Link do zewnętrznego obrazka


''I już na zawsze będziemy razem, obiecuję. ''

Na zawsze razem-pojęcie względne, zależy jak kto patrzy. Jedni mówią na zawsze razem i po czasie zanikają ich kontakty. Co więc znaczy ''na zawsze razem''? Może trzeba umrzeć aby to zrozumieć? Tak, umrzeć-dobry przykład. Zabijmy się nawzajem. Może tak będzie lepiej? Albo nie. Ja cię zabiję abyś już nie cierpiał. Przecież wtedy będziemy mogli być ZAWSZE razem. Twój duch zostanie z mną na ZAWSZE. Już zawsze razem.
ROZUMIESZ!? Teraz proszę, pozwól mi cię zabić.


Link do zewnętrznego obrazka


Pewnej nocy grupka przyjaciół zebrała się aby odprawić rytuał przyjaźni. ''Na zawsze razem''. Po odprawieniu rytuału doszło do czegoś naprawdę dziwnego-wszyscy znaleźli się w innym wymiarze. Jedni sami, inni z kimś. Ale nie jest to zwykłe miejsce, to stara podstawówka Niebiańska gdzie przed latami doszło do morderstwa czwórki uczniów. Ta czwórka dzieci zostało uwięzionych w tym miejscu a ich mściwe dusze pragną zemsty. ''Na zawsze razem'' nabiera nowego znaczenia. Więc może lepiej będzie jak już umrą i oszczędzą sobie cierpienia? A co jeśli natkną się na inne duchy uwięzione w tym wymiarze?
Kurtyna w górę i zapraszamy na Corpse Party!


Link do zewnętrznego obrazka
1.1 Mściwy duch dziewczynki, która była pierwszą ofiarą-to ona zna sekret tego miejsca. ~ Sszyszka
1.2 Mściwy duch chłopca, był drugą ofiarą. ~Futaba
1.3 Mściwy duch dziewczynki, trzecia ofiara. Ciągle szuka swojego pluszowego misia.~Eminaria
1.4 Mściwy duch chłopca, czwarta ofiara. To jego płacz słychać zawsze o godz. 24. ~ Ragnarei

2.1 Dziewczyna interesująca się zjawiskami paranormalnymi. To ona chciała przeprowadzić rytuał przyjaźni. ~Loliq (sorry wylatujesz)
2.2 Przyjaciółka 2.1 Zakochana w 2.4. Straszna boi dupa. ~ Sszyszka
2.3 Bliska przyjaciółka 2.5, można powiedzieć, że są tak sobie bliscy jak rodzeństwo~Eminaria
2.4 Najtwardszy w grupie. Nigdy niczego się nie boi. ~Ragnarei
2.5 Do szaleństwa zakochany w 2.3. Ma swoją mroczna stronę o, której nikt nie wie. ~Nisiam
2.6 Brat 2.2, zakochany w 2.1 jednak nie okazuje tego. ~Misa-chan1906

3.1 Dziewczyna zabita przez 1.1 Dość młoda dziewczyna-ma 19 lat.~Sszyszka
3.2 Kochanek 3.1, również zabity przez 1.1. Był nauczycielem w tej podstawówce, jest o kilka lat starszy od 3.1.  ~ Shillo(kocham *^*)

Link do zewnętrznego obrazka
1. Na zrobienie KP macie maks 3 dni. Gdy nie możecie dostarczyć karty w takim czasie lepiej się nie zapisujcie.
2. Jestem mistrzem gry i mówię co się dzieje. Władam całym otoczeniem a moje słowa są niepodważalne.
3. W KP obowiązuje wygląd A&M a więc żadnych rysunków wokalistów, celebrytów czy aktorów!
4. Starajmy się pisać przynajmniej jeden post dziennie a o każdej nieobecności informować.
5. Przy dłuższych nieobecnościach najlepiej znaleźć sobie zastępstwo.
6. Karty postaci według wzoru, można dodać coś od siebie ale nic odjąć-chyba, że rola nie wymaga tego.
7. Postacie od 2.1-2.6 nie dziwcie się jeśli ktoś was zaatakuje.Tutaj chcą was zabić więc uważajcie.
8. Nie uśmiercamy od razu postaci 2.1-2.6, dajmy im trochę pożyć.
9. Jeśli któraś postać zostanie zabita jest możliwość przywrócenia jej w drugiej części opowiadanie jednak już jako duch.
10. Do czasu skończenia pierwszej części mogą być zabite maks 2 osoby.
11. Wszelkie skargi, pytania itp. kierujemy na priv.
12. Miejscem akcji jest Japonia-uwzględnijcie to w KP.
13. Maksymalna ilość postaci to 2! Prosiłabym również o nie branie na siebie dwóch postaci będących w ''związkach'' między sobą.


Link do zewnętrznego obrazka

Spoiler (kliknij, aby zobaczyć)

Kod:

 
[center] [img]tekst z strony Fontmeme.com z imieniem/pseudonimem postaci[/img]

[img]Grafika z postacią[/img]

~[b][color=]Imię[/color][/b]~
(Pamiętajcie, że miejscem akcji jest Japonia!)

~[b][color=]Nazwisko[/color][/b]~
(Pamiętajcie, że miejscem akcji jest Japonia!)

~[b][color=]Przezwisko[/color][/b]~
(Jeśli postać takowe posiada)

~[b][color=]Rola[/color][/b]~


~[b][color=]Wiek[/color][/b]~
(Postacie  1... są w wieku 6-10 lat. Postacie 2... 16-19 lat. Postać 3.2-nie więcej niż 30 lat)

~[b][color=]Pochodzenie[/color][/b]~


~[b][color=]Płeć[/color][/b]~


~[b][color=]Wzrost[/color][/b]~


~[b][color=]Wygląd[/color][/b]~
(Opis w zdaniach poproszę)

~[b][color=]Charakter[/color][/b]~
(Minimum siedem zdań.)

