Link do zewnętrznego obrazka
Link do zewnętrznego obrazka

Festiwal już dawno się zakończył a szkolne problemy są przeszłością bo Mio i Jayce ukończyli szkołę. Czy to co przeszli razem podczas przygotowywań do festiwalu połączy ich drogi? Obydwoje muszą zastanowić się nad przyszłością-Wspólną przyszłością? Jakie podejmą decyzje i czy motyle w brzuchu z licealnych czasów nadal im towarzyszą?

O co chodzi?

Opowiadanie dotyczy historii Mio i Jayce'a-bohaterów Festiwalu. Jest to historia alternatywna, która ma miejsce po ukończeniu liceum. Kto wie, czy ich zauroczenie przetrwało ostatni rok szkolny...

Mio-Sszyszka
Jayce-Sniezyczka

---

Link do zewnętrznego obrazka
Jeśli masz niższy poziom MN bardzo proszę rzuć mi dwa wyzwania bez zakładu

Link do zewnętrznego obrazka



Imię Mio
NazwiskoMatsuzawa
Płeć Piękna
Wiek 19 lat
Wzrost 167 cm urosła o 2 cm XD



Kraj pochodzenia Japonia
Orientacja Heteroseksualna
Rola Mio



Wygląd
Mio jest posiadaczką w miarę długich,czarnych włosów. Do tego można doliczyć szaro-fioletowe oczka. Wzrost jej jest przeciętny, ani za wysoka, ani za niska- wynosi on 167 cm. Od czasu skończenia liceum zaczęła ubierać się inaczej. Teraz raczej częściej nosi spódniczki i sukienki. Nie wstydzi się już małego biustu, który przeskoczył w ciągu liceum z miseczki A do miseczki C (to przez to jedzenie babeczek). Po za tym jej stroje są nieco odważniejsze od poprzedników z liceum.



Charakter
Jest miła, asertywna, chętna do pomocy. Można by wymieniać i wymieniać. Tak więc główną jej cechą, którą widać już z daleka to to, że jest miła. Kolejną jej pozytywną cechą jest wspomniana już wcześniej asertywność. Jak większość miłych osób jest skłonna do pomocy. Jest również strasznie uparta. Nie odpuści choćby nie wiem co. Można też powiedzieć, że należy do osób niezdarnych.



Historia
Panienka ta pochodzi z bogatej rodziny, w końcu ktoś musi opłacić tą prestiżową szkołę. Jej matka jest prezenterką telewizyjną, ojciec zaś ma własną firmę w branży reklamowej. Tak więc na brak dochodów nie cierpi. No to może opiszmy krótko jej życie.
Urodziła się 25 kwietnia w Tokyo. Już jako czterolatka brała lekcje baletu. Rodzice zapewnili jej bardzo dobre dzieciństwo. Na nic nie narzekała, było to dla niej jak w raju. W szkole miała bardzo dobre wyniki.
Chodziła do liceum Sakury.



+Lubi/Nie lubi-
+Kawę/-Gazowanych napoi
+Czekoladę/-Gorzkich rzeczy
+Koty/-Psy
+Język Angielski/-Biologię



Ciekawostki
~Tak wygląda jej ojciec i
matka
~Jest maniaczką jeśli chodzi o picie kawy.
~Panicznie boi się dużych psów.
~Łatwo ją wystraszyć. Wystarczy, że podejdziesz po cichu od tyłu i powiesz "Bu''
~Do czasu przeniesienia się do liceum Sakury była bardzo samotną osobą.
~Była wokalistką i basistką w zespole, w którym grała z przyjaciółkami.

Spoiler (kliknij, aby zobaczyć)

Specjał dla Jayce

Ostatnio zmieniony przez Sszyszka (28-03-2014 o 15h47)

