Link do zewnętrznego obrazka

Czułem się lepiej móc komuś to powiedzieć. Nie powinienem tego tak długo trzymać w sobie. W końcu to zżerało mnie od środka. Później kiedy usłyszałem, że ojciec nie powinien mnie sprzedawać co ja czy ona poradzę, że przyszło mi żyć w takich czasach jakich się urodziłem. Nic... Na późniejsze jej słowa zareagowałem odruchowo.
- Ej nie smuci się to moja historia. To, że o nią pytałaś to nie znaczy, że ja o niej nie myślałem. Cały czas mnie zżerała od środka. Przez nią traciłem chęć do dalszego życia jednak wszystko się zmieniło kiedy spojrzałem w twoje oczy - powiedziałem do niej z lekkim uśmiechem na twarzy.

Matsuri Shihou

Przymknęłam swoje powieki, prawie usnęłam ale szybko się wybudziłam. Spojrzałam na Marka i on szybko zareagował na moją odpowiedź. Wszystko się zmieniło kiedy spojrzałem w twoje oczy. Te zdanie odbiło się parę razy w mojej głowie, wstrzymałam na chwilę oddech, i zaczęłam znów oddychać.
- A co widzisz w moich oczach? - Spytałam z zaciekawieniem.
Bardzo ale to bardzo mnie ciekawi, szczerze ja nic w nich nie widzę. Ach, zapomniałam ja przecież nie widzę dlatego bo jest człowiekiem, który nie widzi szczegółów tak jak wampir. Na samą tą myśl posmutniałam, ale szybko zrobiłam minę obojętną żeby nie zobaczył, że się martwię.

---

Link do zewnętrznego obrazka

Spojrzałem raz jeszcze w jej oczy, aby odpowiedzieć dokładnie. Jej oczy były fioletowe. Wiedziałem jak jej odpowiedzieć. Wystarczyło jedno spojrzenie moje w jej oczy.
- Widzę w nich kosmos z gwiazdami. Im głębiej patrzę w nie można dostrzec małe plamy planet oraz drogi mleczne. Wiem po nich, że jesteś miła i przyjazna tylko wyjątkowe osoby mają takie oczy - powiedziałem do niej cały czas patrząc w jej oczy, a mój głos był cichy tak aby słyszała oraz uwodziłem ją głosem.

Matsuri Shihou

Zaczęłam przebierać w swoich dłoniach, swój kosmyk włosów. Spojrzałam się na Marka, a przynajmniej w jego oczy bo on sam się we mnie patrzył. Głęboko i coraz głębiej. Powiedział że widzi w nich kosmos, uśmiechnęłam się do niego. Jego oczy mi określają bardziej krew, nic innego. Chyba że się skupię, i może zobaczę coś więcej. Zajrzałam głębiej, ale szybko przerwałam bo tak dziwnie powiedział. Tak cicho, ale słyszałam, nigdy ale to nigdy przy mnie nie mówił cicho. Troszkę poczerwieniałam, te moje rumieńce. Ale znów spojrzałam się głębiej w jego oczy i czytałam co tam jest.
- Ja w Twoich oczach widzę, gęstą czerwono krwistą krew. - Powiedziałam bardzo miło, oczarowana jego oczami. - Ale jak się głębiej zajrzy, to widać w nich Twoją osobowość, miejsca w których byłeś, wszystko co kochasz... - Mówiłam wszystko spokojnie, ale w pewnej chwili stanęłam zamarłam.
Moje serce zaczęła szybciej bić, a ja dostawałam większych rumieńców. Po minutach uspokoiłam się, i wzbiłam wzrok w jego twarz. Jaka reakcja? Nie wiem, ale pewnie szybko zareaguje...

