Emma:
Od razu Emma poznała ten wzrok na twarzy Johna. To był wzrok co za idiotka.Nagle nabrały się jej łzy do oczu.
-Nie jestem idiotką!-Krzyknęła wybiegając z klasy płacząc do Johna.-Nie jestem!
Znała dobrze ten wzrok bo tak każdy patrzył na nią w podstawówce i w gimnazjum.Wbiegła do łazienki i zaczęła krzyczeć potem oparła się o ścianę i zaczęła płakać.
Karol:
-Co ty jej zrobiłeś?-Zapytał zaniepokojony Johna
Chwile się nie odzywał potem zauważył siedzącą przednim Clarice. Chyba jako jedyny z osób z klasy z nią rozmawiał.
Emma:
-Ja nie jestem idiotką.-Mówiła do siebie po ciuchu.- Nie jestem.
Po około 20 minutach wróciła do klasy. Nie patrzyła się do tyłu gdzie siedziała "Zakochana parka" po prostu próbowała powstrzymać płacz.   

Ostatnio zmieniony przez Ali35 (24-03-2014 o 20h59)

Jessy

Szczerze mówiąc, inaczej sobie wyobrażałam moją pierwszą lekcję przyrody w tej szkole. Jakaś parka z tyłu zaczeła się obściskikiwać i całować. A ja myślałam, że miłość od pierwszego wejrzenia jest tylko w bajkach. Usiadłam w trzeciej ławce, pod oknem. Adam Weaslay wszedł niespodziewanie i oznajmił, że jutro jest ognisko. Ucieszyłam się. Nagle jakaś dziewczyna, chyba się nazywa Emma wybiegła z klasy z płaczem. Wróciła do ławki po dwudziestu minutach. Po lekcji podeszłam do niej.
- Słuchaj, jeśli chcesz przepisać ode mnie to, co było na lekcji pod twoją... chm.. nieobecność, to służę pomocą.

Ostatnio zmieniony przez Pauline6 (25-03-2014 o 16h13)

Link do zewnętrznego obrazka

Clarice poczuła jak mały papierek odbija się od jej dłoni. Spojrzała na zwiniętą karteczkę w kulkę. Rozwinęła ją i przeczytała treść. Odwróciła trochę głowę, żeby jeszcze raz zobaczyć Izumiego. Wzięła do ręki długopis i zaczęła skrobać coś na kartce.
"Nie, ale nie spotykam się z nieznajomymi."
Zaczęła zwijać kartę. Długo ją trzymała, zanim położyła ją na ławce chłopaka. Ale w końcu to zrobiła. Znów rozłożyła się w ławce.
Jak usłyszała te słodkie słówka to ją zemdliło. Zero szacunku dla nauczyciela. Ona jakiś tam miała, biorąc pod uwagę, że pisała liściki.

Link do zewnętrznego obrazka

Kątem oka obserwowałem tą parkę i szacowałem, ile minie dni zanim z sobą zerwą. Wtedy zauważyłem ruch i rękę dziewczyny kładącą kartkę koło mojej dłoni. Wziąłem ją do ręki i rozwinąłem. Zajęło mi chwilę znalezienie odpowiedniej odpowiedzi i w końcu sięgnąłem po długopis.
"Więc może warto jest się poznać?"
Co nam szkodzi? Prawdopodobnie będziemy w jednej klasie przez trzy lata, a zapewne żadne z nas nie chciałoby żyć na jej marginesie.
Zacząłem ją składać w model origami żurawia treścią wewnątrz niego. Dla ciekawskich, jeśli pociągnęło się za jego ogon, trzymając go za część brzuszno-szyjną, jego skrzydła ruszały się w górę i w dół jakby latały. Toteż w takiej formie, liścik do niej "podleciał".
Wyłożyłem się na krześle, ręce splatając na karku.
Przewróciłem oczami słysząc tą ćwierkającą parkę. Niech się miziają, ale nie tak, aby słyszała to ta klasa, i jeszcze z nami sąsiadująca.

