Link do zewnętrznego obrazka
||Godność||
Constantine Dorian

||Płeć||
Kobieta

||Rola||
Nastolatka

||Wiek||
15 lat

||Orientacja||
Heteroseksualna

||Charakter||
Constantine jest miła dla innych do czasu, aż inni pokażą, że są oschli w stosunku do niej, jeżeli tak się stanie, potrafi z pogardą traktować taką osobę albo udawać że jej nie ma.
Mimo to zawsze ma poczucie humoru, lubi odpowiadać z nutą sarkazmu tak żeby brzmiało to śmiesznie i również lubi się wygłupiać. Jest za bardzo impulsywna, najpierw robi później myśli, a także wybuchowa i szczera przez co bardzo często mówi coś co jest prawdą, ale ktoś nie chciałby tego usłyszeć.
Jest pomocna jeżeli ktoś ją o coś poprosi i o ile to nie będzie coś czego nie da się wykonać, nie lubi kiedy jej się rozkazuje i nawet jeżeli rozkaże jej się zrobić jakąś bardzo prostą rzecz, to tego nie zrobi.

Link do zewnętrznego obrazka
Ananas
Wczoraj robiłam na szybko kp i zapomniałam ;-;

Ostatnio zmieniony przez RobinRedem (23-04-2015 o 11h45)

---

♦
♦   W e l c o m e   h o m e  ♦

   Link do zewnętrznego obrazka   


[img]https://4.bp.blogspot.com/-h-jDafgx1NY/VyZcIkMotYI/AAAAAAAADAE/e2Ze9woefAQrWf2naIdqzXzrUaT8IjsrACL

~~Godność~~
Roger Adams
~~Płeć~~
Mężczyzna
~~Wiek~~
32 lata
~~Orientacja~~
Hetero
~~Charakter~~
Krótko ujmując taki jak swoja żona xD
~~Rola~~
Mąż

Ostatnio zmieniony przez MaMiMuMeMo (22-04-2015 o 14h49)

---

Link do zewnętrznego obrazka

KARTA POSTACI
~~Godność~~
Arkady Darrell

~~Płeć~~
kobieta

~~Wiek~~
16 lat

~~Orientacja~~
hetero

~~Charakter~~
Zamknięta w sobie, cicha i małomówna - jak już raczy się odezwać, to zwykle lakonicznie. Bije od niej chłodem, który całkiem skutecznie utrzymuje ludzi na dystans. Lubi spoglądać na innych z góry, wszystkich wokół traktując jak skończonych głupków, a świat widzi raczej w ciemnych barwach. Jest nadmiernie poważna, kompletnie brakuje jej poczucia humoru i nic nie irytuje jej tak, jak dziecinne zachowania, wygłupy, żarty albo po prostu... czyjś szczery uśmiech. Ma w nosie opinie na swój temat. Nie znosi rozkazów, nakazów i zakazów. Czasami bywa złośliwa - ot, po prostu, dla satysfakcji lub z chęci udowodnienia komuś, że jest idiotą - lecz zazwyczaj stara się nie wchodzić innym w drogę. Najszczęśliwsza byłaby wówczas, gdyby wszyscy po prostu zostawili ją w świętym spokoju... Jaka szkoda, że to niemożliwe.

~~Rola~~
Nastolatka

Ostatnio zmieniony przez Dasharia (22-04-2015 o 19h27)

---

| Imię |
~Wasilij~

| Nazwisko |
~Łaguta~

| Płeć |
~Chłopak~

| Wiek |
~15 lat~

| Rola |
~1~



| Charakter |
~Jest beztroski, ale jeśli sytuacja wymaga jest wtedy śmiertelnie poważny. Jest życzliwy i pomocny. Lubi towarzystwo i rozmowy. Potrafi sobie pożartować z byle czego.~

| Ciekawostki |
~Posiada własnego konia.Jego pasją zawsze było...nie chce o tym mówić.~
~Nie cierpi wody!~



Ananas

Ostatnio zmieniony przez kucykowa9 (24-04-2015 o 13h35)

Link do zewnętrznego obrazka

~~Godność~~
Alex Lee

~~Płeć~~
Chłopak

~~Wiek~~
14 lat

~~Orientacja~~
Heteroseksualna

~~Charakter~~
Alex to typ wolnego ducha. Jest miły i nie sprawia problemów, do kiedy nie nadepniesz mu na odcisk. Wystarczy jedno słowo lub czyn, a już wychodzi jego "wewnętrzny demon". Jeśli ktoś kiedykolwiek skrytykował przy nim jego muzykę, oceny, styl bycia, albo bliskich na pewno prędko o tym nie zapomni.