---

|Ask|Blog|Instagram|

WRÓCIŁAM~~

Link do zewnętrznego obrazka
Link do zewnętrznego obrazka
Imię:Jayce
Nazwisko:Wright
Płeć:Mężczyzna
Wiek:21
Wzrost: 189
Link do zewnętrznego obrazka
Wygląd:
Jayce to wysoki, dobrze zbudowany dwudziestojednolatek. Czarne, opadające na oczy kosmyki włosów są nieodłącznym elementem jego stylu. Spomiędzy kruczoczarnych włosów obserwuje wszystkich dookoła. Jego szare, przenikliwe spojrzenie zachwyca każdego, z kim rozmawia. Wzrok Jayce'a onieśmiela. Chłopak nosi głownie czarne ubrania. W lewym uchu zauważyć można wszelkiego rodzaju kolczyki, które podkreślają jego rockowy styl. Nieliczni widzieli tatuaż wilka na jego plecach.
Link do zewnętrznego obrazka
Charakter:
Od wypadku samochodowego, w którym zginęła jego młodsza siostra chłopak jest niezwykle zamknięty w sobie. Jest najbardziej tajemniczą osobą w szkole. Z nikim nie rozmawia, jeśli nie ma takiej potrzeby. Nie lubi zwracać na siebie uwagi a jeszcze bardziej nie cierpi rozkochanych w nim sąsiadek. Wbrew pozorom ma bardzo niskie mniemanie o sobie i kompletnie nie wierzy w siebie. Jest wrażliwy i łatwo go zranić, choć nie daje tego po sobie poznać. Nigdy nie mówi wprost i nie okazuje swoich uczuć. Jayce to osoba niezwykle osamotniona, lecz dzięki Mio powoli zaczął wierzyć w siebie. Częściej wstaje z uśmiechem na twarzy i ma prawdziwy powód do szczęścia.
Link do zewnętrznego obrazka
Historia:
Jayce urodził się w średniozamożnej rodzinie jako najstarsze dziecko. Po paru latach na świat przyszła jego siostra-oczko w głowie i największy skarb. Chłopak uczył ją stawiać pierwsze kroki, śpiewał jej kołysanki do snu i nie opuszczał jej na krok. Do czasu wypadku samochodowego, w którym Amelia straciła życie. Od tamtego momentu Jayce zapuścił włosy, zmienił styl i przestał się odzywać-nawet do najbliższej rodziny. Po ukończeniu liceum jeszcze bardziej zbliżył się do Mio, gdyż ukończył szkołę dwa lata przed Mio i nie musiał znosić nieprzystępnych spojrzeń kolegów ze szkoły. Obecnie studiuje anglistykę i pracuje w lokalnym radio.
Link do zewnętrznego obrazka
Ciekawostki:
*Przez te dwa lata nauczył się grać na gitarze i choć daleko mu do perfekcji nie przestaje ćwiczyć.
*Jest uczulony na czekoladę.
*Jego kocur nazywa się Baton
*Przepada za łososiem.
*Pije zieloną herbatę litrami.
*Jeździ bmw
*Od czasu do czasu popala dobre papierosy.
*Planuje więcej tatuaży
Link do zewnętrznego obrazka

Ostatnio zmieniony przez Sniezyczka (29-03-2014 o 12h02)

---

Link do zewnętrznego obrazka
Jeśli masz niższy poziom MN bardzo proszę rzuć mi dwa wyzwania bez zakładu

Link do zewnętrznego obrazka
Właśnie skończył się apel kończący mój ostatni rok w tym liceum. Podeszłam do koleżanek z uśmiechem.
-No to do zobaczenia. Ja już idę. Mam nadzieję, że niedługo się spotkamy.
Odeszłam machając im radośnie. Moje myśli skupiły się na Jaycem, nie widziałam go ponad pół roku. Może już go nie zobaczę. W końcu ma już 21 lat i mógł założyć rodzinę, ożenić się a nawet mieć już dziecko. Mio o czym ty myślisz? Potrząsnęłam głową. Baka-skarciłam siebie w myślach.
Stojąc przy bramie oglądnęłam się za siebie. Gdy przekroczę teren szkoły zacznę nowe, lepsze życie.

---

|Ask|Blog|Instagram|

WRÓCIŁAM~~

Link do zewnętrznego obrazka
Noga niebezpiecznie mocno przyciskała pedał gazu, a mężczyzna zdawał się denerwować. Skręcił na skrzyżowaniu zastanawiając się, czy nie spóźni się. Ręce stawały się lepkie od potu a serce dudniało w jego piersi. Jechał w kierunku szkoły a to co ujrzał przeszło jego najśmielsze oczekiwania. Po pół roku spędzonym w Kanadzie nie spodziewał się, że tak łatwo ją znajdzie. Dzień, w którym ukończyła liceum-zapewne z wyróżnieniem.
Poza wielkością biustu nic się nie zmieniła. Stała sama, bezradna a jej wielkie oczy wpatrywały się w jeden punkt.
Czarne bmw zatrzymało się tuż przy bramie. Opuścić szybę? Wyjść z samochodu i podejść? Niby co miał jej powiedzieć? Kluczyki wciąż tkwiły w stacyjce a silnik warczał cicho. W końcu opuścił przyciemnianą szybę wpatrując się w dziewczynę. Ich spojrzenia miały spotkać się za chwilę.

