Eithen River

Cait poprowadziła nas do sali, a po drodze spotkaliśmy Rosie i Lunę. Przytuliłem najpierw ognistowłosą, a potem dosłownie się do drugiej gryfonki przykleiłem. Mój ulubiony miś w całym Hogwarcie!
- Zielarstwo to zło! - jęknąłem, znów się wtulając w jej klatkę piersiową. Tss, i nadal nie wiem czemu ona jest taka mięciusia. - Nie chcę na nie iść... Musimy? - spytałem z nadzieją, że jednak jest inaczej. Żyję tylko dlatego, że chcę iść na transmutacje. Innych powodów naprawdę nie warto szukać. Chyba, że to tulenie Rosie i innych, ale jej głównie.


nie przeszkadza mi, że piszecie  z innych kont, ale dziwnie się z tym czuje :-:'
Na twoje konto zapisać tą postać, Emi?

---

Link do zewnętrznego obrazka

Luna Koichi

Kiedy doszłam z Rosalie, do ogrodu czy tam czegoś innego. A zresztą nie ważne! Zauważyłam już innych, Cait, Eithen'a i chyba był Maxwell. Nie jestem pewna. Po chwili zauważyłam że Eithen, biegnie z otwartymi rękoma do mnie żeby mnie przytulić. Zaśmiałam się z niego bo to śmiesznie wyglądało. Potem przerzucił się na Rosalie, skacze z kwiatka na kwiatek. Nudziło mi się, więc zaczęłam iść tam gdzie są drapieżne rośliny. Rzuciłam czar, a się uspokoił wzięłam jedną część rośliny i podeszłam do Eithen'a i Rosalie. Potem zaczęłam trzymać roślinę, a ta roślina zawinęła się na moim ręku. Śmiesznie to wyglądało i zaczęłam z samej siebie się śmiać że, mam roślinną rękę.
- Chcecie roślinkę? Ona połączy wasze ręce i Eithen nie będzie musiał Cię opuszczać Rosalie. Będzie mógł cały czas się do Ciebie przytulać! - Powiedziałam z jednym tchem w ustać, zaśmiałam się i pokazałam im tą roślinkę.
Szczerze, tak to przywiąże że nie będą mogli się opuścić. To nie jest okrutne, lecz śmieszne bo widok roślinki jest przyjemny..

*Też się dziwnie czuję że piszę, na tym koncie mojej koleżanki. ;/
Tak, zapisz moje konto, nie te. Bo zrobię na tym koncie, KP. Potem będę pisała na tym koncie, a potem na swoim. Tylko trzeba czekać do końca bana. >.<*

Eithen River

Popatrzyłem na roślinkę, a potem na Lunę. Cóż, nawet nie wiedziałem co to, a wolałem raczej nie ryzykować. Prędzej rzucę zaklęcie przylepca. Jest strasznie trudne do zdjęcia~! Choć w sumie, czemu nie...
- Ale to nie diabelskie sidła? - spytałem rozbawiony. Nie chciałabym tej rośliny nawet spotkać. Umarłbym szybciej, niż bym sobie przypomniał co powinienem w takiej sytuacji zrobić. To zawsze jest taka pocieszająca perspektywa... - Rosie, co ty na tą roślinkę? - spytałem, robiąc do niej słodkie oczka. Ha! Będę mógł z nią wszędzie chodzić! I nikt nas nie rozdzieli~. - Nie będę musiał puszczać misia... - mruknąłem rozmarzony, na samą taką perspektywę.

---

Link do zewnętrznego obrazka

Luna Koichi

Śmiałam się przez dłuższą chwilę, że mam roślinkę. Nie no śmiesznie, wygląda to jak mam tą roślinkę na ręce. Po chwili usłyszałam, pytanie Eithen'a czy to przypadkiem diabelskie sidła. Złapałam roślinkę i zdjęłam ją z ręki, nie bo wtedy by się dłużej trzymała. Dużo czytałam o tych roślinach, jak się przywiążą do twojej ręki, to ciężko potem je zdjąć a tą się da zdjąć.
- Nie to nie diabelskie sidła, raczej by się trzymała mocniej na ręce. A ją bez trudu można zdjąć z ręki. - Powiedziałam, trzymając tą roślinkę w ręce.
Potem znowu się zawiązała na mojej ręce, ale zdejmowałam ją bez trudu więc jest dobrze. Patrzyłam się na Eithen'a, chyba się chce zgodzić ale nie wiadomo co z Rosalie. A może ona, nie chce? Zależy to od niej.