~~Rola~~
2



Ananas

Ostatnio zmieniony przez DemOlkaGirl (24-04-2015 o 22h34)

---

     

Roger Adams
-Będzie dobrze...- Roger zapewniał żonę co chwile wiedząc, że dobrze być nie może. Widział ktoś grzecznych nastolatków? No dobra, może jest ich, tak z dwóch, trzech. Na cały świat, oczywiście. Wstał, ubrał się i czekał wraz z żoną na werandzie na dzieciaki. -Jak myślisz, jacy oni będą?- zapytał. Zaczął się na poważnie denerwować przyjazdem nastolatków (prawdopodobnie niegrzecznych)

---

Constantine Dorian
A więc to dziś, niedawno zaczęły się wakacje, a ja już z paro miesięcznym wyprzedzeniem wiedziałam co będę robić przez te dwa miesiące bez szkoły. Wstałam z łóżka i ubrałam się w już wcześniej uszykowane rzeczy. Wzięłam swoją walizkę i zeszłam na dół, w kuchni zjadłam z resztą śniadanie, a po nim od razu poszłam do auta, włożyłam walizkę do bagażnika i usiadłam na miejscu obok kierowcy.
Podróż do posiadłości państwa Adams'ów nie trwała długo, może z jakieś pół godziny. Po dojechaniu na miejsce przytuliłam jeszcze ojca i powiedziałam, że ma się nie martwić. Wyszłam z samochodu, wzięłam walizkę i poszłam pod drzwi posiadłości. Na werandzie stały dwie osoby, zapewne małżeństwo, które tu mieszka.
- Dzień dobry państwu. - Uśmiechnęłam się do nich. - Czy ktoś już może przyjechał? - zapytałam się z ciągłym uśmiechem na ustach.

---

♦
♦   W e l c o m e   h o m e  ♦

   Link do zewnętrznego obrazka   


[img]https://4.bp.blogspot.com/-h-jDafgx1NY/VyZcIkMotYI/AAAAAAAADAE/e2Ze9woefAQrWf2naIdqzXzrUaT8IjsrACL

Arkady Darrell

Ostatnie dni to był istny koszmar, a podróż autem do ośrodka stanowiła jego idealną puentę. Uwagom, upomnieniom i tyradom nie było końca. "Arkady, zachowuj się. Bądź posłuszna. Nie wywiń niczego. Nie terroryzuj państwa Adamsów tym swoim nawiedzonym spojrzeniem. Bądź miła dla pozostałych. Skończ z tą arogancką pozą. Na litość boską, Arkady, przynajmniej sprawiaj wrażenie normalnej nastolatki." Miała już serdecznie dość wysłuchiwania litanii pobożnych życzeń rodziców i na swój sposób nawet ucieszyła się, gdy wreszcie dostrzegła budynek ośrodka, dobrze jej znany ze zdjęć, które matka uparcie podsuwała jej pod nos już od grudnia. Koniec jazdy oznaczał koniec zrzędzenia starych - a więc błogi spokój i ciszę.
Samochód (najnowszy model bmw, jeszcze pachnący nowością) zajechał z gracją, której inne samochody mogły mu tylko zazdrościć.
- No, Arkady, jesteśmy na miejscu. - W głosie ojca usłyszała ulgę. Na pewno cieszył się, że będzie miał swój "problem" z głowy na całe dwa miesiące. - To może chociaż... hm... pożegnamy się, jak przystało rodzi...
ŁUP! Drzwi samochodu zatrzasnęły się głośno, nie dając mu dokończyć myśli, a Arkady już znajdowała się na zewnątrz, w dłoniach ściskając rączkę walizki i nawet nie patrząc w stronę ojca.
Po chwili bmw odjechało, pozostawiając nastolatkę u stóp werandy.
Arkady zmierzyła od stóp do głów wszystkie trzy osoby, zebrane przy wejściu. Dwójka dorosłych, ni chybił państwo Adams. Jakaś dziewczyna, której strój wzbudził nieprzyjemne skojarzenie z wypielęgnowanymi studentkami poważanych uczelni i spowodował, że brwi nowoprzybyłej nieznacznie się zmarszczyły.
Sama Arkady, jak można było wywnioskować po pierwszym rzucie okiem na jej ubranie, nie przywiązywała zbyt dużej wagi do wyglądu - miała na sobie powyciąganą bluzę, biały t-shirt, proste jeansy i trampki, którym przydałoby się porządne pranie. Włosy sprawiały wrażenie, jakby zostały jedynie przeczesane palcami. Innymi słowy: obrazek dziwnie niepasujący ani do kogoś tak uznanego w środowisku biznesowym, jak pan Darrell, ani do jego nowiuśkiego bmw.
Dziewczyna postawiła walizkę na ziemi (a właściwie jedynie puściła uchwyt - walizka upadła głucho) i, wziąwszy się bojowo pod boki, stała i ostentacyjnie mierzyła wszystkich wzrokiem. Milczała.