---

Link do zewnętrznego obrazka
Jeśli masz niższy poziom MN bardzo proszę rzuć mi dwa wyzwania bez zakładu

Link do zewnętrznego obrazka
Podjechał czarny samochód. Ładny, ciekawe po kogo. Odwróciłam wzrok gdy zobaczyłam, że szyba się opuszcza. Spojrzałam w tamtą stronę i zaniemówiłam.
-Jaycuś?
Nie to nie może być on, przecież wyjechał. Jego brat? Nie, raczej nie. To kto do jasnej anielki może być? Wpatrywałam się zdziwiona i zszokowana w mężczyznę. A może to nie do mnie i to w cale nie jest on? Prawdopodobnie.
Ale te oczy są jego, z pewnością należą do Jaycego. Sama nie wiem. To nie możliwe.
Rozchyliłam usta jakbym chciała coś powiedzieć jednak nie wydałam z siebie żadnego dźwięku. O co w tym chodzi?

---

|Ask|Blog|Instagram|

WRÓCIŁAM~~

Link do zewnętrznego obrazka
Nadszedł ten moment, w którym uraczyła go swoim spojrzeniem. Wcale nie dziwił jej się,że nie mogła wydukać ani słowa. W końcu nie pisał, nie dzwonił. Wiedział tylko tyle, że wyjechał na pół roku. Nawet w jakby się wydawało dramatycznej chwili nie potrafiła zachować powagi i zdrobniła jego imię. Kącik jego ust mechanicznie powędrował ku górze, czy tego chciał czy nie. Chciał jej zaproponować by wsiadła do auta ale wtedy nie nadarzyłaby się okazja nawet do przyjacielskiego uścisku. Otworzył drzwi samochodu i wysiadł z pojazdu. Patrzył tak na nią przez chwilę z góry. Jeśli urosła, nie było to zbyt widoczne.
-Cześć, Dzieciaku.-Powiedział z wyjątkową troską i przyciągnął ją do siebie. Pachniał mieszanką wody toaletowej i dobrego tytoniu.
-Gratulacje z powodu ukończenia liceum.-Powiedział i odsunął się od niej. Smutne, szare oczy dorosłego już mężczyzny wpatrywały się w nią nieprzerwanie. Nie przeszkadzał mu nawet gwar zadowolonych uczniów, który opuszczali szkolne mury z głowami pełnymi pomysłów na spędzenie wakacji.

---

Link do zewnętrznego obrazka
Jeśli masz niższy poziom MN bardzo proszę rzuć mi dwa wyzwania bez zakładu

Link do zewnętrznego obrazka
A więc to on, to naprawdę on. Nie wierzę, wrócił. Zaniemówiłam, to naprawdę mój Jaycuś. Uśmiechnęłam się do niego serdecznie.
-Cześć olbrzymie.
Wyszczerzyłam się tak jak kiedyś, a w moich oczach pojawiły się iskierki radości. Wrócił. Już myślałam, że tego nie zrobi, już wątpiłam. Czułam na sobie dziesiątki spojrzeń znajomych, nikt nie poznaje Jaycusia?
-Kiedy wróciłeś? Masz żonę? Dzieci?
Zaczęłam go wypytywać jak to miałam w zwyczaju. Nie odrywałam jednak od niego wzroku. Nic się nie zmienił.

---

|Ask|Blog|Instagram|

WRÓCIŁAM~~

Link do zewnętrznego obrazka
Przez chwilę stał jak sparaliżowany i nie wiedział co odpowiedzieć. Co siedziało w głowie tej dziewczyny? Naprawdę myślała, że jedną żonę zostawił kilka miesięcy temu a z obecną dzieli majątek i ustala wysokość alimentów dla kolejnego dziecka? Prawda była bowiem zupełnie inna. Kiedy Jayce i Mio przestali się spotykać, żadna kobieta nie pojawiła się w jego życiu na dłużej niż jedną noc i nie zostawiała po sobie nic więcej niż zapach na poduszce.
-Dwa dni temu.-Odpowiedział po dłuższej chwili milczenia ignorując jednocześnie dalszą część pytania.
-Zaprosiłbym Cię do siebie ale po całym mieszkaniu porozwalane są pudła a jedyna rzecz, na której można usiąść to schody...-Rozmowa z Mio przychodziła mu niezwykle łatwo, pomimo,że nie mieli kontaktu przez pół roku. Serce kołaczące w jego piersi dawało o sobie znać i Jayce wydawał się być jedyną zestresowaną osobą w najbliższym otoczeniu.
-Dasz się wyciągnąć na kawę?-Wydukał w końcu chociaż sam miał większą ochotę na zimny browar. Wyczekiwał jej odpowiedzi.

