Jednorazowy konkurs miss i deco



Mroczna Gromadka

Pewnie się domyślacie, o czym będzie ten konkurs, prawda? xD Tematem tego konkursu będą wszelakie personifikacje śmierci - czyli Mroczni Żniwiarze, Shinigami, i różne tym podobne istoty. Stylizacja może zarówno być cosplayem jak i własnym wyobrażeniem śmierci, nawet najbardziej zakręconym. Chcecie, by wasza Śmierć miała różowa sukienkę, i jeździła na wrotkach? Proszę bardzo, byleby było wciąż widać, że jest to Śmierć! ;D Chcecie, by wasze Śmierci zbierały żniwo w drużynie? Proszę bardzo, ja wam nie bronię, wasza wyobraźnia! ;D

Konkurs ma również formę deco - każdy, kto chce, może dodać oprócz stylizacji pokój wystylizowany na mieszkanko waszej bądź waszych Śmierci. Chcecie różowe kubeczki w czaszołki? Proszę bardzo! xD Oczywiście możecie też w dowolny sposób nawiązywać w swoim pokoiku do śmierci. Byleby wciąż było na temat.



Regulamin

1. Przede wszystkim przestrzegaj regulaminu forum oraz miniregulaminu działu!
2. Możesz zgłosić jeden pokój (ogródek) oraz/lub dwie, trzy, albo jedną stylizację.
3. Krótki albo długi opis. Jak wolisz.
4. Konkurs kończy się czternastego lutego. W walentynki. O godzinie 23:59.
5. Pomieszczenie (bądź przestrzeń dworowa) może zawierać widoczną miss. Ale nie musi.
6. Wstawiamy tutaj pobrany obraz pomieszczenia - pobrany za pomocą odpowiedniego przycisku, bądź zwyczajnie zescreenowane. A miss przyjmuję jako zdjęcia z szafy. Jeśli tło będzie białe, a nie przeźroczyste, licz się z tym, że na ewentualnym dyplomie będzie nie najładniejszy obszar wokół miss. Nie chce mi się nigdy porządnie wycinać tła.
7. [Odnośnie stylizacji] Nie możecie użyć więcej niż czterech siedemnastych całego stroju rzeczy będących z jednego kompletu, bądź od tej samej gwiazdy.
8. Nagrody to pewnie będą dyplomiki... A może i jeszcze coś. Nie wiem.
9. Na nagrody i wyniki będziecie musiały czekać coś pomiędzy 1 dniem a 3 tygodniami. Ale myślę, że w 2 tygodnie się spokojnie wyrobię.
10. Możecie zgłosić najwyżej jeden cosplay. Nie więcej. Natomiast swoich własnych stylizacji Śmierci możecie zgłosić nawet trzy. Oczywiście, w sumie nie może być więcej wszystkich stylizacji niż trzy.
11. W razie wątpliwości - zapraszam na PW, wiem, że miejscami mogłam pisać troszkę... Nieskładnie.

Cóż, pozostaje mi tylko życzyć wam dobrej zabawy podczas tworzenia stylizacji. Powodzenia!

Ostatnio zmieniony przez Pineapple (14-02-2016 o 10h20)

---

                   

Całkiem nie dawno ( można tak powiedzieć) zrobiłam jednego z Jeźdźców Apokalipsy - Śmierć. Mam nadzieje iż będzie się to zaliczać...

Na pomysł zrobienia stylizacji wpadłam oglądając pierwsze sezony serialu ''Supernatural''. Nie jest to cosplay, lecz moje własne wyobrażenie.

Jeździec Apokalipsy - Śmierć

---

Temat przypadł mi do gustu więc zrobiłam moje wyobrażenie Anioła Śmierci (Samael).

Więc Samael jest uwodzicielem, duchem zniszczenia, dostarczycielem wyroków śmierci.

Cicha -demon morowego powietrza żniwiarz dusz małych dzieci ,nawet nikt się nie spostrzeże gdy ci dziecko w net zabierze stąpa cicho w masce z kości w ręce ściska serce Zośki .

Mój pokój chyba czekał na tego typu konkurs.


