-Pewnie zkacowani leżą w łóżkach-powiedziałam -No nie byłą taka zła. Nawet dobrze się bawiłam-powiedziałam i uśmiechnęłam się. Zaczełam poprawiać sobie czapkę. Nudziło mi się trochę jak siedziałyśmy tak same.
-Chciała byś dzis po szkole zostać moją modelką na dziś.,

---

Adam obudził się gdy zadzwonił budzik. Blanki już nie było, szkoda że go nie obudziła i nie wyszli razem. Dziewczyny potrzebują więcej czasu, aby się wyszykować, więc wstają wcześniej. Adam wziął szybki prysznic, wyjątkowo starannie jak na niego dobrał strój i pognał na zajęcia. Pod klasą siedziała Blanka i Elizabeth, fajnie że dziewczyny poznają się trochę bliżej.
- Cześć Eli - powiedział Adam w powietrze. Po czym usiadł koło Blanki, delikatnie pocałował ją w policzek i powiedział do ucha :
- Dzień dobry kochanie, czemu uciekłaś tak wcześnie? Jak się dziś czujesz?

---

-Hej Adam-powiedziałam i uśmiechnęłam się.-Mam do was małe pytanie czy chcielibyście jako para posłużyć mi dziś po południu jako obiekt do zdjęć przed szkołą? -zapytałam z nadzieją że się zgodzą. Zależało mi na jakiejś pamiątce a ich zdjęcia były by na całe życie. A skoro jeszcze rodzeństwo mi kazało to już inna broszka. Dobrze że mam aparat. Miałam nadzieję że się zgodzą będzie to dobre na zapoznanie siebie bardziej.

---

- Ja jako model ? (zdziwił się Adam) Blanka to co innego, jest piękna. Mi to w sumie obojętne, spytaj Blankę czy się zgodzi. - Powiedział Adam do Eli i uśmiechnął się dość niezręcznie, liczył że zaraz przyjdzie reszta znajomych i temat ucichnie.

---

Adam nie był zachwycony warunkiem postanowionym przez Blankę, ale jak mus to mus pomyślał, nie pozostawało mu nic innego tylko się zgodzić.
- Zgoda Eli, po zajęciach możemy zrobić tą Twoją "sesję".
Po tych słowach rozległ się dźwięk dzwonka i wszyscy obecni weszli do sali. Ale gdzie jest reszta? Będą mieli kłopoty, jeżeli zaraz się nie pojawią.
Adam przysiadł się do Blanki, nie wiedział tylko czy nie zajął nikomu miejsca. Po czym na karteczce napisał liścik "Kocham Cię" i podał swojej dziewczynie.

Ostatnio zmieniony przez Jessica23 (24-09-2013 o 19h30)

---

Sylvain Zeno Hall


Wpadłem do klasy parę minut po dzwonku...Drugi dzień szkoły,a ja już się spóźniam...Hmmm rok temu nie było lepiej,ale na razie na wagary nie chodzę...Czy ja w ogóle wyglądam na osobę,która opuszcza lekcje?.. Ni trochę,co nie?Ktoś taki jak ja nigdy nie wkręcał by nauczycielką,że umarł mu ktoś z rodzinny i musi iść na pogrzeb jednak rodzice zapomnieli wypisać mu zwolnienie...Kurdę,uśmierciłem w ten sposób połowę swojej rodzinny...Że też belfrowie dawali się tak łatwo,albo po prostu mieli mnie dość i im szybciej kończyłem lekcje tym lepiej...Ta,obecni nauczyciele nie będą mieć ze mną takiego piekła.No,wiecie brakuje starej ekipy z którą dawało się czadu.Kiedyś matematyczkę doprowadziliśmy do takiego stanu,że zaczęła wstawiać uwagi typu "Uczeń wygląda przez okno",nie wspominając o tym,że rozwaliła dziennik.
-Przepraszam za spóźnienie-Usiadłem w ławce pod oknem  

