Link do zewnętrznego obrazka

Link do zewnętrznego obrazka

" - Bo to właśnie każdy z nas kiedyś chciał mieć moce...
Każdy śmiał się, bawił, udawał czarodziejkę albo magika...
W ten dzień magiczny, twe 16-te urodziny...
Niech ten dzień będzie... Wyjątkowy! Magiczny!"

~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~

Duuuuuuży skrót:
Jesteśmy postaciami, które w dzieciństwie chcieli mieć magiczne moce. Umieć panować nad żywiołami, prześwietlać ciało ludzkie za pomocą oczu, przenikać przez ściany, czytać w myślach czy chociażby przybierać inne formy życia. Tak więc, gdy nastały późniejsze lata, gdy mieliśmy po 15 lat, dalej chcieliśmy magiczne moce... W nasze 16 urodziny zostaliśmy obdarzeni mocami, o których zawsze marzyliśmy! Teraz robimy z nimi co chcemy, jedni z rozwagą, inni byle gdzie. Jedni to doskonalą starymi księgami, drudzy starają się wydusić informacje z internetu... Mieszkamy niedaleko siebie, jedna osoba może być sąsiadem, sąsiada drugiej osoby, albo odwrotnie... Chodzi mi o to, że jesteśmy niedaleko i wszystko może się zdarzyć

Link do zewnętrznego obrazka

Dziewczyny:
1. Lorelei [Rochelle Winter]
     -Magia Lodu
     -Nekromancja
     -Pole ochronne

2. Kleopaatraa[Katherine la Fontoe]
    -Magia Ognia
    -Iluzja
    -Prekognicja

3. victoriaxbell [Vicki Bell]
    - Telepatia
    - Telekineza
    - Magia Ziemi

Chłopcy:
2.1 @Dragenesti [Jonathan Newman]
    - Telekineza
    - Manipulacja ludzkimi umysłami
    - Magia Wody

2.2 Olga31082000 [Alexander Mustang]
    - Czytanie w myślach
    - Niewidzialność
    - Panowanie nad uczuciami innych ludzi

2.3 Sherry [Cain Lewis]
    - Transmutacja(przedmiotów zarówno martwych jak i żywych, w tym własnego organizmu lub jego części)
    - Manipulacja czasoprzestrzenią
    - Władza nad elektrycznością

Link do zewnętrznego obrazka

Nie sądzę by był naprawdę wymagający

1. Jeśli zrobiłeś KP, jesteś zobowiązany pisać do końca.
2. KP robimy w przeciągu 48h.
3. Jeśli masz problemy ze zrozumieniem czegoś, lub masz pewne kłopoty napisz do mnie PW
4. Wątek rozpoczynam ja [Loreleii] bądź osoba prze ze mnie wyznaczona.
5. Coś takiego jak; zielarstwo, uroki, zaklęcia, magia materialna jest dostępne.
6. Nie staramy się uśmiercać drugą osobę.
7. Jeśli jest taka konieczność Moce użytkowników mogą się powtarzać.

Link do zewnętrznego obrazka

Imię i nazwisko:
Wiek:
Kolor włosów:
Kolor oczu:
Znak zodiaku:
Data urodzenia:
Moce: Mogą być max. 3
Charakter:
Lubi:
Nie lubi:

Link do zewnętrznego obrazka

Link do zewnętrznego obrazka
Rochelle Winter

Link do zewnętrznego obrazka
Po Szesnastce, nie pełna Siedemnastka

Link do zewnętrznego obrazka
Są one Srebrne, bądź jak ludzie mówią Białe

Link do zewnętrznego obrazka
Niczym czysty Błękit Oceanu

Link do zewnętrznego obrazka
Skorpion

Link do zewnętrznego obrazka
Otóż urodzona jestem 04 Listopada

Link do zewnętrznego obrazka
-Magia Lodu
-Nekromancja
-Pole ochronne

Link do zewnętrznego obrazka
Na ogół jestem spokojna jak owieczka na łące. Bardzo łatwo mnie zranić i doprowadzić do łez. Nie znam się na żartach i nie lubię jak ktoś sobie żartuje ze mnie, mojej rodziny, albo z czymkolwiek związanym ze mną. Ludzie uważają mnie za skromną i nieśmiałą... Jednak, gdy do granicy nieśmiałości dochodzą nerwy, to nie w sposób ja zatrzymać. Staję się agresywna, a oczy stają się jeszcze bardziej błękitne jak ostre kawałki lodu. Nie panuje nad nerwami, boi się ze zrobi coś komuś kogo zdąży polubić, dlatego nie przebywa w towarzystwie... Przyzwyczaiła się do samotności...

Link do zewnętrznego obrazka
♥ Śpiewać
♥ Pisać; Wiersze, opowiadania, historie ale najczęściej piosenki
♥ Samotność
♥ Zimną pogodę, gdyż na słońcu może szybko tracić energie
♥ Zajmować się roślinami

Link do zewnętrznego obrazka
- Przebywać sam na sam z osobą, która jej się podoba
- Ciepłych miejsc, słońca i upałów
- Uprawiać sportów
- Zwierząt, uważa że to są zbyt niewdzięczne stworzenia.
- Kotów - Ma uczulenie na kocią sierść

Link do zewnętrznego obrazka

Ostatnio zmieniony przez Lorelei (17-06-2013 o 18h19)

Imię i nazwisko:Ariana Frozen (Ari)
Wiek: 16 lat
Kolor włosów:Biały blond
Kolor oczu: Fioletowe
Znak zodiaku:Ryba
Data urodzenia: 14 marca 1997
Moce:
-Władza Grawitacją
-Magia Światła
-Zamiana broni
Charakter:Odważna i pewna siebie dziewczyna , bardzo ambitna ,  nie toleruje słabeuszy czuje się źle i nie doceniona , inteligenta , ale rzadko wykazuje się swoją wiedzą .Często błąka w obłokach.Trudno nawiązać z nią przyjaźń.
Lubi:Być w centrum uwagi , ostre jedzenie , błyszczące rzeczy , rywalizować z innymi.
Nie lubi:Ognia , zwierząt , ludzi słabych , kłamstw , lizusostwa , kłótni , bezsensownych komentarzy wobec niej.

Ostatnio zmieniony przez Azuri (05-06-2013 o 23h49)

Poproszę chłopca 2.1 władającego żywiołem wody, trudniącego się telekinezą i potrafiącego manipulować umysłami.

KP pojawi się po południu .


♥Imię i nazwisko♥
Jonathan Newman

♥Wiek♥
16 lat

♥Kolor włosów♥
Niebieskie

♥Kolor oczu♥
Niebieskie

♥Znak zodiaku♥
Baran

♥Data urodzenia♥
29 marca

♥Moce♥
Telekineza
Manipulacja ludzkimi umysłami
Władza nad żywiołem wody



♥Charakter♥
Zawsze wyraża swoje zdanie, które zazwyczaj nie jest przyjemne dla innych. Nigdy nie szuka ugodowych rozwiązań, stoi po stronie konfliktu, a znaczenia słowa 'kompromis' nawet nie zna. Nie licz na to, że kiedy go zdenerwujesz, odejdzie bez słowa. Czasami ma się aż ochotę przybić mu piątkę w twarz, a najlepiej krzesłem.
Mimo to, dla przyjaciół jest miły i uprzejmy, a w sytuacji zagrożenia zrobiłby dla nich wszystko. Wystarczy tylko przyzwyczaić się do jego wad.
Gardzi wszelakiego rodzaju optymistami, zachwycającymi się pięknem przyrody i nie dostrzegającymi wszelakiego zła panoszącego się po świecie. Sam jest realistą.
Nie jest zbyt delikatny i uprzejmy. Prędzej usłyszysz od niego słowa krytyki, niż komplement.
Jednak, jeśli się tylko dostatecznie postara, potrafi być miły.