~[b][color=]Historia[/color][/b]~
(Poproszę również o więcej niż osiem zdań-rozbudowanych zdań. Proszę o coś ciekawego)

~[b][color=]Hobby[/color][/b]~
(pole nieobowiązkowe)

~[b][color=]Lubi // Nie lubi[/color][/b]~


~[b][color=]Ciekawostki[/color][/b]~


[img][/img]

[/center][/i]

Ostatnio zmieniony przez Sszyszka (10-06-2014 o 19h43)

---

|Ask|Blog|Instagram|

WRÓCIŁAM~~

Łooo zaciekawiło mnie ;o; xD
To sobie klepnę 2 postacie.. :3
To chcę 1.3 i.... 2.3 c:

---

Link do zewnętrznego obrazka



~Imię~
Sachiko

~Nazwisko~
Shinozaki

~Przezwisko~
Saa-chan ~z czasów szkolnych. Reszta duchów dzieci mówią do niej Siostrzyczko

~Rola~
1.1

~Wiek~
7 lat, chociaż w formie ducha trwa już pamiętne 50 lat-jak każdy tutaj.

~Pochodzenie~
Japonia

~Płeć~
Kobieta choć raczej dziewczynka

~Wzrost~
127 cm

~Wygląd~
A teraz proszę powiedz mi jak według ciebie wygląda morderca? Każda twoja odpowiedź na to pytanie będzie sprzeczna z wyglądem Sachiko. Wygląda ona jak mała dziewczynka. Jednak jest coś co ją odpycha od wyglądu uroczych dzieciaczków, które można spotkać na ulicach, w przedszkolach czy na placach zabaw. Nosi czerwoną sukienkę, poplamioną czerwoną krwią, gdzieniegdzie są na niej dziury. Sachiko ma długie, ciemnoszare włosy miejscami przechodzące w czerń. Jej szare oczy są schowane pod przykrywającą je długą grzywką. Skóra jej ma jest trochę ciemniejsza niż platyna. Wszystkiemu smaku dodaje uśmiech wręcz mówiący ''O! To ty! Zaraz cię zabiję!''



~Charakter~
Przejdźmy do tego momentu gdzie zauważycie, że jednak takie małe coś może być mordercą.
Sachiko po prostu lubi się bawić ludźmi. Ona po prostu kocha wyraz przerażenia malującego się na ich twarzach. No bo kto by się nie ucieszył słysząc jęki pełne bólu i przerażenie? Otóż właśnie ta z pozoru mała i bezbronna dziewczynka jest wręcz psychopatką-małą psychopatką. Wszędzie nosi z sobą dziecięce nożyczki, którymi zakończyła żywot nie jednej już osoby.
A jak to było przed jej śmiercią? Otóż Sachiko była zwykłą dziewczynką, która zawsze na twarzy miała uśmiech. Teraz nikt by nawet nie podejrzewał, że była kiedyś normalna.

~Historia~
Dawno temu przyszła na świat pewna dziewczynka. Urodziła się w średniozamożnej rodzinie, w takiej w sam raz. Niestety ale jej dzieciństwo już od początku nie było zbyt kolorowe. Tuż przy jej porodzie zmarła jej matka a ojciec uznał za diabła przez kolor jej oczu. Ludzie z wioski od początku wytykali ją palcami bo była INNA. Ojciec jeszcze jako tako coś o nią dbał ale w szkole dzieci odsuwały się od niej, nie chciały się z nią bawić. A więc od początku nie było jej dobrze. Zaprzyjaźniła się z jednym z nauczycieli, który później okazał się jej mordercą. Była jego prymuską i najlepszą uczennicą. Robiła wszystko aby zaimponować mu bo był jedyną osobą, która nie odpychała jej ze względu na kolor oczu. Cóż całość skończyła się nieciekawie-morderstwem.

~Lubi // Nie lubi~
Czerwień/-Biel
+Krzyk/-Radość
+Dźwięk paznokci drapiących tablicę/-Ciszy
+Strach/-Nieposłuszeństwa

~Ciekawostki~
~Tak naprawdę to wszystko zaczęło się od niej-ona została zamordowana jako pierwsza, dopiero później reszta. ~
~Jest za to całe zamieszenie odpowiedzialna.....wyjaśnimy powoli jak zaczniemy~
~Ma słabość do czekolady, można ją nią ''udobruchać''~
~Jej fetyszem jeśli chodzi o morderstwa są włosy. Jak już kogoś zabije to zetnie włosy z, których później robi peruki. ~

Ostatnio zmieniony przez Sszyszka (26-05-2014 o 19h56)

---

|Ask|Blog|Instagram|

WRÓCIŁAM~~

Klimat w sam raz dla mnie (y) ;3
To zaklepuje 2.1 i.... nie wiem ;/
Pomyślę nad drugą postacią.. Ale dam szansę innym xD x3

Link do zewnętrznego obrazka

Wraz z swoim kochankiem

~Imię~
Rika

~Nazwisko~
Aoki

~Przezwisko~
Jej kochanek nazywają Ri-chan/

~Rola~
3.1

~Wiek~
19 lat

~Pochodzenie~
Japonia

~Płeć~
Kobieta

~Wzrost~
166 cm

~Wygląd~
Rika wyglądem przypomina zwykłą nastolatkę, raczej niczym się nie wyróżnia. Ma sięgające za ramiona blond włosy oraz orzechowe, duże oczy, które mają zazwyczaj smutny wyraz. Nie jest zbyt wysoka, ma 166 cm wzrostu jednak nie uważa tego za jakąś wadę. Cały czas chodzi w mundurku swojej szkoły. Na jej szyi wisi łańcuszek z srebrnym motylkiem-podarował jej go Aliean. 



~Charakter~
O niej można powiedzieć tylko tyle-jest całkowicie oddana swojemu kochankowi. Zrobiłaby dla niego wszystko. Każde jego słowo jest dla niej świętością. To ona jest tą, która będzie cicho stała z boku i patrzyła na niego kątem oka, a gdy trzeba to i pocieszy, przytuli. Jest cicha i raczej nie lubi się wyróżniać, ale dla Aliena zrobi wszystko-nie ważne co by to było. Wszystko to wszystko. A gdy widzi, że jej ukochanemu dzieje się krzywda jest zdolna nawet do najgorszego. Jest jak ten pies-na każde zawołanie.

~Historia~
Rika pochodzi z dość bogatej rodziny. Życie miód, cud i orzeszki. Zawsze miała wszystko co chciała. Ale ona niczego nie chciała. No może w dzieciństwie chciała lalek itp. Ale później w liceum poznała jego. Jej rodzice gdy dowiedzieli się o jej miłości wręcz zamknęli ją w mieszkaniu. Szlaban na wszystko! Przez kilka tygodni widok z jej miłością był ograniczony do stosunków uczennica-nauczyciel co niezwykle ja smuciło. Do szkoły zawożona z szkoły odbierana. Dla niej to było jednym wielkim piekłem. Ale wreszcie gdy udało jej się od tego wszystkiego uciec-dowiedziała się, że jej kochanek został zamordowany przez mordercę z podstawówki. Wybrała się tam i odnalazła go. Zabiła się na jego oczach. Już zawsze będziemy razem.   