---

Link do zewnętrznego obrazka

Wiedziałem, że zobaczyła siebie stąd jej rumieniec na twarzy. Uśmiechnąłem się do niej po czym poczekała aż znowu spojrzy w moją twarz po czym powiedziałem do niej.
- Wiesz gdybyś była kimś innym wkurzył bym się, że tak daleko zajrzałaś do mojej duszy ale...- powiedziałem trochę ostro, żeby ją zbić z tropu. Kiedy powiedziałem ale mój głos złagodniał jednak nie dopowiedziałem do końca tylko ją pocałowałem. Przerwałem pocałunek. - Ale jesteś Suri, którą pokochałem z każdą minutą coraz bardziej.- dokończyłem przerwane wcześniej przerwane zdanie teraz mówiłem łagodnie i spokojnie. Spuściłem na sekundę wzrok. Czy to odpowiednia chwilą aby ją o to prosić. Podniosłem swoją głowę tak aby spojrzeć w jej oczy.
- Chciałbym cię prosić abyś zgodziła się uczynić z siebie moją partnerkę na wieczność. Chciałbym cię przemienić. Czuję, że każdy czas spędzą z tobą był by za krótki więc pomyślałem, że lepiej był by zacząć od wieczność- poprosiłem ją poważnie. Nie zdając sobie sprawę, że podobnie powiedział ten wampir z tego filmu. Jednak moje słowa tylko trochę podobne do jego.

Matsuri Shihou

Jak zaczął Marko mówić od razu schowałam twarz w dłoniach, bo zaczął od ostrego tonu. Troszeczkę się przestraszyłam, patrzyłam się na swoje przybliżone dłonie. Ale potem je zdjęłam z twarzy, bo usłyszałam że jego głos złagodniał. Od razu się uspokoiłam, opuściłam swobodnie ręce. A wcześniej zdanie nie dokończył, bo mnie pocałował. Miał chłodne, twarde wargi. Po chwili przerwał, i powiedział że mnie pokochał. Moje serce przyśpieszyło bicie, uśmiechnęłam się i jednocześnie zarumieniłam. I potem spytał mnie o wieczność. Wieczność. Pomyślałam.
- Marko, bo ja tak jakby się z tym kryje... - Przerywałam, żeby złapać oddech. - Bo wiesz, ja Ciebie kocham.. - Powiedziałam obojętnie i szybko na niego zerknęłam. - A z wiecznością się zgodzę. - Dodałam, z lekkim uśmiechem.
Drugie ja, jako wampir. Uśmiechnęłam się w myślach. Moje marzenie... Spojrzałam na Marka, z miłym wzrokiem.

Ostatnio zmieniony przez Eminaria (20-12-2013 o 20h08)

---

Link do zewnętrznego obrazka

Nie wierzyłem to co słyszę ani widzę. Czyżby ktoś zdołał mnie pokochać tak, żeby spędzić ze mną wieczność. Poczułem jak wszystkie negatywne emocję odchodzą gdzieś.
- To zgadzasz się, żebym cię przemienił. Teraz? - chciałem mieć jak najszybciej za sobą. Nie chciałem już czekać. Jeśli by się zgodziła by od razu ją bym zmienił. Następny dzień przyjęła by jako wampir.

Ostatnio zmieniony przez natasza793 (20-12-2013 o 19h59)

Matsuri Shihou

Znowu spojrzałam się na swoje włoski, ale szybko skierowałam wzrok na drzwi. Ktoś hałasował, ale chyba mi się zdawało, mój wzrok powrócił na Marka. Spytał się mnie ponownie, czy się zgadzam. Zaśmiałam się i kiwnęłam potwierdzająco głową.
- Tak zgadzam się, i może być nawet teraz. - Odparowałam z uśmieszkiem.
Patrzyłam się, szukałam w nim coś przeczącego. Ale akurat nic nie znalazłam, potem na chwilę zmarszczyłam czoło. Bo nie wiedziałam gdzie mnie ugryzie, ale sam wybierze miejsce. Wzięłam wdech, i wydech. Siedziałam z nogami na krzyż, i oddychałam spokojnie. Ale nadal na Marka się patrzyłam.

---

Link do zewnętrznego obrazka

Kiedy usłyszał jej odpowiedzieć. Wahał się jakiś czas. Chcą tego oboje w końcu. On zawsze chciał mieć kogoś przy sobie, żeby nie czuć się tak samotny, a ona chciała być wampirem. Do tego się kochają. Pochylił się delikatnie na jej szyją wypił większość krwi tak, że czuł jak ona słabnie. Kiedy nie miała siły siedzieć. Przytrzymał ją aby nie spadła albo nie zrobiła sobie krzywdy. Później ugryzł siebie i przyłożył dłoń do jej ust i pochylił jej głowę tak, aby musiała połykać. Czekał tak aż rana się zagoi. Później dziewczyna straciła przytomność. Pomyślał, że teraz zostaję tylko czekać.