♥Lubi♥
Niebieski
Wodę
Książki
Zjawiska paranormalne
Koty
Czekoladę
Swoje słuchawki i muzykę

♥Nie lubi♥
Jaskrawych kolorów
Dzikich zwierząt
Namolnych ludzi
Optymistów
Papierosów

Ostatnio zmieniony przez Dragenesti (07-06-2013 o 17h16)

To biorę chłopaka 2.3 .
Wszystko takie same jak w KP.
Imię:Hibiki
Nazwisko:Trenshy

Azuri napisał

To biorę chłopaka 2.3 .
Wszystko takie same jak w KP.
Imię:Hibiki
Nazwisko:Trenshy

Nie lepiej edytować tamtego posta i to zmienić?

Kiedy zaczynamy?

Link do zewnętrznego obrazka

Link do zewnętrznego obrazka

Otworzyłam swe oczy dopiero po godzinie 11. Zaślepiona słonecznym blaskiem wpadającym do pokoju, przez szczeliny okien, podniosłam głowę i całe ciało, po czym posadziłam je w pozycji siedzącej. Przetarłam chwilę oczy i wstałam bardzo leniwie. Wybrałam pierwszą, lepszą sukienkę, która okazała się być koloru czystego błękitu, tak jak moje oczy. Zaczęłam się ubierać w ową suknię, tuż po tym przejdę się do łazienki i do kuchni na śniadanie. Jednak sądzę, że założenie tej sukienki zajmie mi dłużej niż dwuletnia podróż. Była trochę skomplikowana, do tego pasek, dobranie odpowiednich butów i zrobienie pasującej fryzury. Czeka mnie męczący ranek...

Jonathan Newman
Poranne promyki słońca wpadły do mojego pokoju i zaczęły razić mnie w moje zaspane oczy. Trzeba było wczoraj zasunąć zasłony...
Leniwie podniosłem się do pozycji siedzącej i ziewnąłem. Nienawidzę poranków. Szczególnie tych, kiedy coś lub ktoś mnie budzi o jakże niecywilizowanej porze, jaką jest godzina dziesiąta.
Zwlokłem się leniwie z łóżka i powędrowałem do łazienki, w celu zrobienia porannej toalety.
Woda to mój żywioł, dlatego w jej ,,towarzystwie" świetnie się czułem. Dlatego właśnie poranny prysznic sprawiał mi większą przyjemność, niż zwykłym ludziom.
Potem za pomocą telekinezy umyłem zęby. Postronny obserwator z całą pewnością uznałby to za dziwne, gdyż nie trzymając szczoteczki ona sama myła moje zęby.
Po wszystkim, postanowiłem zrobić w domu małe porządki. Dla mnie nie było to problemem. Władałem żywiołem wody tak, że umyłem każdy skrawek podłogi, a potem zanieczyszczoną wodę posłałem do odpływu. Dlaczego nie miałbym korzystać z tego dobrodziejstwa, którym są moje nadprzyrodzone moce?

Ostatnio zmieniony przez Dragenesti (09-06-2013 o 20h24)

Link do zewnętrznego obrazka

Założenie sukienki nie zajęło mi tyle czasu ile obstawiałam, ale to nawet lepiej, gdyż nie chciałam zmarnować dnia na zakładanie ubrania. Spojrzałam jeszcze za okno w pokoju i widząc słońce trochę mi się zrobiło przykro, gdyż zapewne musiałoby być ciepło, czego nie lubiłam. Poszłam do łazienki i przemyłam twarz chłodną wodą z kranu. Zaczęłam też po tej czynności rozczesywać włosy, by były na swoim miejscu. Jednak postanowiłam pozostawić je rozpuszczonymi. Umyłam zęby i nałożyłam na twarzy normalną ilość pudru, zakrywający co po niektóre niepotrzebne miejsca. Uśmiechnęłam się sama do siebie i widząc w odbiciu piękną dziewczyną, z poprawionym humorem wyszłam z łazienki, kierując się ku kuchni aby w końcu przygotować sobie śniadanie.

