Link do zewnętrznego obrazka


- Oczywiście. - zapewniła z uśmiechem, chociaż w jej przypadku ciężko było stwierdzić, na ile takie zapewnienia były prawdziwe. Z jednej strony chciała wspomóc Johna, ale z drugiej strony sama poprosiła matkę o wsparcie. Wspieranie mężczyzny oznaczało sabotowanie własnych działań, ale może to właśnie ze strachu przed tym sabotowaniem zadzwoniła po matkę? - I cokolwiek się stanie, musisz po prostu pamiętać, że ten smok się jedynie o mnie troszczy. Moja mama może powiedzieć ci różne rzeczy, ale to jej problem - powiedziała całkowicie spokojna, bo przynajmniej tyle było prawdą. Wszystkie działania jej matki można było podpiąć pod troskę, nawet jeśli wynikały z postrzegania świata jako czarno-biały, bez szarości.

Link do zewnętrznego obrazka
Link do zewnętrznego obrazka
John tylko pokiwał głową słysząc słowa Nutrii. Fakt, że matka Nutrii nie chciałaby nudnego zięcia trochę go zaniepokoił. Zazwyczaj to ten typ właśnie potrafi się teściowym przypodobać. Ale trudno. Nawet jeśli matce Nutrii nie będzie odpowiadał, a ona sama nie będzie potrafiła się sprzeciwić, to zawsze będzie mógł wrócić do swojego nudnego szarego życia. Bo planował już skończyć swoją karierę jak zdobywca. Pieniędzy miał pod dostatkiem, a nigdy nie lubił okłamywać ludzi.
Cmoknął dziewczynę w nos. - Zechciałabyś może mnie wypuścić? Ziołowa usypiająca super-nudna herbatka sama się nie zaparzy. - powiedział, a na jego twarz wpłynął delikatny złośliwy uśmieszek.

---

Link do zewnętrznego obrazka


- Nawet jakbym nie chciała to w pewnym sensie muszę. Dziesięć minut temu miał dzwonić mój broker i dać znać, jak się mają moje akcje. Skoro nie dzwonił to znaczy, że za niedługo prawdopodobnie zmienią się tendencje na rynku i musimy się spotkać i obmyślić, w co tym razem opłaci się inwestować, więc był tak zajęty szykowaniem analiz, że zapomniał zatelefonować - westchnęła i powoli podniosła się z kolan Johna. Sądziła
Nutria nie polegała wyłącznie na pieniądzach swoich tymczasowych narzeczonych, ale dbała też o pomnażanie zdobytego już kapitału, chociaż nie można też powiedzieć, żeby była ekspertką, która sama cokolwiek by ugrała na inwestycjach wysokiego ryzyka innych niż ona sama, dlatego od kilku już lat współpracowała z niewiele od siebie starszym brokerem, który może nie miał gigantycznego doświadczenia, ale mógł pochwalić się świetną intuicją. Jak na razie pieniądze dziewczyny (a raczej ich część, którą była skłonna ryzykować) były w dobrych rękach, ale nigdy nie było wiadomo, kiedy przyjdzie gorszy front. W każdej chwili mogła stracić wszystko (okej, nie wszystko, ale znaczną część) i nie podejrzewała, że na jej majątek może czyhać też John.
- Innymi słowy muszę się ubrać i być gotowa do wyjścia w każdej chwili. A miał być spokojny dzień...

Link do zewnętrznego obrazka
Link do zewnętrznego obrazka
- Oh... - John westchnął ciężko i podniósł się. Jej broker? Miał dzwonić, a jak nie dzwoni, to znaczy, że mieli się spotkać? To wydawało się bardziej niż podejrzane. John rozumiał, że może i Nutria inwestuje na giełdzie (w końcu z takimi możliwościami pieniężnymi ciężko, żeby było inaczej), ale sposób w jaki była umówiona z brokerem go niepokoił. Poczuł drobne ukłucie zazdrości, które ustąpiło po chwili. Nie mogę się niczego i tak dowiedzieć przed ślubem. Powtarzał sobie w myślach. Jeśli dobrze pójdzie, to cały giełdowy kapitał by na niego spłynął po rozwodzie. - Więc opuszcza mnie pani, pani Lehsedi? - Spytał patrząc jej w oczy z miną zbitego psa.

---

Link do zewnętrznego obrazka

Nutria nigdy nie była na tyle głupia, aby wikłać się w podwójne romanse, nawet jeśli przynajmniej jeden z nich miałby być fałszywy. W tak ryzykownym biznesie jak jej nie mogła sobie pozwolić na lawirowanie w kilku związkach. Aby zdobywać kolejne fortuny naiwnych mężczyzn nie można było być zbyt zachłannym.
- Tylko na trochę. Ty byłeś już dziś w pracy, a teraz okazuje się, że i ja muszę trochę popracować - rzuciła z delikatnym uśmiechem i krótko pocałowała Johna przed wyjściem z kuchni. Musiała się przecież jeszcze ubrać, a w zasadzie ubrać, pojechać do hotelu, przebrać i dojechać do kawiarni, a jej ulubiony wóz został pod wczorajszą restauracją. Chwyciła komórkę i już po kilku sekundach można było usłyszeć władcze “Tucker, przyślij po mnie samochód” i podawany adres. Zanim się ubierze, już ktoś będzie na nią czekał, zbyt dobrze znała swojego consierge’a z szybkiego wybierania.

Ostatnio zmieniony przez eufrozyma (19-05-2015 o 17h47)