---

Link do zewnętrznego obrazka
Jeśli masz niższy poziom MN bardzo proszę rzuć mi dwa wyzwania bez zakładu

Link do zewnętrznego obrazka
Co on kombinuje i dlaczego ominął odpowiedź na moje pytanie. Dobra, później i tak się dowiem. Kawa? Kawa jest najlepszą rzeczą pod słońcem.
-Jasne.
Kawa jest czymś wspaniałym, w dodatku zaproszenie od niego jest nie do odrzucenia. Dawniej to ja zawsze go zapraszałam a nie on mnie. Cieszę się, że wrócił.
-Dlaczego nie dawałeś oznak życia przez te ponad pół roku?
To było jedno z ważniejszych pytań jakie chciałam mu zadać, a było ich dużo w końcu liczba pytań przełożyła się na czas przez jaki się nie widzieliśmy. Ciekawe czy pamięta nasze licealne czasy? Ja pamiętam je doskonale. Wraz z nim wróciło to dziwne uczucie z początków naszej znajomości. Jeszcze się go nie wyzbyłam?

---

|Ask|Blog|Instagram|

WRÓCIŁAM~~

Link do zewnętrznego obrazka
Zgodziła się. Gdyby odmówiła zabolałoby go to bardziej niż dobrze wymierzony policzek. Uśmiechnął się nieznacznie lecz jego minę mogła zinterpretować równie dobrze jako grymas. Otworzył dla niej drzwi od strony pasażera i pomógł jej wsiąść, starając się ignorować ciekawskie spojrzenia uczniów i nauczycieli, krążących wokół nich niczym sępy zbierające się nad dogorywającym zwierzęciem. Kiedy usiadł przed kierownicą i poczuł chłodne powietrze wypełniające pojazd uspokoił się nieco.
-Naprawdę to do Ciebie nie dotarło?-Zapytał stosunkowo zimnym głosem i wbił w nią spojrzenie.-Myślisz, że gdybym nie wyjechał to stać by mnie było na auto, w którym teraz siedzimy?-Pytanie było bardziej retoryczne a Jayce tak czy siak nie oczekiwał odpowiedzi. Przekręcił kluczyki w stacyjce a auto ruszyło z cichym pomrukiem.
-Nie pisałem, bo gdybym to zrobił nie wytrzymałbym tam choć jednego dnia dłużej.-Powiedział w końcu i włączył jedną z rockowych płyt, która była nieodłączną częścią tego samochodu tak samo jak z resztą zapach dobrych papierosów. Patrzył przed siebie, na drogę. Dobra wymówka, by nie patrzeć jej w oczy.

---

Link do zewnętrznego obrazka
Jeśli masz niższy poziom MN bardzo proszę rzuć mi dwa wyzwania bez zakładu

Link do zewnętrznego obrazka
W samochodzie czuć było papierosami. Gdy usłyszałam muzykę mimowolnie zaczęłam wystukiwać palcem rytm na udzie. Nic się nie zmienił.
-Palisz?
Kolejne pytanie, na które chcę znać odpowiedź. Zapach tytoniu drażni mój układ oddechowy, dlatego też zapach panujący w aucie jest dla mnie nieprzyjemny.
-Dużo się zdarzyło od czasu twojego wyjazdu.
Może nie od samego wyjazdu a od ukończenia przez niego liceum. W sumie tutaj pojęcie dużo jest za małe. Mnóstwo rzeczy się zdarzyło odkąd zniknął. Ciekawe jak mu się żyło za granicą? Czy tam jest lepiej? W sumie to ja nigdzie poza Azję nie wyjechałam, więc nie wiem jak tam jest.
Chyba oboje mamy sporo sobie do opowiedzenia. Spojrzałam na niego. Uporczywie wpatrywał się w drogę, to naprawdę śmiesznie wyglądało.