Ostatnio zmieniony przez Dasharia (23-04-2015 o 22h39)

---

Constantine Dorian

Spojrzałam na otwierającą się bramę, ale po chwili wróciłam wzrokiem do pani Adams.
- Jestem Constantine. - Odpowiedziałam jej i spojrzałam się na dziewczynę, która właśnie przybyła. Widać było, że nie jest zadowolona przyjazdem tutaj. Mam nadzieję, że jej nastawienie się zmieni z czasem na lepsze, inaczej czas tu spędzony może nie minąć najmilej.
- Jeżeli mogę spytać, jak będzie z pokojami? Wszyscy będą w jednym, czy może każdy w osobnym? - Zapytałam się pani Adams, bo sama niedokładnie przeczytałam informacje o tym miejscu, a część zdążyłam zapomnieć. Zdjęłam krawat i schowałam go do torby i zaczęłam obserować jeszcze okolice domu i można stwierdzić, że jest tu całkiem ładnie, nawet ładniej niż na zdjęciach.

---

♦
♦   W e l c o m e   h o m e  ♦

   Link do zewnętrznego obrazka   


[img]https://4.bp.blogspot.com/-h-jDafgx1NY/VyZcIkMotYI/AAAAAAAADAE/e2Ze9woefAQrWf2naIdqzXzrUaT8IjsrACL

Wasilij Łaguta
Po naprawdę długiej podróży, co gorsza bez klimatyzacji, dotarliśmy wreszcie na miejsce. Prawdopobnie byłem ostatni, bo jak wiadomo - z Rosji daleko.
Mój starszy o dwa lata brat pomógł mi wynieść wszystkie moje rzeczy z bagażnika.
Pożegnałem się z rodzicami i Jurijem, po czym podszedłem do werandy,
gdzie, jak się okazało, były tylko dwie dziewczyny i państwo Adams.
Uśmiechnęłem się szeroko i przywitałem się łamaną angielszczyzną.
- Dzień dobry, jestem Wasilij.

Arkady Darrell

- Arkady - przedstawiła się krótko dziewczyna, nie wkładając w to słowo ani krzty życzliwości, radości ani nawet zwyczajowej uprzejmości. Co do chłopaka, który pojawił się po niej, to i jego przywitała uważnym spojrzeniem, lustrując go z dociekliwością naukowca, który właśnie ogląda pod lupą wyjątkowo rzadki okaz robaka. Jej uwagę zwróciła ewidentnie zniekształcona angielszczyzna i wschodnioeuropejski akcent. No, kurczę, po prostu super. Nie dość, że będzie musiała znosić tych ludzi przez dwa miesiące, to właśnie okazuje się, że będą tu mieli radosne multi-kulti. Pewnie zaraz za tym Ruskiem pojawi się przebrany za pokemona Azjata.
- Chwileczkę... - Arkady zmarszczyła brwi jeszcze bardziej, przyglądając się swojej wakacyjnej opiekunce w taki sposób, jakby właśnie okazało się, że pani Adams ma ogon. - Pokoje koedukacyjne? Serio? A wie pani - na twarzy nastolatki (o dziwo!) pojawił się szeroki uśmiech, który niewiele miał wspólnego z wesołością, za to bardzo wiele z poczuciem wyższości - że jeśli dojdzie do czegoś, to jako opiekunka może być pani zobligowana do płacenia alimentów?
No, to chyba jasne, co dziewczyna miała na myśli. Drwina była tak oczywista, że tylko brakowało, by podsumowała swoją wypowiedź pokazaniem pani Adams języka.
- No, chyba, że w pokojach jest monitoring - dodała jeszcze, wzruszając ramionami.

