Julie Violin

Julie dobrze wiedziała, że pomimo tego iż Mike się zapierał, że nic do niej nie czuje czuł coś. Wiedziała to. Po prostu było to widać w tym oficjalnym zwracaniu się do niej. Zupełnie jakby nie chciał tego do siebie dopuścić.
Jednak gdy pocałował ją była pewna. Pocałunek był przyjemny i czuć w nim było ciepłe i miękkie serduszo Mike.
Gdy wyszedł z pokoju Julie uśmiechnęła się pod nosem.
~To bardzo dobry znak.
Powiedziała sama do siebie i wstała. Wyszła z salonu i stanęła w przedpokoju. Uśmiechnęła się lekko do niego i podeszła bliżej.
~Jeśli chcesz możesz iść, przemyśl jednak wszystko i odezwij się. Dobrze?
Spytała i cmoknęła go w policzek.

---

|Ask|Blog|Instagram|

WRÓCIŁAM~~

Mike Fox

Stałem tak chwilę i zastanawiałem się nad tą całą sytuacją. Coraz większy fragment mnie drze się na cały głos, że coś nadal do niej czuje. Jednak boję się tego, że uczucie nie umarło. W końcu tyle oboje przeszliśmy przed związkiem jak i w trakcie. Może danie drugiej szansy przysporzy nowych problemów? Jakos drugi raz nie będę na tyle silny by leczyć sobie złamane serce wiedząc, że ona nic nie czuła.
Z rozmyślań oderwała mnie Julie i to jej cmokniecie w policzek.
Założyłem buty i płaszcz. Już miałem wychodzić tak bez odpowiedzi kiedy coś mnie tchnęło i zaniepokoiło. Uczucia wygrały z rozumem.
Odwróciłem się w jej stronę i przyparłem ją do ściany po czym zacząłem ją namiętnie i żarliwie całować. Po chwili się odsunąłem i zdjąłem swoje ręce z jej talii. Nadal jednak stałem blisko.
- Zadowolona?! Już przez ciebie wariuje i nie wiem co czuję, a co powinienem czuć. Wiem, że nadal coś czuje. Jednak boje się, że to znowu dla ciebie zabawa. Kolejne złamanie mi serca tylko cię bardziej rozbawi, prawda? Brzydzę się tymi twoimi gierkami bo już nie wiem co jest prawdą. Nie wiem czy mnie kochasz czy znowu się bawisz. Mam tego dosyć!- mówiłem nazbyt głośno i zbyt emocjonalnie.
Odsunąłem się i wyszedłem z impetem z jej mieszkania.

---

Julie Violin

Wyszedł. Od tak wyszedł. Cholera, nie tak miało być. Dotknęła palcem swoich ust i przejechała nim po nich. Z miesiąc temu by się jej jeszcze podobało, ale teraz sama nie wiedziała co ma na ten temat myśleć. To było takie spontaniczne. Uśmiechnęła się jednak lekko. Widać było, że ma go całego. Widać i czuć.
Oparła głowę o ścianę i zamknęła oczy.

***Tymczasem pod jej domem pojawił się Chris i szturchnął Mike***

Drzwi otworzyły się, a do środka wszedł blondyn. Od razu chwycił Julie za ręce i przycisnął do ściany. Złożył kilka pocałunków na jej szyi po czym uśmiechnął się szeroko.
~Moja, tylko moja. Co on tu robił, co?
Julie nie zdążyła odpowiedzieć bo ten już ją złapał i chwilę później leżała na kanapie. Składał na jej szyi pocałunki, a dłonie błądziły po ciele. Zdecydowanie jej się to nie podobało. Wierzgała nogami i krzyczała ale na wampirze najwyraźniej nie robiło to znaczenia. Zastanawiała się kiedy stał się taki silny. Z pewnością przez tego syrena.
Próbowała się jakoś wyswobodzić, ale ten coraz bardziej ją dociskał, a jedną ręką zaczął podwijać do góry bluzkę.