Jak widać na załączonym obrazku pokój jest przepełniony śmiercią. Śmierć jest wszechobecna, a jej odór jest wszędzie. W dodatku jakiś nieszczęśnik dopiero co skonał, a kostucha przyszła go objąć swymi ramionami. Świeża krew zapewne została lub zostanie wykorzystana w jakimś celu. Być może owe tajemnicze miejsce odwiedza jakaś sekta? A może wampiry? Nie od dziś wiadomo, że symbolem wampirów oprócz nietoperzy są też ćmy. I właśnie spożyły swój posiłek. W oddali widać cmentarz. To znaczy, że śmierć jest tu częstym bywalcem i oddaje się swemu danse macabre. A nikt z nas nie może czuć się bezpieczny. Bo dla śmierci jesteśmy równi. Memento mori.

---

Miss i pomieszczenie.

Miss jest jak widać zajęta,chociaż poszła z duchem czasu ,to i ta ma dużo roboty.Śmierć ma 9-ogonów ,które pomagają w pracy.
Niżej pokazane jest dom owej śmierci a przednim dwa wilki ciemność(dark) i jasność(brightness).

---

Okej, więc moja Śmierć nie będzie Śmiercią jako ogółem, ale pewnym rodzajem Śmierci. Myślę, że mimo wszystko będzie się nadawać, bo mam zamiar dołączyć przydługie wyjaśnienie, zawierające moje prawdziwe lęki oraz wymyślony przeze mnie mit, a może legendę, a może ludowe podanie ludów żyjących w górach...





     Oto Zimowa Śmierć, znana też jako Burza Śnieżna, Lawina bądź Królowa Gór, o koronie lśniącej jak szczyty w mroźny, słoneczny dzień. Jej piękna, blada, nieruchoma twarz niezmiennie wyraża okrucieństwo, jednak pod grubą warstwą szronu pokrywającą czoło, powieki, policzki i usta kryje się desperacja - jest jej zimno, tak bardzo zimno... A krew żyjących jest tak bardzo ciepła... Biada temu, kto zaplącze się w fałdy jej spódnicy bądź długie włosy - Zimowa Śmierć przytuli się cała do pokrzepiająco gorącego ciała, powoli i nieubłaganie zamrażając i zatrzymując ruch życiodajnej krwi, wysysając cenne ciepło. I nagle robi się tak spokojnie, słychać tylko coraz wolniejszy i płytszy oddech, tworzący coraz mniejsze obłoczki pary, jest tak cicho, tak cicho, tak cicho, tak cicho, tak cicho...

     Pomysł na taką wizję Śmierci wziął się akurat stąd, że w lipcu byłam po raz pierwszy w życiu w Tatrach. Umordowałam się straszliwie. I nie wyobrażam sobie, co miałoby się tam dziać ze mną w zimie, zwłaszcza że tyle się słyszy o turystach, którzy nie dotarli na noc do schroniska, organizowane są wyprawy ratunkowe, ale zdarza się i tak, że koniec końców i tak jest za późno... Rozpęta się zamieć, ktoś utknie w zaspie, spadnie w jakąś rozpadlinę, a nie daj Boże złamie sobie przy tym jeszcze rękę albo nogę... Tatry (i ogólnie góry, chociaż sama pochodzę z takich troszkę niższych górek na Dolnym Śląsku, więc powinien to dla mnie być chleb powszedni), chociaż są tak piękne i zapierające dech w piersiach, zimą mnie przerażają. Straszliwie. Człowiek jest tak niesamowicie malutki i bezbronny, gdy przychodzi mu zmierzyć się z Naturą.
     Jakiś czas temu obejrzałam też filmik (100% realny, 0% reżyserki) kręcony przez pewnych himalaistów podczas wyprawy. W którymś momencie zaskoczyła ich lawina. Mieli szczęście i przeżyli, bo przeszła jakoś trochę bokiem i tylko ich zahaczyła, ale uderzyła mnie myśl, która pojawia ci się w głowie w ułamku sekundy, gdy widzisz idącą na ciebie przeogromną, rozpędzoną falę śniegu: "TO KONIEC". Po prostu. Masz parę sekund życia. I koniec.
     Nie potrafię nawet ogarnąć, jak bardzo piorąca mózg jest taka myśl.