Matsuri Shihou

Widziałam jak się waha, rozmyśla o tym. Czy tak, czy nie. I się zdecydował, pochylił się nad moją szyją i wbił swoje kły w moją skórę. Wypił dużo krwi, że poczułam jakbym miała zaraz upaść, przez to nie miałam żadnej siły. Patrzyłam swoimi zmęczonymi oczami, Marko ugryzł swoją rękę i przyłożył mi ją do ust, żebym piła. I moje oczy z wysiłku i ze zmęczenia opadły. Zamknęłam je raz na zawsze, poczułam jakbym miała w sobie ogień, jakby był pożar. Moje serce zaczęło szybciej bić, nie chciałam krzyczeć, bo to na pewno nic by nie dało. Po prostu muszę się przemienić i tyle, z całej siły próbowałam przyciskać swoje zęby, ale nie miałam w ogóle siły. Osłabiona leżałam i spokojnie znosiłam ból, chociażby był wielki to bardzo chciałam od niego uciec. Po paru minutach poczułam jak ogień, opuszcza moje palce, a potem inne części ciała. Aż w końcu, nic mnie nie bolało. Otworzyłam oczy, ale się nie ruszyłam, po paru minutach usiadłam. Marko siedział i patrzył się, spróbowałam znaleźć jakiś nowych szczegółów i znalazłam. Moje włosy troszkę, poczerniały, a moje oczy zrobiły czerwone. Szybko przytuliłam Marka, starając się go nie skrzywdzić swoją nową, nadzwyczajną siłą. Odsunęłam się i wstałam, w ułamek sekundy byłam koło okna i zaczęłam przez nie wyglądać.

---

Link do zewnętrznego obrazka

Trzymałem cały czas ją w ramionach. Wiem jak przemiana jest bolesna czujesz jakby się twoje ciało paliło. Masz ochotę zrobić wszystko by tylko przestało. Po jakimś czasie przychodzi ulga. Kiedy otworzyła oczy to ja poczułem ją. Ponieważ przeszła przemianę.
- Chcesz zapolować? - powiedziałem do niej nie pewnie. Kiedy ona wyglądała przez okno. Wiedziałem, że czuję teraz ogromy głód.

Matsuri Shihou

Kiedy powiedział czy zapolujemy odwróciłam się do niego. Miałam olśniewający uśmiech na twarzy. Podeszłam do niego i złapałam za rękę. Spojrzałam mu się głęboko w oczy.
- To chodźmy zapolować.. - Wypowiedziałam to z nutką szczęścia.
Poprowadziłam go do drzwi i wyszliśmy z prędkością światła na dziedziniec. Dalej nie wiedziałam gdzie iść, więc stanęłam. Czekałam na niego aż on zacznie mnie prowadzić. Ale chyba nie wiedział.
- Prowadź. - Szepnęłam do niego.
Ścisnęłam mocniej jego dłoń, ale nie wiem czy poczuł. Może poczuł, ale raczej nie. Czekałam aż zacznie prowadzić albo odpowie.

---

Link do zewnętrznego obrazka

Obróciła się do mnie z uśmiechem na twarzy. Później mnie wyciągnęła z pokoju na dziedziniec szkolny. Kiedy powiedziała do mnie, żebym to ja prowadził i złapała mnie za dłoń. Tym razem ją pociągnę do lasu.
- Zamknij oczy i wczuj się w las. Słuchaj poczuj go. Kiedy poczujesz nie czekaj na mnie tylko wykorzystaj swoje zmysły - powiedziałem do niej zasłaniając oczy. Tak aby wykorzystała swoje zmysły nie kierowała się tylko wzrokiem. Lecz również innymi...