---

|Ask|Blog|Instagram|

WRÓCIŁAM~~

Mike Fox

Dopiero wyszedłem, a już ktoś na mnie wpadł. Przeklnąłem pod nosem, ale podniosłem wzrok. Ku"a był to Chris. Naprawde musiał to być on?! Jeszcze tego mi brakowało. Chciałem iść dalej, ale coś mi nie pasowało.
I dobrze myślałem bo usłyszałem krzyk Julie. Albo się dobrze zabawiają albo coś nie gra.
Postanowiłem zaryzykować.  Zawróciłem i wróciłem do jej mieszkania. Chłopak się jej narzucał, a ta sie darła.
Od razu gnoja z niej zepchnąłem i pięknie wycelowałem w jego nowo wstawione kły, które pod wpływem ciosu wypadły. Jasne ja też oberwałem od niego kilka ciosów. Jednak koniec końców przyparłem go za szyję do ściany.
Uczyłem na nim uroku. Widać syren go nie zabezpieczył.
- Nie zbliżysz się już nigdy więcej do Julie Volin. Jeśli o niej źle pomyślisz poczujesz wielki, zabijający cię głód. - chłopak nagle zmiękł i wybiegł od niej z mieszkania cały przerażony.
Z syrenami się nie zadziera, a już na pewno nie z rodem Fox.
Podszedłem do Julie i obejrzałem ją.
-  Jesteś cała? Coś ci zrobił?- zapytałem prawdziwie zatroskany.

---

Julie Violin

Do środka jak burza wpadł Mike. Wszystko działo się tak szybko, a przestraszona Julie nie zdążyła nawet zarejestrować wszystkiego co się stało. Gdy się ocknęła Mike stał przy niej.
Automatycznie się rozpłakała.
~Nic mi nie jest.
Wyjęczała cicho poprawiając bluzkę. Wzrok miała wbity w ziemię i nie odzywała się już ani słowem. Po prostu była w zbyt dużym szoku.

Mike bohater !!

---

|Ask|Blog|Instagram|

WRÓCIŁAM~~

Mike Fox

Dziewczyna się od razu popłakała. Przysięgam ona ma fatalny gust co do facetów. Jeden zbyt kochliwy ,drugi natarczywy i nachalny.
Chciałem ją przytulić i pocieszyć, ale nie wiem czy dotykanie jej to teraz odpowiednie posunięcie.
- Hej, nie płacz. Wszystko już bedzie dobrze. A niech tylko się on lub tamten do ciebie zbliżą to poznają co to odpowiedni urok. - powiedziałem i jedynie uścisnąłem jej dłoń. - Zamknij za mną drzwi. Jak by coś się działo to dzwoń.
To mnie potwierdziło w moich przekonaniach. Zależy mi na niej. Inaczej nie pchał bym się na wampira po sterydach. To musi być coś silnego skoro wpakowałem się do jej mieszkania i obroniłem ją. Już chciałem jej to powiedzieć. Jednak byłoby to za duzo wrażeń.
- Jeśli chcesz mogę zostać do rana byś czuła się bezpieczniej. Przekimałbym na fotelu i nawet do ciebie nie zbliżył. O to możesz być spokojna.

---

Julie Violin

W jej głowie był teraz jeden wielki mętlik. Zadawała sobie jedno pytanie: dlaczego ona? Dlaczego to ją spotkał taki los. Jak zwykle pakowała się w jakieś bagno.
Gdy Mike powiedział, że zostanie do rana.
~Jeśli chcesz możesz spać na kanapie. Przyszykuję ci jakąś pościel.
Chyba ostatnią rzeczą jaką teraz by chciała byłoby zostać samą. Chociaż może i zrobiłoby jej to dobrze. Mogłaby poukładać myśli i zastanowić się gdzie dokładnie popełniła błąd. Może zrobiłoby to jej dobrze. Nie wie. Woli chyba teraz zbyt nie myśleć.

---

|Ask|Blog|Instagram|

WRÓCIŁAM~~

Mike Fox

Jak Ginger kocham, kupię tej dziewczynie najsilniejszy paralizator jaki znajdę. W końcu trafia na razie na nie najbezpieczniejszych "chłopców".
Kiedy ona myślała zebrałem kły tego wampira z podłogi i zawinąłem je w serwetkę. Ten pakunek zaś wrzuciłem do śmieci i wróciłem do Julie.
- Julie. Tu chodzi o ciebie. Czy to tobie odpowiada abym tu został? Może wolisz zostać sama i przemyśleć wszystko. W końcu masz co. Na razie zależy mi byś czuła się bezpiecznie i pewnie w swoim własnym domu. - powiedziałem spoglądając jej w oczy.
Nie zaglądałem jej do głowy chodź bardzo bym chciał. Chciałbym jej pomóc to wszystko poukładać i naprawić. Jednak ona sama musi stawić pierwszy krok.