---

Podobno istnieją tak długo, jak człowiek doświadcza śmierci. Zawsze pojawiają się razem, przemierzając świat w pogoni za istotami, których czas dobiega końca. Jasna z sióstr zapewnia błogie odejście tym, którzy pogodzili się z faktem przemijania. Przychodzi i obdarza świetlistym darem wiecznego snu. Zaś Ciemna z upodobaniem poluje na tych, którzy w jakikolwiek sposób próbują oszukać los. Odchodzi na chwilę, byś mógł wydać westchnienie w którym kryje się radość, że udało ci się ją chociaż na chwilę oszukać, oddalić; po czym powraca i bezwzględnym okrucieństwem zabiera swoją własność. Każdy ze śmiertelników musi wybrać oblicze swojej Nemezis.

1)  Stylizację zgłaszałam już do konkursu, ale i tu pasuje.

Więc. Każdy (no dobrze, większość) wyobraża sobie śmierć jako mroczną istotę ubraną w ciemne szaty. Moja śmierć jest mroczna, ale ubrana w białe szaty. Tudzież poplamioną krwią nieszczęśnika, co został ofiarą Kosiarza
2) Tym razem nieco inaczej zinterpretowałam tematykę śmierci, liczę na to, że wciąż dobrze.

Śmierć może się ukryć wszędzie. Nawet w tropikalnej dżungli. Ba, wręcz najczęściej tam wita! Z powodu egzotycznych choróbsk, bywa i kanibalstwo, ale także i przez dzikie zwierzęta atakujące turystów. Głównie są to śmiertelne ukąszenia węży czy skorpionów, ale tutaj mamy... Cóż, efekt krwawej jatki małej dziewczynki i tygrysa.

Ostatnio zmieniony przez Rainbow (26-01-2016 o 19h51)

W mojej wizji śmierć jest jednocześnie piękną i upiorną kobietą, o trupioszarej skórze i białych włosach. Od początku chciałam, by moja stylizacja była oparta na różnych elementach, które uchodzą za symbole śmierci. Najbardziej oczywistym z nich jest kolor czarny, dominujący w stylizacji - kolor śmierci, żałoby, grzechu. Powtarza się motyw kości, czaszek ludzkich i zwierzęcych. Klepsydra symbolizuje przemijanie i nieuchronny upływ czasu.
Wiele zwierząt jest kojarzonych ze śmiercią, m.in. sowy, koty, nietoperze, węże, sępy, a także kruki, które zawarłam w swojej stylizacji. Legendy i mity mówią, że kruki są pośrednikami pomiędzy światem żywych i umarłych, co jest powszechnie wykorzystywane w kulturze, czego przykładem jest chociażby Kruk Poego. Prawdopodobnie te wyobrażenia wzięły się z faktu, że kruki żywią się padliną.
Kolejnym motywem są białe gołębie - najbardziej kojarzą się z pokojem, ale istnieją też przesądy, według których zwiastują śmierć. Czarne róże oczywiście też symbolizują śmierć.

                                Anioł Śmierci.
Piękny, ale jednocześnie przerażający.
Piękny, bo po śmierci może czekać nas Niebo, wieczne szczęście, ale też
Przerażający, bo tej śmierci może nas czekać coś o wiele gorszego od życia w tym okrutnym świecie: Piekło lub zwykła Nicość...
Przybywa razem ze stadem kruków, które albo wniosą nas ku niebu, lub pożrą.

Przedstawiam moje dwa wyobrażenia śmierci;

1. Anioł Śmierci
Link do zewnętrznego obrazka

2. Śmierć jako cnotliwa panienka
Link do zewnętrznego obrazka

---

Ja również postanowiłam wziąć udział w tym konkursie. To byłby grzech gdybym się do niego nie przygotowała już wcześniej ^^
Oto moja wizja Anioła Śmierci. Atrybut kosy jest dla mnie nadto zbędny. Jest wystarczająco ponura i lewituje