Matsuri Shihou

Kiedy zaczął mówić żebym się kierowała, swoimi innymi zmysłami to mi zasłonił dłońmi moje oczy. Skupiłam się i zaczęłam szukać, zawiało i poczułam coś. A że pragnienie już było tak wielkie, pobiegłam. Nie patrzyłam czy rozwalam każde drzewo po drodze. Biegłam aż trafiłam na cały ten intensywny zapach. To był człowiek. Ja nie chcę żadnego człowieka skrzywdzić, bezszelestnie wycofałam się. A że znów biegłam to się zderzyłam z Markiem. Jak zobaczyłam Marka od razu się rzuciłam na niego, żeby go przytulić.
- Mocno mnie trzymaj. - Powiedziałam szybko, a że coraz bardziej czułam człowieka, to coraz bardziej się wyrywałam. - Marko, zabierz mnie stąd! Ja nie chce skrzywdzić człowieka.. - Odparłam szybko, ale nadal się szarpałam.
Poczułam jak wiatr, oblewał moją twarz. Czyli że Marko mnie zabrał i bardzo dobrze. Już coraz mniej czułam zapach człowieka i przestałam się szarpać, odetchnęłam z ulgą. Ale nadal czułam jak mnie ciągnie Marko.

Ostatnio zmieniony przez Eminaria (25-12-2013 o 15h41)

---

Link do zewnętrznego obrazka

Suri od razu złapała jakiś trop pobiegła w stronę niego. Zatrzymałem się na chwilę, a kiedy poczułem, że to zapach człowieka pobiegłem w jej stronę. Jednak ona się zawróciła i prosiła abym ją zabrał, bo nie chce skrzywdzić człowieka. Zrobiłem jak prosiła. Sam nie chciałem ale mnie zmuszona. Dla tego siebie nienawidzę. Nie chce takiego losu dla niej.
- Wybacz mogłem sprawdzić czy nie ma tam żadnych ludzi - powiedziałem do niej chowając kosmyk jej włosów za ucho. Złapałem dużo powietrza nosem. Skierowałem ją na północ twarzą.
- Czujesz tam jest stado saren - powiedziałem do niej. Sprawdzając czy nie ma człowieka. Byłem w szoku, że udało się jej powstrzymać. Przecież nowo na rodzony wampiry myśli tylko o tym aby wbić kły.

Matsuri Shihou

Kiedy stanął, zaczął tak jakby się obwiniać za to że nie sprawdził, czy tam jest jakiś człowiek. Złapałam go za ramienia swoimi dłońmi, i spojrzałam mu głęboko w oczy.
- Proszę Cię, nie obwiniaj się. - Powiedziałam ściągając swoje dłonie z jego ramion.
Kiedy nie myślę o pragnieniu, to w ogóle go nie odczuwam. Ale kiedy skierował moją głowę na północ, to poczułam stado saren. Ruszyłam, biegłam i tylko można mnie było zatrzymać śmiesznym sposobem. Znalazłam drzewo, wspięłam się na nie i znalazłam sarnę. Zaczęłam się przemieszczać, aż wkońcu rzuciłam się na sarnę. Wgryzłam jej się w szyję i wypiłam jej gęstą krew. A że za pierwszą zdobyczą nie byłam napełniona, to złapałam drugą a potem trzecią. Napełniłam się całkowicie. Chyba Marko też polował, kiedy skończył złapałam go za rękę i zaczęłam go prowadzić. Znaleźliśmy się na łące, pięknych kwiatów.
- A teraz chodź.. - Wskazałam mu na łąkę. - Pokażę Ci jak bardzo Cię kocham. - Przybliżyłam się do niego swoimi wargami, musnęłam jego wargi. - Ale najpierw mnie złap! - Dodałam szybko i schowałam się.
Mieliśmy być na łące, tylko na łące. Te uczucie jest piękne, byłam schowana w kwiatach. Ale mnie znajdzie, nie trzeba się o to martwić, ma wyostrzony węch to mu doradzi.

Ostatnio zmieniony przez Eminaria (25-12-2013 o 18h51)

---

Link do zewnętrznego obrazka

Suri od razu poszła zaatakować te sarny. Ja pobiegłem za nią ale nie tak szybko jak ona. Zaatakowałem tylko jedną młodą sarnę. Przecież nie dawno piłem. Kiedy podeszła do mnie widać było, że jest na jedzona. Później mnie pociągnęła na jakąś łąkę pełnych kwiatów. Kiedy się schowała zaśmiałem się pod nosem.
- Wiesz że wiem gdzie jesteś. Zostałaś przez ze mnie przemieniona zawsze wyczuję twoją obecność - powiedziałem do niej powoli zbliżając się do niej, kiedy byłem koło niej uśmiechnąłem się.
- Mam cię... To nie było trudne - powiedziałem do niej siadając koło niej. Nie jestem zbyt wrażliwy na piękno natury jednak muszę przyznać, że to miejsce jest nawet przyjemne. Lepsze niż ja widziałem przez pierwsze lata swojego życia wampirzego.

