To opowiadanie obejmuje 5 osób. Nie chcę was zanudzać żadnymi wielkimi przemowami więc już przejdę do fabuły.


Elanor, Kamila i Anna to trzy przyjaciółki. Elanor ostatnio często kłóci się ze swoim chłopakiem Dake'm, Anna ma dość chłopaków przez swojego brata a Kamila... Ona nic nie ma przeciwko chłopakom. Szóstego dnia czerwca Elanor obchodzi swoje urodziny i tego właśnie dnia Dake zerwał z Elanor. Anna pokłóciła się w tej sprawie ze swoim bratem. Dziewczyny postanawiają założyć klub "Kobiety górą!" . Organizują rekrutację do klubu, mnóstwo konkursów i spotkań.  Dake i Alan (brat Anki) postanawiają przebrać się za dziewczyny i dołączyć do klubu by dowiedzieć się co tak na prawdę dziewczyny w nim robią. Czy chłopacy dadzą sobie radę w bardzo skomplikowanym świecie dziewcząt ? Czy członkinie klubu przejrzą ich plan ? Tego nikt nie wie...



Elanor: Zorma
Kamila: Arwen
Anna: Hikaru
Dake: Erzsebet
Alan: Sidera

 

Imię:
Nazwisko:
Data urodzenia:
Wiek:
Wygląd:
Charakter:
Ciekawostki:


Możecie ewentualnie dodać coś od siebie ;3

Moje KP

Imię:
Alan

Nazwisko:
Kornwell

Data urodzenia:
01.02.1993r.

Wiek:
20 lat

Wygląd:

Link do zewnętrznego obrazka


Charakter:
Alan jest bardzo zabawnym, mądrym i przystojnym chłopakiem. Jest świadomy swojego wygląd i swojej wartości.Większość dziewczyn bardzo go lubi a on o tym wie. Jest osobą bardzo barwną o wielu zainteresowaniach (w tym rzeźbi w drewnie i kamieniu)

Ciekawostki:
Alan ma wielki dom, a do tego bardzo ciekawie urządzony. jego siostra przychodzi do niego co tydzień pogadać i omówić ważne sprawy (planują zakupić stare gospodartwo i prowadzić tam agroturystyk konną. Posiada też dużo zwierząt: Dobermana (Chycię), Persa (Pusię), Ptasznika czerwono kolanowego (Okruszka) i Szczura (Faszferta)

Ostatnio zmieniony przez Sidera (12-06-2013 o 20h22)

Imię:
Anna

Nazwisko:
Kornwell

Data urodzenia:
24.01.1995 r.

Wiek:
18 lat

Wygląd:

Link do zewnętrznego obrazka

Charakter:
Anna jest pogodną osobą, które stara się nie mieć zmartwień. Jest zawsze bardzo chętna do pomocy. Lekka z niej niezdara,ponadto dziewczyna jest również łatwowierna. Niezwykle opiekuńcza w stosunku do przyjaciół i rodziny. Nie cierpi nieuprzejmości i nieodpowiedzialności.

Ciekawostki:
*Chce studiować weterynarię,
*Jest świetną gimnastyczką,
*Potrafi gotować.

Ostatnio zmieniony przez Hikaru (04-06-2013 o 15h29)

Imię: Dake
Nazwisko: James
Data urodzenia: 14.07.1994
Wiek: 20
Wygląd: Link do zewnętrznego obrazka
Charakter: Z początku może wydawać się chłodną i nieprzyjemną osobą ale jak pozna się go lepiej, przestaje to być takie irytujące. Jeśli się kimś zainteresuje, bądź mu na kimś zależy potrafi być naprawdę czarujący i opiekuńczy. Szybko się nudzi.
Ciekawostki: Uwielbia różne intrygi, spiski i opowieści detektywistyczne. Gra na pianinie. Potrafi spędzić cały dzień na czytaniu książek, w szczególności dzieła Szekspira.