---

Na początku tylko wspomne, że kubeczki w czaszołki mnie rozwaliła, a kostucha z gitarą jest epic <3
Jak tylko zobaczyłam temat aktualnego Ananasowego konkursu, to nie mogłam powstrzymać zadowolenia. Już na samym początku miałam miliony pomysłów bo osobiście kocham temat spersonifikowanej śmierci (od tej najbardziej mrocznej do tych o zabarwieniu komediowym). Postanowiłam do cna wydobyć możliwości i choć nie wyszło to najlepiej może to jednak oto jestem
Widzę, że wszystkie zgłoszenia są w bieli, czerni i mrocznym klimacie (co jest dobre :3)
Ja jednak zaszalałam i pewnie będe wyglądać jak debil ale co tam

Cosplay Momo z Shinigami no Ballad


Nie będe tutaj zbyt dużo pisać.
Kocham Momo i tą specyficzną serie.
Wiem, że stylizacja może nie jest piękna ale nie umiałam się powstrzymać, żeby jej nie dodać
Makijaż jest dziwny ale chciałam, choć troche odwzorować kreske z anime.
Złotych elementów (przyznam się bez bicia) nie powinno tu być ale jedyna bluzka, która pasowała ma złote guziki, a więc już wolałam nie zmieniać tej koncepcji
Focie poglądowe + opening:

Spoiler (kliknij, aby zobaczyć)

Link do zewnętrznego obrazka

Zniewolona śmierć
Stylizacja!

Mieszkanie!

Mieszkanie: Wersja z Miss

Spoiler (kliknij, aby zobaczyć)

Robiąc mnieszkanie, nie chciałam przesadzić, jednag z drugiej strony zaczełam się teraz zastanawiać czy nie jest to zbyt puste ale to już zostawie do oceny
Jest to w 100% moja własna koncepcja co do stylizacji i mieszkania, jednak na historie tej postaci składa się anime pod tytułem "Kamisama no inai Nichiyoubi".

Tu prawdziwy spoiler odnoszoncy się do serii:

Spoiler (kliknij, aby zobaczyć)

Tłumacząc tytuł "Niedziela bez Boga" lub "Niedziela w którą nie ma Boga"
Seria zaczyna się od słów:

Poniedziałek!
Stworzył światło i oddzielił je od ciemności.

Wtorek!
Stworzył sklepienie niebieskie oddzielił wody górne od dolnych.

Środa!
Stworzył ląd i roślinność.

Czwartek!
Stworzył Słońce, Księżyc i gwiazdy.

Piątek!
Stworzył zwierzęta wodne i latające.

Sobota!
Stworzył zwierzęta lądowe i człowieka.

Niedziela!
Porzucił to wszystko!

Od prawie 14 lat nikt na Ziemii nie umarł i nie narodziło się się ani jedno dziecko!
Nie będe już zdradzać dalej info. na temat serii bo tyle wystarczy aby wyjaśnić zamysł.

Już po pierwszym razie kiedy usłyszałam ten tekst pomyślałam o zniewolonej i bezrobotnej śmierci.
Została ona zamknięta poza czasem i przestrzenią gdzie nikt jej nie znajdzie.
W klepsydrze zawsze wyświetlały się imiona kolejnych denatów jednak od dłuższego czasu piasek w niej tkwi bez ruchu.
Długie włosy rosnące nieustannie przez 14 lat zamiatają brudną podłogę z każdym ruchem dziwczyny.
Jej skrzydła prawie już straciły piura, a zziębnięte stopy są jak z kamienia (dosłownie).
Kiedyś, choć było to tak dawno, że sama nie pamięta jaki czas temu, była żywą i oddychającą istotą. Jedyne co zostało jej z tamtego okresu to czaszka przypięta do paska, jej własna czaszka z czasów kiedy miała śmiertelne ciało.
Jedynym pocieszeniem w tej nicości są przedmioty, które zabierała żywym.
Są to na ogół rzeczy, których straty się nie widzi.

