Hon'inbō to najpopularniejsze liceum dla chłopców w Kioto, uczęszczają tam geniusze intelektualni jak i sportowi. Panuje tam ogólny spokój i porządek, nie wliczając od czasu do czasu sprzeczek po między chłopakami. Do szkoły dołącza nowy chłopak który szybko zyskuje sympatię w śród uczniów jak i nauczycieli. Co jeśli jednak okażę się, że owa osoba nie jest tak naprawdę za kogo się podaje...jak bardzo namiesza w szkolnej społeczności?


Regulamin

* Przestrzegamy ogólnego regulaminu forum.
* Wygląd M&A.
* Przekleństwa są zakazane, nawet cenzurowane gwiazdkami bądź symbolami
* Zgłaszasz się? To pisz do końca.
* Klepiesz postać? Czekam na kartę postaci 24h w innym przypadku nie będziesz miał     swojej postaci.
* Sceny +18 przenosimy na Pv.
* RPG rozpoczynam ja lub osoba do tego wyznaczona.
* Dłuższe nieobecności usprawiedliwiamy.
* Odchodzisz? To znajdź osobę, która cię zastąpi lub wymyśl przyczynę zniknięcia postaci
* Prosiłabym aby dodawane posty miały przynajmniej 5 dobrze rozbudowanych zdań.

Postacie
1. Dziewczyna: Yukariko
2. Chłopak: Tsunshun
3. Chłopak: Alexanda
4. Chłopak: Yoshiko
5. Chłopak: Wannesa



Moja karta postaci



Imię jako chłopak
Kai
Znaczenie imienia
Zwycięstwo
Nazwisko
Kagemitsu



Imię jako dziewczyna
Mizuki
Znaczenie imienia
Wodne drzewo
Nazwisko
Kagemitsu




Wiek
17
Data urodzenia
30.12
Znak zodiaku
Koziorożec



Wzrost
160
Waga
48
Grupa krwi
AB



Pochodzenie
Osaka
Orientacja
Hetero
Specjalne umiejętności
Aikido



Wygląd zewnętrzny
Długie puszyste i mięciutkie brązowe włosy, kiedy zamienia się w chłopaka sprytnie je spina dzięki czemu stają się krótkie, duże i błyszczące brązowe oczy, zgrabny nosek, pełne usta, jasną cerę oraz delikatną i gładką skórę. Jej sylwetka jest zgrabna i wysportowana.



Przeszłość
Jej rodzice porzucili ja gdy miała 5 lat, pod swój dach przyjęła ją babcia. Mizuki była wytykana palcami z powodu swojej biedoty, dlatego zmieniła szkołę i przebierała się za chłopaka. Jej babcia zmarła gdy skończyła 17 lat, opuściła wtedy Osakę i ruszyła do Kioto by tam kończyć swoją edukację.



Charakter
Mizuki jest spokojna i opanowana, miła i rozsądna, stara się trzymać wszystko w ryzach i porządku. Nienawidzi bałaganu. Ze swoimi problemami zawsze stara radzić sobie sama. Zawsze ma w zanadrzu mądre rady i sentencje. Nie odmówi pomocy nikomu, zawsze staje w obronie innych. Gdy widzi bójkę stara się ją jak najszybciej załagodzić. W pewnym stopniu jest władcza jeśli coś nie układa się po jej myśli wpada w furię i ogarnia każdego po kolei. Wiecznie by martwiła się o innych, ale sobą się nie przejmuje. Kiedy źle się czuje na jej twarzy maluje sie uśmiech bo nie chce aby jej przyjaciele się o nią martwili. Jej oceny wychodzą ponad przeciętną.Po zajęciach ciężko pracuje by opłacić szkołę.