~Lubi // Nie lubi~
+Kojącą ciszę/-Hałasu
+Spokój/-Obecność Sachiko
+Być z Aileanem/-Rozłąkę z ukochanym
+Ciepło/-Zimo

~Ciekawostki~
   

Ostatnio zmieniony przez Sszyszka (26-05-2014 o 20h57)

---

|Ask|Blog|Instagram|

WRÓCIŁAM~~

3.2!

Link do zewnętrznego obrazka

Link do zewnętrznego obrazka

~Imię~
Ailean

~Nazwisko~
Faelivrin

~Rola~
3.2

~Wiek~
23 lata

~Pochodzenie~
Francja

~Płeć~
Mężczyzna

~Wzrost~
187 cm

~Wygląd~
Ailean jest wysokim i szczupłym, choć umięśnionym mężczyzną. Ze względu na swoją chorobę- albinizm wygląda dość nietypowo. Ma sięgające do ramion białe włosy, które zależnie od światła wydają się także szare lub niebieskawe oraz bardzo jasne, niebieskie oczy, które dla mniej wnikliwego obserwatora mogą sprawiać wrażenie jakby w ogóle nie miały tęczówki.

~Charakter~
Ailean jest mężczyzną raczej milczącym. Nie lubi mówić za dużo, przez co wydaje się raczej zadufany w sobie i niezbyt towarzyski. Poniekąd jest to prawdą bo nie przepada za większym towarzystwem ani poznawaniem nowych ludzi. Jeśli się odzywa jest raczej opryskliwy i cyniczny. Cechuje go czarne poczucie humoru i bezpośredność.

~Historia~

~Lubi // Nie lubi~
+ szybkie samochody i motory
+ książki fantasy
+ szpinak, brokuły, szparagi
+ koty

- deszczu
- kawy z mlekiem
- głośnej muzyki

~Ciekawostki~

Ostatnio zmieniony przez Shillo (25-05-2014 o 09h17)

Pierwsze Imię | Hayden
Drugie Imię | Connie
Nazwisko | Webb
Zdrobnienie | Hay, Con
Ksywka | Cry
Wiek | 8 w formie ducha jest ponad 50 lat
Data Urodzenia | 17 czerwiec
Miejsce Urodzenia | Sapporo, Japonia
Data Śmierci | 28 sierpień
Znak Zodiaku | Bliźnięta
Płeć | Dziewczynka
Orientacja | Hetero
Grupa Krwi | 0Rh-
Status Społeczny | Wolna
Rola | 1.3









Charakter | Hayden, z dzieciństwa. Bardzo miła i uczynna dziewczynka. Dobrze się ucząca, wspomagająca każdego. Zawsze przy sobie miała pluszowego misia. Mówiła że to jej daję szczęście, gdzie ją nie znalazłeś była z miśkiem. Bardzo ambitna i bystra na swój wiek. Uśmiechnięta zawsze... Teraz Hayden jako złe oblicze. Nadal wygląda słodko, ale udaję miłą. Dlaczego? Żeby wszystkich ludzi przekonać do siebie, żeby później ich zabić. Tak.. Ją pociesza krew.. Jest zła, okrutna, bawi się ludzkimi uczuciami, zabija w różnych sposobach. Po prostu innym słowem demon..
Historia | Hayden, mieszkała sobie dobrze. Wraz ze swoimi rodzicami wiodła sobie dobre życie, bez problemów. Uczyła się bardzo dobrze, była pilną uczennicą. Aż pewnego dnia, poszła do takiego miejsca z przyjaciółmi. Z którego już nigdy nie wyszła. A co się z nią stało? Zginęła tam.. Nie wiadomo z jakiej przyczyny, teraz tam jest jako przeraźliwy duch który sieje postrach. Od tamtego czasu zgubiła swojego misia, który był dla niej szczęściem. Ale miś jest inny.. Inny niż wcześniej. Hayden, zabiła już wiele ludzi, szczęście ma na twarzy kiedy widzi krew, ból, cierpienie. Czysta psychopatka..
Hobby | Straszenie, zabójstwa, krew, ciemność






Tak wyglądała przed śmiercią i cały czas tak wygląda jako duch. Ale też potrafi zmienić swój wygląd.



Wygląd |
Lubi |
•    Smak krwi
•    Zemstę
•    Śmiać się
•    Straszyć
•    Zabijać
Nie Lubi |
•    Światła
•    Ludzi
•    Słodkiego jedzenia
•    Zadrapań
•    Dziur
Ciekawostki |
•    Nie śpi
•    Kręci ją krew i zabójstwa
•    Pogada z duchami które lubią to samo co ona
•    Wszystkie bronie przyjmie
•    Cały czas szuka swojego misia









Wzrost | 143 cm
Waga | 45 kg
Kolor Oczu | Białe/Fioletowe/Czerwone
Kolor Włosów | Białe/Szare/Brązowe
Długość Włosów | Długie/Krótkie







KP w budowie

Ostatnio zmieniony przez Eminaria (28-05-2014 o 20h47)

---

2.5 jeśli można

Link do zewnętrznego obrazka

Link do zewnętrznego obrazka

~Imię~
Ludvig

~Nazwisko~
Northug

~Rola~
2.5


~Wiek~
18 lat

~Pochodzenie~
Norwegia

~Płeć~
Mężczyzna


~Wzrost~
189 cm

~Wygląd~
Ludvig jest typowym Skandynawem. Jasne, blond włosy z grzywką, która najczęściej opada w nieładzie na oczy, zasłaniając je. A wielka szkoda, ponieważ jego oczy są piękne. Zielone, wręcz szmaragdowe. Są niejedną oznaką jego królewskiego pochodzenia. Jest szczupły, raczej mało umięśniony, ponieważ nie lubi ćwiczeń fizycznych. Jednak w jego posturze, gestach, stylu chodzenia widać jego królewską krew. Każdy gest jest stonowany, delikatny, z klasą. Nie jest zadowolony ze swojego wzrostu, chociaż jest on normalny. Niczym się nie wyróżnia, nie jest ani niski, ani wysoki. Jednak Ludvig marzy o byciu wysokim. Gdy tylko robi się chłodno zarzuca na siebie jeden ze swoich wielu szalików i nie rozstaje się z nim do czasu, aż znów nie zaświeci słońce.