Złośliwa i dziecinna Śmierć

Choć to co tu pokazuje wydaje się być małe, urocze i niewinne to niestety albo i stety nie jest to prawdziwy obraz tego kim jest ta istotka.
Kiedy następnym razem zobaczysz na ulicy przechadzającą się i podskakującą małą dziewczynke około 7-8 lat w krwiścieczewonej sukience z uśmiechem od ucha do ucha, to módl się aby przez najzwykleiszy kaprys nie wybrała ona właśnie Ciebie gdyż jest to Śmierć we własnej osobie.
Bywa okrutna, złośliwa, wredna i kapryśna wybierając swoje cele, często przez to, że sama jest nieśmiertelna i przy tym bardzo samotna nie zdaje sobie sprawy jak bardzo często rani ludzi swoimi wyborami, jednak nie jest ona zła w swej naturze.
Kiedy przychodzi do człowieka w swojej naturalnej formie to robi to bardzo delikatnie, można by rzec, że niezauważenie, tylko ingerencja natury, innych ludzi lub zwykłego pecha zmienia jej postać na bolesną, choć ona sama nigdy nie ma na celu sprawiać im bólu.
W niezliczonych sytuacjach kiedy pragnienie życia umierającego jest naprawde ogromne idzie z nim na układ i gra z nim w grę (w, której nagrodą ma być dalsze życie oczywiście).
Gra polega na tym, że dostaje on od Śmierci 3 życzenia. Ma on za zadanie w ciągu doby poprosić o trzy rzeczy, które ją zachwycą i sprawią jej radość (Stąd ciasto z truskawkami bo jedną z tych rzeczy to prawie zawsze jest coś słodkiego, za każdym razem działa). Jeżeli mu się uda to zostawi go w spokoju na kolejne 15 lat, jeżeli nie to pdejdzie z tego świata natychmiast.

---

I Cosplay Śmierci
"Czarny jedwabny garnitur ze świecidełkami. Przez cały wieczór robi się na Johna Travoltę. No przecież musiałeś zauważyć. Buty na platformach. Ma srebrny medalion, wielki jak talerz. Maska czaszki.
[...]
Miał ponad dwa metry wzrostu w tych butach - tak - na platformach. I owszem, nosił dzwony, ale człowiek jakoś się tego spodziewał. Wayne mówił, że są czarne, ale to nieprawda. Nie miały żadnego koloru, były tylko ubraniokształtnymi dziurami prowadzącymi Gdzie Indziej. Czerń w porównaniu z nimi wydawała się oślepiająco biała. Rzeczywiście od pasa w dół przypominał trochę Johna Travoltę, ale tylko gdyby Johna Travoltę zakopać na jakieś trzy miesiące.
To z obliczem czaszki to naprawdę była maska. Zauważyłem sznurek.
[...]
Jasne, że mi się nie spodobał: te dzwony miał szerokie, a na przegubie nosił taką wygrawerowaną płytkę na łańcuchu, ale takim, że można by pancernik na nim zacumować. Wyglądało to strasznie pozersko. Fakt, że jego przegub był gołą kością, nie pomagał."
Terry Pratchett, Gramofony Nocy

Co tu dużo mówić: Śmierć przebrany (bo Śmierć w kulturze anglosaskiej to on) za Johna Travoltę xDŚmierć.
Jeszcze w ramach opisu muszę wspomnieć, że od dawna chciałam zrobić cosplay Pratchettowego Śmierci, ale jakoś nie mogłam się zebrać, żeby to zrobić, a że pojawił się konkurs o idealnej wręcz tematyce, cosplay wreszcie doczekał się realizacji. Dzięki, Ananasie ^u^

II Przestrzeń dworowa Śmierci
Arabska noc
Jak arabski dzień
Ma w sobie ten żar,
Co sprawia, że czar
Chodzi z Tobą jak cień!
Rozglądaj się, bo
Tu dziwów ze sto
gna Cię w Śmierci krąg!

Za dnia żar leje się z nieba, zaś w nocy jest piekielnie zimno. Prawa strona - ze źródełkiem, ogniskiem i ogólną sielanką - to tylko fatamorgana, zwid, mara, ułuda. Lewa pokazuje prawdę - śmierć pośrodku niczego. Śmierć raczej nie pokazuje się jako antropomorficzna personifikacja (i tak wzięto by ją za majakę), ale często przebywa na pustyniach.