Ostatnio zmieniony przez Erzsebet (04-06-2013 o 17h24)

Link do zewnętrznego obrazkaLink do zewnętrznego obrazka

I M I Ę
Kamila

N A Z W I S K O
Howe

D A T A   U R O D Z E N I A
23.09.1994

W I E K
19 lat

C H A R A K T E R
Jest niezwykle... interesującą osobą. Na pewno nie ma ubogiego słownictwa. Po przeczytaniu tylu książek sama zaczęła stosować różnorakie słowa w nich zapisane. Prócz niezwykłego zamiłowania do literatury uwielbia też robienie makijażu i fryzur. Jest w tym istną specjalistką. Zawsze, na poprawę humoru przyjaciółką, proponuje im małą "metamorfozę", której oczywiście będzie autorką. Spokojnie można jej zaufać, gdyż jeśli o te sprawy chodzi, to zawsze trafia w sedno. Jest też dobrą słuchaczką i pocieszycielką. Jeśli chcesz się wypłakać i zwierzyć ze swoich problemów, to śmiało wbijaj do niej. Jednak zdarza jej się czasem nie szczędzić nikomu cynizmu i sarkazmu. Po prostu czasem nie umie trzymać języka za zębami.

C I E K A W O S T K I
» Marzy o zostaniu stylistką gwiazd z jej ulubionych filmów «
» Parę razy proponowano jej uczestnictwo w sesjach zdjęciowych - zgodziła się w nich wystąpić, jednak nie myśli poważnie o zostaniu modelką «
» Ma w domu swoją własną biblioteczkę - przeczytała już prawie wszystkie znajdujące się tam książki «
» Ma kotkę syjamską, którą nazwała Wanda - na cześć głównej bohaterki "Intruza" «

Ostatnio zmieniony przez Arwen (04-06-2013 o 18h27)

No to zaczynam:

Siedziałem w mim pokoju bawiąc się z Faszfertem gdy usłyszałem głośny trzask drzwiami, trzask a potem jeszcze krzyk NIC MI NIE JEST! wykrzyczany znajomym głosem.
-Yyyyy.... Anka ? - zawołałem. -Zaraz zejdę, czekaj -  Ponieważ siedziałem u góry w samej bieliźnie, szybko wskoczyłem w czarną, wymiętą bluzkę z logiem zespołu "Skillet" i w świeżo wyprane dżinsy z " H&M'u ". Szybko zbiegłem na duł i zobaczyłem czerwoną ze złości Anię, która nerwowo tupała nogą i czekała na mnie przy stole.
-Co ci jest? - zapytałem zdziwiony.

Kam siedziała po turecku w swojej biblioteczce, czytając "Antygonę" by zagłuszyć nerwy i uczucia. Jednak mimo powagi tragedii i trudnego języka, przy którego czytaniu trzeba było się skupić - to nie zagłuszyło mętliku w jej głowie. Zżerało ją sumienie, że nie została z Elanor. Owa sytuacja musiała być  dla niej niezwykle ciężka... Jednak jak sama powiedziała - "Chcę zostać sama". Eh... Świat był okrutny, zsyłając złe rzeczy na dobrych ludzi. Nie... To ludzie byli źli...
A Anka? Lepiej teraz było nie wchodzić jej w drogę. Wręcz kipiała ze złości. Była w tej chwili jak wulkan, który miał zaraz wybuchnąć. A ten łajdak? O nim nawet nie chciała myśleć. Jak mógł coś takiego zrobić jej przyjaciółce?! I to w jej urodziny! Nie ma za grosz sumienia!... Znów zebrały w nią nerwy. W odsieczy przybyła Wanda, której ciche mruczenie trochę ukoiło targające Kamila emocje. A czy coś ukoi rozpacz Elanor?

Ostatnio zmieniony przez Arwen (04-06-2013 o 18h59)

Nie no! Po prostu nie mogła... Nie mogła tak siedzieć. Szybko odłożyła dramat na miejsce, wzięła co potrzebne i popędziła... do Elanor. Po prostu nie mogła tam bezczynnie siedzieć, kiedy ona pływała w morzu łez. Nie minęło sporo czasu, a już była przy jej domu. Przywitała się z jej matką na progu i spytała, gdzie jest Elanor. Ona wskazała podbródkiem w znanym dla Kam kierunku z nikłym cieniem szczęścia na twarzy, że się zjawiła. Czym prędzej rudowłosa pognała pod samiutkie drzwi pokoju przyjaciółki.
- Ela? -spytała niepewnie- Mogę wejść?