Eithen River

Fruwokwiat? Chyba mama to coś hodowała w piwnicy. Tak dla nieprzyjemnych gości w razie czego. To się nazywa miła roślinka. Ale nigdy tam nie chodziłem, więc nawet nie wiedziałem jak wygląda. Nie interesowało mnie to, póki co.
- Mogę? - spytałem uradowany, po czym ucałowałem Rosie w policzek. Ha, mój miś, nie oddam nikomu. I ona jest taka mięciusia~! - Ale i tak to 'coś' może nas oplątać, prawda? - zapytałem, uśmiechając się figlarnie do niej. Będzie zabawnie, no! Tylko niech ktoś to uwieczni na zdjęciu... Wyślę rodzicom kopie.

*wracamy do zagadki jej dziwnej miękkości xD*

---

Link do zewnętrznego obrazka

Luna Koichi

Usłyszałam że się zgodzili, ucieszyłam się na tą wiadomość. Zdjęłam roślinkę z swojej ręki i trzymałam ją potem ręką. Patrzyłam się, na nich z takim śmiechem na twarzy! Szok! Zaczęłam podchodzić do nich i trzymałam w górze roślinkę.
- Złapcie się za ręce. - Powiedziałam z mniejszym entuzjazmem.
Kiedy złapali się za ręce to położyłam roślinkę, a ona się zaplotła. Teraz to nie mogli od siebie zrobić jeden krok, wszędzie razem siedzą potem razem idą. A potem wszystko robią razem! Zaczęłam się śmiać, bo roślinka zaplotła się i teraz nie mogą się opuścić. Rosalie, pewnie nie będzie zbytnio zadowolona, ale Eithen, będzie zadowolony bo ma swego misia koło siebie.
- No to teraz musicie wszędzie być koło siebie... - Powiedziałam śmiejąc się.
Usłyszałam dzwonek i poszłam tam gdzie miały, się zacząć kolejne lekcje. Czułam się jak w niebie!

Maxwell Fox

Postanowiłem pójść do pokoju trofeów. Tam zawsze panował spokój i cisza.
Usiadłem pod ścianą i otworzyłem książkę. Zajrzałem w głąb siebie. Przez całą godzinę udało mi się dwa razy zobaczyć postać lisa. Nic więcej. Ale to i tak sukces. Wcześniej był to tylko niewyraźny kształt ukryty za mgłą. Mój humor zdecydowanie się poprawił. 
Zadowolony z siebie poszedłem jeszcze do Sowiarni. Tam czekała na mnie płomykówka...
Z trudem powstrzymywałem uśmiech. W zaciśniętej dłoni trzymałem karteczkę zapisaną pochyłym pismem. Gdybym mógł, skakałbym z radości.
Lekcja się skończyła, więc wyszedłem z zamku w stronę Zakazanego Lasu, gdzie za chwilę miała się zacząć Opieka nad Magicznymi Stworzeniami.

Judy Angel

Zaraz miała się zacząć kolejna lekcja. Z uśmiechem przyglądałam się mijanym uczniom. Mimo, ze pracuję w tej szkole dopiero trzeci rok, czuję się tu jak w domu. Ah...
Chwileczkę... teraz zajęcia z szóstoklasistami, tak?
Gdy byłam już przy Zakazanym Lesie zauważyłem, że kilkoro uczniów już jest. Poczekałam, aż zejdą się wszyscy i zaczęłam.
- Uwaga, dzisiaj zajmiemy się Testralami.
powiedziałam o nich kilka słów, po czy zadałam pytanie, kto je widzi. Kilka osób podniosło ręce, a inni popatrzyli ze zdziwieniem.
- Testrale może zobaczyć ktoś, kto był świadkiem czyjeś śmierci - podeszłam do jednego i go pogłaskałam. Uwielbiam te stworzenia.