---

Julie Violin

Zamknęła na chwilę oczy ale szybko otworzyła je mając w głowie wydarzenie sprzed chwili. Właściwie to z zamyślenia wyrwał ją głos Mike. Co by się stało gdyby nie on....
~Zostań, chcę abyś został.
Powiedziała patrząc na niego niepewnie. Przecież gdyby nie on... Julie wolała nie myśleć co by się wtedy stało. Poszłaby wtedy i wbiła sobie kołek w serce. Nie zniosłaby takiego upokorzenia. Nie ona. Nie dałaby rady. Zresztą wolała teraz o tym nie myśleć i żyć dalej z nadzieją, że Chris już się nigdy nie pojawi.

---

|Ask|Blog|Instagram|

WRÓCIŁAM~~

Mike Fox

Przyglądałem się dziewczynie uważnie gdyby nagle zapragnęła zemdleć, zacząć krwawić nie wiadomo jak lub zrobić coś innego.
Kiedy odpowiedziała, że chcę abym został uśmiechnąłem się delikatnie. Bardzo delikatnie aby jej nie przestraszyć.
Podszedłem do niej powoli i położyłem jej ręce na ramiona. Kiedy na mnie spojrzała uśmiechnąłem się delikatnie. Był to jeden z tych uśmiechów dodających otuchy.
- Będzie dobrze, obiecuje. Tamten gnojek już nigdy do ciebie więcej nie podejdzie.- powiedziałem.
Odsunąłem się i poszedłem na przedpokój. Zamknąłem drzwi, zdjąłem buty i płaszcz. Wróciłem do niej.
- Mną się nie przejmuj. Jakbym mógł jedynie prosić o jakiś koc. - odparłem cicho.

---

Julie Violin

Jego uśmiech miał jej dodać otuchy, nie dodał. Nic w sumie teraz nie mogło tego zrobić. Może za pół godziny, godzinę, dwie, kilka, kilkanaście tak ale nie teraz. Teraz przeżywała wewnętrzny kryzys osobowości.
Gdy Mike poprosił o koc wstała i wyszła do sypialni. Otworzyła szafę, wyjęła z niej poduszkę oraz koc. Przytachała to do salonu i położyła na kanapie.
~Proszę.
Powiedziała i ponownie usiadła. W sumie to nie wiedziała co ma teraz z sobą zrobić. Tak bardzo czuła się rozbita.

---

|Ask|Blog|Instagram|

WRÓCIŁAM~~

Mike Fox

Dziewczyna była zdecydowanie w rozsypce. Hm, chyba skądś znam ten stan. Zabawne jak to Koło Losu lubi powtarzać pewne rzeczy. Jednak nie ważne jak mocno życzyłęm Julie złego, swego czasu, tak teraz bardzo jej współczuję. Nikt chyba nie chciałby być tak potraktowanym.
Kiedy przyniosła mi koc i poduszkę podziękowłem i usiadłem obok niej jednak w odpowiedniej odległści.
- Może jednak to zły pomysł abym zostawał. Może lepiej abyś sama sie pozbierała. W końcu wtątpię aby jakiś facet mógł ci teraz pomóc. -powiedziałem lekko przybity.
Naprawdę chciałbym jej pomóc. Wejśćjej do głowy i poukładać wszytsko. Jednak nie. Ona musi się sama z tym uporać lub wykazać inicjatywę sama.

---

Julie Violin

Julie właściwie nie wiedziała co ma sądzić o całej sytuacji. Jednego była pewna: Mike coś do niej czuje, a ona sama nie wiedziała teraz czy w tej chwili da radę dać mu to samo. Chciała, ale teraz nie potrafiła. Zdecydowanie musi ochłonąć.
~Nie idź. Ja naprawdę się cieszę, że tu jesteś.
Uśmiechnęła się, ale jednocześnie oczy zaszły jej łzami. Przetarła je ręką. Nie chciała płakać. Jeśli już to wolała to robić w samotności.
~Po prostu bądź.
Dodała jeszcze cicho i nadal z tym sztucznym uśmiechem. No bo kto normalny cieszyłby się w takiej sytuacji. Chyba nikt. Po za tym wystarczała sama obecność. Nic więcej jej nie było potrzebne.

---

|Ask|Blog|Instagram|

WRÓCIŁAM~~

Mike Fox

Dziewczyna była bliska załamania. I nawet nie musiała nic mówić, widziałem to. Pogłaskałem ją po ramieniu.
- No dobrze. Skoro sobie tego życzysz. Lepiej idź już spać. Odpoczniesz i może lepiej się poczujesz. - powiedziałem z delikatnym uśmiechem.
Położyłem się na kanapie i zacząłem coś przeglądać. Czytałem recenzje z pokazu. Ogółem było całkiem dobre tak że naprawde można być dumnym.