Zainteresowania
- Bieganie
- Pływanie
- Sztuki walk
- Filmy akcji
- Muzyka



Ciekawostki
- Lubi wieczorne spacery
- Pracuje w kawiarni cosplay'owej jako francuska pokojówka
- Przed kolegami udaje, że podobają mu się dziewczyny
- Mieszka w szkolnym internacie
- Kocha tort czekoladowy i truskawkowy
- Nienawidzi marchwi
- Uwielbia borówki i arbuzy
- Należy do szkolnej drużyny lekkoatletycznej

Spoiler (kliknij, aby zobaczyć)

Wygląd jako dziewczyna





















( Wybaczcie jestem nałogowym dodawaczem fotek

Ostatnio zmieniony przez Yukariko (20-08-2013 o 09h43)

Link do zewnętrznego obrazka

Imię
Gin

Znaczenie imienia
Srebrny

Nazwisko
Asano

Wiek
18

Data urodzenia
5 luty

Wzrost
186 cm


Link do zewnętrznego obrazka

Charakter
Gin to niespokojny typ. Czy może raczej... nadpobudliwy. Wszędzie go pełno, cały czas wrzeszczy, rzuca się na ludzi z pięśćmi, a że bije się jak baba, zawsze wychodzi z tego z nowym guzem czy zadrapaniem. Lubi dokuczać, zgrywać macho i popisywać się przed kolegami (co zazwyczaj też źle się kończy). Jest jednak tak pocieszny, że naprawdę trudno go nie lubić - nawet nauczyciele puszczają mu płazem jego wybryki. Rodzice wysłali go do męskiej szkoły, by wyzbył się tej ciapowatości i zaczął zachowywać jak na prawdziwego mężczyznę przystało, jednak efekt wydaje się wręcz odwrotny do zamierzonego...

Zainteresowania
Koszykówka, anime i manga, dokarmianie i przygarnianie bezpańskich kotków.

Inne
- jest jedynakiem, ale za to ma trzy koty;
- często ucieka z lekcji, by posiedzieć na dachu;
- ma słabość do osób niższych od siebie;
- lubi jeździć na łyżwach.

Link do zewnętrznego obrazka

Ostatnio zmieniony przez tsunshun (23-08-2013 o 14h45)

[Kai Kagemitsu

Poczułam jak na moje oczy padają ciepłe promienie słońca, zamruczałam i otworzyłam je. Niechętnie zerknęłam na zegarek, który wskazywał godzinę 6:15. Dziś wyjątkowo wcześnie się obudziłam, ale mimo wszystko przekręciłam się na drugi bok i wtuliłam w mięciutka poduszkę, było mi tak przyjemnie, ale cóż trzeba było podnieść cztery litery i wyszykować się na zajęcia. Usiadłam, przeciągnęłam się a następnie ziewnęłam mlaskając ustami. Zsunęłam nogi i skierowałam się się do łazienki, wykonałam poranną toaletę, po czym wróciłam, pościeliłam łóżko i zabrałam ubranie. Znów znalazłam się w łazience, zmieniłam bieliznę, biust owinęłam bandażem elastycznym a włosy starałam się upiąć by skrócić je jak najmocniej, na szczęście regularnie je cieniowałam, wiec nie było z tym większego problemu. Miałam ściąć je już dawno, ale babcia codziennie powtarzała mi że lubi mnie z dłuższymi włosami, dlatego nie mogłam jej tego zrobić. Założyłam Założyłam szkolny mundurek składający się z długich czarnych spodni, białej koszuli, czarnej marynarki a na stopy wpasowane pantofle. Poprawiłam jeszcze grzywkę i psiknęłam się perfumami. Non stop roznosił się za mną słodki dziewczęcy zapach co szybko mogło mnie zdemaskować, chociaż zawsze mogłam powiedzieć że spędziłam noc z dziewczyną i przesiąknęłam jej zapachem. Ehhh...spojrzałam w lustro...Gdyby tylko zdemaskowali ją, iż nie jest chłopakiem wyleciała by z tej szkoły szybciej niż zdążyła by powiedzieć słowo przepraszam. Ale życie z chłopakami było nieco łatwiejsze niż z babami, one wiecznie wytykały cię, że "wyglądasz w tych spodniach jak szynka w siatce", " fajne paznokcie sama obgryzałaś?","Taki nos mają szczury" " Hagrit już lepiej potrafi się czesać". Czy aż tak wygląd jest ważny?, zastanawiałam się i lekko spuściłam wzrok. Wiem nie byłam ładna, ani nawet przecięta, nic nie było we mnie wyjątkowego, przynajmniej tak przez 12 lat mi wmawiano...Klepnęłam się mocno w policzki
- Mooooo Mizuki weź się w garść i nie przejmuj tym co mówią inni- Na moją twarz wpłynął szczery uśmiech. Skierowałam się do wyjścia z pokoju po czym z burczącym brzuszkiem ruszyłam do stołówki nucąc sobie coś pod nosem