Ostatnio zmieniony przez Dasharia (25-04-2015 o 12h01)

---

Wasilij Łaguta
Spojrzałem na dziewczynę stojącą koło mnie. Widać było, że coś jej nie pasuje. Powiedziała coś złośliwego do gospodyni, lecz nie zrozumiałem tego.
Lekcje angielskiego zacząłem wprawdzie na początku podstawówki, ale niezbyt przykładałem się do nauki.
A szkoda, bo teraz znajomość języka bardzo by mi się przydała.

Pani Adams poinformowała nas, z kim mamy dzielić pokoje.
Mi przydzieliła nastolatkę stojącą obok. Wydawała się być ok, a na pewno milsza od
tej rozczochranej buntowniczki. No cóż, szkoda tylko że dziewczyna...

Alex Lee

- Pa - rzuciłem tacie na pożegnanie wyjmując plecak z bagażnika. Po ostatnich miesiącach spędzonych razem oboje nie mogliśmy się doczekać, aż w końcu będziemy mogli od siebie odpocząć.
Spojrzałem na bramę ośrodka. Była wielka, kosztowna, elegancka... Zupełnie nie w moim stylu. Wtedy została mi już tylko nadzieja, że chociaż ludzie nie będą tak poukładani, jak ona.
Po przekroczeniu jej zauważyłem kobietę i mężczyznę, którzy zapewne byli małżeństwem, do których należał ten ośrodek, chłopaka mniej więcej w moim wieku oraz dwie dziewczyny - jedna doskonale pasująca do stylu miejsca, a druga wyglądająca, jakby wepchnęli ją tu na siłę.
- Czyli nie jestem jedyny - pomyślałem spoglądając na mój pomięty podkoszulek, dziurawe spodnie i stare trampki.
- Dzień Dobry - powiedziałem spoglądając na małżeństwo. Z ich twarzy mogłem wyczytać jedynie niepokój.

---

     

Arkady Darrell

Nastolatka jęknęła w duchu i niewiele brakowało, by jęknęła naprawdę - minę miała tak zbolałą, jakby dręczył ją poważny ból brzucha. Kamery w pokojach! I miała dzielić lokum z chłopakiem!
- A drzwi wyjściowych pewnie będzie pilnował agresywny pies. Prawie jak w więzieniu - burknęła pod nosem. Niby wypowiedziała te słowa cicho, ba, niemal szeptem, jakby do samej siebie, ale stojący blisko niej mogli je spokojnie usłyszeć. Przy okazji obejrzała sobie jeszcze uważnie (a jakże, przecież każdy musiał zostać poddany dokładnemu badaniu przez rentgen, który zdawała się mieć w oczach) chłopaka, z którym będzie mieszkać. No cóż, nie wyglądał najgorzej, właściwie sprawiał wrażenie osoby będącej równie nie na miejscu, co sama Arkady - tyle dobrego. Nie, żeby z tego tytułu zamierzała być dla niego miła. Może po prostu będzie mniej niemiła.
Cóż miała począć, podniosła swój bagaż i, ciągnąc go po podłodze w wyjątkowo niedbały sposób, podążyła za panią Adams, jednocześnie wzrokiem sztyletując plecy kobiety. Oj, chyba nowa opiekunka nie przypadła dziewczynie do gustu. Może chociaż jej mąż okaże się normalny? Póki co niewiele się odzywał i widać było, kto tak na prawdę nosi spodnie w tym małżeństwie...
Arkady zasiadła do stołu i, czekając na posiłek, oparła łokcie o blat, a gdy przed jej nosem wylądował talerz - bez słowa zaczęła jeść, przy okazji zachodząc w głowę, co to za danie zaserwowała im pani Adams.