Link do zewnętrznego obrazka

Odrobinę się rozczarowałam, gdy zauważyłam braki w lodówce. Nie dość, że nie ma nic do jedzenia, to jeszcze zamrażalka nie umie mrozić i większość rzeczy się odmraża, czego wręcz nie znosiłam. Ukucnęłam przy otwartej zamrażalce. Przymknęłam oczy widząc jak przy moim wydechu, z ust wydostawał się dwutlenek węgla. Wyciągnęłam dłoń praktycznie do zamrażalki. Co w tym dziwnego, wyglądało jakbym coś z niej wyjmowała. Już po chwili widać było tam bryły lodu, które oczywiście nie były moim celem. Chciałam tylko troszeczkę zamrozić lody, które ostatnio kupiłam. Brawo, czekaj aż znów się wszystko odmrozi i zamroź na nowo. Chwyciłam w dłoń reklamówkę, portfel i czarną parasolkę, która za nic w świecie nie przepuści do mojego ciała światła słonecznego. Otworzyłam parasolkę w przedsionku, a portfel i reklamówkę trzymałam w jednej dłoni. Otworzywszy drzwi rozejrzałam się i widząc moją sąsiadkę grzebiącą się w roślinach postanowiłam to zignorować, gdyż wyglądało to zwyczajnie. Otworzyłam furtkę i wychodząc z domu skierowałam się do pobliskiego sklepu.

Link do zewnętrznego obrazka

Szybko zrobiłam zakupy, gdyż naprawdę było mi zbyt ciepło. Tym bardziej, ze taka osoba jak ja, odczuwa ciepła dwa razy więcej, dwa razy szybciej. Jeszcze nie jadłam śniadania, a w trakcie drogi powrotnej już zaczęłam się męczyć. Reklamówka, coś czułam jakby zaraz się miała porwać. Nie kupiłam dużo rzeczy, tylko na podstawowe śniadanie na kilka dni. Otworzyłam furtkę łapiąc kolejny nie duży oddech. Doszłam jednak do drzwi mojego mieszkania. Nie miałam siły teraz otworzyć drzwi. Nie miałam czasu na myślenie co mam robić, było mi zbyt gorąco. Zamroziłam klamkę tworząc naokoło niej przylegające do siebie cząsteczki zwane bryłą lodu. Zwinnym ruchem ręki odłamałam klamkę i weszłam do środka, zamykając drzwi. Czując cień, chłód i lekki mróz z otwartej zamrażalki, odetchnęłam z ulgą. Przez chwilę zastanawiałam się jak ludzie mogą żyć w takim upale. Jak tamta dziewczyna mogła siedzieć w kwiatach, tym bardziej, że nie miała parasolki, nie było jej gorąco? Pozostawiłam drzwi z odłamaną klamką i poszłam do kuchni. Położyłam reklamówkę na stole po czym rzuciłam parę szmat na zalaną wodą podłogę. Ponownie zaczęłam zamrażać żywność w zamrażalce zamykając ją. Zrobiłam sobie w końcu śniadanie, którym była jajecznica ze szczypiorem. Podeszłam do telewizora, pozostawiając go włączonego zasiadłam za stołem przyglądając się co tam jest ciekawego.

Ostatnio zmieniony przez Lorelei (09-06-2013 o 21h27)

victoriaxbell - Pozwolisz, że pomogę? Nudzę się ^_^

Link do zewnętrznego obrazka

Nudząc się przed telewizorem, przypomniałam sobie o pewnym specyfiku, którego już dawno miałam zamiar zrobić, jednak nie miałam czasu. Przywiązałam do swojego biodra sakiewkę mniejszą od dłoni, w której miałam wsadzić rośliny, potrzebne do mikstury ożywienia. Potrzebna przynajmniej jedna każdemu nekromancie. Wzięłam parasolkę, wyłączyłam telewizor i wyszłam z domu. Fakt, nie miałam jak go zamknąć, klamka leży. Jutro zadzwonię po człowieka z naprawy. Wyszłam ze swojego podwórka skierowana do pobliskiego lasu. Mam nadzieję, ze znajdę tam rośliny potrzebne do mojego... Małego co nie co. Nie zajęło mi to zbyt dużo czasu, gdyż trochę na słońcu, szybciej mi się idzie. Im dalej zapuszczałam się w las, tym bardziej czułam, że jest tu coś po co przyszłam. Spuściłam parasolkę i trzymając ją w dłoni dostrzegłam coś nietypowego... A raczej kogoś. Czy to jest człowiek?
- Przepraszam...- Odezwałam się cicho, by tego kogoś nie wystraszyć. To była dziewczyna. Tak, ta moja sąsiadka, która siedziała nad kwiatami!
- Nic ci nie jest?- zapytałam troskliwym głosem i za razem nieśmiałym, jednak ona nie może tu zostać. Trzeba jej jakoś pomóc!