Ostatnio zmieniony przez Alexanda (28-09-2013 o 15h04)

---

Widocznie wszystkich nas skonfundowało, ale żyjmy dalej. *czyli stołkiem wszystko w łeb, jak moja przeróbka Hobbita*

Eithen River

Zielarstwo szybko mi minęło i nic nawet nie zmieniło mojego dobrego nastroju. I wszędzie chodziłem z Rosie, bo już nawet nauczyciel nie chciał nam uwagi zwracać. Biedak, kiedyś z nami zwariuje.
Poszliśmy na opiekę, na której mieliśmy omawiać testrale. Nauczycielka zaczęła mówić, a ja patrzyłem znudzony. Świetnie, i tak ich nie widze. Cóż, nawet podczas wojny niewielu uczniów je widziało, więc co się dziwić.
- Rosieeee... Widzisz je? - spytałem jej cicho, zaciekawiony.

---

Link do zewnętrznego obrazka

Luna Koichi

Zadzwonił dzwonek na lekcje zielarstwa. Weszłam i zaczęłam słuchać pani. Czyżby a może wypuszczałam drugim uchem? Zaśmiałam się w duchu, potem mieliśmy coś robić. Nauczyciel zaczął nam pokazywać to, a my powtarzaliśmy. No tak za pierwszym razem, mi to nie wyszło. Skrzywiłam minę bo byłam nie zadowolona, z siebie że mi nie wychodzi. Po drugim razem się skupiłam i mi wyszło. Ucieszyłam się z tego, potem nauczyciel coś zaczął gadać do dzwonka. Wtedy właśnie zadzwonił dzwonek, wyszłam i zaczęłam iść tam gdzie miały być zajęcia opieki nad magicznymi stworzeniami. Kiedy doszłam były już lekcje, nie spóźniłam się. Mieliśmy dziś omawiać testrale. Tylko dziwnym trafem je widziałam. Dlaczego? Może widziałam czyjąś śmierć? Nagle coś wyjęłam z kieszeni, był to pamiętnik. Schowałam go do tej samej kieszeni i zaczęłam się przyglądać stworzeniom. Kogo widziałam śmierć? Moi rodzice nic mi nie powiedzieli! Może ten pamiętnik coś mi powie..

Jednak zrobię, nową wiadomość z KP. xd

Ostatnio zmieniony przez Loliq (29-09-2013 o 20h44)

Judy Angel

- Rosalie, możesz tu podejść? - może wzrok mnie czasami zawodzi, ale słuch mam bardzo dobry.
- Nie bój się, nic ci nie zrobią - szepnęłam do niej i zachęciłam do pogłaskania jednego. Potem zwróciłam się do reszty klasy.
- Testrale są przez     niektórych uznawane za omen śmierci. Są płochliwe i łagodne. Żywią się mięsem. Niech każdy weźmie kawałek i wyciągnie rękę przed siebie - po chwili mięso zniknęło.
- Dobrze, na zatydzień macie napisać półtorej stopy o zwyczajach i występowaniu Testrali. A teraz zmykajcie.

---

Kaguya Rain



Imię | Kaguya
Nazwisko | Rain
Godność | Kaguya Rain
Ksywki | Kag, Kagu, Kaguy
Wiek | 25 lat
Data Urodzenia | 22 czerwiec
Miejsce Urodzenia | Dundee, Szkocja
Znak Zodiaku | Rak
Płeć | Kobieta
Orientacja | Hetero
Grupa Krwi | 0Rh-
Status Społeczny | Wolna



Charakter | Kaguya, to bardzo miła i wymagająca nauczycielka. U niej miła pozycja, to pomoc, a nawet czasami szczerość. Potrzebujesz pomocy ona Ci pomoże, szczera jest dla osób które mówią prawdę. Jest wymagająca, każdemu każe uczyć się na kolejną lekcję, bo może Cię przepytać a jeśli już uczeń/uczennica nie umie to jest bardzo źle. Na co dzień na jej twarzy maluje się uśmiech, często gniew bo jak ktoś ją z lekka zdenerwuje to od razu ma zły dzień. Kaguya, potrafi być łagodna może Ci nic nie zrobić, jeśli będziesz dobry i grzeczny a jeśli nie to odwrotnie się stanie. Ty na tym stracisz, ona na tym zarobi.
Dom | Revenclaw
Przedmiot | Obrona przed czarną magią (Opiekuna Revenclaw'u)
Różdżka | Morska lilia, włókno z czarnej orchidei, 13 cala
Czystość Krwi | 100%
Zainteresowania | Czary, książki, uczenie uczniów/uczennic, różdżki