Przekręciłem klucz w drzwiach i z westchnieniem rzuciłem kurtkę w kąt pokoju. Sięgnąłem po leżący na biurku tablet i ruszyłem w stronę lodówki przeglądający powiadomienia na fejsbuku. Od niechcenia zerknąłem kto ma dzisiaj urodziny. Ze zdumieniem odkryłem że widnieje tam imię i nazwisko mojej byłej, Elanor. No tak, jak mogłem zapomnieć. Coś mi mówi, że nie będzie najlepiej wspominać tych urodzin. No ale cóż, co się stało to się nie odstanie. Dobrze by było zrobić coś do jedzenia... Aj tam! Zamówię pizze!

Gdy tylko usłyszała, że może wejść, otworzyła drzwi i podeszła do niej z charakterystycznym dla niej stukotem obcasów.
- Nie ma sprawy. -powiedziała rudowłosa na jednym wydechu. Może dlatego, że Elanor tak ją ściskała?
- Pff... -machnęła ręką na znak, że to nic- Gdybyś ujrzała jaką barwę przybrały poliki Anki... -zażartowała z typowym dla niej słownictwem, by rozluźnić trochę atmosferę.
- Po pierwsze moja droga, to nie roń dalej łez. Nie jest wart choćby najmniejszej strużki płynącej z twych modrych oczu. -powiedziała, odruchowo ocierając kciukiem łzy napływające do oczu Elanor- To co. Może by tak ciepła kąpiel na ukojenie starganych nerwów? Mam tu nawet coś. -powiedziała, grzebiąc w torbie i wyjmując z niej buteleczkę- Przyniosłam olejek o twym ulubionym zapachu. Piękna woń dla spokoju. -powiedziała z krzepiącym uśmiechem na ustach- A później doprowadzę twe oblicze do ładu i wybierzemy się na zakupy. -dodała po chwili. Dla jej przyjaciółki wszystko!

- Nie zapomniałaś o czymś? -powiedziała nim dziewczyna zniknęła za drzwiami łazienki. Widząc jej pytające spojrzenie, rzuciła jej przyniesiony olejek, puszczając oko. Kiedy się myła aż tutaj można było poczuć jego nikłą woń, co umilało rudowłosej czekanie.
- Jeśli chcesz wyglądać niczym Wenus, to zdaj się na specjalistę. -powiedziała, "nieznacznie" wskazując na siebie dłonią. Jeszcze tylko brakowało, aby powiedziała "W końcu jestem taka skromna...". Zaraz posadziła ją na fotelu, by się nią zająć. Najpierw włosy! Kam odrobiną pianki nadała im objętości, po czym delikatnie pokręciła je lokówką tak, że układały się falami. Przywodziły na myśl morze. A teraz makijaż! Rudowłosa podkładem i pudrami ukryła czerwień, wskazującą na to, że El płakała. Cieniami do powiek podkreśliła barwę jej oczu, a błyszczykiem wydobyła głębie jej ust. Na policzki nałożyła delikatny róż, który dodawał przyjaciółce delikatności.
- Nie ruszaj się i nie patrz w lustro. -wydała jej ów rozkaz, po czym obróciła się w stronę szafy, by znaleźć dla niej odpowiedni strój.
- Załóż to. -powiedziała, podając jej zwiewną sukienkę bez ramiączek w róże, którą wyciągnęła chwilę wcześniej. Tak, będzie w niej świetnie wyglądać. Gdy dziewczyna posłusznie wykonała jej polecenie, Kam powoli obróciła ją w stronę lustra.
- Ta dam! -powiedziała, zachwycona ze swojego dzieła. Elanor wyglądała słodko i uroczo. Niczym anioł... Cała ona!

- Moja droga, ja zawsze się staram. -zaśmiała się. Miło było słyszeć, że jej się podoba. To kolejny mały kroczek w życiu Kam ku zostaniu profesjonalną stylistką.
- Czekaj. Może zadzwonię do Anki? Jeśli nerwy ją opuściły i już się tak nie gotuje, to na pewno chętnie przejdzie się z nami. -powiedziała i nim El zdążyła cokolwiek powiedzieć, rudowłosa wybrała numer przyjaciółki i zadzwoniła. Na prawdę miała nadzieję, że już nie jest w takim stanie, że zaraz mogłaby wybuchnąć niczym wulkan. Słysząc sygnał była bardziej niecierpliwa niż kiedy czekała dwie godziny na myjącą się Elanor.