Kai Kagemitsu

Doczłapałam się do stołówki, muszę przyznać, że robi wrażenie, naprawdę była wielka i elegancko urządzona. przynajmniej już wiem za co płacę, zrobiłam do siebie głupawą minę a po chwili na swoim ciele poczułam czyjś ciężar. Zerknęłam w górę, mój wzrok zatrzymał się na chłopaku o długich blond włosach  i niebieskich oczach podkreślonych czarną kredką. Zamrugałam oczami.
-Ciasteczko?- przechyliłam  lekko głowę na bok niczym zdziwiony pies, zapewne wyglądało to nie co uroczo. Ale po chwili wyszłam z transu i uśmiechnęłam się -Miło mi Cię poznać Akira-san- skinęłam lekko głową - Jestem Kai - Wyszczerzyłam zęby w szerokim uśmiechu a po chwili usłyszałam pretensjonalny ton głosu innego gościa. Odwróciłam się   a mój wzrok napotkał wysokiego chłopaka o brązowych włosach i czerwonych oczach. Ów nieznajomy zaczął robić awanturę blondaskowi, że rzekomo go obudził a następnie jak gdyby nigdy nic poszedł do stolika. Dooobraa, już chyba dzisiaj nic mnie nie zdziwi...przeszło mi przez myśl i rozejrzałam się jeszcze raz po pomieszczeniu w którym zaczęło przybywać chłopaków. Jeszcze raz uniosłam wzrok na Akirę, cóż nie wypadało sie go nie zapytać, skoro już na mnie dyndał to co mi szkodzi.
- Akira-san może masz ochotę zjeść ze mną śniadanie, jestem tutaj nowy i ciężko mi się jeszcze odnaleźć- podrapałam się z tyłu głowy.

Kai Kagemitsu

Gdy tylko poczułam jego ręce na swoim pasie, aż coś ścisnęło mnie w żołądku. Miałam ochotę je zdjąć i odsunąć się od niego ale niestety musiałam zachowywać się naturalnie.
- W porządku Akira - tak mnie ścisnął że o mało co nie wyplułam własnych laków. Po chwili znów usłyszałam czyjś głos, wychyliłam głowę i dojrzałam niskiego chłopaka. Moje oczy się zaświeciły, KAWAII!! Wygląda jak laleczka, nie wiedziałam że tacy chłopcy istnieją. Zaśmiałam się w sobie, a już po chwili znaleźliśmy się przy stoliku owego Shina. Niezły z niego przyjemniaczek, posłałam mu uśmiech ale on ewidentnie mnie zignorował a po chwili odszedł. Widać nie zbyt przepada za towarzystwem. Akira przytargał całą tace jedzenia, nie mogłam się oprzeć i wyciągnęłam mu jedną bułkę puszczając oczko i pokazując mu język. Następnie spojrzałam na błękitnookiego widać było że aż trzęsie sie ze złości na Akirę.
-Nie przejmuj się, gdybyś był wyższy nie pasowało by to do Twojej urody. Podobasz mi się taki jak teraz- posłałam mu szczery uśmiech - To znaczy bez skojarzeń...-szybko się wybroniłam i zakłopotana podrapałam z tyłu głowy-Chodzi mi o to, że tak jak teraz wyglądasz w porządku- odetchnęłam z ulgą. Chłopak wyciągnął do mnie rękę i przedstawił się.
-Jestem Kai i chodzę do 2c, biol-chem -podałam mu rękę i już po chwili zaczęłam pałaszować swoje śniadanko, które wyciągnęłam z tacy Akiry. 