---

Wasilij Łaguta
Alleluja, nareszcie ktoś tej samej płóci co ja. Miałem już dosyć ciągłego towarzystwa dziewczyn, a zwłaszcza tej rasistowskiej nastolatki. Cóż, wprawdzie nie obraziła mnie jeszcze, ale nie trudno było odgadnąć, o czym myśli - to drwiące spojrzenie wyrażało więcej niż tysiąc słów.
Pani domu zaprosiła nas na obiad. Hmm... Ciekawe, co jada się w Ameryce. Tutejsze dania na pewno różnią się od rosyjskich. Oczywiście to nie oznacza, że będą gorsze. Chyba.
Usiadłem przy stole (tak daleko Arkady, jak tylko się dało) i zacząłem bawić się widelcem, zastanawiając się równocześnie, czym jest to zielone coś na talerzu.

Ostatnio zmieniony przez kucykowa9 (26-04-2015 o 18h28)

Alex Lee

Słowa pani Adams dosłownie wbiły mnie w ziemię. Pary koedukacyjne? Serio? Nie dość, że całe dwa miesiące moich cudnych wakacji musiałem spędzić wśród czterech ścian, to jeszcze miałem dzielić pokój z jakąś dziewczyną. Może jeszcze miałem się spodziewać pobudek o siódmej?
- Alex - odpowiedziałem na zadane mi pytanie. Gdy kobieta się odwróciła bąknąłem pod nosem - Yah, wystawmy pomysłodawcy pomnik!
Zasiadłem niepewnie do stołu. Zwykle jadłem w łóżku lub na kanapie, więc trzymanie talerza na stole było bardzo dziwnym uczuciem. Oparłem prawą rękę na stole, a drugą zacząłem jeść próbując nie zastanawiać się, jaką potrawą nam podano.
W pomieszczeniu panowała cisza, która po chwili zaczęła mnie irytować. Ja oczywiście nie zamierzałem odzywać się pierwszy. Zresztą obok mnie siedział chłopak, który wyglądał na bardziej uporządkowanego niż ja, co oznaczało, że może w przeciwieństwie do mnie nie palnie niczego głupiego próbując zacząć rozmowę.

---

     

Wasilij Łaguta
Spojrzałem sceptycznie na podaną nam potrawę. Co to w ogóle było? Już kasza dla psa wyglądała lepiej (dla nieuświadomionych - kasza dla psa wymieszana z mlekiem wygląda jak wymiociny w garnku). Niepewnie skosztowałem. Smak nie lepszy niż wygląd. No ale cóż, nawet ta odrobina kultury wymaga zjeść choć trochę. Przełknąłem, starając się nie zwymiotować. Dziś mogłem to jeszcze znieść, ale jedno było pewne - nie zamierzam tego jeść codziennie.
Spojrzałem na siedzącego obok chłopaka. On także nie wyglądał na zachwyconego obiadem...,a może całymi wakacjami? Cisza panująca przy stole zaczęła mi ciążyć. Trzeba było coś powiedzieć. Cokolwiek.
- Czy jest w okolicy jakieś przyzwoite boisko do nogi? - spytałem. Nie było to przesadnie na miejscu, ale przynajmniej już nie było tak cicho.

Ostatnio zmieniony przez kucykowa9 (26-04-2015 o 20h48)

Constantine Dorian

Pani Adams zaprosiła nas wszystkich na obiad. Wzięłam swoją walizkę w rękę i weszłam do środka. Walizkę zostawiłam w korytarzu, a sama z innymi poszłam do jadalni i zasiadłam za stołem. Spojrzałam na swój talerz i zaczęłam się zastanawiać co to w ogóle jest. Zaczęłam to mieszać widelcem i trochę spróbowałam. Najlepsze nie było, więc miałam nadzieję, że to tylko jednorazowo takie danie, a w kolejne dni będzie coś lepszego.
Martwa cisza była wręcz nie do zniesienia, nie byłam do tego przyzwyczajona. Spojrzałam jeszcze na pana Adams'a nie odzywał się, stał ze spokojną miną. Czyżby to kobieta "rządziła" w tym małżeństwie?
- Czy pan Adams zawsze jest taki małomówny i podporządkowany, czy to tylko tak dzisiaj? - Trochę mnie to zastanawiało i nawet jeżeli pytanie nie było delikatne to chciałam znać odpowiedź i przy okazji zakończyć tą ciszę.

---

♦
♦   W e l c o m e   h o m e  ♦

   Link do zewnętrznego obrazka   


[img]https://4.bp.blogspot.com/-h-jDafgx1NY/VyZcIkMotYI/AAAAAAAADAE/e2Ze9woefAQrWf2naIdqzXzrUaT8IjsrACL