Mam mieszane uczucia co to tego tematu, ponieważ miałam przyjaciela od przedszkola bardzo dobrze się dogadywaliśmy, jednak później zmieniło się. Zostaliśmy parą która przetrwała 9 miesięcy. Jednak po rozstaniu nasz kontakt dramatycznie się urwał. Bardzo ubolewałam nad tym, potrafiłam w domu spędzać całe dnie nie rozmawiając z nikim. Później natomiast poznałam pewnego chłopaka którego znam 3 lata. Mogłam mu się żalić, dosłownie wszystko mogłam mu powiedzieć. Pewnego dnia powiedział mi, że czuje coś więcej do mnie, jednak tym razem nie chciałam się bawić w związki które pierw zawarte były przyjaźnią. Powiedziałam mu, że nie ma takiej opcji, że nie chce kolejny raz po rozstaniu tracić przyjaciela. Po tym rozmawialiśmy do 3 miesięcy gdy później się pokłóciliśmy, straciłam kolejnego.
Po tej długiej wypowiedzi można sądzić iż nie wierze w przyjaźń damsko męską, lecz z moim pierwszym przyjacielem rozmawiamy i staramy się odbudować naszą przyjaźń choć nie jest to łatwe, tym bardziej, że rozdziela nas szkoła. Mam nadzieje, że ona niczego nie zepsuje.   

Istnieje i taka przyjaźń jest słodka *-*

Pewnie, że istnieje!
Ale różnie się kończy.
Czasami nic się nie zmienia i nadal jest to przyjaźń albo zachodzi dalej w granice miłości...

Crespy napisał

Mam mieszane uczucia co to tego tematu, ponieważ miałam przyjaciela od przedszkola bardzo dobrze się dogadywaliśmy, jednak później zmieniło się. Zostaliśmy parą która przetrwała 9 miesięcy. Jednak po rozstaniu nasz kontakt dramatycznie się urwał. Bardzo ubolewałam nad tym, potrafiłam w domu spędzać całe dnie nie rozmawiając z nikim. Później natomiast poznałam pewnego chłopaka którego znam 3 lata. Mogłam mu się żalić, dosłownie wszystko mogłam mu powiedzieć. Pewnego dnia powiedział mi, że czuje coś więcej do mnie, jednak tym razem nie chciałam się bawić w związki które pierw zawarte były przyjaźnią. Powiedziałam mu, że nie ma takiej opcji, że nie chce kolejny raz po rozstaniu tracić przyjaciela. Po tym rozmawialiśmy do 3 miesięcy gdy później się pokłóciliśmy, straciłam kolejnego.
Po tej długiej wypowiedzi można sądzić iż nie wierze w przyjaźń damsko męską, lecz z moim pierwszym przyjacielem rozmawiamy i staramy się odbudować naszą przyjaźń choć nie jest to łatwe, tym bardziej, że rozdziela nas szkoła. Mam nadzieje, że ona niczego nie zepsuje.   

Z drugiej strony zgadzam się z tobą.
Jak pisałam to różnie się kończy.
No, ale nie zawsze jest to możliwe bo chłopcy mają inne poglądy!

Dla mnie jest bardzo oczywiste, iż istnieje. Mam przyjaciół, lecz denerwuje mnie zdanie niektórych osób brzmiące "jesteście parą" lub podobnie.

Ostatnio zmieniony przez Oliwia (07-08-2013 o 10h30)

Znam kilka przypadków gdzie taka przyjaźń istnieje długi czas, jednak sama nie wiem czy umiałabym się przyjaźnić i ogólnie być blisko z chłopakiem, nawet jeśli, to i tak bałabym się, któraś storna się zakocha (ah ta pewność siebie). A to ryzyko i dla przyjaźni i dla związku. W sumie, sama to przeszłam.

Myślę tak samo jak Rooksioo88.

Czasami jest ciężko (zależy od różnych czynników), ale ostatnie stwierdzam, że według mnie istnieje

Przyjaźń damsko-męska istnieje i ma się dobrze . Bardzo wiele osób myśli ze jeśli masz przyjaciela to albo jestescie razem albo ten jest gejem. A to oczywiście nei prawda sama osobiście mam przyjaciela i jest to najlepszy przyjaciel pod słońcem. Żadnej kobiecie nie można tak wierzyć jak facetowi, każda z was wie że kobieta czasem zeby dogryźć przyjaciółce potrafi wypowiedzieć jej sekret chodźby przypadkiem. Faceci za to są inni i nigdy by nie wygadali żadnej tajemnicy i zawsze by nam pomogli. Więc sądzę że przyjaźń damsko-męska jest milion razy lepsza niż ta damsko damska

Swego czasu byłam przekonana o możliwości istnienia, co więcej przetrwania takiej przyjaźni. Niestety bądź stety okazało się, że byłam w błędzie

Ta przyjaźń istnieje, do czasu gdy facet poczuje coś więcej (bo rzadziej laska) lub gdy laska znajdzie sobie partnera dla którego, zwierzanie się koledze jest przestępstwem karanym ;]

Oliwia napisał

Dla mnie jest bardzo oczywiste, iż istnieje. Mam przyjaciół, lecz denerwuje mnie zdanie niektórych osób brzmiące "jesteście parą" lub podobnie.

Owszem znam ten ból to bardzo denerwujące np. Jak tam gołąbeczki, kochasie itp.

Oczywiście, że istnieje, tylko że często bywa tak, że chociaż jedna z tych osób zakochuje się w sobie. Sama znam kilka takich osób, które przyjaźnią się z płcią przeciwną (lub przyjaźniły) i albo są razem, albo boją się powiedzieć o tym, że się w nich zakochały, bo boją się zniszczyć przyjaźń

Przyjaźnie w większości kiedyś się rozpadają. Przyjaźń damsko-męska może się owszem zakończyć na więcej sposobów, ale nie oznacza to że szybciej.
Kłopot w przyjaźni d-m jest taki, że czasami gdy czujemy się samotni, to zaczynamy za mocno zdawać sobie sprawę z odmiennej płci przyjaciela, którego przecież właśnie mamy pod ręką. Pojawiają się jakieś tam myśli na temat i osoba niedojrzała (tak, zgadzam się z Issi) może błędnie podążyć za tym impulsem. Ważne jest nauczyć się odróżniać uczucie od chwilowej zachcianki. Bo spełnienie takiej zachcianki zrujnuje przyjaźń.
Osobiście o każdym z moich kolegów i przyjaciół zdarzyło mi się pomyśleć w cieplejszy sposób, czy choćby oceniać ich atrakcyjność.

Moim  zdaniem istnieje    

Według mnie nie istnieje.
Kiedy dziewczyna i chłopak przyjaźnią się ze sobą- upodobniają się do siebie nawzajem.
W końcu któreś z nich sobie pomyśli " Kurcze, mamy tyle ze sobą wspólnego, tyle czasu spędzamy razem..." itp itd i w sumie to od tego się zacznie. :'3
Wiele osób próbowało mnie przekonać, że tak nie jest. Ale ja wszystko dobrze obserwuje, nawet gdy ten ktoś się tego spodziewa i wiem, że najczęściej właśnie tak się zdarza.
Nie twierdzę też, że gdzieś tam w dalekim świecie tak nie jest.

Przyjaźń damsko-męska jak najbardziej ! 

Ja mam aż jednego. Mati brzmi jego imię. I w miłość się to raczej nie przerodzi (on jest niższy odemnie o jakieś 20 cm...).
~Viktoria

fms ksdnwk /iena pepsoa

lskso nao jwoeaiisjkoa
       

  ewksp lsppawi ompa wospawo mza juz ;D