Gin Asano

Budzik dzwonił, i dzwonił, i dzwonił, dopóki Gin nie wysunął ręki spod pościeli, nie chwycił telefonu i nie rzucił nim o ścianę. Dał się słyszeć trzask rozbijanej szybki, ale chłopak nie przejął się tym. Najważniejsze było to, że mógł sobie jeszcze trochę pospać, przynajmniej dopóki Akira nie przyjdzie go obudzić. Obrócił się na drugi bok, mrucząc z zadowoleniem. Lewa strona jego ciała już prawie cała zdrętwiała. Zwinął się w kuleczkę, dzięki czemu zrobiło mu się jeszcze cieplej. Mógłby tak przespać cały boży dzień.
Nie było mu jednak dane ponownie dać się objąć ramionom Morfeusza, bo ktoś bezceremonialnie wparował do jego pokoju, by następnie wpakować mu się do łóżka. Robisz wiatr, gnojku!, miał ochotę krzyknąć, ale natychmiast złagodniał, gdy usłyszał głos Akiry. Zarumienił się, gdy chłopak go pocałował, nawet jeśli był to tylko niewinny buziak w nos. Wymamrotał coś pod nosem i nakrył głowę kołdrą, czekając aż Aki-chan wyjdzie. Zdecydował się wyjść dopiero po trzaśnięciu drzwi i policzeniu do pięciu.
- Ciekawe, czy się zorientował, że nic na sobie nie mam? - przekrzywił głowę, patrząc na swoje odbicie w lustrze. Był pewien, że szedł spać w bokserkach... cóż, nieważne. Poszedł do małej łazienki i wziął szybki prysznic, po czym ubrał się w szkolny mundurek, decydując się zostawić koszulę nonszalancko rozpiętą i nie zaciskać krawatu do końca. Przeczesał jeszcze włosy ręką, przećwiczył firmowy uśmiech numer szesnaście i wyszedł z pokoju, zamykając go na klucz.
Jego pusty żołądek zaczął dawać o sobie znaki. Skierował się do stołówki, zasłaniając ręką burczący brzuch. Nie patrzył nawet przed siebie, przez co wpadł na kogoś.
- Kretynie, uważaj jak chodzisz, bo... - zacisnął dłoń w pięść i zamachnął się, ale w porę zdążył się zorientować na kogo wpadł - A-Aki-chan... gome! - wyszczerzył się do długowłosego - Miałem dzisiaj wyjątkowo przyjemną pobudkę - uniósł znacząco brwi, po czym roześmiał się.

