W Polsce raczej nie. Są na naszym rynku firmy ogólnoeuropejskie. Jeśli przejdziesz rozmowę rekrutacyjną taka firma najpierw wysyła Cię na praktyki, gdzie uczy się wszystkiego, co będzie od Ciebie wymagane i po tym zaczynasz pracę. 1000 - 1500 euro spokojnie się wyciąga.
Z perspektywy ostatniego roku doszłam do wniosku, że studia to trochę strata czasu była. W każdej pracy na początku uczą Cię tego, co będzie Ci potrzebne i tylko czasem pokrywa się to z materiałem na studiach, gdzie uczysz się raczej podstaw lub ewentualnie tego jak się uczyć. Ale to punkt widzenia informatyka.

Solelei moim zdaniem to, czy coś jest wymagające zależy indywidualnie od osoby. Ja na pracę patrzę tak jak na szkołę czy studia, tylko sama mogę rozdysponować swoim czasem i nie mam zadań domowych ^^.
Hmm, informatyk może pracować na różnych stanowiskach. Jeśli wiąże się z tym duży wysiłek psychiczny, pracodawca często zapewnia coś do relaksu w czasie pracy. Możesz sobie robić przerwy kiedy chcesz i w coś zagrać. Oczywiście pod warunkiem, że zdążysz z pracą :). W firmie, gdzie byłam na praktykach mieliśmy np. piłkarzyki i stół bilardowy ;p. Była też jakaś umowa ze sporą zniżką na squasha, bo kort mieliśmy 2 budynki dalej. Była też opcja pracy z domu, gdyż zamówienia i tak przychodziły mailem. Ale w pracy było tak fajnie, że raczej ludzie woleli przychodzić :).
Jest też coś takiego jak web designer/developer. To raczej nie jest programowanie, ale niby z informatyką związane, a pracować w tym zawodzie może każdy, nawet humanista. Jak jesteś w tym dobra, to też zarabiasz całkiem nieźle. Przy rozmowie rekrutacyjnej nie patrzy się na wykształcenie, tylko na ogólne rozgarnięcie człowieka. No i też zazwyczaj pracuje się w domu.

Ja doskonale wiem,na jaki kierunek pójdę. Na 100% na medycynę. Jak się nie wypalę zawodowo,to chcę jeszcze na psychologię i stomatologię,a jak mi siły zostaną to na robotykę. To może dziwne,by się po tym nie wypalić,ale chyba dam sobie radę.  Lekarze ,dentyści i psycholodzy będą potrzebni na sto procent,gorzej z robotyką,ale to bdz jako hobby jako takie.

A mi się strasznie marzy filologia ugrofińska. Jeśli się nie dostanę, co jest możliwe, bo z tego, co wiem, to kierunek dość oblegany, a ja tytanem intelektu nie jestem, to może być historia albo archeologia. Ewentualnie oleję studia i będę grała na saksofonie. 

Studiuje wyśmiewaną powszechnie pedagogikę.  (dokładnie pomoc spol-wych dziecku i rodzinie mgr)
Naprawdę życzę wrogom żeby poszli na te studia, trafili na podłą babę z psychologii i zaliczali po kilka razy diagnostykę i użerali się z szurniętą kobitą od etyki zawodowej.

Mogę być tą wredną 'babą z psychologii' i oblewać uczniów wyśmiewających pedagogikę choć na moim kierunku jest to dość popularny drugi fakultet, to jednak nie wszyscy wykładowcy uważają go za niezbędny... i jak w tym momencie mają się czuć osoby, które go ukończyły lub są w trakcie? Ja rozumiem wolność słowa, etc., ale szanujmy się... Żaden kierunek studiów nie hańbi, tylko z pracą potem różnie

Chyba się nie zrozumiałyśmy...chodzi mi o to, że niektóre przedmioty na ped są wbrew pozorom ciężkie a i różni wykładowcy się trafiają.

Nie mam zamiaru obrażać żadnego innego kierunki, brońcie bogowie ;A;

Zrozumiałam, ale widocznie źle to wyraziłam skupiłam się po prostu na fragmencie Twojej wypowiedzi, który mówił o 'powszechnie wyśmiewanym' kierunku studiów

KorinHizuki napisał

Chyba się nie zrozumiałyśmy...chodzi mi o to, że niektóre przedmioty na ped są wbrew pozorom ciężkie a i różni wykładowcy się trafiają.

Nie mam zamiaru obrażać żadnego innego kierunki, brońcie bogowie ;A;

Zgadzam się z Tobą w 100 % Ja na studiach miałam zaledwie 30 h pedagogiki i jak ja sobie przypomnę ile tego było to o ja Mi się z kolei trafił pan menda od dermatologii, którego jak spytałam co mi raczył postawić to mnie oblał na egzaminie i mam poprawkę a studiuje "banalną" wg niektórych kosmetologie

Marie94 napisał

KorinHizuki napisał

Chyba się nie zrozumiałyśmy...chodzi mi o to, że niektóre przedmioty na ped są wbrew pozorom ciężkie a i różni wykładowcy się trafiają.