---

|Ask|Blog|Instagram|

WRÓCIŁAM~~

Link do zewnętrznego obrazka
Jechał w milczeniu, zastanawiając się na co tak naprawdę liczy. Mio ukończyła liceum, ale nie oznaczało to, że swoje dalsze życie w jakimkolwiek stopniu chciała spędzić właśnie z nim. Przecież nie może wtargnąć w jej poukładane życie z butami. Chyba zapomniał o tym, że Mio wcale nie musi podzielać jego uczuć. Może właśnie z tego powodu wydawała się być taka spokojna? Na wspomnienie o papierosach wzruszył tylko ramionami.
-Jeden, czasem dwa dziennie.-Odpowiedział. Mógł rzucić kiedy chciał a przynajmniej tak mu się wydawało. Zapach tytoniu odprężał go i pomagał jako tako funkcjonować.
-Dużo się zdarzyło...-Powtórzył głucho i przełknął tylko ślinę.-Starbucks?-Zapytał widząc kierunkowskazy. Miał ochotę na dobrą kawę na wynos. Nie chciał zostawać w zamkniętym pomieszczeniu, w którym wydawałoby mu się, jakby wszystkie myśli krzyczały, starając się powiedzieć każdemu wokół, a zwłaszcza Mio to, co teraz odczuwał Jayce.

---

Link do zewnętrznego obrazka
Jeśli masz niższy poziom MN bardzo proszę rzuć mi dwa wyzwania bez zakładu

Link do zewnętrznego obrazka
Na pytanie dotyczące miejsca dotyczącego kupna kawy kiwnęłam głową na znak, że może być.
-Tak dużo. Trixy i Patryk skończyli razem tak samo jak Tetsui i Mushi.
Na mojej twarzy pojawił się mały uśmiech. Te dwie parki były urocze.
-A ja wyprowadziłam się od rodziców i znalazłam pracę.
O tym, że w kawiarence, w której muszę paradować w stroju pokojówki nie wspomnę. Nie wiedziałam jakby na to zareagował. Spojrzałam na niego.
-A jak tobie minął pobyt za granicą?
Kolejne pytanie na które chcę poznać odpowiedź. Uśmiechnęłam się lekko jak to miałam w zwyczaju i zaczęłam wpatrywać się w pędzących ludzi i samochody za szybą. Niektórzy wyglądali naprawdę komicznie. Stanęliśmy na światłach. Naprawdę komiczny mężczyzna właśnie przechodził przez pasy. Kapelusz mało co nie spadł mu z głowy w dodatku papiery, które niesie zaraz mu wypadną i but rozwiązany a koszula zapięta nierówno i źle zawiązany krawat. Chwila ja go znam.
-Tata?
Wpatrywałam się w mężczyznę, który teraz zaczął mi machać. O jezu to naprawdę mój ojciec.

---

|Ask|Blog|Instagram|

WRÓCIŁAM~~

Link do zewnętrznego obrazka
Uwierzyłby chyba we wszystko, ale nie w to, że Patryk przekonał do siebie Trixy, więc całą historię skomentował niczym innym jak krótkim, nerwowym śmiechem. Podczas stania na światłach pozwolił sobie na położeni dłoni na kolanach, które chwilę później znów zaciskał na skórzanej kierownicy.
-Wyprowadziłaś się od rodziców? I ja mam uwierzyć, że oni się na to zgodzili i to podczas trwania liceum? Dzisiaj ukończyłaś szkołę a oni dali Ci taki kredyt zaufania?-Zapytał ze zdziwieniem. Poza tym w domu Mio nigdy niczego nie brakowało. Prywatnością też nie musiała się przejmować, bo zazwyczaj zostawała sama w przestronnej posiadłości. Zauważył, że do Mio wymachiwał jej ojciec, o którym tak naprawdę wiedział niewiele. Bywał w domu znacznie rzadziej od rodzicielki dziewczyny.
-Gdybyś zamknęła szyby nie zauważyłby Cię.-Ciemne szyby dobrze chroniły tożsamość ludzi przebywających wewnątrz pojazdu. Zatrzymał się pół ulicy dalej i wyjął kluczyki ze stacyjki.
-Przywitaj się z ojcem jeśli chcesz.-Powiedział wyłączając płytę i zastanawiając się, czy powinien wysiąść z nią, czy też nie. Nie wiedział, czy ojciec Mio nie miał nic przeciwko podejrzanie wyglądającemu, wysokiemu mężczyźnie jeżdżącemu nienajgorszą bryką z jego córeczką.