Kai Kagemitsu

Dostałam ochrzan za podkradanie jedzenia, zasiałam się cicho lubiłam zaczepiać innych. Ale gdy tylko usłyszałam, że chcą mnie łączyć w pary od razu się zakłopotałam. Myślałam, że to tylko stary stereotyp iż w liceum dla chłopców istnieją geje, jednak to prawda, muszę uważać, bo przez takie zachowanie natychmiast zostanę zdemaskowana.
- Akira, wybacz - zaśmiałam się z przymkniętymi oczami - Ale ja chyba jednak zostanę przy wersji, że wolę płeć piękną. Ich wspaniały słodki zapach, miękka i delikatna skóra oraz te urocze głosy. Kobietą się po prostu nie można oprzeć - znów podrapałam się po głowie. To był mój jakiś dziwny nawyk. Akira wstał i odszedł od stolika, po chwili rozległ się dźwięk dzwonka. jakoś wiekowość z nich nie była zainteresowana owym sygnałem wzywającym na lekcję. Jednak ja wstałem, przeprosiłem Oliego i ruszyłem znaleźć klasę w której miałam mieć matematykę. Po drodze minęłam Akirę z srebrnowłosym chłopakiem. Posłałam im tylko uśmiech i biegiem ruszyłam do budynku szkoły. W miarę szybko udało mi się odnaleźć klasę, nauczyciel własnie wchodził do pomieszczenia. Mężczyzna zorientował się iż jestem nowy i poprosił mnie o przedstawienie się.
-Witam, jestem Kai Kagemitsu i przybyłem tu z Osaki. Miło mi Was poznać i mam nadzieję iż nasza współpraca będzie równie sympatyczna- Posłałam wszystkim urokliwy uśmiech, a po chwili dało się słyszeć że moja buźka jest słodka jak u dziewczynki. Skrzywiłam się nie co, byłam po prostu przewrażliwiona na tym punkcie. Usiadłam w wolnej ławce. Koniec lekcji dobiegł szybko, postanowiłam nieco pozwiedzać szkołę. Znalazłam pokój nauczycielski, toalety, składzik na miotły, salę gimnastyczną, bieżnię z boiskiem...oj tak dawno nie grałam w gałę, uśmiechnęłam się do siebie i ruszyłam dalej. Napotkałam basen serio? Nawet mają basen? Wpadłam w wir radości, kochałam pływać, czułam się wtedy taka wolna, ale po chwili na mojej twarzy. Przecież od razu wszyscy zorientują się , że jestem dziewczyną.
- Ehhh...Będę musiała załatwić sobie zaświadczenie od lekarza że mam uczulenie na chlor- Westchnęłam przybita i ruszyłam zwiedzać dalej. Weszłam po schodach i znalazłam się na samym dachu szkoły. Podeszłam bo barierek i spojrzałam na horyzont. Zawiał wiatr porywając moje włosy do tańca, podniosłam dłoń i przytrzymałam je nieco.

Gin Asano

- To nawet lepiej dla niego, że cię nie kocha, inaczej obiłbym mu ten jego emo ry... znaczy, dałbym mu w twarz - uśmiechnął się głupkowato - Poza tym ty też nie nie jesteś za wysoki, Aki-chan - położył rękę na głowie chłopaka, uważając, by nie zepsuć mu fryzury. Zdążył się już przekonać, że Akira naprawdę bardzo, bardzo tego nie lubi. Jednak na wszelki wypadek schylił się i pocałował go w czoło. Nigdy nie wiadomo czy Nakamura nie będzie mieć akurat zespołu napięcia przedmiesiączkowego czy czegoś w tym rodzaju.
- Aki-chan... arigatou! - zawołał, składając mu dwa głębokie pokłony, gdy przyjaciel dał mu bułkę. Czy mu się wydaje, czy wokół jego głowy pojawiła się aureola?
Niczym wierny piesek podążył za Akirą na lekcję, chociaż zdecydowanie bardziej wolałby spędzić ją na dachu. Pogoda była dzisiaj taka ładna, nie można było tego marnować na siedzenie w ławkach! Naaah. Jednak usiadł obok przyjaciela, witając się uprzednio z kilkoma osobami, o ile burknięcie "siema" można było nazwać powitaniem. Przez całe zajęcia przyglądał się temu nowemu. Faktycznie, miał bardzo dziewczęcą twarz... duże oczy... ładne usta... oi, oi, Aki-chan też ma oczy i usta!, skarcił się w myślach. Jak w ogóle mógł patrzeć od tej strony na kogoś innego poza Akim? Odetchnął z ulgą, gdy lekcja się skończyła, a nowy zniknął gdzieś w tłumie. Drgnął, gdy Akira wyskoczył z propozycją śledzenia go.
- N-nie... - odparł, marszcząc brwi - Lepiej chodźmy na dach i zjedzmy tam bentou! - zaproponował, chociaż było zdecydowanie za wcześnie na drugie śniadanie.