Sidera napisał

No to zaczynam:

Siedziałem w mim pokoju bawiąc się z Faszfertem gdy usłyszałem głośny trzask drzwiami, trzask a potem jeszcze krzyk NIC MI NIE JEST! wykrzyczany znajomym głosem.
-Yyyyy.... Anka ? - zawołałem. -Zaraz zejdę, czekaj -  Ponieważ siedziałem u góry w samej bieliźnie, szybko wskoczyłem w czarną, wymiętą bluzkę z logiem zespołu "Skillet" i w świeżo wyprane dżinsy z " H&M'u ". Szybko zbiegłem na duł i zobaczyłem czerwoną ze złości Anię, która nerwowo tupała nogą i czekała na mnie przy stole.
-Co ci jest? - zapytałem zdziwiony.

Anna

-Nie wiesz co? Dake zerwał z Elanor... - mruknęłam wściekle siadając na schodach.
- Nie do pomyślenia po prostu. - dodałam po chwili. Nie wierzę, a mój brat oczywiście nie zorientowany. A ponoć to są przyjaciele. No co poradzisz.
- Co o tym sądzisz? - spytałam spoglądając na niego i uspokajając się trochę.
Nagle rozległ się mój dzwonek, to Kamila.
- Hej co jest? - odebrałam mając całkiem opanowany głos.

Ostatnio zmieniony przez Hikaru (05-06-2013 o 19h58)

Słysząc znajomy głoś w słuchawce mimowolnie się uśmiechnęła.
- A co może być? -rzuciła sarkastycznie na powitanie- Idziemy z Elą na zakupy na... -przerwała, zerkając na przyjaciółkę- ...poprawę humoru. W końcu to jej urodziny, a my nie zdążyłyśmy nawet trochę świętować. Masz chęć wybrać się z nami? -spytała. Wątpiła, żeby odrzuciła. Każdej z nich przyda się teraz to na rozluźnienie.

Hikaru napisał

Anna

-Nie wiesz co? Dake zerwał z Elanor... - mruknęłam wściekle siadając na schodach.
- Nie do pomyślenia po prostu. - dodałam po chwili. Nie wierzę, a mój brat oczywiście nie zorientowany. A ponoć to są przyjaciele. No co poradzisz.
- Co o tym sądzisz? - spytałam spoglądając na niego i uspokajając się trochę.
Nagle rozległ się mój dzwonek, to Kamila.
- Hej co jest? - odebrałam mając całkiem opanowany głos.

Byłem trochę skołowany. Nie wiedziałem co mówić. Co prawda Anka mówiła mi że Elanor i Dake ostatnio często się kłócą, ale żeby Dake zerwał z nią w jej urodziny ? Nie, ta sprawa musi mieć jakieś drugie dno. Zastanawiałem się jednak jakie? Dake kochał Elanor, nie wieżę że z nią zerwał i do tego jest tak bardzo obojętny.
-Słuchaj Anka, ja nie wierzę że Dake... - siostra uciszyła mnie wysuwając rękę do przodu i nastawiając ją płasko do mojej twarzy. Była zaniepokojona, widać to po jej minie.
-Co ? - zapytałem już ciszej też zmartwiony.

Znudzony wyłączyłem telewizor i sięgnąłem po puste, jak się po chwili okazało, pudełko po pizzy. Gapiłem się przez chwile tępo w sufit zastanawiając się, czy jestem aż tak znudzony by zadzwonić do Alana i się spotkać. Nie chciało mi się ćwiczyć gry na pianinie, w telewizji leciały same głupie i nudne programy i jakoś nie miałem serca dzisiaj do Szekspira. Trzeba się gdzieś przejść. Może wstąpię do księgarni?  Sięgnąłem po leżący obok mnie telefon i wybrałem numer do Alana.

Erzsebet napisał

Znudzony wyłączyłem telewizor i sięgnąłem po puste, jak się po chwili okazało, pudełko po pizzy. Gapiłem się przez chwile tępo w sufit zastanawiając się, czy jestem aż tak znudzony by zadzwonić do Alana i się spotkać. Nie chciało mi się ćwiczyć gry na pianinie, w telewizji leciały same głupie i nudne programy i jakoś nie miałem serca dzisiaj do Szekspira. Trzeba się gdzieś przejść. Może wstąpię do księgarni?  Sięgnąłem po leżący obok mnie telefon i wybrałem numer do Alana.