---

Link do zewnętrznego obrazka
Jeśli masz niższy poziom MN bardzo proszę rzuć mi dwa wyzwania bez zakładu

Link do zewnętrznego obrazka
Nie, ja nie pójdę teraz do niego. Później mu i tak będę musiała tłumaczyć. Nie chcę aby narobił rumoru na ulicy. Zaczęłam machać przecząco głową i rękoma jednocześnie.
-Nie, nie, nie. Pod żadnym pozorem nie teraz, nie w takiej sytuacji.
Poczułam wibrowanie telefonu. SMS od taty. Zrobiłam jednego wielkiego facepalma.
Z koleżanką na zakupy jedziesz? Dobrej zabawy. Twój Tatuś.
Nie będę go wprowadzać głębiej w to co się dzieje, pamiętam jego reakcję jak dowiedział się, że przyjaźnię się z Jaycem. Nie wiadomo co by zrobił gdyby dowiedział się, że to właśnie z nim jadę tym samochodem. Może i wygląda na ciapę i ciamajdę ale w słowach i czynach jest mocny.
Tak tatku, dzięki.
Odpisałam mu i westchnęłam. Schowałam telefon z powrotem do plecaka. Jak dobrze, że on nic nie podejrzewa.
-Tak, mieszkam sama od dwóch miesięcy. Co w tym dziwnego?
Wróciłam do rozmowy z chłopakiem. Nie rozumiem co w tym dziwnego.

---

|Ask|Blog|Instagram|

WRÓCIŁAM~~

Link do zewnętrznego obrazka
Z tego właśnie powodu nie dowierzał w samodzielność Mio. Nie mieszka z rodzicami, pracuje, ale boi się zostać zauważona z Jayce'm. Odwrócił głowę w stronę drzwi samochodowych ukrywając jednocześnie grymas. Wstydziła się? Tak bardzo nie chciała, żeby ktokolwiek ich razem zobaczył? Miała rację, dużo się zmieniło. Za dużo..? Wysiadł z auta i obszedł je spokojnym krokiem. Otworzył drzwi Mio racząc ją bladym uśmiechem. Na nic więcej nie mogła w tej chwili liczyć. Pytanie dziewczyny starał się zignorować, lecz wiedział, że prędzej czy później zapyta raz jeszcze. Do kawiarni mieli kawałek, więc mężczyzna założył najzwyklejsze czarne Wayfarer. Wyraz twarzy Mio zdradzał pewnego rodzaju niepewność i coś jeszcze, ale Jayce nie mógł rozszyfrować co dokładnie gryzło jego towarzyszkę. Westchnął tylko i nie odezwał się ani słowem.

---

Link do zewnętrznego obrazka
Jeśli masz niższy poziom MN bardzo proszę rzuć mi dwa wyzwania bez zakładu

Link do zewnętrznego obrazka
Obraził się? Spojrzałam na niego niepewnie i wysiadłam z samochodu. Rozglądnęłam się po ulicy, taty nie ma. Ufffff.....jak dobrze.
-Nie zrozum tego źle, mój tata po prostu jest jaki jest. Tego nie da się tak łatwo wytłumaczyć po prostu.
Mógł to źle zrozumieć. Nie chodzi o to, że nie chce się z nim pokazać albo coś takiego. Tu chodzi o mojego przewrażliwionego ojca, chybaby zawału dostał jakby nas zobaczył. Zauważyłam, że Jayce nie odpowiedział na moje pytanie.
-Spytam jeszcze raz: Ehem, jak było za granicą?
W końcu to podstawowe pytanie na które chciałam odpowiedzi. Bez tego nie będę mogła zadać reszty pytań. Założyłam rękę na rękę pokazując, że robię się zniecierpliwiona brakiem odpowiedzi Halo, Ziemia do Jayce. Halo?