Kai Kagemitsu

Szkoła naprawdę okazała się być piękna, odwróciłam się i oparłam plecami o barierki a po chwili usłyszałam śmiechy i gadkę chłopaków. To Akira i srebrnowłosy, nie wiedziałam do końca czy to grzeczne czy nie ale postanowiłam się do nich przyłączyć i bliżej poznać. W końcu nie zamierzałam siedzieć tu sama i nie odezwać się do nikogo ani słowem. Podeszłam bliżej.
- Hej chłopaki, co macie dobrego - uśmiechnęłam się szeroko i spojrzałam na srebrnego - My się chyba jeszcze nie znamy jestem Kai Kagemitsu, miło mi Cię poznać - pochyliłem się i wyciągnęłam do niego rękę a kiedy je sobie uścisnęliśmy usiadłam przed nimi.
-Widzę że jesteście niezłymi łasuchami ale to dobrze - przymknęłam oczy -Jeśli mogę zapytać, skąd jesteście? Bo zauważyłem że w szkole jest sporo osób nawet z zagranicy-No cóż chciałam jakoś pociągnąć temat. następna lekcja to wok, co jak co ale nienawidziłam tego strasznie. Chodziłam na każde lekcje bo nie jestem wybitnie zdolna i aby mieć jakieś wyniki w nauce musiałam spędzić dużo czasu nad książkami ale wok jest wyjątkiem, już wolałam posiedzieć tu, na świeżym powietrzu.

Gin Asano

Cholera, cholera, cholera! Co ten nowy robił na dachu? Dlaczego zawsze wszystko musiało się obrócić przeciwko Ginowi?! Nawet nie patrząc na chłopaka usiadł po turecku na ziemi i wbił wzrok w swoje bentou. Nie podchodź do nas, nie podchodź do nas...
Jęknął przeciągle, gdy usłyszał nad sobą głos nowego. Zaraz jednak się zreflektował i podniósł głowę, uśmiechając się.
- Gin... Asano Gin - przedstawił się, ściskając dłoń Kaia. Była taka drobna i delikatna... jak u dziewczyny. Pokręcił głową, odrywając od siebie pałeczki. To się zdarza. Czasem chłopcy mają takie ręce. To nic nadzwyczajnego. Ten Kagemitsu jest zwykłym, przeciętnym uczniem. Zerknął na niego akurat w tym momencie, w którym chłopak przymknął oczy. Wyglądał jakby... jakby... Gin spłonął rumieńcem na tę myśl i zaczął napychać do swoich ust jak najwięcej jedzenia, byle nie musieć mu odpowiadać. Zapewne zacząłby mu się wtedy plątać język. Zacisnął mocno powieki z nadzieją, że Akira w porę przerwie tą niezręczną ciszę.

Kai Kagemitsu

Czułam się nieco niezręcznie, pewnie im przeszkodziłam cała ja, westchnęłam na siebie i spojrzałam na Gina, zamrugałam oczami.
- Gin-kun wszystko w porządku? - przekształciłam się z siedzenia po turecku na czworaka, wyciągnęłam rękę i położyłam dłoń na czole srebrnowłosego -Jesteś czerwony nie masz przypadkiem gorączki?- patrzyłam na niego z przejęciem - I nie jedz tak szybko, to niezdrowe i nie daje przyjemności z jedzenia - pouczyłam go i zdjęłam ziarenko ryżu z jego policzka a następnie wsunęłam je sobie do ust - Jesz jak małe dziecko to urocze - zaśmiałam się cicho. Może nie powinnam tego robić ale to był taki bodziec nabyty, kiedy widziałam, iż jakaś dziewczyna jest brudna wycieram ją lub zdejmowałam resztki jedzenia z jej policzka sama je potem zjadając, ale teraz...w końcu w tym momencie robiłam za faceta...chyba nie odebrał tego źle.
-A Ty Akira jaki rodzaj jedzenia lubisz najbardziej - spojrzałam na blondyna zaciekawiona

[/center]

Ostatnio zmieniony przez Yukariko (23-08-2013 o 19h57)