III Własne wyobrażenie Śmierci
- Śmierć z bronią w ręku - Śmierć Wojowników - Lady Apocalypse -

Jest kobietą, która daje ukojenie tym, którzy oddają życie podczas wojen. Pamięta je wszystkie, we wszystkich uczestniczy i podczas każdej z jej martwych oczu płyną krwawe łzy. Płacze nad losem gatunku ludzkiego, który jako chyba jedyny gatunek na planecie Ziemi w końcu wybije sam siebie...

Początek zgłoszenia był zabawny, a koniec wyszedł jakiś taki depresyjny. Cóż, tak bywa przy tego typu tematach :v

---

Discord MF zaprasza! (♥u♥)/

A oto moja wizja śmierci.
Jest to postać zakapturzona ale gdyby ją
ściągnęła to i tak nic nie ujrzysz. Gdyż zamiast twarzy
ma czarną pustkę tajemnicza, cicha i rzadko się pokazująca.
Sprawiedliwa przede wszystkim z tego świata zabiera każdego

---

Stylizacja Numer 2

Śmierć to chaos pojawia się,zabiera dusze i znika.Nikt nie wiem skąd przychodzi,po prostu była,jest i będzie.

---

Od kilku dni cisza w wątku... Przypominam o tym, że konkurs nadal trwa! Przypominam też o tym, że możecie zgłosić aż trzy stylizacje oraz jedno pomieszczenie. Nie muszą znajdować się one w jednym poście.
Toteż... weny życzę i dobrej zabawy!

EDIT: Julu, nikt się jeszcze nie zgłosił po moim poście? Jutro koniec dodawania zgłoszeń! ^^

---

                   

Wstawiam już drugą stylizację do tego konkursu. Nie mam dla niej specjalnego opisu, ponieważ nie wzorowałam się na niczym. Jedyną taką rzeczą, którą chciałam uwzględnić to deformacja twarzy.

---

Wszyscy przedstawiają ,,Ziemskie'' wersje śmierci..
a co to, w kosmosie się nie umiera? xD
Oto moja wielonożna wersja posłańca ostatecznej nowiny.
Po czaszce w ręce widać, że zbiera ona duże żniwo wśród ludzkich astronautów.

---

LoteriadaHarmoszek

Naturalnie, Śmierć musi budzić grozę. Przerażać. Opływać w niemający źródła mrok, topić się w ciemniejszej od nocy czerni i wywoływać dreszcze najczystszego strachu. Dobrze by było, gdyby przy tym zachowała grację i klasę. Może powinna trzymać kuszę lub miecz? Władać nieznaną nikomu magią znieżywiania?
Jedno jest pewne - Śmierć ma odbierać życie.
Po tym dziwnym wstępie pragnę zaprezentować swoje dwa wyobrażenia Śmierci. Niezwykle oryginalnie...

Link do zewnętrznego obrazka


Na koniec wcisnę jeszcze trochę naciąganą wersję Śmierci z zamarznięcia. W końcu miło jest myśleć, że ginąc pod taflą lodu, bądź warstwą śniegu, zasługujemy na odpowiednio chłodnego zesłańca zaświatów.
Link do zewnętrznego obrazka

To ja też coś zgłoszę, a co.


Stylizacja jest dość stara, ale idealnie pasuje do konkursu.
Przedstawia zjawę, bojącą się wiosny.
Od lat stara się zrujnować wiosenny klimat, lecz (jak wiadomo) słabo jej to wychodzi.

 
Fioletowo-czarna plama,szeleśćy w krańcach twego umysłu,nie wiesz,gdzie,kiedy,ale wiesz że gdy przestaje dzieje się coś złego,czemu?Kto to wie,może cie lubi,lub nienawidzi,jedno jest pewne,nie uciekaj,nie pytaj,tak jest i już,odwróć się,a jeśli nie umiesz...Nie mów nikomu oni to więdzą ale ci nie powiedzą uznają cię za wariata.Jednym słowem pogódź się z tym!Cóż rada może nie najmądrzejsza,ale jest,weś ją do serca,zchowaj,tylko nie uciekaj!

---

Jakieś dwadzieścia minut temu skończył się czas na dodanie stylizacji oraz deco. Jakie są wasze faworytki? Jaka jest wasza opinia o pracach konkursowych? Podzielcie się!

---