Podczas gdy Anka gadała przez telefon ja usłyszałem dziwne wibracje. To moja komórka. Dyskretnie wyjąłem ją z kieszeni i zobaczyłem kto dzwoni. Na dotykowym ekranie pojawiło się zdjęcie Dake'a. Nie chciałem odbierać gdy moja siostra ty jest i tym bardziej że jest na niego zła. Ale w końcu to mój kumpel. Mój umysł rozdarł się na dwie części: jedna podpowiadała "Zrób to! Zrób to! On może ci powiedzieć coś ważnego!" a z kolei druga mówiła "Jesteś w Zasięgu wzroku i słuchu wkurzonej na niego siostry, jeśli chcesz przeżyć, to nie odbieraj". Miałem dylemat. Nagle wpadłem na genialny pomysł. Odrzuciłem rozmowę ale szybko zacząłem pisać SMS'a. Brzmiał on tak Jestem w zasięgu paszczy lwa, który w dodatku jest na ciebie wściekły, wiem co zrobiłeś. Co się stało ? ;__; Jak tylko sobie pójdzie to oddzwonię ;]. Szybko kliknąłem na "wyślij" i schowałem komórkę do kieszeni...

Arwen napisał

Słysząc znajomy głoś w słuchawce mimowolnie się uśmiechnęła.
- A co może być? -rzuciła sarkastycznie na powitanie- Idziemy z Elą na zakupy na... -przerwała, zerkając na przyjaciółkę- ...poprawę humoru. W końcu to jej urodziny, a my nie zdążyłyśmy nawet trochę świętować. Masz chęć wybrać się z nami? -spytała. Wątpiła, żeby odrzuciła. Każdej z nich przyda się teraz to na rozluźnienie.

Anna


Uśmiechnęłam się delikatnie pod nosem.
- Tak, zaraz do was przyjdę. - mruknęłam po czym rozłączyłam się. Już mi suę nawet nie chciało prowadzić tego tematu, może potem... Eh, upiekło mu się. Ale pamiętajmy, że nie będę na zakupach cały dzień. Rozmowa go jeszcze czeka.
- Wychodzę. - rzuciłam do niego i wyszłam. Szłam bardzo krótko, więc po chwili byłam na miejscu. Tak nagle mi się przypomniało, że wyszłam bez niczego. Żadnych pieniędzy. No dobra, mam jeszcze kartę i miejmy nadzieję, że coś na niej jest. Zapukałam do domu Eluś i czekałam aż ktoś mi otworzy.

K a m i l a
- Anka zaraz tu będzie. -rzuciła do El, gdy tamta się rozłączyła. Zeszła z nią na dół by tam poczekać na Annę. Nie zdziwiło ją, że po chwili rozległ się dzwonek. Otworzyła drzwi, witając dziewczynę uśmiechem.
- Cześć! -uścisnęła ją na powitanie- To co? Idziemy? -zagadnęła dziewczyny, choć odpowiedź była jasna: No pewnie, że idą!

Anna

Uściskałam Kamilę a zaraz potem El.
- No idziemy... jednak nie wiem jak moje fundusze. - mruknęłam i podrapałam się w głowę. Mimo tego, że idę się teraz zrelaksować to strasznie mnie korciło żeby dalej analizować temat z Alanem. Po prostu nie mogę o niczym innym myśleć. Jestem pewna, że w mieście tak mnie te myśli pochłoną, że wreszcie się zgubię. Nie pierwszy raz z resztą. Zdecydowanie za często bujam w obłokach.

DAKE

Alan nie odbierał. Postanowiłem więc sam iść do księgarni, słuchawki na uszy i idziemy! Założyłem buty i sięgnąłem po telefon aby podpiąć do niego słuchawki i wybrać jakąś piosenkę. Zauważyłem jednak że przyszła wiadomość od Alana. Zmarszczyłem lekko brwi czytając je treść. Dlaczego jego siostra, Anna o ile dobrze pamiętam, jest na mnie wściekła? Przez chwile próbowałem sobie przypomnieć, czy zrobiłem ostatnio coś chamskiego... Moje sumienie milczało, chyba wszystko okej! Kobiety... "Nie przypominam sobie, żebym zrobił coś co rozzłościłoby Twoją siostrę. Pozdrów ją proszę. Chciałem się spotkać, pogadać?"
Wysłałem wiadomość i rzuciłem się na łóżko czekając na odpowiedź.