Zgodziłam sie na wszystko co zaproponowała mi  mi Lawi.
-Se...Serio - popatrzyłam na Rozu - Nie nie potrzebuje jej proszę nie przesadzajcie. Na pewno nie jest tak Źle. Nie umiem posługiwać się bronią i boję się. A jeśli komuś zrobię krzywdę - odmówiłam przyjęcia broni - A co do filmów są świetne sama widziałam kilka z nich - Oglądałam opakowania - Na pewno mu się spodobają - oddałam jej

- Proszę uwierz mi sama byłam otruta krwią wampira od sprzedawcy .jedynym lekarstwem była ponowne wypicie jego krwi .wyleczyła mnie sel. wbijając mu w ramię sztylet i zbierając jego krew. proszę uwierz mi to nie żarty weź to dla twojego dobra i nie pałętaj się po lesie i po cmentarzu tam można go spotkać

Zdziwiłam się strasznie. - W porządku wzięłam nóż. Był niezły wyglądał jak sztylet zabójcy. Postanowiłam zrobić dla niego specjalną podwiązkę którą zawiąże na udzie pod spódniczką. Coraz bardziej zaczynałam się przejmować sytuacją tego miejsca. Ciekawe czego jeszcze się dowiem. Koniecznie muszę o tym pogadać z braćmi
- Rozu może wejdziesz. Rozgość się ja i Lawi dopiero posprzątałyśmy.- otworzyłam drzwi na roścież

Samantha Stuart
Zamknęła dziennik i ruszyła do szafki by nalać sobie whiskey, tym razem bez dodatku kawy. Upiła porządny łyk ze szklanki i uśmiechnęła się słodko do Alexa.
-Co się stało? Uczennice się stały. Drą się jakby je co najmniej ze skóry obdzierano. A afera zwykle opiera się na jakichś tam batonach. - rozłożyła się na kanapie i wbiła wzrok w sufit. Ciekawe gdzie podziewa się ten drań, Parker... - I jak uważasz, że to ja jestem hałaśliwa, to chyba żyjesz w innej przestrzeni. Jak Ci tamta przestrzeń nie odpowiada to się zamienię. - przeczesała włosy, rozkopując sobie całkiem fryzurę i wsłuchała się w dźwięki z korytarza. Było o wiele ciszej, jednak nadal coś budziło w niej niepokój. Coś o czym niewątpliwie wiedziały uczennice a ona nie. Ale jakoś nie uśmiechało jej się łazić nocą po dworze, stalowych nerwów i super odwagi to ona nie ma.

weszłam do pokoju i usiadłam na łożu nowej przyjaciółki .
- muszę ci coś powiedzieć nigdy nie myśl że planujesz mu coś zrobić bo on czyta w myślach
mam nadzięję że posłucha.
- a i jeszcze nikomu o tym nie mów bo to może im zagrozić
muszę pilnować żeby nie powiedziała braciom nie chce by im coś się stało

Alexander Mustang

Na przydługą wypowiedź kobiety tylko zaśmiałem się cicho. Jak zawsze afera o byle co. Ten akademik jest jakiś porąbany...
- Samantho, czy ty się dziwisz? Przecież to KOBIETY, a one zawsze mają skłonności do panikowania - specjalnie podkreśliłem trzecie słowo, aby ją lekko zdenerwować. A co, nie wolno mi? - I jak zawsze jesteś dla mnie strasznie podła. A złość piękności szkodzi.
Kiedy usłyszałem głośne krzyki z korytarza (oczywiście kobiece) normalnie ciarki mnie przeszły. Ja się chyba nigdy nie ożenię...
- Zaraz skonfiskuję im te cholerne batony i będzie po całej zabawie - mruknąłem. Zawsze nienawidziłem hałasu. W moim domu zawsze było głośno, więc przynajmniej na starość chciałbym zaznać trochę spokoju. - Zrobię im taką lekcję matematyki, że się będą bały przychodzić do mnie przez miesiąc. I żadna nie zabierze batony do szkoły.

Ostatnio zmieniony przez Olga31082000 (06-07-2013 o 22h56)

Co moim bracią miało by coś się stać? Nic z tych rzeczy będę milczała jak grup, pomyślałam i przełknęłam ślinkę. Jednak naprawdę dzieje się tu coś dziwnego. - W porządku nic im nie powiem - podeszłam do torby i wyciągnęłam z niej pochwę na mikrofon do karaoke. Trochę ją przerobiłam na szybko zawiązałam na udzie i wsunęłam w nią sztylet. Usiadłam obok Rozu - Jest naprawdę aż tak Źle? Opowiesz mi coś więcej?

Alex Parker

Szedł boso korytarzem nie zwracając uwagi na dobiegające z pokojów dziewcząt krzyki i rozmowy. Podszedł do automatu i kupił sobie żelki. Nie ma nic lepszego niż żelki! Otworzył łokciem drzwi do pokoju nauczycielskiego.
-Dobryy, towarzysze! Co wy tu robicie o tej jakże później porze? Chce ktoś żelka?! -Dostrzegł nowego nauczyciela-O! Nowy! Miiło mi poznać! Chcesz żelka? Nie krępuj się, jedz! Czego uczysz? Słuchaj, skoro już tu jesteś musisz coś wiedzieć! - Oparł się na nim i wskazał palcem na Samanthe - To, jest MOJA kobieta! Dotkniesz ją to przegryzę Ci tętnice, czaisz?!

Ostatnio zmieniony przez Erzsebet (06-07-2013 o 23h11)

---

Alexander Mustang

Nagle ni z tego ni z owego do pokoju wpadł nie kto inny, a Alex Parker. Jezu, jak ten człowiek mnie denerwował... Gadatliwy, głośny, zbyt energiczny... Po prostu chodząca bomba zegarowa i kula energii. Zacząłem mieć tik nerwowy w oku.
- Parker, ty skończony debilu - wysyczałem, patrząc na mężczyznę piorunująco. Przy nim traciłem jakikolwiek spokój. Działał na mnie jak czerwona płachta na byka. - Mógłbyś się tak nie drzeć? I łaskawie przestać wymachiwać tą bombą kaloryczną, bo zachowujesz się jak skończony dzieciak! I nie strasz nam nowego nauczyciela! I ogarnij się nareszcie, bo mam cię dość człowieku! Jesteś nieodpowiedzialny, niepoważny i hałaśliwy! Jak ty do cholery dostałeś pracę w tej szkole, ja się pytam?
Był ode mnie o głowę wyższy, więc to trochę dziwnie wyglądało. Tupałem nogami i cały czerwony ze złości zadzierałem głowę, aby spojrzeć na niego spod byka. Co za idiota! Nigdy nie może się przyzwoicie zachować, no po prostu nie może! Czemu tacy ludzie istnieją? Z jednej strony nauczyciel, który swoim debilizmem bije wszystkie rekordy a z drugiej wybuchowa nauczycielka, która ciągle chla whisky! Czemu ja żyję wśród idiotów?!

Ostatnio zmieniony przez Olga31082000 (06-07-2013 o 23h20)