~Charakter~
Czy może poznać Cię ktoś jeśli Ty sam nie znasz samego siebie? To raczej niemożliwe, dlatego nikt nie może poznać Ludviga. Ludvig bowiem zna tylko swoją jedną stronę charakteru. Tą dobrą. Jest inteligentny, uczynny, lubi pomagać innym, bowiem wierzy, że wszystko co damy od siebie prędzej czy później do nas wróci. Ludvig jest romantykiem. W tajemnicy pisze swoje wiersze. Najczęściej są one o miłości, przyjaźni. Jednak raz na miesiąc miewa straszne koszmary, który potem stara się przenieść na kartkę papieru, ponieważ ma nadzieję, że tak będzie łatwiej mu zapomnieć o tym co zobaczył w swoich snach. Stara się żyć normalnie, dlatego denerwują go rodzice, którzy ciągle zachowują się jak para książęcą. Ale taką byli tylko w Norwegii. W Japonii, dokąd przeprowadzili się zaraz po narodzinach syna, są zwykłymi ludźmi. A jednak wciąż pragną szacunku i oddania jakby pochodzili z rodziny królewskiej. Ludvig nie rozumie czemu przeprowadzili się do Japonii i czemu nie utrzymują żadnych kontaktów z rodziną z Norwegii. Mimo wielu prób nigdy nie został poinformowany co takiego się wydarzyło, gdy przyszedł na świat, a jego rodzina została zmuszona do emigracji.

~Historia~
Każdy z nas zna bajkę o śpiącej królewnie. Jednak dla niektórych nie jest ona bajką, a szarą, smutną rzeczywistością. Ojciec Ludviga był księciem Norwegii, kiedy poznał swoją przyszłą żonę i matkę Ludviga. Jednak nie była to wymarzona żona dla przyszłego króla. Pochodziła z biednej, dworskiej rodziny. Jednak ich miłość była silniejsza niż pochodzenie. Kilka lat po ślubie przyszedł na świat Ludvig i tym samym zajął miejsce w kolejce do tronu, co nie spodobało się jego ciotce. W dniu chrzcin siostrzeńca rzuciła na niego klątwę. Od tej pory w każdą trzynastą noc miesiąca w śnie uśmiercał osoby, które uznał podświadomie za zagrożenie. Przerażona rodzina i poddani kazali rodzicom Ludviga zamordować dziecko. Jednak ich miłość do syna zwyciężyła z chęcią władzy i wyprowadzili się tam, gdzie nikt nie słyszał o klątwie, którą został obarczonych ich syn. I tylko gdy w połowie miesiąca słyszą o okrutnych morderstwach myślą co by było gdyby postąpili inaczej.



~Lubi // Nie lubi~
Kawę // Wodę
Czytać // Ćwiczyć
Miłość // Nienawiść
Dobre sny // Koszmary
Filmy // Japońskie bajki

~Ciekawostki~
-Ludvig nic nie wie o swojej klątwie. Gdy budzi się to co się wydarzyło wydaję mu się tylko koszmarem.
-Rodzice nie znają sposobu na zdjęcie klątwy.
-Ludvig ma małą bliznę na klatce piersiowej, która powstała podczas rzucania klątwy.


Link do zewnętrznego obrazka

Ostatnio zmieniony przez nisiam (26-05-2014 o 15h10)

Link do zewnętrznego obrazka

Link do zewnętrznego obrazka

~Imię~
Shunsuke

~Nazwisko~
Matsusoka

~Przezwisko~
Shun

~Rola~
2.6

~Wiek~
19

~Pochodzenie~
Japonia

~Płeć~
Mężczyzna

~Wzrost~
176.8

~Wygląd~

Link do zewnętrznego obrazka

Jego charakter i wizerunek kłócą się ze sobą. Fioletowo-różowe roztrzepane włosy z pojedynczymi kosmykami opadającymi na oczy nadają mu łobuzerskiego wyglądu. Wąskie oczy w podobnym kolorze odstraszają wszystkich z pozoru niebezpiecznych ludzi. Jego uśmiech budzi grozę i mrozi krew w żyłach. Jasna cera przypomina wręcz tą anemika. Jest wysoki oraz chudy, ale umięśniony i sprawny fizycznie. Długie nogi pozwalają mu osiągać świetne wyniki w lekkoatletyce, a zwłaszcza biegu na 1500 m i skoku o tyczce. Przyciąga spojrzenia wielu dziewcząt, ale dla niego najważniejsza jest młodsza siostrzyczka.

Link do zewnętrznego obrazka

~Charakter~
Mimo swojego wyglądu jest bardzo czuły i uprzejmy. Stara się pomóc wszystkim dookoła często zapominając o samym sobie. Liczy się dla niego szczęście innych i zrobi wiele by pojawił się uśmiech na twarzy jego "ofiary".
Mimo otaczającego go wianuszka dziewcząt nie myśli o sobie jak o kimś idealnym. W jego ustach nawet odrzucenie wyznania brzmi niebiańsko.
Ma syndrom młodszej siostry i się z tym nie kryje. Przy niej może grać kogo chce- od mistrza kuchni, przez genialnego profesora aż do rycerza w lśniącej zbroi. Jedyna rodzina jest jego oczkiem w głowie. Nie ma przyjaciół, a cały wolny czas przeznacza na dogadzanie siostrze. Nie mógłby znieść myśli, że jego malutka dziewczynka ma chłopaka, a co dopiero wychodzi za mąż!
Łatwo popada w depresję, ma częste wahania nastroju.

Link do zewnętrznego obrazka

~Historia~
Gdy rodzice zginęli w wypadku samochodowym sam zajął się małą jeszcze siostrzyczką. Pilnował jej jak najcenniejszego klejnotu starając się zapewnić pewną przyszłość. Majątek, zostawiony przez rodziców, wystarczał na pokrycie wszystkich wydatków. Jednak przy pogarszającym się stanie zdrowotnym siostry wisiało nad nimi realne zagrożenie braku pieniędzy. Zaczął dorywczą pracę w kawiarni, ograniczając tym samym czas spędzany z siostrzyczką. Wypominał to sobie każdego dnia, aż w końcu postanowił zrezygnować z pracy. Jego miłość i zachwyt siostrzyczką wzrosły, gdy ta dostała stypendium za najlepszy wynik w nauce.