Susan Silver

Po tym wszystkim David, się mnie spytał gdzie ja byłam przez jego całe życie. Po tym pytaniu wzruszyłam ramionami na znak że 'nie wiem', a potem zarumieniłam się. Potem poczułam jak on bierze, mnie na plecy. A potem pędem znaleźliśmy się pod moim pokojem. Położył mnie na ziemie i potem mnie pocałował długo i namiętnie, a potem złapał za rękę. Zarumieniłam się jeszcze bardziej niż przedtem.
- Okey, ja już będę szła do pokoju. Pa! I pamiętaj kocham Cię! - Powiedziałam z uśmiechem i przesłałam mu całusa.
Weszłam do pokoju zamykając za sobą drzwi, poszłam do łazienki umyłam zęby, przeczesałam włosy. Wyszłam i przebrałam się w piżamę, położyłam się do łóżka i zasnęłam.

                                                                           ******

Kolejny dzień, genialnie już drugi dzień i spóźnienie! Wstałam z prędkością światła, poszłam szybko do łazienki i uczesałam włosy. Wybiegłam z łazienki i zaczęłam się ubierać w białą bluzkę na ramiączkach, na to założyłam niebieski sweter, założyłam dżinsy, białe buty, zarzuciłam na prawe ramię białą torebkę i schowałam tam szminkę, okulary przeciwsłoneczne i telefon (jakby co torebki nie ma na obrazku). Wybiegłam z pokoju i zaczęłam pędzić w stronę sali lekcyjnej. Kiedy weszłam do sali, zabrzmiał wtedy dzwonek. Więc nie byłam "chyba" spóźniona. Usiadłam na swoim stałym miejscu i nadal z nikim nie będę mogła rozmawiać. Nudy są kiedy samemu się, siedzi w ławce. Po chwili zobaczyłam jak Blanca siedzi razem z Adamem. Pomyślałam o pewnym liściku do Blanci. Wyjęłam kartkę i napisałam na niej te o to pytanko: "Blanca, czy będziemy najlepszymi przyjaciółkami? Od Susan!". Napisałam zgniotłam liścik i spojrzałam się na nauczycielkę, ona była odwrócona do tablicy. Więc rzuciłam liścik przez klasę i wylądował akurat na ławce Blanci! Ucieszyłam się i zaczęłam pisać w zeszycie, spoglądając czasami na Blance.

Ostatnio zmieniony przez Eminaria (24-09-2013 o 21h08)

---

Chłopak położył się spać. Nie umiał zasnąć. Myślał tylko o niej. O swojej jedynej...
     ################################
Rano chłopak był już gotowy. Nie spał przez całą noc, więc nie miał tego obowiązku się obudzić. Był ubrany w szarą bluzę, czarne rurki, kremowe buty i zegarek przypominający linę. Spakował się i pobiegł do klasy. Chyba się spóźnił. był tu przecież pierwszy raz. Tamte lekcje były pod znakiem zapytania. Siedział pod drzewem i wagarował. Więc teraz musi się zrehabilitować. Dla swojej dziewczyny.
Gdy wszedł do klasy zauważył ją. Siedziała sama! Po cichu podszedł do podwójnej ławki i usiadł koło Susan. Akurat wtedy pani się odwróciła. Obejrzała całą klasę i wróciła do pisania
Chłopak puścił dziewczynie oczko i szepnął:
-.Siemka piękna. Nie mogłem dzisiaj spać. Tylko o tobie myślałem. - A na dowód tego wyczynu inni mogli zobaczyć jego podkrążone oczy.

Blanka przeczytała liścik od Adama i odpisała, że ona również go kocha. Po chwili na ich ławce znalazł się kolejny liścik. Adam miał nadzieję, że to nie od jakiegoś wielbiciela, ale przez ramię Blanki zerknął, że to liścik od Suza. Postanowił zająć się rozwiązywaniem zadania, które obecnie robiła na tablicy nauczycielka, a dziewczyną pozwolić sobie trochę "popisać".

---