-Dzięki chyba jesteś jako jedyna dla mnie miła.-Powiedziała ocierając oczy.-Ja sę nie rozpłakałam dlatego że oni się całowali tylko z powodu znanego wzroku Od chłopaka Wzrok:"Jesteś idiotką" znam go od podstawówki:(.
Wystarczy kogoś poznać i się na nim zawiedziesz. Emma wiedziała że to może się stać ale nigdy się nie pogodzi z tym że jest roztrzepana.
Karol:
Co sie odwrócił zobaczyła zakochaną parkę albo się całowali albo coś flirotwali albo niewiem...
-Boże! Zróbcie to polekcjiach a nie tu!
Nagle wchodzi Pan Adam.
Adam.W:
-Z tym ogniskiem.-Zaczął mówić i nagle wszyscy zaciekawieni.-Zakochani całusy po lekcjach. A w temacie ogniska to przychodzicie na równo 9.00 i kończymy o 18.00.  Niemartcie się wszystko jest OK!-Powiedział uśmiechnięty jak zwykle.<:
Patrzył na całą klasę. Jedni całowali się , jedna powtrzymywała łzy, inny patrzył się w okno. Po chwili wyszedł.

Link do zewnętrznego obrazka

Dziewczyna spojrzała na żurawia, który skończył swój lot na jej ławce. Musiałą przyznać, że był pięknie wykonany i to w krótkim czasie. Aż szkoda było go niszczyć, no ale inaczej by się nie dowiedziała co Izumi do niej napisał.
Przeczytała wiadomość i uśmiech wpłynął na jej twarz.
"Nudzi Ci się, że ze mną rozmawiasz? Piękny żuraw."
Jako, iż Clar nie potrafiła zrobić czegoś na wzór ptaka, zwinęła papierek w kulkę i położyła na ławce chłopaka.

Link do zewnętrznego obrazka

Uśmiechnąłem się, widząc że dziewczyna zaczęła coś pisać - sądząc po jej postawie oraz dźwięku jaki do mnie dochodził. Do tego uprzednio oglądając żurawia. Po chwili podała mi papier złożony w kulkę. Natychmiast ją rozwinąłem, z niecierpliwością chcąc przeczytać jej zawartość. Kąciki moich ust uniosły się. Sięgnąłem po długopis.
"Nie. Chciałem Cię poznać. A z tego co zdążyłem się zorientować, jesteś chyba jedną z nielicznych osób w tej klasie kogo z chęcią poznałbym bliżej.
PS: Dzięki."
Tak, jedną z nielicznych. Aluzja chyba bardzo zrozumiała. Doszły do moich uszu jakieś chichoty i "kissnięcia". Rzygam tęczą. Uważając aby tą tęczą nie ubrudzić kartki, złożyłem ją, ale teraz w formę motyla. Zajęło mi to trochę czasu, ale w końcu poleciał do niej z moją odpowiedzią.

Ostatnio zmieniony przez Ragnarei (24-03-2014 o 21h44)

Link do zewnętrznego obrazka

Boże, jeszcze zwraca na siebie uwagę. A ten Korolcia, czy jak mu tam pyszczy. Zakręceni. Jest idiotką, powinna o tym wiedzieć, ale cóż.
- Co zrobiłem? Ja powiedziałem prawdę, lubisz kłamać? Ja nie. - powiedziałem sztywno i go szturchnąłem. - Jestem za spotkaniem po lekcjach, umówimy się przed szkołą, ok? - odwróciłem się do piękności nad pięknościami. Słodziak! ;3

Jessy

- Nie ma za co, Emma - odparłam. - I nie martw się - w moim słowniku nie ma słowa "idiotka" - podałam jej zeszyt.
Wzięłam brudnopis i zapisałam sobie informację o ognisku. Ponieważ panował istny cyrk (obściskująca się parka, druga pisząca ze sobą, reszta rozmawiająca - to raczej nie jest typowa lekcja, nie?) zadzwoniłam do mojej siostry. Ona też chyba miała lekcję, tyle, że chodziła na studia. Znając ją, za raz odbierze.
- Halo?
Nie myliłam się.
- Cześć Lilka.
- Dobrze wiesz, że od szóstego roku życia nie nawidzę, gdy tak sie do mnie mówi.   
- Wiem - odparłam z uśmieszkiem. - Dlaczego mi nie powiedziałaś o ochroniarzach?
- Niespodzianka - zaśmiała się moja siostra po drugiej stronie telefonu. - Chciałam, abyś chodziła do tego liceum, a ta informacja, znając ciebie, zniecheciłaby cię do niego.
- Strzał w dziesiatkę - mruknełam. - To na razie.
- Pa.
Wyłączyłam komórkę. Jej, ale tu było głośno. Muszę jakoś dotrwać do końca lekcji.