~Hobby~
Uwielbia grać w szachy i nauczył tego siostrę. W wolnym czasie biega i chodzi na zajęcia lekkoatletyczne. Ma talent plastyczny, ale sam siebie nie docenia. Większość jego czasu to opieka i zachwycanie się siostrzyczką, co nigdy mu się nie znudzi.

Link do zewnętrznego obrazka

~Lubi // Nie lubi~
+Sport // -Lenistwa
+Wytrwałość//-Ludzi podchodzących do wszystkiego bez entuzjazmu
+Grać w szachy//-Piłki nożnej
+Zorganizowanie//-Marnować czas
+Rozmyślać//-Myśleć o kimś ważniejszym dla jego siostrzyczki niż on
+//-

Link do zewnętrznego obrazka

~Ciekawostki~
-Wzrokiem zawsze szuka ukochanej sylwetki siostry. Gdy jej nie widzi zaczyna się denerwować
-Uwielbia zaplatać siostrze warkocze
-Kiedyś wkręcił się w nielegalny interes, wszystko dla dobra siostrzyczki
-Jest leworęczny
-
-

Ostatnio zmieniony przez Misa-chan1906 (26-05-2014 o 21h38)

~ Tu będzie mua KP ~

Z swoim ukochanym braciszkiem


~Imię~
Shiro

~Nazwisko~
Matsusoka

~Przezwisko~
Nie posiada

~Rola~
2.2

~Wiek~
16 lat

~Pochodzenie~
Japonia

~Płeć~
Kobieta

~Wzrost~
159 cm

~Wygląd~
Shiro jest niewielkiego wzrostu dziewczyną o długich włosach. Ich kolor jest dość trudny do określenia i zależy od oświetlenia. Z białych przefarbowała je na bardzo jasny błękit, w jednym świetle mogą wydawać się jednak fioletowe a nawet jasno różowe. Ma duże, bursztynowe oczy oraz jasną cerę. Jej ubrania zawsze są kolorowe. 



~Charakter~
Zawsze ale to zawsze z braciszkiem-jej największym autorytetem. No bo kto jest lepszy od JEJ braciszka? Malutka i bezbronna Shiro cały czas podąża za swoim bratem, gdzie on tam i ona. Albo stanie obok kurczowo trzymając się rękawa jego koszulki albo stanie za nim zasłaniając się przed złym światem. Jest bezbronna i słaba-wystarczy ją dotknąć a już ją boli. W dzieciństwie dużo chorowała co również przyczyniło się do tego, że jest taka słabiutka teraz. W dodatku boi się wręcz wszystkiego. Wystarczy małe ''buu'' a już pisknie i ucieknie za braciszka wołając jeszcze ''Onii-chan!''.

~Historia~
Od najmłodszych lat wychowywał ją braciszek. Ich rodzice zginęli w wypadku samochodowym gdy ona była jeszcze dzieckiem. Od tamtej pory zajmuje się nią ukochany braciszek. To on nauczył ją wszystkiego co teraz umie-m.in. gry w szachy w których jest świetna i grania w pokera. Nauczył ją także gotować co wychodzi jej nawet nieźle. Od najmłodszych lat oczko w jego głowie i największa świętość. Miał ją już nigdy nie opuścić.
Shiro ciężko pracowała na dobre oceny aby tylko zadowolić nimi braciszka, który i dla niej był świętością. Pilnie uczyła się na każdy przedmiot co skończyło się tym, że miała bardzo dobre oceny. Nie miała jednak przyjaciół. Cały swój wolny czas jaki jej zostawał spędzała z braciszkiem. Dopiero w liceum trochę to się zmieniło. Znalazła z przyjaciół a teraz......A teraz trafiła z nimi do nawiedzonego miejsca gdzie wszędzie czyha na nią śmierć.

~Hobby~
Granie w szachy z braciszkiem, rozmowy z braciszkiem, spędzanie czasu z braciszkiem.....

~Lubi // Nie lubi~
+Braciszka/-Obcych ludzi
+Ciszę, spokój/-Hałasu
+Szachy/-Sportów, wysiłku fizycznego
+Uśmiech braciszka/-Gniew

~Ciekawostki~
~~Gdy nie ma koło niej brata zaczyna panikować. ~~
~~Bez brata nie potrafi wręcz nic zrobić. ~~
~~Umie grać na pianinie, oczywiście jest to zasługą braciszka.~~
~~Uwielbia słodycze, a zwłaszcza czekoladę i praliny. ~~

Spoiler (kliknij, aby zobaczyć)

Więcej Shiro:


Link do zewnętrznego obrazka
Link do zewnętrznego obrazka
Link do zewnętrznego obrazka

---

|Ask|Blog|Instagram|

WRÓCIŁAM~~

UWAGA!
Następuje mała zmiana jeśli chodzi o nasz skład. Albowiem Loliq za zbyt długie (wieczne?) zwlekanie z KP zostaje wyrzucona z RPG. To samo dzieje się z jej postacią.  Zamiast Loliq w opowiadaniu weźmie udział Vanitty.
Jeśli dobrze pójdzie zaczniemy w piątek wieczorem bądź sobotę rano.

Ostatnio zmieniony przez Sszyszka (10-06-2014 o 19h43)

---

|Ask|Blog|Instagram|

WRÓCIŁAM~~

Kłaniam się i całuję rączki w podzięce :3
Tutaj będzie moja karta. Zapewne za niedługo.