Znalazł mnie w ułamek sekundy. Dla niego to była pestka, kiedy powiedział zaśmiałam się. Zerwałam jeden kwiatek, i zaczęłam wyrywać płatki. I potem tak z parę kwiatów, a potem rzuciłam płatki. Teraz było fajne uczucie, położyłam się. Spojrzałam na Marko, chciałam żyć tak zawsze. To było marzenie, a ono się spełniło. Kocham go nad życie i nigdy go nie opuszczę. Usiadłam i spojrzałam mu się prosto w oczy.
- Wiesz że Cię kocham.. - Powiedziałam do niego z uśmieszkiem.
Miałam coś jeszcze powiedzieć, ale moją głowę zalało pełno płatek róż. Przybliżyłam się do niego i go pocałowałam, długo. Kiedy skończyłam wtuliłam się w niego. Patrzyłam się, a potem zamknęłam oczy i wyobrażałam sobie las, a w nim ja i Marko. Z zamkniętymi oczami wyszukałam twarz Marka, i pokazywałam mu ten obraz.
- Spójrz... - Szepnęłam i dalej się skupiałam.
Po chwili skończyłam i czekałam na jego reakcję.

---

Link do zewnętrznego obrazka

Widać było, że jej się podoba bycie wampirem. Cieszyłem się z jej szczęścia. Jednak dla mnie bycie wampirem wiąże się jednym, że nigdy nie będę mógł być do końca szczęśliwy i normalny. Przecież to nawet nie była normalna randka. Najpierw polowanie o mało nie zabicie człowieka, a następnie jak gdyby nic leżenie sobie na łące. Kiedy spojrzała mi oczy również to uczyniłem. Jak usłyszałem jej wyzwanie uśmiechnąłem się do niej.
- Nie wiem jeszcze mi tego nie mówiłaś - powiedziałem do niej. Kiedy mnie pocałowała odpowiedziałem jej. To był przyjemny pocałunek. Kiedy pokazał mi swoją obraz jaki stworzyła uśmiechnąłem się do niej.

Widziałam jak się uśmiechnął, odwzajemniłam mu uśmiech.
- Podoba się? - Spytałam z uśmiechem.
Patrzyłam się na niego a moje oczy błysnęły, i znów się do niego uśmiechnęłam. Czekałam na odpowiedź, zerwałam dwa kolejne kwiatki i jakąś je splątałam. Próbowałam serce zrobić i chyba wyszło, złapałam jego dłoń i ją otworzyłam. A drugą dłonią położyłam serce z kwiatów. Potem na niego spojrzałam.
- Teraz widzisz jak bardzo.. - Powiedziałam miło.
Swoje dłonie położyłam na kolanach i wpatrywałam się w niego..

Ostatnio zmieniony przez Eminaria (31-12-2013 o 16h02)

---

Link do zewnętrznego obrazka

Czemu jej tak zależało, żebym powiedzieć jej, że mi się podoba. No nic skoro chce usłyszeć to jej powiem.
- Tak nawet jeszcze nie wiesz jak... Zawsze to tym marzyłem aby ktoś zaakceptował mnie takim jakim jestem - powiedziałem jej szczerzę. Zawsze jak ludzie dowiadywali się, że jestem wampirem zaczęli mi pokazywać krzyże machać przed nosem czosnkiem. Kogo nie brzydzi ten zapach. Jakby im ktoś machał też by woleli by się nie zbliżać do tego smrodu. To nie tak, że my się go boimy ale on nas odpycha swoim zapachem. Co krzyży one palą nasze ciała ale tylko jak ich dotykami. Starsze wampiry dają radę przetrzymać ten ból. Kiedy usłyszałem jej kolejne słowa. Spojrzałem zaciekawiony na nią.
- Tak widzę wiesz co jeszcze widzę to, że nie długo świt i czas wracać do akademika - powiedziałem do niej zadając sobie sprawę, że popsułem trochę klimat ale nie chce spalić się na słońcu.