Wygląd | Kaguya, ma długie brązowe włosy. Jej oczy są koloru szarego. Na plecach, ma tatuaż czarnej orchidei to podkreśla jej charakter i wygląd. Ma jasną karnację skóry. Ma mały nosek i jasno różowe usta. Jej sylwetka jest szczupła i zgrabna, a jej wzrost jest wysoki. Jej waga nie jest za bardzo przytyła, ani za bardzo chuda, jest w sam raz na nią.
Lubi |
•    Miłe słowa
•    Dobrych i pilnych uczniów
•    Się uśmiechać
•    Słuchać prawdę
•    Pomagać uczniom i uczennicom
Nie Lubi |
•    Być okłamywana
•    Niepilnych i złych uczniów
•    Chaosu w klasie
•    Krzyczących osób
•    Przemądrzałych osób, które nie znają tej rzeczy
Zalety |
•    Miła
•    Spokojna
•    Powtarza trudne rzeczy
•    Pomocna
•    Uśmiech na twarzy
Wady |
•    Wymagająca
•    Nie miła
•    Niecierpliwa
•    Kłótliwa
•    Gniew na twarzy
Ciekawostki |
•    Zawsze jest przygotowana do swoich zajęć
•    Nie zapomina o leniwych uczniach
•    Zawsze coś ma na głowie
•    Karci osoby które na przerwie się śmieją, zamiast iść pod salę
•    Chodzi po korytarzach, czasami zamyślona



Wzrost | 190 cm
Waga | 59 kg
Kolor Oczu | Szary
Kolor Włosów | Brązowy
Długość Włosów | Dość długie

Ostatnio zmieniony przez Loliq (30-09-2013 o 17h43)

Eithen River

Poczułem się przez chwilę tak, jakby wszyscy zapomnieli o moim istnieniu, mimo iż z Rosalie byłem związany. Wywróciłem oczami, nie myśląc o tym. W każdym razie teraz powinien być obiad, więc będzie ciekawie. Chyba, że jakaś zła dusza spróbuje mnie odciągnąć od misia.
- Zgłodniałem~! - jęknąłem, opierając głowę na ramieniu dziewczyny i robiąc do niej maślane oczka. Prośba oczywista, w moim mniemaniu. Chciałem iść na obiad, ewentualnie do kuchni. - Choć na obiad... Usiądę obok ciebie. - dodałem szczęśliwie, znów się do niej przytulając. Puściłem ją i zarzuciłem sobie torbę na ramie, uśmiechając się szeroko.

Damon Moon

Wielkim szczęściem dwie lekcje miałem wolne i zdąrzyłem odpocząć. Oraz się 'podchmielić' od ilości wypitego alkoholu. Cóż, i tak nikt uwagi nie zwróci, a ja się zdąrze ogarnąć przed lekcją z szóstym rokiem. A potem czwartym... Ah, kto układał te plany? Pierwszy dzień po świętach, a tu taki wspaniały plan, że chcesz się powiesić.
Wyszedłem z pokoju nauczycielskie w swej zwykłej, złej postawie. W wielkiej sali usiadłem na tym samym miejscu co zwykle - po prawej stronie dyrektorki i zacząłem jeść. Powoli schodzili się uczniowie, a salę ogarniał nieprzyjemny gwar rozmów. Szkoda, że za to nie mogę im za to punktów odejmować...

---

Link do zewnętrznego obrazka

Judy Angel

Dotarłam do Wielkiej Sali. Nareszcie! Zajęłam miejsce obok Damona, zresztą jak zwykle.
- Witam pana - przywitałam się z nim. Po chwili wyczułam zapach alkoholu. Ah... Czyli pierwszy dzień musi być dla niego ciężki. Ja tam lubię pracować z młodzieżą. Zwłaszcza na świeżym powietrzu.
- Jakieś plany na wieczór? - zapytałam przechylając swój puchar z sokiem dyniowym. Co by tu dzisiaj zjeść?

Maxwell Fox

Podszedłem do Eithena i zwróciłem mu książkę. Ah... Testrale. Te stworzenia mnie fascynują. Chociaż kiedyś się ich bałem.
Wciąż szczęśliwy, ściskając skrawek pergaminu w ręce ruszyłem w kierunku Wielkiej Sali.Po drodze spotykałem zdziwione spojrzenia innych uczniów. Czyżbym miał coś na twarzy? Przejechałem po niej dłonią. Nie... Ja tylko się uśmiecham. Po raz pierwszy od... dawna.
Usiadłem przy stole Krukonów i zacząłem jeść. Trzeba się wzmocnić przed Transmutacją.