Link do zewnętrznego obrazka

Link do zewnętrznego obrazka

Link do zewnętrznego obrazka

Link do zewnętrznego obrazka

Link do zewnętrznego obrazka

D A N E
p e r s o n a l n e

|| I m i ę || Mayumi
|| N a z w i s k o || Shiokawa
|| P s e u d o n i m || May; Shi
|| W i e k || 17 [lat]
|| D a t a   u r o d z e n i a || 15 grudnia
|| Z n a k   z o d i a k u || Strzelec/ Wężownik
|| P o c h o d z e n i e || Honsiu~ Tokio [Japonia]
|| P ł e ć || Nieprzystojna [żeńska]
|| O r i e n t a c j a || Panromantyczny aseksualizm typu B

I N F O R M A C J E
r o z s z e r z o n e

|| C h a r a  k t e r || Żywy przykład istoty, w której wszystko jest ze sobą sprzeczne. Poza jednym. Zawsze jest spokojna i nie wykazuje entuzjazmu. Jest kimś, kto pomimo posiadania przyjaciół uważa wszystkich, łącznie ze sobą, za zło najgorsze, które można zlikwidować, nie byłaby za taką rzecz zła. Ludzie przeważnie stronią od tego typu osób. Poważnych, cichych, stojących na uboczu z miną, jakby chcieli pozbyć się zła świata za pomocą wszelkiej broni stworzonej przez tych, którzy z niej zginą. Taka jest właśnie Mayumi. Na wszystko narzeka, wszystko krytykuje, zazwyczaj negatywnie, o wszystkim i wszystkich ma przeważnie złą opinię. O sobie również. Z samooceną u niej kiepsko. Aczkolwiek, cóż, dlaczego w ogóle posiada tych przyjaciół? Bo ich kocha. Na swój nienormalny, niezrozumiały nawet dla siebie sposób. Pomimo, że prawie zawsze bywa złośliwa i obojętna na losy każdej istoty na świecie, to gdzieś tam coś tam ją obchodzą. I są jedynymi ludźmi na ziemskim padole, których zabiłaby jako pierwszych bez męczarni, gdyby to nie było karalne, aby nie cierpieli dłużej w świecie pełnym obrzydliwych, okropnych, najgorszych ludzi. Jednak oczywiście, że tego nie zrobi. Albowiem jest osobą na tyle uległą i bierną w jakichkolwiek relacjach, że zrobi wszystko o co ją ktoś dla niej ważny poprosi. Albo i nie. W zależności, czy ma ochotę być wykorzystywaną, czy denerwującą istotą. Lubi zadawać głupie, dziwne pytania, zawsze oczekując odpowiedzi. Lubi ochrzaniać innych, lubi ich na swój sposób i według niej działający motywować. Pomimo tego zawsze powtarza, że ludzkość to najgorsze robale, jakie kiedykolwiek istniały, a jakie ze swoim istnieniem się pogodziły i wciąż to robią, jakby nie mogli umrzeć na raz wszyscy, łącznie z nią. Zwłaszcza nią, bo ma za mało odwagi na samobójstwo. Jest typowym typem kogoś, kto nie chce i jednocześnie chce żyć, kocha i nienawidzi, płacze i się śmieje, żyje i umiera.

|| H i s t o r i a || Urodziła się w bardzo zamożnym, dobrym domu. Przepełnionym rodzinnym ciepłem i miłością, głośnym tupotem dziecięcych stópek. Było ich czterech. Mayumi, jej młodszy brat oraz rodzice. Kochająca się para. Nic nie wskazywało, że coś było nie tak. Że osoba najmniej podejrzana o jakiekolwiek problemy ze sobą zakończy rodzinną sielankę przed kominkiem. Była miłą, zawsze uśmiechniętą kobietą, która przed wszystkimi ukrywała dokładnie zaplanowaną zbrodnię. Która miała być idealna. Miała... Wszystko działo się szybko. To właśnie roztrzęsiona czarnowłosa pociągnęła za spust strzelby używanej kilkanaście lat wstecz przez ,martwego niestety ojca na polowania. Rozlegający się huk i ciało upadające bezwładnie na podłogę uratowały życie trzyletniego wtedy chłopczyka, który pomimo wszystkiego zawsze patrzył na swoją siostrę jak na morderczynię. Jednak cóż to było za życie. Krótkie. Trafili pod dach ciotki. Siostry matki, która, nietrudno się domyślić, winiła dzieci za śmierć ich rodzicielki. I jej nienawiść w końcu wyszła na wierzch. To był ponoć wypadek. Ponoć sam zleciał ze schodów, łamiąc sobie kark. Dobrze, że nie wszyscy w to uwierzyli. Chociaż, chyba wolałaby zginąć razem ze wszystkimi, z rąk matki, na samym początku, niż robić za przedmiot przekazywany z rodziny do rodziny, bo żadni ludzie nie chcieli przygarnąć psychicznie skrzywionego, ponurego i poniekąd strasznego dziecka.

|| W y g l ą d || To bardzo drobna i delikatna istotka. Waży zaledwie czterdzieści cztery kilogramy, przy wzroście stu sześćdziesięciu trzech centymetrów. Przez swoją dietę ubogą w witaminy jej nieskazitelna i niezwykle gładka skóra jest koloru niemalże białego a kontrastują z nią lśniące, sięgające za piersi i zadbane, kruczoczarne włosy. Jednak  nie przez to wygląda jak hybryda demona z duchem. Jako jedyna w rodzinie została obdarzona dużymi, lśniącymi, jednak smolistymi oczami, które niewielu fascynują, większość odstraszają. Jedynymi rzeczami, które jej się podobają są delikatne, jaśniutkie usteczka oraz zgrabniutki, mały nosek. Resztę kościstego, bardzo szczupłego, delikatnego ciałka sprzedałaby na loterii za lizaka. Jak tako umiłowała jeszcze swoje smukłe, długie palce, które wyspecjalizowane są w rozplątywaniu wszelakich supełków.

W I A D O M O Ś C I
d o d a t k o w e

|| W i e l b i || Banany, zwłaszcza shake'i o tym smaku. Zapach powietrza po deszczu. Burzę. Całkowitą ciszę. Gnuśne dni, kiedy nie trzeba nic robić. Adventure time. Niektórych ludzi, których jednocześnie nienawidzi, bo są ludźmi. Zwierzęta, zwłaszcza króliki i tygrysy. Chłodnawe dni. Wiosnę i jesień.

|| G a r d z i || Ludźmi. Wszystkim na co ma alergię. Kościołem. Swoimi łaskotkami. Hałasem. Wysiłkiem fizycznym. Ponaglaniem. Nakazami. Słońcem. Zbytnim gorącem. Latem i zimą.

