Hamona Aoki

Spojrzałam na niego wzrokiem zabójcy. No i wszystko zepsuł. Mógł tego nie mówić. Teraz będę myśleć że zrobił to wszystko specjalnie. Jestem taka... No dobra nie będę siebie aż tak źle oceniać. Rozejrzałam się po pokoju. Przez tyle lat było tutaj pusto a teraz dwójka zakochanych ludzi zakłóca spokój. No dobra muszę się ubrać ale mi się tak nie chcę. Mocniej przytuliłam Kibuma.
- I dobrze bo nawet bym nie chciała z tobą gadać ani nawet ciebie oglądać - powiedziałam to słodkim głosem i się uśmiechnęłam. Tak to było szczere. Jestem wredna. Key był taki cieplutki a ja cały czas byłam jak lód. Jak on może to wytrzymywać. Mniejsza. Jest mi tak dobrze w jego ramionach że nie chciałabym się nigdzie ruszać. [\center]

---

   

Key

Zaśmiałem się cicho.
-Przecież nie jestem taki zły - szepnąłem uśmiechając się do niej promiennie. Przy niej czułem się inaczej. Czułem się odważniej... Jakby cały smutek świata przepadł.
Mimo iż powinienem teraz wstać ubrać się i wrócić do zamku to tego nie chciałem. Wolałem zostać razem z nią otulając ją swoim ciepłem.
Pewnie przez wiele lat było tu cicho,a teraz para zakochanych zwyczajnie zakłuca tą cisze i spokój...

---

Jeżeli chcesz pisać dwuosobowe RPG lub brakuje ci jakiejś postaci - pisz.

Hamona Aoko

Uśmiechnęłam się szerzej niż wcześniej. On jest sttasznie zły no bo przecież to on wszystko zaczął jakby nie patrzeć. No bo to on mnie śledził. To on nadepnął na gałązkę. To on obiecał mi gruszko na wierzbie i mnie zostawił. No i najważniejsze. To on zaciągnął mnie do łóżka a nie ja jego. Gdybym go nie kochała to bym mu złamała serce.
- Jesteś i dobrze o tym wiesz. - mruknęłama po chwili dodałam- Wiesz że w końcu będziemy musieli wstać i się ubrać. - jak mi się nie chcę... Bym chciała zasnąć a następnego dnia obudzić się i mieć obok siebie Key`a. Jednak o czym ja marzę... Przecież pewnie jestem tylko nic nie znaczącą miłostką. Dobra lepiej żebym tak nie myślała bo złapię doła.

---

   

Key

Słuchałem słów dziewczyny i lekko się zaśmiałem. Nie chciało mi się w wstawać ale musiałem,bo może się to skończyć tym,że jej już nie zobaczę przez długie miesiące.
-A raczej teraz musimy... - szepnąłem ze smutkiem podnosząc się powoli i przeciągając w pozycji siedzącej.
Powoli zacząłem wkładać dolną część garderoby.

---

Jeżeli chcesz pisać dwuosobowe RPG lub brakuje ci jakiejś postaci - pisz.

Hamona Aoki

Wydałam z siebie dźwięk niezadowolenia gdy wstał. Westchnęłam i usiadłam. Spojrzałam na Key'a. Czemu on musi zakrywać swoje piękne ciało. Przytuliłam go od tyłu i pocałowałam w policzek. Wstałam po chwili i zaczełam szukać moich ubrań. Założyłam tylko bieliznę i na to przydługą bluzkę która mogłabybyć bardzo krótką miniówką. Po dłuższej chwili znalazłam swoje baleriny i wyszłam. Jeszcze jako tako można było coś zobaczyć bo była pełnia. Stanęłam na środku placu. Muszę poczekać na Kibuma no bo musi się znaleźć w pałacu.

---

   

Key

Już ubrany zauważyłem,że dziewczyna wyszła. Powolnym krokiem znalazłem ją i rozejrzałem się. Było już dość ciemno,a gwiazdy na niebie błyszczały pełnym blaskiem.
-No to szukamy tej łódki czy coś? - spytałem stając obok niej i nieśmiało łapiąc ją za rękę. Mimo wszystko nadal trochę się przy niej krępowałem. Stać obok niej to jak stać obok anioła,który właśnie zstąpił na ziemię i ocenia ludzi!

---

Jeżeli chcesz pisać dwuosobowe RPG lub brakuje ci jakiejś postaci - pisz.

Hamona Aoki

Wdychałam świeże, wilgotne powietrze. Było takie wspaniałe. Nagle poczułam jak ktoś ujmuje moją ręke. Uśmiechnęłam się i spojrzałam na osobę obok mnie. Już był ubrany. Eh... to nie mogło trwać wiecznie. Łódkę... Skinęłam głową i pociągnęłam go w stronę schodów. Może tam coś znajdziemy. Na ścianach były fluoroscencyjne grzyby które oświetlały drogę. Zeszliśmy na dół była tam mała zatoczka. Nogdy tutaj nie byłam. Rozglądałam się. Wszystko było inne. Dużo emanujących światłem roślin nadawało temu miejscu charakteru. Może będzie tutaj jakaś łódka.

Ostatnio zmieniony przez Ewangelin (03-12-2013 o 12h23)

---

   

Key

Rozglądałem się gdy szliśmy korytarzami. Na ścianach były fluoroscencyjne grzyby, które oświetlały nam drogę. Zeszliśmy na dół po jakichś schodach.
Wszędzie były rośliny,które swoim pięknym światłem oświetlały wszystko w okół,a pośrodku mała zatoczka.
Było tu bardzo pięknie. Uśmiechnąłem się delikatnie.

---

Jeżeli chcesz pisać dwuosobowe RPG lub brakuje ci jakiejś postaci - pisz.