---

|Ask|Blog|Instagram|

WRÓCIŁAM~~

Link do zewnętrznego obrazka
Zatrzasnął  za nią drzwi i zamknął samochód. Obrócił się w kierunku Starbucks'a i wsunął dłonie do kieszeni spodni. Nie wydawał się być rozmowny a odpowiadanie na dosyć osobiste i trudne pytania Mio nie ułatwiało sytuacji.
-Pracowałem w wielkiej korporacji jako grafik komputerowy. Podratowałem podupadającą firmę. Chwytałem się każdego tłumaczenia i pracowałem chwilę w pizzerii. Robiłem dosłownie wszystko, żeby nie myśleć o T... tym miejscu.-Mało brakowało. Czuł, jak pot spływał mu po czole. Otarł go jednym ruchem i otworzył drzwi kawiarni przed dziewczyną. Przyjemny półmrok i klima charakteryzowały chyba każdą kawiarnię czy knajpę w większości miejsc na świecie. Ruszył w kierunku kasy. Stanęli w nielicznej kolejce. Mężczyzna utkwił spojrzenie w tablicy z menu. Przekrzywił głowę, gdyż ilekroć przychodził w miejsce, w którym coś zamawiał niezależnie od znajomości menu miał problemy z decyzją.
-Bierz co chcesz. Mają też słodkości.-Powiedział posyłając jej ciepły uśmiech. Wspomnienie o jedzeniu babeczek w kuchni Mio zamajaczyło na chwilę w jego głowie.

Spoiler (kliknij, aby zobaczyć)

http://www.starbucks.pl/menu-list To co bierzemy?

---

Link do zewnętrznego obrazka
Jeśli masz niższy poziom MN bardzo proszę rzuć mi dwa wyzwania bez zakładu

Link do zewnętrznego obrazka
Dziwnie się zaciął odpowiadając na moje pytanie, no ale nie zwróciłam no to większej uwagi. Teraz wpatrywałam się w menu. Co by tu wybrać? Stałam chwilę i myślałam nad tym co wybrać. Kurczę, waham się jakby to był najważniejszy wybór w moim życiu. W końcu zdecydowałam.
-Wezmę tylko Iced White Caffè Mocha.
Wskazałam palcem w stronę grafiki kawy którą wybrałam. Z tablicy przeniosłam wzrok na chłopaka, ciekawe co on wybierze? Wpatrywałam się w niego jak w obrazek. W końcu muszę się nacieszyć nim, co nie? Przecież będzie mógł znów wyjechać.
-Może jeszcze muffina czekoladowego. Babeczki dobrze mi się kojarzą.
Uśmiechnęłam się zadziornie i puściłam mu oczko. Ciekawe czy pamięta lukrową bitwę w mojej kuchni. Na samą myśl kąciki moich ust uniosły się dość wysoko. Wbrew pozorom czasy licealne wspominam nawet dobrze.

Ostatnio zmieniony przez Sszyszka (29-03-2014 o 18h56)

---

|Ask|Blog|Instagram|

WRÓCIŁAM~~

Link do zewnętrznego obrazka
Stali w kolejce przez krótką chwilę, która w porównaniu z sześcioma miesiącami nie miała żadnego znaczenia. Kiedy podeszli do kasy zdał sobie sprawę z tego, że nie pomyślał co tak naprawdę chce kupić. Podrapał się po karku i z niepewnym uśmiechem złożył zamówienie.
-Iced White Caffè Mocha dla Mio i Iced Vanilla Latte dla Jayce'a. Obie na wynos.-Powiedział podając mężczyźnie wcześniej wyjęte ze skórzanego portfela pieniądze wraz z niewielkim napiwkiem.
-Do tego muffin czekoladowy i jagodowy.-Powiedział i spojrzał na dziewczynę, która zadawała się pamiętać wydarzenia z przeszłości. Podziękował i zwolnił miejsce w kolejce. Za chwilę odczytają ich imiona i podadzą podpisane kubki.
-Może zostaniemy w środku do momentu kiedy zjemy babeczki? Potem możemy się przejść albo po prostu odwiozę Cię do domu.-Zaproponował i nie czekając na odpowiedź ruszył w stronę wolnego sektora bez rozkrzyczanych nastolatek.
-Pasuje?-Spytał z cieniem uśmiechu na ustach. Jeszcze 3 dni temu znajdował się na drugim końcu świata a teraz mógł z nią spokojnie wypić kawę...