|| I n n o ś c i ||

Urodziła się półtorej miesiąca przed czasem, przez co jest strasznie chorowitą osóbką, posiadającą liczne alergie, przez co w jej diecie widnieje głównie ryż, kurczak i banany, które uwielbia jako jedne z niewielu rzeczy, jakie spożywać może.
Spodobała jej się idea chodzenia bez żadnego obuwia, co też często stosuje, nawet wychodząc na miasto, co, swoją drogą, robi niezwykle rzadko, zazwyczaj pod namową i nakazami przyjaciół, którzy usilnie próbują przerwać nołlajfienie dziewczyny.
Zawsze mówi szeptem, bądź półgłosem. Jeszcze nikt nie słyszał, żeby krzyczała i najprawdopodobniej nie usłyszy.
Śpi z pluszowym misiem, bialutkim tygryskiem, którego zrobiła kiedyś wspólnie z tatkiem.
Niesamowicie fascynuje ją widok, smak i zapach krwi, na temat której ma własne, od pewnego czasu niezmienne zdanie.
Jest oburęczna oraz uzdolniona plastycznie.
Kiedyś została zaatakowana przez wściekłego lisa, po czym ma pamiątkę w postaci białej szramy zaczynającej się na lewej łopatce a mającej swój koniec dopiero przy ostatnim kręgu kręgosłupa.
Ma naczynia krwionośne bardzo blisko skóry, przez co w razie zmęczenia, gorąca oraz silnych emocji robi się czerwona.
W sytuacjach stresowych ma w zwyczaju wbijać paznokcie wewnątrz dłoni i przygryzać mocno dolną wargę, co w obu przypadkach wielokrotnie kończyło się polaną krwią.
Ma małą wytrzymałość na ból i bardzo szybko się męczy, w obu przypadkach czując osłabienie i zawroty głowy.
Każde jej opalanie kończy się oparzeniami.

Link do zewnętrznego obrazka

Link do zewnętrznego obrazka

Link do zewnętrznego obrazka

Ostatnio zmieniony przez Vanitty (14-06-2014 o 21h39)

---

Bored.

"I cóż nie zostało mi już nic jak tylko życzyć Wam miłego korzystania z forum "- Piękna ironia.

Przepraszam za to opóźnienie. Ale no cóż zaczynamy. Vanitty dołączy do nas gdy skończy KP. A teraz przypomnę sytuację w jakiej się znajdujemy.
Jesteśmy w innym wymiarze, a raczej kilku wymiarach, które łączą się w całość. Tych wymiarów jest wręcz nieskończenie wiele. Jednak można między nimi się przemieszczać za pomocą ''złotych drzwi''. Dzięki niektórym drzwiom można przejść z jednego do drugiego wymiaru i tak w kółko. Istny labirynt. W każdym wymiarze znajdują się jednak 4 podstawowe pomieszczenia jakimi jest: gabinet pielęgniarki, sala lekcyjna, hol oraz stołówka. Z tego budynku nie da się wyjść.
Jeśli chodzi o duchy to na razie niech nie atakują ludzi, mogą pokazywać im się jednak niech ich od razu nie zabijają ani nie okaleczają.
W klasach budzimy się parami:

1. Nisiam (Ludvig) i Eminaria (Claudia)
2. Sszyszka (Shiro) i Ragnarei (Kazuyoshi)
3. Misa-chan1906 (Shun) i Vanitty (bezimienna)

Więc zaczynamy! Proszę też aby ludzie też od razu się nie odnajdywali. Daję wam wolną rękę i to wy wstawcie pierwsze posty.

Ostatnio zmieniony przez Sszyszka (14-06-2014 o 10h45)

---

|Ask|Blog|Instagram|

WRÓCIŁAM~~

Link do zewnętrznego obrazka


Obudziłem się i przetarłem oczy. Rozejrzałem się. Spałem na podłodze w jakieś klasie. Dlatego wszystko tak mnie bolało. Obok leżała Claudia. Uśmiechnąłem się do siebie. Włosy tak słodko opadały jej na twarz. Poczułem chęć ich odgarnięcia, ale nie chciałem jej obudzić. Chciałem sobie jeszcze na nią bezkarnie popatrzeć. Była taka śliczna. Cieszyłem się, że do tej ciężkiej nocy nie miałem jeszcze dzisiaj koszmarów. To byłoby za wiele. Usiadłem powoli, żeby rozciągnąć ciało, które ewidentnie buntowało się przeciwko takim warunkom noclegu. Nie spuszczając wzroku z Claudii pomyślałem, dlaczego tu jesteśmy i nagle poczułem niepokój. Przypomniałem sobie, po co wczoraj się spotkaliśmy. "Rytuał przyjaźni". Mieliśmy go odprawić, jak wymyśliła któraś z dziewczyn. Pamiętam, ze nie spotykaliśmy się w żadnej szkole, więc co tutaj robimy? Gdzie my w ogóle jesteśmy? Zacząłem odczuwać coraz większą panikę. Pomyślałem, że z Claudią łatwiej sobie coś przypomnę i pozbędę się strachu. Mimo, że słodko spała, musiałem ją obudzić. Delikatnie potrząsnąłem ją za ramię.
-Claudia! Obudź się. Powiedz proszę, że pamiętasz co się wczoraj stało i wiesz, gdzie jesteśmy.- mówiłem szybko, chcąc jak najszybciej dowiedzieć się co pamięta Claudia. Popatrzyłem na nią błagalnym wręcz wzrokiem. Niech chociaż ona wie, co się tutaj dzieje.

Link do zewnętrznego obrazka
Zimno mi, czuję powiew zimna na ciele. Otworzyłam oczy, a więc to nie sen. Mieliśmy odprawić rytuał przyjaźni ale coś poszło nie tak jak trzeba. Teraz nie wiem gdzie jesteśmy. Podniosłam się i przetarłam zmęczone oczy. Chwila! Co tu się dzieje? Co to za miejsce? Klasa, małe ławki, dziecięce plecaczki. Wszystko stare i zniszczone. Rozejrzałam się po klasie. Nigdzie nie ma braciszka! Co ja teraz zrobię?! Błagam, pomocy! Ktokolwiek! Zaczęłam nerwowo penetrować klasę wzrokiem. Kaze! Zaraz znalazłam się koło chłopaka. On żyje, prawda?
~Kaze! Kaze obudź się. Błagam! Pomóż mi! Proszę. Kaze, ty żyjesz prawda? Kaze odezwij się! Powiedz coś. Obudź się. Ty musisz żyć!.
Gdzie jest reszta? Ja już nic nie rozumiem. Oczy zaszły mi łzami i zaraz jedna spłynęła po policzku i kapnęła na podłogę. A za nią kolejne.
Błagam, niech ktoś mi pomoże.

