzniósł się prawie bezszelestnie i podleciał do dziewczyny. Zaczął się przyglądać rysunkowi. Szybko zareagowałam. Podbiegłam truchtem i złapałam zwierzątko, które nie miało pojęcia co zrobiło źle.
- Darkness - syknęłam cicho. Spojrzałam się na rysunek bo sama byłam ciekawa co dziewczyna rysowała. Obrazek przedstawiał kobietę klęczącą w plamie krwi. Zrobiło mi się słabo. Dziewczyna miała taki talent, że krew wyglądała jak żywa.
- Łał, masz wielki talent - wyszeptałam niepewnie i cicho...

//A się wproszę ^3^ Mogę ? c: //

Ostatnio zmieniony przez Sidera (21-06-2013 o 15h34)

Masao

Chyba tak minęło pół godziny siedzenia w pokoju. Cha! Przynajmniej zarombałem sobie najlepsze miejsca łóżek. Kiedy już zdążyłem wybrać wziąłem sobie łóżko od lewej strony gdzie był widok na okno i dość nie daleko szafy.
  Kiedy siedziałem sobie w zaciszu nagle do pokoju wszedł chłopak...nie wiem czy można to tak nazwać...może....dobra nie ważne, ale jak się domyślałem to mój współlokator, dość długo go nie było a to chyba nie dziwne że się z kimś szwendał bo chyba by nie przesiedział pół godziny na murku gapiąc się...na widnokrąg.
-Hej-rzekłem tak jakbym niczego nie podejrzewał, pewnie już sobie jakiś ziomków znalazł.

Memento Mrok
Ktoś wszedł do pokoju, akurat jak kończyłam barwienie krwi. Usłyszałam jak przez mgłę dziewczęcy głos.
Dopiero jak poczułam, że ktoś wpatruje się w rysunek, podniosłam głowę. Odłożyłam szkicownik i przybory na półkę, po czym spojrzałam na dziewczynę.
- Jestem Memento Redween Mori, ale mów mi po prostu Red. -odparłam.
Na ramieniu miała czarnego kruka i niemal od razu pomyślałam o swoim malutkim białym ptaszku z krwistoczerwonym dziubkiem.
- Mam nadzieję, że nie jest agresywna. - wskazałam palcem Darkness. -Mam małego ptaka, więc trochę się jej obawiam.
,,Yuuki" wyszeptałam, a na mojej dłoni usiadła ,,Śnieżynka".

Lightning Returns - mrok
- nie, nie gryzie - pogłaskałam ptaka po głowie. Wròciłam do moich walizek. Położyłam je przy szafie z drugiej strony. Wyjęłam z niej tylko książkę i mału stojaczek z belką dla Darkness. Położyłam się na łóżku i zaczęłam czytać wez słowa...

// wybaczcie mi błędy.  Pisze z telefonu//

Memento Mrok
Ucałowałam Yuuki w szkarłatny dziubek i położyłam ją sobie na ramieniu.
Moja współlokatorka zaczęła czytać, więc stwierdziłam, że nie mam nic do roboty. Chwyciłam na powrót szkicownik i spojrzałam na wcześniejszy rysunek.
Przewróciłam kartkę dalej i zaczęłam tworzyć coś nowego.
Narysowałam ogromny, ciemny las, w którym drzewa zaginały się tworząc. czarny tunel. Przy jego ,,wrotach" stał malutki biały kotek. Zagubiony i smutny.
Właściwie nie wiedziałam, dlaczego rysuję mrok i noc. Te dwie podkategorie zawsze były moim konikiem. Czułam niesamowity związek z nocą. Nie tyle z powodu bycia anielicą, a czegoś więcej...
Wstałam z łóżka po ukończeniu rysunku i spojrzałam na zegarek. 20.00. Aniołeczki Światła idą już powoli spać. Otworzyłam okno i sojrzałam w przyciemniające się niebo. Usiadłam w oknie, nie bojąc się, że spadnę z czwartego piętra. Noc i gwiazdy zapewniały mi bezpieczeństwo. Zamknęłam oczy i nie myślałam o niczym oprócz nieba. Poczułam wiatr we włoach i otworzyłam je zdziwiona. Unosiłam się na czymś w rodzaju nocnej mgiełki. Stłumiłam okrzyk i zaczęłam machać rękoma... W jakiś sposób wróciłam do pomieszczenia. Zamknęłam okno i usiadłam przy nim skulona... Co się do licha ciężkiego stało?!

! UWAGA ! OGŁOSZENIE !
Od tego momentu ogłaszam, że wasze postacie prędzej, czy później mogą odkryć w sobie moc. Tylko nie przesadzajmy, że jak na automacie wszyscy od razu je poznają etc. Moja postać nie zna swojej mocy, a to jest zwykłym objawem, więc nie będę się nie wiadomo czym popisywać
Prosiłabym was o uzgodnienie ze mną, jak takowe mogą wyglądać i jakie umiejętności ukazują.
Wszystko piszcie mi na PW, wpisując:
- imię i nazwisko, gatunek anioła i przyszłą moc
Nie musi to być konkretnie moc, a może być zdolność np. zawsze trafianie do celu (przy np. strzelaniu z łuku), czytanie w myślach poprzez dotknięcie czyjejś dłoni, wizje, czyli przewidywanie przyszłości, kontrola nad emocjami innych etc.
Więcej o mocach dowiecie się wkrótce...