---

Link do zewnętrznego obrazka
Jeśli masz niższy poziom MN bardzo proszę rzuć mi dwa wyzwania bez zakładu

Link do zewnętrznego obrazka
Dreptałam za nim powoli, uważając na to aby się o nic nie potknąć. Usiadłam przy wolnym stoliku w cieniu.
-Wiesz co, tęskniłam przez ten cały czas. Nie miałam z kim normalnie porozmawiać, nie miałam kogo brudzić lukrem ani kogo odwozić do domu.
Zaśmiałam się cicho. Wspomnienia wróciły, miłe wspomnienia oczywiście. Wróciła też garstka uczuć z przeszłości. Nie mogę rozszyfrować jednego-dziwnego uczucia w brzuchu. Dość miłe uczucie.
-Wpadłam na pomysł gdzie możemy pojechać później. Pamiętasz tą huśtawkę?
Wtedy też towarzyszyło mi to uczucie. To był też pierwszy mój raz kiedy byłam w takim miejscu. Same miłe wspomnienia.

---

|Ask|Blog|Instagram|

WRÓCIŁAM~~

Link do zewnętrznego obrazka
Usiadł na przeciwko dziewczyny i podparł się łokciami o stolik, na którym znajdowały się serwetki i menu. Kiedy dziewczyna wspomniała o przeszłości poczuł ukłucie w sercu. Więc jednak nie zapomniała... Pamiętała przez cały czas. Przez chwilę stracił kontrolę nad mimiką twarzy więc niewątpliwie wyglądał komicznie.
-Ja też tęskniłem. Wiesz o tym, że nie chciałem wyjeżdżać...-Nie należał do wylewnych osób, jednak musiał dać upust emocjom.
-Cieszę się, że...-Nie zdążył dokończyć. Po sali rozszedł się zachrypnięty głos wykrzykujący ich imiona.
-Kawa gotowa. Ile słodzisz? Trzcinowy czy biały? Cynamon, bita śmietana?-Starbucks był wart swojej ceny. Uwielbiał stanowisko przy którym słodzić kawę można było do oporu. Powoli wstał od stołu. Skorzystał z okazji na przyglądanie się jej.

Ostatnio zmieniony przez Sniezyczka (29-03-2014 o 19h42)

---

Link do zewnętrznego obrazka
Jeśli masz niższy poziom MN bardzo proszę rzuć mi dwa wyzwania bez zakładu

Link do zewnętrznego obrazka
Gdy usłyszałam swoje imię lekko zadrżałam. Jak można je wypowiadać bez żadnego uczucia? Usłyszałam pytanie Jaycusia.
-Łyżeczkę białego, poproszę z bitą śmietaną.
Powiedziałam z uśmiechem na twarzy i wstałam. Zaraz i znalazłam się obok niego. Musieliśmy wyglądać śmiesznie-on wysoki i cały na czarno, ja niziutka i w mundurku szkolnym. Zupełne przeciwieństwa. Tym co nas łączyło były tylko czarne włosy i szare oczy. Po za tym w naszym wyglądzie nie dało się znaleźć żadnych innych podobieństw. Nawet nasze charaktery wydawały się być różne. To niesamowite, że tak łatwo przychodzi nam rozmowa i, że się dogadaliśmy.
-Nic się nie zmieniłeś.
Na mojej twarzy znów pojawił się uśmiech, delikatny uśmiech. Ciekawe czy zauważył, że urosłam o te 2 cm. W końcu urosłam a to jest raczej plusem, zawsze narzekał na to, że jestem Krasnal. 2 cm to przecież sukces.

---

|Ask|Blog|Instagram|

WRÓCIŁAM~~

Link do zewnętrznego obrazka
Zdziwił się nieco, że poszła razem z nim, Chciał ją wyręczyć, ale skoro nie mogła się nacieszyć jego widokiem-nie protestował. Zauważył, że przygląda się mu bacznie i zaśmiał się w głos.
-Ludzie patrząc na nas zastanawiają się pewnie, czy jestem Twoim sponsorem.-Powiedział odbierając kubek z napisem "Mio", na którym litera "o" była wrysowana w brzuszek kota i drugi z własnym imieniem bez zbędnych ornamentów. Nie podał jej kubka z obawy, że poparzy się lub nie daj boże wyleje zawartość kubka na siebie.
-Weźmiesz muffiny?-Spytał wskazując słodkości leżące na ladzie i postawił kawy obok cukiernic. Otworzył swój  kubek i wsypał do niego dwie łyżki cukru trzcinowego i szczyptę cynamonu.
-Ty też się nie zmieniłaś.-Powiedział z uśmiechem podczas zamykania pokrywki. Dobrze wiedział,że nie mówił prawdy ale starał się nie zawieszać spojrzenia na jej biuście.

---

Link do zewnętrznego obrazka
Jeśli masz niższy poziom MN bardzo proszę rzuć mi dwa wyzwania bez zakładu