---

|Ask|Blog|Instagram|

WRÓCIŁAM~~

Link do zewnętrznego obrazka

Zziębły mi dłonie, więc z automatu sięgnąłem nad głowę, bo przecież tam zawsze znajdowała się półka z kocami. Gdy napotkałem pustkę poirytowany wyprostowałem się gwałtownie nie otwierając oczu. Nienawidziłem zimna, a ten chłód wydawał się przenikać mnie na wylot. Czyżbym zapomniał zamknąć okna? Ale chwila, przecież wczoraj nie wróciliśmy do domu... Wspomnienia zaczęły wypełniać moją głowę, napływały jedno po drugim. Oni, ona i moja siostrzyczka, jakieś miejsce i ten "Rytuał przyjaźni". Otworzyłem oczy i ujrzałem salę lekcyjną z całym wyposażeniem. Otwarte książki, niedojedzone drugie śniadania i długopisy leżące na zapisanych zeszytach. Tak jakby nagle całe życie stąd wyparowało zostawiając rzeczy swojemu losowi. Moja siostrzyczka... Właśnie, moja mała siostrzyczka! Zerwałem się z podłogi i zacząłem przeszukiwać salę. Narobiłem hałasu, ale przecież chodziło o Shiro. W tej panice nie zauważyłem nawet dziewczyny leżącaj parę metrów dalej.

Link do zewnętrznego obrazka

On żyje! Jaka ulga. Wytarłam chusteczką oczy. Upuściłam ją na ziemię gdy zobaczyłam rok na gazetce w gablocie przy, której staliśmy. Patrzyłam jak zahipnotyzowana w datę. Ja-a-a-ak? Z transu wyrwał mnie głos chłopaka oraz ból ręki. Pisnęłam cicho.
~Kaze, p-puść. To boli.
Wyjęczałam cicho a głos mi się załamał. Gdzie jest braciszek? Dlaczego go tu nie ma? Shun, gdzie ty jesteś? Dlaczego mnie zostawiłeś samą?
~Braciszek. Byłam z braciszkiem. Dlaczego go tu nie ma?
Głos mi się załamał a oczy ponownie zaszły łzami. Przecież nie zrobiliśmy nic złego. Dlaczego los nas rozłączył? Przecież tak bardzo starałam być się dobra. Onii wróć, proszę.

Link do zewnętrznego obrazka
Ludzie. Ta niesamowita energia wręcz zdawała się wypychać tlen z powietrza. Wspaniale. Nowe zabawki, tak dawno nikogo tutaj nie było.
Nagle przyszedł mocny powiew innej energii, jego źródło miało miejsce w podziemiach. Czyżby braciszek Haku się obudził?
Z łóżka przesiąkniętego zapachem krwi zeskoczyła mała dziewczynką. Wyszła z pokoju pielęgniarki i ruszyła korytarzem. Zeszła na parter i udała się do małego pomieszczenia, które za czasów szkoły służyło jako składzik. Otworzyła klapę i zeskoczyła w dół. Uderzyła bosymi stópkami o zimną posadzkę, a po podziemiach rozniosło się echo. Energia braciszka była o wiele mocniej wyczuwalna. Ciemnym korytarzem ruszyła w stronę Haku. Szła powoli, zupełnie jakby nieśpiesznie spacerowała letni wieczorem po parku.
Po chwili odnalazła białowłosego. Stanęła przed nim, uśmiechnęła się i kiwnęła przytakująco głową. Miało to znaczyć tyle, że zabawę czas zacząć.

---

|Ask|Blog|Instagram|

WRÓCIŁAM~~

Link do zewnętrznego obrazka

Chłód podłoża, do którego leżąc przyciskała policzek, ocucił dziewczynę na tyle, aby wytrącić Mayumi ze stanu nieprzytomności. Jeszcze nie otworzyła oczu, jednak czując jak bardzo niewygodnie jej było na twardej posadzce, wiedziała, iż coś jest nie tak. Czyżby znowu przysnęła w łazience? Nie...
Powoli uchyliła ciężkie w tamtej chwili powieki, jednak jedyne co ujrzała, to niewyraźne, zamazane zarysy... Wielu rzeczy, których nie była na tamten moment w stanie zidentyfikować. Doskonale słyszała jednak czyjeś krzątanie się po pomieszczeniu. Niestety, musiała chwilę poczekać, aby oczy przyzwyczaiły się do zaistniałej sytuacji.
- Shun...- Szepnęła nawet nie łudząc się, że ją usłyszy. Doskonale wiedziała co jest powodem jego niepokoju, kiedy nie dostrzegła białej czupryny. Jedyne co zrobiła, to westchnęła, wiedząc, iż uspokojenie mężczyzny nie będzie łatwe, o ile w ogóle możliwe.
Kilka kości strzyknęło, kiedy podnosiła się do pozycji siedzącej, zupełnie, jakby jej kości spróchniały od tego leżenia a stawy zaniknęły wraz z mięśniami. Jęknęła cichutko, ledwo słyszalnie, kiedy udało się wyprostować.
- Na pewno nic jej nie jest, ciszej, proszę.- W tym samym czasie wstawała, czując, jakby w głowie mózg właśnie zafundował sobie karuzelę a kiszki poskręcały w supełki, jakby chcąc wyzwać palce dziewczyny na pojedynek w ich rozplątywaniu. Chwiejnym krokiem podeszła do towarzysza niedoli.
Położyła delikatnie chłodną dłoń na ramieniu Shunsuke, właściwie nie mając już nic pocieszającego do powiedzenia. Dlaczego w ogóle się tym przejmowała... No tak, przywiązanie ludzkie i inne skutki przyjaźni. Głupie uczucia.
Przeniosła spojrzenie po pomieszczeniu, w jakim się znajdowali. Pozdzierane, lekko wilgotne ściany, poobdzierane ławki, nieład, brud, delikatny swąd świadczący o nieświeżości miejsca. Byli w jakiejś starej szkole? Jedyne co pamiętała, to... Rytuał. Czy coś podobnego. Na cholerę się w ogóle zgodziła na takie niedorzeczne, sentymentalne bzdury. Chore to wszystko było, chore.
I wydawało się jeszcze bardziej absurdalne, kiedy na tablicy spojrzała na datę. Chłodny dreszcz przebiegł po jej plecach i lekko zacisnęła dłoń, którą wciąż trzymała na jego ramieniu.

---

Bored.

"I cóż nie zostało mi już nic jak tylko życzyć Wam miłego korzystania z forum "- Piękna ironia.