---

Julie Violin

Bez słowa wyszła z pokoju, poszła do siebie i przebrała się w piżame. Nie miała nawet siły iść brać prysznic, zrobi to rano i tyle. Położyła się na łóżku i zamknęła oczy. Nie mogła jednak zasnąć, cały czas w głowie miała to co chciał zrobić Chris. Nie wierzyła, że coś takiego mogło się jej przydarzyć. Dlaczego akurat ona? Oczy znów zaszły jej łzami.
Wstała i zabrała z sobą koc. Wróciła do salonu.
~Mogę siedzieć z tobą?
Nie potrafiła wytrzymać sama w pokoju, to jeszcze bardziej ją przytłaczało.

---

|Ask|Blog|Instagram|

WRÓCIŁAM~~

Mike Fox

Po recenzjach zacząłem czytać inne ciekawostki ze świata. Zwyczajnie mi się nudziło, ale jednak nie odczuwałem jeszcze potrzeby snu. Kiedy tak sobie siedziałem wróciła do mnie Julie i spytała czy może tu posiedzieć ze mną. Podniosłem się wyżej robiąc jej przy tym miejsce by się położyła lub usiadła.
- Jeśli tobie to będzie odpowiadało to pewnie. Słuchaj jakbym mógł ci jakoś pomóc to tylko powiedz. - powiedziałem i wróciłem do czytania.
Znalazłem jakąś ciekawą ksiazke i poddałem się lekturze. Gdy dziewczyna bedzie chciała pogadac, zrobi to. Ja jej zmuszać nie będę. Nie teraz i nie w tej sytuacji.

---

Julie Violin

Usiadła gdy zrobił jej miejsce. Najwyraźniej jednak czytał. Przez moment nie chciała mu przerywać, jednak sam powiedział, że jak będzie coś chciała to ma mówić.
~Przytulisz mnie?
Wręcz zwróciła mu uwagę, że jeszcze tego nie zrobił, a jednocześnie prosiła o to.
Uśmiechnęła się blado w.jego stronę i czekała aż coś zrobi. Oczy nadal miała zaszklone, jednak nie płakała.

---

|Ask|Blog|Instagram|

WRÓCIŁAM~~

Mike Fox

Dziewczyna usiadła obok mnie. Czytałem jeszcze chwile jednak mimo to mój wzrok często padał na roztrzęsioną Julie.
Po chwili dziewczyna poprosiła abym ją przytulić. Sam chciałem to wcześniej zrobić jednak sądziłem, że na każdy dotyk będzie reagowała lękowo. Przysunąłem się do niej, przyciągnąłem do siebie i objąłem. Teraz tak na wpół na mnie leżała.
- Wszystko będzie dobrze... Możesz nawet sobie teraz popłakać nie przejmuj się mną. Zresztą twoje łzy nie popsują już bardziej mojej koszuli lub stanu psychicznego.  - taa moja koszula to katastrofa.
Zakrwawione mankiety i kilka plam krwi przy szyi. Tak to jest jak bijesz się z wampirem. Trochę jego posoki trochę mojej i gotowe. Jednak najgorzej wyglądają moje knykcie. Nie łatwo jest wybić kły wampirowi i poobijać mu szczenkę.

---

Julie Violin


Gdy ja przytulil poczuła się lepiej. Czuła od niego ciepło, czuła ze jest bezpieczna. Przybliżyła się bardziej.
~Mike czy ty nadal coś do mnie czujesz?
Spytała niepewnie. Chciała posłuchać tego co ma jej do powiedzenia. Może będzie to jakoś budujące czy coś w tym stylu.

---

|Ask|Blog|Instagram|

WRÓCIŁAM~~

Mike Fox

Dziewczyna się we mnie wtuliła. Przymknąłem oczy i mruknąłem bardzo cicho. Mimo wszystko było mi przejmuje trzymając ją tak w objęciach. W koncu nadal ją kocham. Inaczej bym się nie pchał by jej pomóc i wtedy bym tu też nie siedział. Dlatego jej pytanie mimo to mnie zdziwiło trochę.
- Myślałem, że nie. Jednak po tym pocałunku i twoich słowach coś tam we mnie pękło. Granica jaką stworzyłem przed tobą. No i pojąłem to wszystko gdy krzyczałaś i potrzebowałaś pomocy. - powiedziałem i pocałowałem ją w czubek głowy. - wiem, że wybieram zły moment, ale czy ty nadal coś do mnie czujesz?
Muszę to wiedzieć. Jeśli powie nie, zostanę do rana i koniec. Jeśli powie tak uciesze sie, ale nie wiem co zrobię.