Link do zewnętrznego obrazka

Dziewczyna wydawała się bardzo miła, ale ja widzę dobroć we wszystkim. Jednak wyglądała jakby potrzebowała pomocy.
- Pewnie chciałabyś odnaleźć drogę, czy tak?- zapytałam z moim zwyczajnym uśmiechem, a po chwili znów powiedziałam.
- Z pewnością, razem wyjdziemy z lasu...- to znaczy ja sama wyjdę na pewno, ale ona raczej nie. Mogła to być moja okazja na poznanie kogoś, jakiegoś przyjaciela, bo samotność czasem dołuje człowieka. Zaczynało mi się robić trochę ciepło, gdyż była pora popołudnia, słońce mocno grzało, trzeba było wracać zanim się rozpuszczę.

Link do zewnętrznego obrazka

Czy mi gorąco? Tak, koszmarnie!
- Nie, to tylko chwilowe...- powiedziałam uśmiechając się dalej, by nie wzbudzać podejrzeń. Gdyż dziewczyna w ogóle nie sprawiała wrażenie jakby było jej ciepło. Rozłożyłam parasolkę, widząc małe promyki światła przedostające się przez koronę drzew.
- Prawdopodobnie przyszłaś stąd...- powiedziałam przyglądając się w miejsce do którego doszłyśmy, tutaj często się gubiłam. Jednak ja już się odnalazłam, w świecie lasu.
- Tędy wyjdziemy z lasu szybciej, droga która się pojawi, powinna ci przypomnieć miejsce.- dodałam zakrywając się parasolem od słońca.

Jonathan Newman
Niestety, straciłem koncentrację i woda wymknęła mi się spod kontroli, zalewając mój dom. Skupiłem się jak tylko mogłem, ale presja związana z tym, że chciałem jak najszybciej ustabilizować sytuację, z całą pewnością nie pomagała mi w tym.
Właśnie w ten sposób po chwili znalazłem się w wodzie po kolana. Przestałem już nawet korzystać z mocy. Zakręciłem tylko wszystkie kurki, aby woda nie miała się jak wydostać.
Kiedy wreszcie udało mi się opanować sytuację, odetchnąłem z ulgą. Jednak kwestia wody w mieszkaniu nadal nie została rozwiązana...
Skupiłem się ze wszystkich sił, wyciągnąłem ręce jak magicy na filmach i rozkazałem cieczy wrócić do odpływu. Na szczęście, udało się i już po chwili w mieszkaniu już nie zalegała woda, a ja musiałem się zająć tylko przebraniem mokrych ubrań.

Link do zewnętrznego obrazka

Szłam uważając na miejsca stawiania stóp, a gdy dziewczyna zapytała mnie po co tutaj przyszłam, lekko się zagubiłam. Nie mogę przecież rozpowiadać wszystkim o jakiś nadludzkich istnieniach. Tak więc, w tej kwestii musiałam niestety kłamać.
- Po prostu... Ładna dziś pogoda, to wyszłam sobie... Od tak...- powiedziałam co jakiś czas urywając zdanie, gdyż niepewność była silniejsza ode mnie. Po minucie zobaczyłam wyjście z lasu i stos promieni słońca.
- Tutaj raczej powinnaś znać to miejsce...- dodałam pokazując jej dłonią na wyjście, a tuż za tym droga i z daleka widać było domy.