Nie mam zamiaru obrażać żadnego innego kierunki, brońcie bogowie ;A;

Zgadzam się z Tobą w 100 % Ja na studiach miałam zaledwie 30 h pedagogiki i jak ja sobie przypomnę ile tego było to o ja Mi się z kolei trafił pan menda od dermatologii, którego jak spytałam co mi raczył postawić to mnie oblał na egzaminie i mam poprawkę a studiuje "banalną" wg niektórych kosmetologie

Co to za student bez poprawki ;3 
Rozumowanie innych po prostu jest boskie mówiąc jakie to niektóre kierunki są banalne, a gdyby ich posadzić na ćwiczeniach czy laboratorium to zwiewaliby gdzie pieprz rośnie.

Jak dla mnie kosmetyka to fajna, bardzo kreatywna profesja

Oj tak Jeszcze śmieszą mnie teksty, że "Po tym kierunku to pracy nie będzie" Nie wiedziałam, że znam wróżki, które potrafią przewidzieć sytuację na rynku pracy za 5 lat

Mnie najbardziej śmieszą osoby, które mówią, że 'trochę się znają' na kierunku, który studiujemy. Pewnie - nic co ludzkie nie jest mi obce, ale jak potem zaczynają swoje wywody to robi się niezręcznie...
Studiuję psychologię, a niektórzy moi wykładowcy już nam wróżą świetlaną przyszłość na kasie w Biedronce. A jak trafią na studentów, którzy jednocześnie studiują pedagogikę, to pytają 'po co nam to'. Dlatego we wcześniejszym poście wspomniałam o odczuciach takich osób. Jest to po prostu przykre i uważam, że takie sytuacje nie powinny mieć miejsca. To nasz wybór i nikomu nic do tego.

Widzę, że kasa w Biedronce to jakiś chodliwy tekst wśród ludzi:D Byłyśmy na zajęciach w poradni dermatologicznej i usłyszałyśmy od pacjentki, że nie wróży nam kariery w zawodzie... Co najwyżej kasa w Biedronce No na litość Boską, jakby innych sklepów nie było Ja osobiście uważam, że jeśli ktoś studiuje dwa kierunki, bo widzi jakieś powiązanie, albo ma pomysł co dalej z życiem robić dzięki obu tym kierunkom, to jest oryginalny i chwała mu za to

Coś w tej kasie biedronkowskiej musi być, skoro nam tak to ostro wróżą. 

Obawiam się, że w takim wypadku może nie starczyć w Polsce Biedronek

Mi się marzy kryminologia w Gdańsku <3 Później może jakiś konkretny kierunek psychologi czy coś. Ktoś może wie, jak to tam jest w tym Gdańsku?

Naga napisał

Obawiam się, że w takim wypadku może nie starczyć w Polsce Biedronek

Co ty....jak nawet w moim miasteczku już drugą budują....po jakie licho tego nie wiem..... O_O"

To trzeba już zacząć CV składać a potem się okaże, że jak 'na kasę' to mamy za wysokie kwalifikacje

Albo nie przyjmą za brak znajomości obsługi kasy fiskalnej.

Adainee - teraz z tym wykształceniem to jest tak, że lepiej się nim specjalnie nie chwalić Wielu ludzi dostaje jakąkolwiek pracę dopiero, kiedy usuną wzmiankę o "mgr" z CV.

A ja studiuję pedagogikę, czwarty rok - i niech piekło pochłonie tych, którzy śmią twierdzić, że jest to "byle jaki" albo "łatwy" kierunek. Tym, którzy tak uważają, polecam wpaść do mnie na wykłady z filozofii wychowania. Albo przeczytać i zrozumieć choćby pierwszą stronę książki pod tytułem "Przełom dwoistości w pedagogice polskiej". Na poziomie licencjackim ukończyłam pedagogikę przedszkolną i przyznam, że tam było sporo zajęć polegających po prostu na poznawaniu fajnych zabaw i metod pracy z dzieciakami, ale były też zajęcia na poziomie tej książki i, wbrew pozorom, było ich całkiem sporo.
Teraz będzie szykowała mi się magisterka z pedagogiki opiekuńczo-wychowawczej z pomocą psychologiczno-seksuologiczną. Połowa pierwszego semestru za mną, zobaczymy, jak będzie dalej, ale zanosi się ciekawie. Przyznam się, że na pedagogice wylądowałam trochę przypadkiem, także przypadkowo wybrałam na pierwszą specjalność ped. przedszkolną i choć początkowo nie byłam do tego wszystkiego przekonana, to po zakończeniu specjalności stwierdzam, że wybór był bardzo trafiony i nie żałuję. Najpewniej pracować w tym pierwszym zawodzie nie będę (ew. w drugim), ale pedagogika może dać coś więcej, niż tylko późniejszą pracę - to taki kierunek-życie, który po prostu uczy o człowieku, o tym, jak z nim postępować i z czego wynikają jego zachowania. Po prostu przystosowuje do życia ^^ A swoje dzieci większość ludzi i tak będzie prędzej czy później miała, więc warto wiedzieć, jakich błędów uniknąć (chociaż i tak nie uniknie się wszystkich).

Ostatnio zmieniony przez Dasharia (16-11-2014 o 11h24)

Ja własnie będę bronić inżyniera za dwa miesiące. Studiuję wiertnictwo na AGH w Krakowie. Każdy mówił, że taki przyszłościowy kierunek a dupa. Coraz gorzej i grzejw  tym zawodzie. Bez znajomości ani rusz... chyba taki kraj