---

Julie Violin


W milczeniu wysłuchała go, w międzyczasie jednak wzięła ich dłonie i splotła je razem. Jednak jego pytanie nie trafiło w dobry moment.
~Jestem przecież martwa, nie wiem. Byłam pewna, ze nie. Teraz nie wiem. Będąc przy tobie czuje się tak bezpiecznie, nie chce przestać się tak czuć. Wcześniej gdy był tu Chris, nigdy nie czułam takiej złości, takiej nienawiści. Dziękuję, że wróciłeś. Gdyby nie ty... boję się o tym myśleć... Tak mi teraz dobrze
Nie kłamała, nie tym razem. W jego objęciach naprawdę czuła się bezpiecznie. Tak było jej dobrze, czuła ciepło bijące od niego. Bicie jego serca uspokajało ją.

---

|Ask|Blog|Instagram|

WRÓCIŁAM~~

Mike Fox

Julie splotła razem nasze palce. To chyba dobrze, prawda? To znaczy, że wciąż coś czuje, chyba. Co ta kobieta ze mną wyrabia?!
W końcu jednak doczekałem się odpowiedzi i miałem ochotę z radości zatańczyć kankana. Mógłbym tak z nią siedzieć i siedzieć. Bardzo się cieszę, że czuje ona podobnie.
Podniosłem nasze splecione palce i pocałowałem ją delikatnie w dłoń.
Leżeliśmy tak przytuleni jednak pewna mysl nie dawała mi spokoju. Jej zwolnienie, a raczej przeniesienie.  Skoro emocje wróciły trochę mi głupio. Jednak to też ułatwi nam pare spraw.
- Może już chodźmy spać? Ja muszę rano wstać do pracy i tobie też bym to zalecał. Stażysta podobno jest bardzo punktualny. - powiedziałem i pocałowałem ją w policzek.

---

Julie Violin

Było jej przyjemnie, bardzo przyjemnie. Dlatego też słowa Mike jej się nie spodobały. No ale jak mus to mus.
~Jutro będę rozmawiać z Joe na temat mojego odejścia z firmy. Dobranoc.
Skoro nie była tam mile widziana to nie będzie na siłę się tam pchać. Nie to nie. I tak widziała, że nie ma większego poparcia mimo, że z firmą jest od samiuśkiego początku. Biznes to biznes i prędzej czy później ktoś inny zajmie jej miejsce. Chociaż sama twierdziła, że niektóre z ''modelek'' nie dorastają jej do pięt.
Zamknęła oczy i mruknęła cicho. Faktycznie powinna iść spać.

---

|Ask|Blog|Instagram|

WRÓCIŁAM~~

Mike Fox

Pogłaskałem ją po ramieniu. Szkoda,
że chce odejść. Już nie będzie tam tak zabawnie, ale nie będę jej zmuszał.
- Może daj sobie tam jeszcze tydzień? Dla mnie. - zapytałem i cmoknąłem ją w policzek.
Te jej ciche mruczenie było całkiem urocze.
Jednak wracają do tematu firmy. Szykuje się dużo zwolnień. Nie tylko Julie trochę nas zawiodła podczas pokazu. Ona się nie pojawiała, a niektóre modelki ostro się bawiły. Bardzo nieprofesjonalnie. Z tego co wiem. Podobno Joe już je zwolnił w trybie natychmiastowym. I bardzo dobrze. Musimy trzymać renomę.
- Kocham cię, Julie Volin. I mam nadzieje, że nigdy nie przestane. - szepnąłem jej na ucho i ułożyłem się wygodnie.
Kilka minut i zaraz zasnę.

---

Julie Violin

Westchnęła cicho. Tydzień, a potem kolejny i jeszcze jeden, a może później jeszcze dwa? Nie. Postanowiła już. Jutro porozmawia z Joe. Klamka zapadła.
~Jeśli stażysta przeżyje tydzień.
Dodała podkreślając, że tygodnia tam nie spędzi. Koniec i kropka.
Poprawiła się lekko i cmoknęła go w policzek, zupełnie tak jakby miała tym mu podziękować.
~Dobranoc Panie Fox
Powiedziała cicho i wtuliła się w niego.

---

|Ask|Blog|Instagram|

WRÓCIŁAM~~