---

Kaguya Rain

Zaczęłam iść do wielkiej sali, weszłam chyba trochę z opóźnieniem. Znaczy było połowę osób, usiadłam koło Sophie. Spokojnie patrzyłam się na każdego. Czy tak na prawdę, coś mi tu przeszkadza? Spojrzałam kątem oka na Sophie.
- Jak tam na lekcjach? - Spytałam się uśmiechając się lekko.
Dzisiaj zbytnio nie jestem w nastroju, tak można o mnie powiedzieć. Spojrzałam się na zegar, a potem na stół. Skierowałam wzrok, na Sophie a potem na swoje dłonie.

Luna Kochi

Skończyła się lekcja opieki nad magicznymi zwierzętami. Miałam iść do sali od transmutacji, ale Cait mnie zaczepiła. Spytała się czy pójdę z nią na obiad, jasne też czuje jakieś burczenie w brzuchu.
- Jasne, to chodźmy na ten obiad. - Powiedziałam z malutkim uśmiechem na twarzy.
Zaczęłam z nią iść, na obiad. Po chwili wyjęłam ten pamiętnik i zauważyłam na okładce napis, własność: 'Caroline Koichi', czyżby to był ktoś z mojej rodziny? Otworzyłam pamiętnik, tu były wszystkie wypisane zdarzenia i sekrety. Tak otworzyłam że mi wypadło, na takiej kartce która mnie zadziwiła. Przeczytałam to z wytrzeszczonymi oczami, pisało tam że ta Caroline ma siostrzyczkę o imieniu Luna. Był mój wygląd opisany, a dalej moi rodzice napisali w jej pamiętniku, o jej śmierci że ją stracili. Czyli że miałam siostrę.. A rodzice mi nic o tym nie powiedzieli? To pewnie widziałam jej śmierć jak byłam mała. Dlatego teraz widzę testrale, schowałam pamiętnik i próbowałam nie uronić żadnej łezki. Wtedy doszłam z Cait na obiad i usiadłam koło niej. Zaczęłam się wpatrywać w stół..

Ostatnio zmieniony przez Loliq (30-09-2013 o 19h35)

Eithen River

Maxwell oddał mi książkę i nawet nie wiem kiedy odszedł. Normalniej, jak jakieś mugolskie ninja, też ich nie widać i są jak cienie. Nadal uważam, że to podejrzane. Ignorując to jednak, posłałem szeroki uśmiech Rosie, po czym poprowadziłem ją do Wielkiej Sali. Usiedliśmy przy stole Gryffindoru, a ja skutecznie ignorowałem zdziwione spojrzenia. Jakby mnie obchodziło ich zdanie, naprawdę.
Zacząłem się przyglądać jedzeniu, zastanawiając się, ja ja to nałożę jedną ręką. Po chwili, jakże pomysłowo, wyciągnąłem różdżkę i zacząłem sobie przy pomocy magii nakładać.
- Smacznego. - powiedziałem wesoło do Rosie, zerkając na jej talerz. Przy najbliższej okazji ją utuczę~.

Damon Moon

Spojrzałem lekko zdziwiony na Judy, gdy zapytała o moje plany na wieczór. Ale że serio ją to interesuje? Nie zdąrzyłem się nad tym zastanowić, bo przyszła Sophie. Na Merlina, ale Qeen nadal wygląda jak nastolatka... Mam wrażenie, że to jedna z moich uczennic ciągle. A chyba jest ledwo rok młodsza.
- Cześć... - mruknąłem do nich, nadal mając nieodparte wrażenie, że coś mi umyka. Później nad tym pomyśle. - Mam zamiar wyjść na miasto, upić się w trzy... Trupy, a potem mieć nadzieje, że rano będę zbyt skacowany, by pamiętać o tym, że jestem czarodziejem i powinienem właśnie prowadzić jakieś lekcje. - odpowiedziałem szczerze, uśmiechając się do Judy i ignorując oburzone prychnięcie dyrektorki. Nadal nie lubię tej wrednej kocicy, niech się wypcha.

*mogę zacząć bywać rzadziej - więcej poniżej*

Ostatnio zmieniony przez Nieve (30-09-2013 o 21h13)

---

Link do zewnętrznego obrazka