Ostatnio zmieniony przez Pauline6 (25-03-2014 o 14h45)

Karol:
-Nie lobię kłamać ale widać że dziewczyna jest wrażliwa.- Powiedział-Nie oceniaj książki po okładce.;/ Jest trochę roztrzepana ale nic.
Widział wzrok Johna ale nie chciał się odzywać bo powiedział by coś za dużo i nie warto by było. Zaraz zobaczył jak John i Vici się całowali.
-Macie zero szacunku dla nauczyciela!-Krzykną patrząc na nich z obrzydzeniem.
Emma:
Nauczyłam się że niewarto czasami wierzyć ludziom.
-Jesteście...-Nie dokończyła po wszedł nauczyciel.
Adam.W
-No więc tak...-Zaczoł mówić-Zapomniałem wam powiedzieć że jestem waszym wychowawcą a następna lekcja to wychowawcza:)
Za około 5min był dzwonek.Wszyscy wyszli z klasy.
Karol:
-Clarice!-Kczykną-Czekaj! Widziałaś napewno co było laekcji. Zero szacunku dla nauczyciela. A wogóle idziesz na jutrzejsze ognisko?.
CZekał na odpowiedz dziewczyny.

Emma chciała zadać jakieś pytanie.  Nie jestem pewna, czy do mnie, ale nie dokończyła, bo wszedł nauczyciel Adam Weaslay, który jak się okazało był naszym wychowawcą. Mam nadzieję, że na lekcji wychowawczej, która ma być nastepna, doprowadzi moją nową klasę do porządku. Jeśli wszystkie lekcje będą takie jak ta, to chyba zwarjuję! Westcnęłam. Wzięłam książki i poszłam do mojej szafki. Ile to mamy jeszcze lekcji? Nie była pewna. Wzięłam bluzę i wyszłam na dwór.

Emma:
-Wszystko słyszałam niejestem dzieckiem-Powiedziała z pogardą-Wzrok Johna na lekcji był mi bardzo znany to był wzrok jesteś idiotką. Tak to był ten wzrok zrujnowałamm sobie moim chrakterkim podstawówke i gimnazuj.>: Ja przynajmnie mam trochę szacunku dla nauczyciela a niejak wy tylko się całowaliście.
Wreszcie odważyłam się komuś wygarnąć. nie wszystko co onich myśle tylko trochę powiedziałam nawet nie połowy bo połowa w mojej głowie o nich zdań to przekleństwa.

Jessy

Kątem oka zobaczyłam "zakochaną parkę" i Emmę. Byłam za daleko, aby usłyszeć słowa, ale od razu było widać, że coś się szykuje. Pierwszy dzień i już konflikty? Westchnęłam. Mam nadzieję, że wszystko się ułoży. Powoli odeszłam.

Jessy

Poszłam tam gdzie mieliśmy mieć wychowawczą.. Była tam już dziewczyna z mojej klasy.
-Cześć - powiedziałam. Oparłam się o ścianę. - Ale wszyscy są zakręceni, nie? A tak wogóle jestem Jessy.

Ostatnio zmieniony przez Pauline6 (25-03-2014 o 15h39)

Jessy

Uśmiechnęłam się do siebie. Przypomniałam sobie poprzednią lekcję. Nie ma co, Victoria i ten chłopak (chyba się nazywa John) gruchali jak dwa gołębie.
Kątem oka zauważyłam dziewczynę. Zdecydowanie była najcichszą z klasy. Ponieważ gadanie o chłopakach mnie nie pociąga, podeszłam do niej.
- Cześć - powiedziałam. - Jestem Jessy. A ty?

Ostatnio zmieniony przez Pauline6 (25-03-2014 o 16h35)

Emma:
-Cześć jestem Emma a ty to chyba Maggie?-Zapytała spokojnie
Chciała się zaprzyjaźnić z jakąś dziewczyną bo na razie nic jej nie wychodziło.Czekała na odpowiedź.
-Wcześniej widziałam że czytałaś baśnie Japońskie.-Powiedziała-Ja też kiedyś je czytałam wujek mi je przywiózł bo był akurat w Japonii.